Środki Manipulacji Prostej - DZWIGNICE.

Zadaniem dźwignic jest przenoszenie ładunków w pionie lub poziomie, czyli ich podnoszenie

i opuszczanie oraz przenoszenie w ograniczonym zakresie. Dźwignica związana jest z ustrojem

nośnym(konstrukcją) nosi nazwę maszyny dźwigowej.

Elementy składowe dźwignic: cięgna nośne - liny, pasy, łańcuchy; części współpracujące

z cięgnami - krążki, koła, bębny cięgnowe; szyny, koła jezdne.

Cięgna nośne - liny Łańcuchy:

Liny w zależności od materiału, z którego są wykonane:

liny stalowe - składają się drutu ze stali nie stopowej o średnicy 0,4-2,5mm o wytrzymałości

ok. 1500MPa, skręcane w splotki, a splotki wokół rdzenia w linę. W przypadkach sprzyjających

korozji z drutu ocynkowanego. Liny włókienne - wykonywane są z włókien konopi,

włókien manilowych, bawełnianych, których wytrzymałoś na rozciąganie wynosi

RM=80 - 140 MPa. Liny te posiadają ograniczone zastosowanie.

OBLICZENIOWA SIŁA W LINIE WYNOSI S= Q+G_z+G_l / n*ŋ gdzie Q - siła udźwigu, G_l - siła ciężkości liny określana przy najniższym położeniu, G_z - siła ciężkości elementu chwytającego, n - liczba pasm lin, na którym zawieszony jest element chwytający, ŋ - sprawność układu cięgnowego obliczona

przy uwzględnieniu sprawności wszystkich krążków i bębnów. Lina powinna spełnia warunek

wytrzymałościowy - P_o≥S*X gdzie S - obliczeniowa siła w linie, X - minimalny współczynnik

bezpieczeństwa wynoszący od 0,3 do 9.0 dla różnych grup natężenia pracy urządzenia. Naprężenia w linie - w obciążonej linie powstają naprężenia rozciągające, zginające i skręcające, Linę obliczamy dla uproszczenia tylko na naprężenia rozrywające: σ_r=S/A = S/∏d²/4≤k_r[N/m²]

Pasy - wykonane są z tworzyw poliestrowych i polipropylenowych w szerokościach od 25 do 75mm

w formie pasa płaskiego lub pasa wężowego. Używane są do produkcji zawiesi pasowych odpornyc

h na działanie wilgoci , kwasów mineralnych, olejów, chłodziw. Innym szerokim zastosowaniem są

pasy mocujące ładunki w trakcie transportu - są lekkie, miękkie i nie korodują.

Pasy wężowe - wykonane są dwu warstwowo, rdzeń z poliestru i tekstylna zewnętrzna powłoka ochronna Powszechnie stosowane sa do zawiesi wężowych, najczęściej wykonywanej w wersji zamkniętej.

Budowa Pasa wężowego ; rdzeń z poliestru, tekstylna zewnętrzna powłoka ochronna, oznaczenie.

Łańcuchy: ogniwowe lub sworzniowe. Łańcuchy ogniwowe wykonuje się ze stali konstrukcyjnej o

małej zawartości węgla. Wielkości łańcucha łańcucha określa jednocześnie średnicę pręta(walcówki)

„d” i podziałkę „t”. Dobór Łańcucha ogniwowego dokonuje się na podstawie Fzr≥F₀*X gdzie F₀ to

siła obciążająca łańcuch, X - współczynnik bezpieczeństwa( przyjmuje się X = 3 do 6.

ZAWIESIA - pomocniczy osprzęt służący do zawieszenia i podtrzymania ładunku w transporcie bliskim

Zawiesia zbudowane sa z cięgien liniowych, taśmowych lub łańcuchowych. Zawiesia powinny umożliwiać

pewne i szybkie mocowanie ładunków przy uwzględnieniu ich rodzaju, masy, kształtu i gabarytów.

Zawiesia dzielimy na: ogólnego przeznaczenia, specjalnego przeznaczenia posiadające specjalne element

y zaczepowe dostosowane do konkretnego ładunku.

