Wymagania kwalifikacyjne - stanowisko nauczyciela, może zajmować osoba, która: 1) posiada wyższe wykształcenie z odpowiednim przygotowaniem pedagogicznym lub ukończyła zakład kształcenia nauczycieli i podejmuje pracę na stanowisku, do którego są to wystarczające kwalifikacje; 2) przestrzega podstawowych zasad moralnych; 3) spełnia warunki zdrowotne niezbędne do wykonywania zawodu.
Warunki nadania nauczycielowi kolejnego stopnia awansu zawodowego: 1) w przypadku nauczyciela stażysty - uzyskanie akceptacji komisji kwalifikacyjnej po przeprowadzonej rozmowie; 2) w przypadku nauczyciela kontraktowego - zdanie egzaminu przed komisją egzaminacyjną; 3) w przypadku nauczyciela mianowanego - uzyskanie akceptacji komisji kwalifikacyjnej po dokonaniu analizy dorobku zawodowego nauczyciela i przeprowadzonej rozmowie; 4) nauczycielowi dyplomowanemu, posiadającemu 20-letni okres pracy jako nauczyciel, w tym co najmniej 10 lat jako nauczyciel dyplomowany może być nadany tytuł honorowy profesora oświaty.
KOMPETENCJE PEDAGOGICZNE to szczególna właściwość, wyrażająca się w demonstrowaniu na wyznaczonym przez społeczne standardy poziome, umiejętności adekwatnego zachowania się oraz przyjmowania na siebie odpowiedzialności za nie. Kompetencje pedagogiczne: - prakseologiczne (diagnoza, prognoza, ocena, realizacja), wyrażające się skutecznością nauczyciela w planowaniu, organizowaniu, kontroli i ocenie procesów edukacyjnych; - komunikacyjne, wyrażające się w skuteczności zachowań językowych w sytuacjach edukacyjnych; - współdziałania, manifestujące się skutecznością zachowań prospołecznych i sprawnością działań integracyjnych; - kreatywne, objawiające się w innowacyjności i niestandardowości działań nauczycielskich; - informatyczne, uwidaczniające się w sprawnym korzystaniu z nowoczesnych źródeł informacji;
SAMOOCENA to celowe i systematyczne zbieranie informacji o własnej pracy. Dzięki nabyciu tej umiejętności uczniowie mogą stopniowo przyjmować odpowiedzialność za własny proces edukacyjny w tym proces edukacji fizycznej. Samoocena jako system poglądów, opinii i sądów o sobie samym, stanowi złożoną strukturę. Ma istotny związek z cechami osobowości i pozwala na budowanie poczucia własnej wartości. Zazwyczaj opiera się na informacjach płynących ze źródeł wewnętrznych (własne przeżycia, doświadczenia, odczucia, przekonania) i źródeł zewnętrznych (sygnały otrzymane od nauczyciela, rodziców, kolegów). Umiejętność samodzielnego uświadomienia sobie przez ucznia poczynionych postępów i analiza sukcesów czy porażek wypływa na wzmocnienie wewnętrznej motywacji uczenia się.
AKTYWIZOWANIE UCZNIA: Indywidualizacja - to z jednej strony uwzględnienie możliwości i preferencji ludzi w zakresie uczenia się, z drugiej strony stwarzanie warunków do kształtowania własnej hierarchii wartości, wyboru lub kreowania indywidualnych celów życiowych oraz realizacji tych celów, nieskrępowanego rozwoju osobowości i indywidualnego wyboru treści, metod, norm kształcenia. Intelektualizacja - podniesienie ucznia do rangi podmiotu, postawienie go w roli współtwórcy własnego rozwoju, przesuwając akcent na samowychowanie (autoedukację) i zastępując kontrolę - samokontrolą, ocenę - samooceną, podbudowanie teoretycznie procesu wychowania fizycznego, co pomagać ma wychowankowi w rozumieniu samego siebie i swoich potrzeb. Bez określonego zasobu wiedzy trudno mówić o kompetentnym uczeniu, który potrafi planować, organizować, oceniać własne działanie, skutecznie komunikować się w różnych sytuacjach czy efektywnie współdziałać w zespole. (Wiedza praktyczna - metody pokaz i objaśnienie, wiedza teoretyczna - metody opis, słowny, pogadanka, dyskusja, praca z książką). Intensyfikacji - właściwie rozumiana intensyfikacja zajęć wychowania fizycznego polega na całościowym i wielostronnym oddziaływaniu na ucznia. Powinno się jej poszukiwać w sferach organizacyjnych, dydaktycznych oraz wychowawczych. (Lekcje można zintensyfikować za pomocą takich środków jak różne formy biegu, chodu, podskoków, połączone w ciągi ćwiczęń i wykonywane w zmiennym rytmie. Inne sposoby: tor przeszkód, obwody ćwiczebne, zadania dodatkowe, układy taneczne i rytmiczne, zestawy celowo dobranych gier ruchowych, współzawodnictwo, ćwiczenia z partnerem, szerokie stosowanie przyborów i przyrządów.
METODY: Prowadzenia zajęć: Naśladowcza ścisła, zadaniowa ścisła, programowego uczenia się, programowego usprawniania się, bezpośredniej celowości ruchu, problemowa, opowieści ruchowej, zabawowa klasyczna, ruchowej ekspresji twórczej. Nauczania ruchu: analityczna, syntetyczna, mieszana. Przekazywania widomości: pokaz, objaśnienie, opowiadanie, pogadanka, dyskusja, wykład, praca z książką. Wychowawcze: wpływu osobistego, sytuacyjnego, społecznego, kierowania samowychowaniem. Treningowe: ciągła, zmienna, powtórzeniowa, interwałowa, startowa.
FORMY: Prowadzenia zajęć: frontalna, w zespołach, w zespołach z zadaniami dodatkowymi, stacyjna, obwodu ćwiczebnego, indywidualna. Podziału uczniów: zastępy stałe, zastępy sprawnościowe, zastępy sprawnościowe- zmienne, drużyna, grupa, pary. Porządkowe: szereg, dwuszereg, luźna gromada, koło, trójkąt, czworobok, kolumna ćwiczebna. CZYNNOŚCI NAUCZYCIELA I UCZNIA: przygotowawcze, motywujące, informujące, naprowadzające, kontrolne, korygujące zabezpieczające.