Paulina Magdzicka gr.5 zespół nr 7, Wydział Inżynierii Lądowej 02.11.2010
Sprawozdanie z wykonania ćwiczenia praktycznego nr 6.1
Temat: Ocena przydatności wody do celów budowlanych.
Cel doświadczenia
Celem doświadczenia jest ocena przydatności badanej próbki wody do celów budowlanych.
Wstęp teoretyczny
Składnikami, które w sposób zasadniczy wpływają na jakość wody zarobowej są:
Kwasy (jony wodorowe) - reagując ze składnikami cementu tworzą łatwo rozpuszczalne związki. Utrudnia to lub nawet uniemożliwia wiązanie spoiwa
Oleje, tłuszcze i detergenty - powodują zakłócenia procesu wiązania betonu, a ponadto mogą obniżać wytrzymałość betonu stwardniałego
Kwasy (jony wodorowe) - reagując ze składnikami cementu tworzą łatwo rozpuszczalne związki. Utrudnia to lub nawet uniemożliwia wiązanie spoiwa
Jony siarczanowe - reagują ze składnikami zaczynu cementowego, tworząc związki znacznie zwiększające swoją objętość i przez to mogące być przyczyną rozsadzania betonu
Jony siarczkowe - stosunkowo łatwo ulegają reakcji utleniania przechodząc w jony siarczynowe, a potem siarczanowe lub tworzyć Ca(HS)2 - wodorosiarczan wapniowy (łatwo rozpuszczalny i nie wykazujący właściwości wiążących)
Chlorki - jony Cl- powodują znaczne przyspieszenie wiązania cementu ,ponadto powodują korozje żelbetu i betonu
Alkalia - tlenki i wodorotlenki sodu i potasu mogą wchodzić w reakcje ze składnikami niektórych kruszyw co prowadzi do korozji wewnętrznej betonu.
Cukry - sacharoza tworząc z wodorotlenkiem wapniowym cukrzany wapniowe utrudnia proces wiązania betonu i obniża jego wytrzymałość
Fosforany - reagując ze związkami wapnia powodują opóźnienie wiązania betonu
Azotany - działają odwrotnie niż fosforany, przyspieszając wiązanie spoiwa cementowego.
Sole wapnia i magnezu - określające tzw. twardość wody (zawartość w przeliczeniu na CaO). Ze względu na rodzaj związków rozróżniamy dwie twardości:
węglanową (przemijającą), wywołaną obecnością wodorowęglanów wapnia i magnezu. Znika w czasie ogrzewania wody, w reakcji:
Ca(HCO3)2 → ↓CaCO3 + H2O + ↑CO2
Mg(HCO3)2 → ↓MgCO3 + H2O + ↑CO2
niewęglanową (trwałą), wywołaną obecnością innych soli wapniowych i magnezowych, np. chlorków, siarczków, azotanów itp.
Całkowita twardość wody jest sumą twardości węglanowej i niewęglanowej. Woda o zbyt dużej twardości utrudnia proces wiązania zaczynu cementowego, ponieważ zmniejsza rozpuszczalność składników cementu w wodzie, utrudnia proces przechodzenia do roztworu jonów wapniowych. Woda miękka natomiast jest przyczyną korozji ługującej betonu
Przebieg doświadczenia
1.Sprawdzanie wymagań podstawowych
Obecność substancji humusowych:
Do próbówki wlaliśmy 5cm3 badanej wody, dodaliśmy 5 cm3 3% roztworu NaOH, wstrząsnęliśmy i odstawiliśmy na godzinę
Wynik: po godzinie woda nie zmieniła barwy
Zapach wody:
Do cylindra miarowego nalaliśmy 80 cm3 badanej wody. Następnie wstrząsnęliśmy i sprawdziliśmy zapach:
Wynik: próbka miała nieco mydlany, niemalże niewyczuwalny zapach.
Obecność detergentów:
Wstrząśniętą próbkę odstawiliśmy na 2 minuty
Wynik: utworzyła się piana, która nie znikła po upływie 2 minut
Zawiesiny:
Próbkę odstawiliśmy na 30 minut
Wynik: brak osadu
Przejrzystość wody:
Jedną probówkę napełniliśmy wodą destylowaną, a drugą badaną wodą.
Obie umieściliśmy obok siebie przed arkuszem białego papieru.
Wynik: badana woda miała lekko bladozielony odcień.
Wykładnik stężenia jonów wodorowych (pH):
Do badania użyliśmy papierka uniwersalnego. Nanieśliśmy na niego kilka kropel wody, a następnie porównaliśmy jego zabarwienie ze skalą wzorcową.
Wynik: pH≈5
Zawartość siarkowodoru H2S:
Probówkę napełniliśmy badaną wodą (5cm3) dodaliśmy niewielką ilość stężonego kwasu solnego (HCl), przykryliśmy papierkiem ołowiawym, który umocowaliśmy na wlocie probówki przy pomocy zacisku i podgrzewaliśmy w płomieniu palnika.