Podstawowym Parametrem zawiesia jest: dopuszczalne obciążenie robocze -DOR,

czyli dopuszczalna masa zawieszonego ładunku w tonach, długości zawiesia L, kat rozwarcia cięgien α lub kąt odchylenia cięgien od pionu.

Zawiesia mogą być pojedyncze lub wielokrotne. Zawiesia ogólnego przeznaczenia zakończone są prętami, szeklami, hakami lub ogniwami w wersji specjalnego przeznaczenia posiadają równe nietypowe zaczepy, dostosowane do konkretnych ładunków. Przy mocowaniu ładunku nie wolno wiązać cięgien w węzły oraz przekroczy kata rozwarcia 120°. Pewności pojedynczego zawiesia określa współczynnik bezpieczeństwa x. Kąt rozwarcia cięgien α wpływa na wielkość sił obciążających cięgno.

Największy dopuszczalny udźwig zawiesia, równy udźwigowi nominalnemu, jest dla kąta α=0. Przy kącie α = 120° udźwig zawiesia spada do połowy. Dla obciążenia Q siły napięcia pojedynczego

cięgna S można określi zależnością: S=Q/2*cos α/2.

Części współpracujące z cięgnami: krążki, koła, bębny cięgnowe.

Krążki Liniowe to elementy dźwignic, które służą do podtrzymywania i zmiany kierunku lin lub Łańcuchów. Krążki mogą być: linowe, łańcuchowe. Krążki mogą być ułożyskowane: ślizgowo, tocznie. Krążki można podzielić na: czynne, wyrównawcze, stałe, swobodne. Krążek wyrównawczy wykonuje jedynie nieznaczne ruchy wahadłowe wokół osi: na krążku wyrównawczym cięgno zmienia kierunek, ale nie przewija się przez krążek.

Układ liniowy z krążkiem stałym: Siła F(siła w linie) podnoszenia ciężaru Q, na krążku jest równa:

dla podnoszenia F=Q/ŋ, dla opuszczania: F'= ŋ*Q.

Siła obciążająca oś krążka: dla podnoszenia F_k=Q+F=Q(1+1/ŋ); dla opuszczania F'_k=Q+F'=Q(1+ŋ) gdzie ŋ - sprawność krążka; ŋ=0,98 dla łożysk tocznych i ŋ=0,96 dla łożysk ślizgowych. Układ linowy z Krążkiem przesuwnym: Siła czynna w linie(podnoszenie): F=S/ŋ=Q-F/ŋ=Q/1+ŋ ponieważ 1+ŋ≤2 wiec F≥Q/2. Wielokrążek z cięgnem zbiegającym z krążka stałego: Siła w cięgnie schodzącym(podnoszenie)

S₁=F*ŋ, S₂=S₁*ŋ=F*ŋ²; S₄=F*ŋ⁴ Z warunku równowagi sił Q=S₁+S₂+S₃S₄, F=Q/ŋ+ŋ²+ŋ³+ŋ⁴ F=Q*1- ŋ/ ŋ(1- ŋ⁴).

Tarcie w układzie cięgno nie ruchomy walec - lina ma przesuwa się względem walca, musi pokona

siły tarcia na styku lina walec,

BĘBNY - służą do nawijania cięgna nośnego - mogą by: linowe, Łańcuchowe.

Bębny mogą być: lane lub spawane, gładkie lub rowkowane. Bębny rowkowane mogą być

: jednokierunkowe(uzwojenie prawe),dwukierunkowe. Bębny rowkowane na płaszczu posiadają

rowek śrubowy o kształcie dostosowanym do nawijanego cięgna

. Rowki liniowe oddalone sa o s=d+(1,5÷4,0), gdzie d jest średnica liny czyli tak, aby odległość

miedzy sąsiednimi zwojam i wynosiła 2-mm

Haki-pozwalaja na szybkie i latwe chwytanie ładunków bezpośrednio lub za pośrednictwem dodatkowych pętli linowych i łańcuchowych. Haki powinny być starannie wykonane z wykluczeniem wad technicznych lub materiałowych . ze względu bezpieczeństwa nie dopuszcza się stosowania haków lanych i spawanych wykonuje je się tylko technika kucia.

