Wykład IX
7.12.2009
Rekreacja a ochrona środowiska
na przykładzie Pszczewskiego PK
Określenie rozmiarów optymalnego obciążenia środowiska przyrodniczego ruchem turystycznym to podstawowy problem planowania przestrzennego w dziedzinie turystyki.
Najatrakcyjniejsze strefy to PN, PK, jeziora, strefa nadmorska i wysokogórska, szlaki turystyczne); są często przeciążone.
Potrzebne są optymalne normy użytkowania układów przestrzennych zagospodarowania turystyczno-wypoczynkowego.
Atrakcyjność lub przydatność środowiska przyrodniczego do rekreacji - KRYTERIA OCENY
Dobór kryteriów zależy od:
Szczegółowości opracowania (planowanie krajowe, regionalne, miejscowe)
Sposobu wydzielania pola podstawowego:
Typ krajobrazy naturalnego
Mezoregion fizycznogeograficzny
Kwadrat, prostokąt
Pasy wzdłuż brzegu jeziora
Typ terenu
Uroczysko
Zlewnia cieku
Geokompleks
Celu oceny:
Formy rekreacji (plażowanie, narciarstwo itp.)
Przydatności terenu do zainwestowania turystycznego (rzeźba, roślinność gruntu, głębokość poziomu wód itp.)
Stosowane kryteria:
Typ rzeźby
Klimat, długość sezonu turystycznego
Wody powierzchniowe (cieki, jeziora)
Las
Czyste powietrze
Walory widokowe (w tym panoramy)
Dostępność terenu
Podmokłość terenu
Obiekty architektoniczne (zabytki, układy urbanistyczne itp.)
Normy chłonności pojemności turystycznej opracowane m.in. dla:
Elementów przestrzennych: powierzchniowych, liniowych i punktowych
Kryteriów wiodących środowiska: rzeźby terenu, szaty roślinnej i wód
Linii brzegowej jezior, plaż piaszczystych i trawiastych
Wskaźniki chłonności dla typów siedliskowych lasów w Polsce (wg Instytutu Turystyki)
Typ siedliskowy lasu |
% udział powierzchni w skali kraju |
Wskaźnik chłonności osoba/ha |
Bór mieszany świeży |
17,8 |
50 |
Bór świeży |
38,6 |
45-50 |
Las mieszany |
10,2 |
30 |
Las świeży |
7,1 |
30 |
Bór suchy |
8,4 |
20 |
ols |
3,3 |
10-16 |
Metoda waloryzacji dla potrzeb planowania turystyki na wsi
Metoda bonitacji punktowej służy wyodrębnieniu z przestrzeni obszarów występowania elementów (lub ich kompozycji) będących nośnikami walorów turystycznych
Uwzględnia ona sposób użytkowania oraz rzeźbę terenu - będące miernikiem atrakcyjności panoram widokowych i różnorodności krajobrazowych wnętrz wsi
Najwyższą wagę ma występowanie wód powierzchniowych a następnie lasu
Negatywnie działają obszary zurbanizowane
Uwzględnia się ważną rolę stref kontaktowych komponentów (ekotony)
Badania prowadzono na mapach w skali 1:25000, przy polu podstawowym stanowiącym kwadrat 1000x1000m
Kolejność badań:
I etap - obliczanie atrakcyjności turystycznej pola podstawowego
II etap - obliczanie chłonności i pojemności turystycznej wybranych pól
7 klas potencjalnej atrakcyjności turystycznej:
I - >55
II - 46-44
III - 35-45
IV - 16-34
V - 15-25
VI - 6-14
VII - 0-5 punktów/kwadrat