Wynik: Papierek nie uległ zaczernieniu, co świadczy o braku siarkowodoru
2. Zawartość jonów chlorkowych:
Dwie próbki wody po 10 cm3 umieściliśmy w kolbach stożkowych. Do każdej dodaliśmy po kropli K2CrO4. Następnie dodawaliśmy stale mieszając porcje po 0,5 cm3 AgNO3 o stężeniu 0,5 mol/dm3
Wynik: Roztwór zmienił trwale barwę na ciemnobrunatną w obydwóch kolbach po dodaniu kropli i pierwszej porcji 0,5 cm3 AgNO3
3.Zawartość jonów siarczanowych SO42-
Do probówki nalaliśmy 5 cm3 badanej wody. Dodaliśmy 2,5 cm3 HCl (10%) oraz 2,5 cm3 BaCl2 (10%).
Wynik: brak osadu
4.Zawartość cukrów:
Do zlewki o pojemności 100 cm3 wlaliśmy odmierzone cylindrem 50 cm3 badanej wody i 1cm3 kwasu solnego (HCl 1 mol/dm3) i podgrzewaliśmy przez około 30 min w łaźni parowej, tak, by nie doprowadzać do wrzenia. Po przestygnięciu, parokrotnie przepłukaliśmy badaną wodą probówkę (uprzednio dobrze wymytą wodą destylowaną) i dolaliśmy do probówki 3 krople 5% roztworu naftolu oraz 1 cm3 stężonego H2SO4.
Wynik: próbka nie zmieniła koloru
5.Zawartość fosforanów:
Próbkę ok. 5cm3 badanej wody umieściliśmy w próbówce i dodaliśmy 5 cm3 roztworu AgNO3 o stężeniu 0,5mol/dm3
Wynik :powstał żółty osad.
6. Zawartość azotanów:
Próbkę ok. 5cm3 badanej wody umieszczono w próbówce i dodano 1 cm3 stężonego H2SO4 i 4cm3 roztworu siarczanu żelaza
Wynik: brak osadu
7. Zawartość ołowiu
Próbkę ok. 5cm3 badanej wody umieszczono w próbówce i dodano 5 cm3 KI o stężeniu 1mol/dm3 i wstrząśnięto
Wynik: roztwór zabarwił się na żółto, brak osadu
8. Zawartość cynku
Próbkę ok. 5cm3 badanej wody umieszczono w próbówce i dodano 5 cm3 NaOH o stężeniu 1mol/dm3 i wstrząśnięto
Wynik: brak osadu
Tabela 1. Zestawienie wyników doświadczenia oraz wymagań dla poszczególnych prób
lp |
substancja |
wymagania (dla zakresów ilościowych jednostka: nie więcej niż x mg/dm3) |
wynik badania (dla zakresów ilościowych jednostka: mg/dm3) |
ocena |
1 |
oleje i tłuszcze |
nie więcej niż widoczne ślady |
brak śladów |
+ |
2 |
detergenty |
ewentualna piana powinna opaśc po 2 min |
piana nie opadła |
- |
3 |
barwa |
bezbarwna lub bladożółta |
bladozielona |
- |
4 |
zawiesiny |
nie więcej niż 4cm3 osadu w 80 cm3próbki |
brak osadu |
+ |
5 |
zapach (obecność H2S) |
bez zapachu (dopuszczalny lekki zapach cementu) |
lekki niemalże niewyczuwalny zapach mydlany |
_ |
6 |
kwasy |
pH |
5 |
+ |
7 |
substancje humusowe |
po dodaniu NaOH barwa żółtawo-brązowa lub jaśniejsza |
próbka niemal przezroczysta z lekkim zielonkawym odcieniem |
+ |
8 |
chlorki |
500 - beton sprężany 1000 - beton zbrojony 4500 - beton niezbrojony |
500-1000 (nie może być wykorzystana do betonu sprężanego) |
+/- |
9 |
siarczany |
2000 |
mniej niż 2000 |
+ |
10 |
cukry |
100 |
0 |
+ |
11 |
fosforany |
100 |
więcej niż 100 |
- |
12 |
azotany |
500 |
mniej niż 500 |
+ |
13 |
ołów |
100 |
mniej niż 100 |
+ |
14 |
cynk |
100 |
mniej niż 100 |
+ |
Wnioski
Ocena przydatności wody: badana próbka wody nie nadaje się do wykorzystania do celów budowlanych, ponieważ zawiera detergenty i za dużą ilość jonów fosforanowych w przeliczeniu na mg/dm3.
Literatura
L. Czarnecki, P. Łukowski, A. Garbacz, B. Chmielewska „Ćwiczenia laboratoryjne z chemii budowlanej”, Warszawa 2007, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej
- L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning „Chemia w budownictwie” , Warszawa 1994, wyd. Arkady
4