Hak jednorożny -obliczenia wytrzymałościowe haka polegają na:-sprawdzeniu przekroju rdzenia części

nagwintowanej ,

-Sprawdzeniu przekroju A-A na rozywanie i zginanie

-sprawdzeniu przekroju B-Bna zginanie w przypadku gdy siła obciązające jest odchylona od pionu

Mechanimy dźwignic-zespoły i elementy mechaniczne ,które służą do zmiany energi napędzonej na pracę Mechaniczna , spełniające dane funkcję okreslona przez dzwingice Mechanizm napędowych ma zadanie przeniesienia napędu od silnika do członu końcowego , Napędza Poprzez przekładnie mechaniczna 3 fazy pracy mechanicznej_rozruch,praca ustalona,hamowanie

Nakrętka rzymska-słuzy do napinania naciągów linowych

Leonard Buler- lina ma przesuwać się względem nieruchomego walca , musi pokonac siły tarcia na styku lina walec .Wobec czego siła S2 musi być wieksza od siły S1

LOGISTYKA - to planowanie, organizacja z przepływem dóbr materialnych.

Logistykę można podzielnic na: informatykę i zarządzenie, technikę i ekonomie.

Logistyka wymaga łączenia procesów transportowych z procesami ładunkowymi i manipulacyjnymi oraz procesami magazynowania ładunków.

Zorganizowane przepływy materiałowe i magazynowanie realizowane są za pomocą określonych środków technicznych: środki przewozu dalekiego, bliskiego, magazynowania.

Infrastrukturę budują środki techniczne: środki manipulacji prostej - dźwignice, środki manipulacji złożonej - roboty i manipulatory, środki przenoszenia - przenośniki, transportery; środki przewozowego transportu bliskiego - pojazdy robocze, środki składowania - urządzenia magazynowe; środki obsługowe procesów składowania i komplementacji ładunków, środki automatycznego sterowania przepływem ładunków, środki automatycznej identyfikacji towarów i ładunków; środki elektronicznej wymiany informacji o towarach i ładunkach.

Ładunek - ilość materiału przewidziana do transportu i magazynowania. Decydujące parametry w transporcie: objętość, kształt, stan skupienia itp.

Dla sprawnej realizacji procesu transportowo - magazynowego konieczne jest spełnienie następujących warunków: przechowywanie u nadawcy, przygotowanie do przewozu, załadunek i przewóz środkami transportu, wyładunek na miejscu przeznaczenia, przechowywanie w magazynach, przekazanie odbiorcy

Decydujące dla łączenia opakowań są trzy poziomy: opakowania zbiorcze, paletyzacja, konteneryzacja.

Środki Manipulacji Prostej - DZWIGNICE.

Zadaniem dźwignic jest przenoszenie ładunków w pionie lub poziomie, czyli ich podnoszenie i opuszczanie oraz przenoszenie w ograniczonym zakresie.

Dźwignica związana jest z ustrojem nośnym(konstrukcją) nosi nazwę maszyny dźwigowej.

Elementy składowe dźwignic: cięgna nośne - liny, pasy, łańcuchy; części współpracujące z cięgnami - krążki, koła, bębny cięgnowe; szyny, koła jezdne.

Cięgna nośne - liny Łańcuchy: Liny w zależności od materiału, z którego są wykonane:

liny stalowe - składają się drutu ze stali nie stopowej o średnicy 0,4-2,5mm o wytrzymałości ok. 1500MPa, skręcane w splotki, a splotki wokół rdzenia w linę. W przypadkach sprzyjających korozji z drutu ocynkowanego.

Liny włókienne - wykonywane są z włókien konopi, włókien manilowych, bawełnianych, których wytrzymałoś na rozciąganie wynosi RM=80 - 140 MPa. Liny te posiadają ograniczone zastosowanie.

OBLICZENIOWA SIŁA W LINIE WYNOSI S= Q+G_z+G_l / n*ŋ gdzie Q - siła udźwigu, G_l - siła ciężkości liny określana przy najniższym położeniu, G_z - siła ciężkości elementu chwytającego, n - liczba pasm lin, na którym zawieszony jest element chwytający, ŋ - sprawność układu cięgnowego obliczona przy uwzględnieniu sprawności wszystkich krążków i bębnów. Lina powinna spełnia warunek wytrzymałościowy - P_o≥S*X gdzie S - obliczeniowa siła w linie, X - minimalny współczynnik bezpieczeństwa wynoszący od 0,3 do 9.0 dla różnych grup natężenia pracy urządzenia. Naprężenia w linie - w obciążonej linie powstają naprężenia rozciągające, zginające i skręcające, Linę obliczamy dla uproszczenia tylko na naprężenia rozrywające: σ_r=S/A = S/∏d²/4≤k_r[N/m²].

Pasy - wykonane są z tworzyw poliestrowych i polipropylenowych w szerokościach od 25 do 75mm w formie pasa płaskiego lub pasa wężowego.

Używane są do produkcji zawiesi pasowych odpornych na działanie wilgoci , kwasów mineralnych, olejów, chłodziw. Innym szerokim zastosowaniem są pasy mocujące ładunki w trakcie transportu - są lekkie, miękkie i nie korodują.

Pasy wężowe - wykonane są dwu warstwowo, rdzeń z poliestru i tekstylna zewnętrzna powłoka ochronna. Powszechnie stosowane sa do zawiesi wężowych, najczęściej wykonywanej w wersji zamkniętej.

Budowa Pasa wężowego ; rdzeń z poliestru, tekstylna zewnętrzna powłoka ochronna, oznaczenie.

Łańcuchy: ogniwowe lub sworzniowe.

Łańcuchy ogniwowe wykonuje się ze stali konstrukcyjnej o małej zawartości węgla.

Wielkości łańcucha łańcucha określa jednocześnie średnicę pręta(walcówki) „d” i podziałkę „t”.

Dobór Łańcucha ogniwowego dokonuje się na podstawie Fzr≥F₀*X gdzie F₀ to siła obciążająca łańcuch, X - współczynnik bezpieczeństwa( przyjmuje się X = 3 do 6.

Rozrywanie - sprawdzanie naprężeń: σ_r =G/2A≤ k_r gdzie A jest polem rozrywanego przekroju poprzecznego A=∏d²/4 k_r dopuszczalne naprężenia rozrywające.

ZAWIESIA - pomocniczy osprzęt służący do zawieszenia i podtrzymania ładunku w transporcie bliskim. Zawiesia zbudowane sa z cięgien liniowych, taśmowych lub łańcuchowych. Zawiesia powinny umożliwiać pewne i szybkie mocowanie ładunków przy uwzględnieniu ich rodzaju, masy, kształtu i gabarytów.

Zawiesia dzielimy na: ogólnego przeznaczenia, specjalnego przeznaczenia posiadające specjalne elementy zaczepowe dostosowane do konkretnego ładunku.

Podstawowym Parametrem zawiesia jest: dopuszczalne obciążenie robocze -DOR, czyli dopuszczalna masa zawieszonego ładunku w tonach, długości zawiesia L, kat rozwarcia cięgien α lub kąt odchylenia cięgien od pionu.

Zawiesia mogą być pojedyncze lub wielokrotne. Zawiesia ogólnego przeznaczenia zakończone są prętami, szeklami, hakami lub ogniwami w wersji specjalnego przeznaczenia posiadają równe nietypowe zaczepy, dostosowane do konkretnych ładunków. Przy mocowaniu ładunku nie wolno wiązać cięgien w węzły oraz przekroczy kata rozwarcia 120°. Pewności pojedynczego zawiesia określa współczynnik bezpieczeństwa x. Kąt rozwarcia cięgien α wpływa na wielkość sił obciążających cięgno. Największy dopuszczalny udźwig zawiesia, równy udźwigowi nominalnemu, jest dla kąta α=0. Przy kącie α = 120° udźwig zawiesia spada do połowy.

Dla obciążenia Q siły napięcia pojedynczego cięgna S można określi zależnością: S=Q/2*cos α/2.

Części współpracujące z cięgnami: krążki, koła, bębny cięgnowe.

Krążki Liniowe to elementy dźwignic, które służą do podtrzymywania i zmiany kierunku lin lub Łańcuchów. Krążki mogą być: linowe, łańcuchowe. Krążki mogą być ułożyskowane: ślizgowo, tocznie. Krążki można podzielić na: czynne, wyrównawcze, stałe, swobodne.

Krążek wyrównawczy wykonuje jedynie nieznaczne ruchy wahadłowe wokół osi: na krążku wyrównawczym cięgno zmienia kierunek, ale nie przewija się przez krążek.

Układ liniowy z krążkiem stałym:

Siła F(siła w linie) podnoszenia ciężaru Q, na krążku jest równa: dla podnoszenia F=Q/ŋ, dla opuszczania: F'= ŋ*Q.

Siła obciążająca oś krążka: dla podnoszenia F_k=Q+F=Q(1+1/ŋ); dla opuszczania F'_k=Q+F'=Q(1+ŋ) gdzie ŋ - sprawność krążka;

ŋ=0,98 dla łożysk tocznych i ŋ=0,96 dla łożysk ślizgowych.

Układ linowy z Krążkiem przesuwnym: Siła czynna w linie(podnoszenie): F=S/ŋ=Q-F/ŋ=Q/1+ŋ ponieważ 1+ŋ≤2 wiec F≥Q/2.

Wielokrążek z cięgnem zbiegającym z krążka stałego: Siła w cięgnie schodzącym(podnoszenie) S₁=F*ŋ, S₂=S₁*ŋ=F*ŋ²; S₄=F*ŋ⁴ Z warunku równowagi sił Q=S₁+S₂+S₃S₄, F=Q/ŋ+ŋ²+ŋ³+ŋ⁴ F=Q*1- ŋ/ ŋ(1- ŋ⁴). Tarcie w układzie cięgno nie ruchomy walec - lina ma przesuwa się względem walca, musi pokona siły tarcia na styku lina walec, wobec czego siła S₂ musi być większa od siły S₁. S₂≥S₁ S₁=S₂*e^μ* α.

BĘBNY - służą do nawijania cięgna nośnego - mogą by: linowe, Łańcuchowe.

Bębny mogą być: lane lub spawane, gładkie lub rowkowane.

Bębny rowkowane mogą być: jednokierunkowe(uzwojenie prawe), dwukierunkowe.

Bębny rowkowane na płaszczu posiadają rowek śrubowy o kształcie dostosowanym do nawijanego cięgna.

Rowki liniowe oddalone sa o s=d+(1,5÷4,0), gdzie d jest średnica liny czyli tak, aby odległość miedzy sąsiednimi zwojami wynosiła 2-mm. Długość czynnej szerokości bębna przy nawijaniu jednego końca liny w jednej warstwie wynosi: l=(Z+Z₀)*S gdzie z - to liczba czynnych zwojów liny na bębnie; Z₀ziczba zapasowych zwojów liny. Z=H*i/∏*D_b gdzie D_b - średnica bębna; H wysokość podnoszenia; i - przełożenie wielokrążka. Bębny długie o l/D≥6 oblicza się na zginanie.

Moment gnący w bębnie:

a) nawijanie jednego końca liny M_g=S/2*l/2=S*l/4

b) nawijanie dwóch końców liny: M_g=S/l*(2l₁+l₀)(l-l₁-l₀).

Moment Obrotowy(skręcający) w bębnie linowym: 1) M_x=S*D/2; M_g= 2S*D/2

Naprężenie zastępcze: σ_z=√M_g²+M₀²/W≤K_g0 gdzie W=∏/32*D⁴-(D-2g)⁴/D≈0,8(D-g)²g.

Przełożenie sił i momentów w układzie: silnik-przekładnia-bęben-zblocze hakowe-cięzar - M_b=S*D_b/2*l/ŋ_b=(Q+G₀)*D_b/2*i_l*ŋ_l*ŋ_b gdzie S-siła napięcia liny na bębnie, Q - ciężar podnoszonego ładunku, G₀ - ciężar zblocza hakowego, i_i przełożenie układu liniowego(wielokrążka), ŋ_l- sprawność układu liniowego, ŋ_b - sprawność bębna liniowego. Moment obrotowy na wale silnika napędzającego: M_sil=M_b/i_m*ŋ_m=(Q+G₀)D_b/2*i_m*i_l*ŋ_m*ŋ_l*ŋ_b=(Q+G₀)*D_b/2*i_c*ŋ_c gdzie i_m-przełożenie ruchu obrotowego miedzy silnikiem a bębnem; ŋ_m - sprawność mechanizmu realizującego przełożenie.

Przełożenie całkowite: i_c= i_m*i_l;

Sprawność całkowita: ŋ_c=ŋ_m*ŋ_b*ŋ_l

ZURAW - budowa: R = wysięgnik żurawia.

Żuraw stacjonarny ze słupem stałym: silnik mechanizmu podnoszenia, przekładnie zębate, hamulec, bęben linowy, zblocze hakowe, krążek linowy stały, wysięgnik, stały słup, płyta fundamentowa, łożysko górne, łożysko dolne.

Haki, inne proste urządzenia chwytne: Haki pozwalają na szybkie i łatwe chwytanie ładunków bezpośrednio lub za pośrednictwem dodatkowych pętli linowych i łańcuchowych. Haki powinny by starannie wykonane z wykluczeniem wad technologicznych lub materiałowych. Ze względu bezpieczeństwa nie dopuszcza się stosowania haków lanych lub spawanych; wykonuje się tylko technologia kucia. Do mocowania haka na linę najczęściej używa się elementów tzw. „sprzęgów”. Zblocze hakowe, dwukrążkowe: krążek linowy, (ułożyskowany tocznie lub ślizgowo), hak, oś krążków liniowych(trawersa), poprzeczka zblocza haka, obrotowe zamocowanie haka, pasy nośne, osłona krążków. Obliczenia rdzenia śruby haka: σ_r=Q_r/F=Q_r/∏d_r²/4≤k_r gdzie k_r jest dopuszczalnym naprężeniem rozrywającym materiału, z którego zrobiony jest hak; d_r ≥√4Q_r/∏*k_r≤d₃; dobieramy odpowiedni rodzaj gwintu i jego cechy geometryczne: średnica gwintu. Wysokość nakrętki: H≥4*Q_r*h/∏(d²-D₁²)*z*p_dop gdzie H - wysokość nakrętki, h - skok gwintu, d - średnica zewnętrzna gwintu, D₁ - średnica wewnętrzna nakrętki, z - krotność gwintu, P_dop - dopuszczalne naprężenia kontaktowe materiału, z którego zrobiona jest nakrętka.

Poprzeczka Hakowa - sposób osadzenia i obciążenia pozwala obliczy poprzeczkę jako belkę podpartą w obu końcach i obciążoną w środku. Maksymalny moment gnący: M_g =Q*l/4;

Wskaźnik przekroju środkowego: W=(b-d₁)*h²/6;

Naprężenie zginające: σ_g=M_g/W≤k_g gdzie k_g -naprężenie dopuszczalne. Nakrętka rzymska służy do napinania naciągów linowych.

Obliczenia dla nakrętki rzymskiej - rozrywanie: σ_r=Q/F=Q/∏d_r²/4 gdzie k_r - jest dopuszczalnym naprężeniem rozrywającym materiału, z którego zrobiona jest śruba d_r - średnica rdzenia śruby.

Skręcanie - T_s=M_s/W_o=M_s/∏d_r³/16;

Naprężenia zastępcze: σ_z=√σ_r²+3t_s²≤k_r.

Uchwyty kleszczowe: do mocowania wykorzystuje się siłę tarcia, wytworzone zaciskającymi się ramionami kleszczy na przedmiocie przenoszonym.

Wciągarka Bębnowa(Analiza techniczna konstrukcji) Lina-Siła naciągu P=1/2mg , Dobór przekroju liny Pzr=P*x x-współczynnik bezpieczeństwa=4-6 Pzr<_Pzrkat.

Bęben linowy Dobór wymiarów rowków bębna wg PN s=d+(1,5÷4,0), Dobór bębna linowego-długość l średnica D_b l=(z+z₀)*s , z=H\π*D_b Prędkość podnoszenia: v=ω_b·D_b\2 , ω_b=π·n_b\30[1\s]

Prędkość obrotowa bębna gdzie: D_b[mm], v[m\s] n_b=60000·v\π·D_b[1\min]

Moment na bębnie: M_b=2·P·D_b\2=P·D_b[Nm]

Obliczanie wpustu: h_lh\2,

naprężenia kontaktowe: p=P\F=P\h_l·l·z<pdop P=2M_b\d , ścinanie τ=P\b·l·z<k_l

Dobór łożysk Łożyska toczne:

a)kulkowe,

b)sztywne,

c)wahliwe,

d)wałeczkowe: -walcowe, -stożkowe, -baryłkowe, -igiełkowe.

Łożysko baryłkowe dwurzędowe i jednorzędowe: są to łożyska wahliwe, przenoszą bardzo duże obciążenie poprzeczne i mniejsze wzdłużne. Kulkowe dwurzędowe- wahliwe: nieczułe na brak współosiowości, dobrze pracują na mało sztywnych podporach, max wychylenie do 3,obciążenie poprzeczne(przenoszą nie większe niż łożyska kulkowe pojedyncze, gorsze przyleganie do bieżni),obciążenie wzdłużne(tylko bardzo małe mogą przenieść)

Silnik elektryczny Moment obrotowy silnika Ms=M_b\i·η_c η_c -to sprawność układu napędowego η_c= η_{b ·}η_p , przełożenie silnik bęben i= η_s\ η_b

Moc znamionowa silnika N_s=M_s[Nm]·n[1\min]\9549[kW]

przy doborze silnika przyjmujemy: N_skat>N_s

Reduktor(przekładnia żębata) Parametry techniczne: moc efektywna(N_s), rzełożenie(b),obroty wejściowe(n_s),współczynnik obciążenia(f).Moc efektywna reduktora: N_e=N_s·f[kW].Dobór reduktora: N_t>N_e N_t-moc katalogowa reduktora.

Maksymalny moment obrotowy na sprzęgle: M_max=M_s·k₁·k₂·k₃ k₁współczynnik uwzględniający charakter pracy sprzęgła k₂-współczynnik czasu pracy sprzęgła k₃-wsółczynnik ilości włączeń sprzęgła. Współczynnik:a)k₁Ruch równomierny bez przyspieszeń mas(wentylatory, wały pędniane) b)_k1,2

Ruch równomierny z małymi przyspieszeniami mas(mechaniz podnoszenia suwnic montażowych, przenośniki kubełkowe-taśmowe-ślimakowe, kompresory turbinowe c)k_1,4 Ruch równomierny ze średnimi przyspieszeniami(mechanizmy podnoszenia suwnic hakowych i magnesowych, dmuchawy, piece obrotowe, przenośniki taśmowedo przewozu drobnicy, bębny kablowe spręzynowe)

Dobór hamulca: -wymagany moment hamowania M_h=z·M_s z-współczynnik pewności hamowania z=1,1÷2,0.

Sprzęgło sprężyste-dobór (między przekładnia a bęben) Maksymalny moment obrotowy M_max=M_b·k₁·k₂·k₃ , M_nom(kat)>M_max

Rodzaje maszyn dźwigowych:Suwnice dzielimy na -pomostowe(hakowe,regałowe)-bramowe(szynowe, jezdnmiowe) Żurawie-wieżowe, -platformowe, -słupowe, -kanałowe.

Podnośniki -stołowe, -windowe, -wciągane.

Żurawie-to urządzenia dźwigowe których elem. zasad nośnym przenoszonym obciążenie jest wychylny lub obrotowy wysięg. ruch wychylny odbywa się w płaszczyźnie pionowej, obrotowy w poziomej. Są dźwignicami obsługującymi przestrzeń w kształcie walca którego wysokością jest wysokość podnoszenia, a promieniem podstawy -wysięg żurawia. Żuraw jest podstawowym typem dźwignicy używanym w przemyśle budowlanym transportowym i przeładunkowym.

Klasyfikacja: żurawie bramowe i półbramowe, wieżowe z obrotową konstrukcją z wysięgnikiem wychylnym, samojezdne wyposażone w wysięgnik lub wieże mogą przemieszczać się po drodze ,pokładowe zamontowane na statkach, wspornikowe których ustrójh nośny ma kształt wspornika, żurawie z inną konstrukcją.

Parametry techniczne żurawi: udźwig (max ciężar jaki podany),wysięg(odległość od osi symetrii konstrukcji do lini podnoszenia),wysokość podnoszenia(odległ. Poziomu ładunku do maxh), długość wysięgnika(długość konstrukcji od miejsca ładowania do ładunku), zakres podnoszenia( max wysokość do realizacji), głębokość opuszczania, zakres podnoszenia(suma wys. podnosz i głebok opuszczeń), kąt obrotu o jaki może obrócić się wysięgnik wynosi u żurawi 360 -inaczej samojezdne i przyścienne 180.

Dla żurawi o zmiennym wysięgniku wartość udźwigu ustala się w zależności od wysięgu. Sporządza się wykres zależności udźwigów i wysokości podnoszenia w funkcji dł. Wysięgu które ułatwiają odczytanie parametrów.

Prędkości robocze żurawia: prędkość podnoszenia -opuszczania, zwolnienia opuszczania, zmiany wysięgu, jazdy dla samojezdnych, obrotu.

Stateczność żurawi wolnostojących-jako zdolność konstrukcji do zachowania równowagi trwałej. Określenie stateczności ważne jest dla wysokich żurawi których konstrukcja cechuje się wysoko położonym ośrodkiem ciężkości i stosunkowo małą podporą. Równowaga konstrukcji musi być zachowana przy operowaniu ładunkiem podczas jazdy i na postoju oraz w warunkach działania wiatru.

Warunkiem stateczności jest przewaga momentu stabilizującego układ na mom. Wymuszonym, określonym względem najbardziej niekorzystnej krawędzi wywrotu. M_st=Gr·e, M_wym=Q·(r₁·e)+W·a-G_p(r₂+e).G-ciężar konstrukcji,Gp-przeciwwaga,W-siła działania wiatru,Q-ładunek równoważny udźwigowi.

Obciążenie żurawia przy nagłym zwolnieniu ładunku: B_a·(r₂+e)+G_p(r₁-e)>G·e.

Żurawie przyścienne-mają stały wysięg obracają się o 180.żuraw ścienny: Reakcja wzdłużna w podporze V=Q+G Reakcja poprzeczna w podporze R₁=R₂=Qr+G·a\h. Żuraw ścienny z odciągiem reakcja wzdłużna:V=Q+G reakcja poprzeczna: R₁=R₂=Qr+G·a\h.Żuraw słupowy z przeciwciężarem reakcja wzdłużna:V=Q+G+Gp reakcja poprzeczna R₁=R₂=Qr+Ga-Gp·Qp\h, zalecana wartość przeciw wagi Gp=Ga+Q·r\Qp

Suwnice Budowa i klasyfikacja suwnic Suwnice to urządzenia udźwigowe złożone z przejezdnego ustroju nośnego(mostu) i poruszającej się po nim wózka z wciągarką, do którego podwieszone jest urządzenie chwytające lub zaczepowe.Ten system transportowy spełnia swoją rolą w halach, korytarzach i przestrzeniach prostokątnych.Suwnica może obsłużyć każdy punkt przestrzeni o kształcie prostopadłościanu, którego wymiarami są: wysokość podnoszenia wciągarki, droga jazdy wózka po moście, droga jazdy mostu.

Głównym zespołem suwnicy jest most z własnym mechanizmem jezdnym. Parametry suwnic:

Udźwig-to największa dopuszczalna masa ładunku podnoszonego w czasie pracy.Masę chwytaka i urządzenia chwytakowego wlicza się do udźwigu.

Rozpiętość suwnicy-jest to odległość między kołami jezdnymi suwnicy, poruszającymi się po szynach.

Wysokość podnoszenia: jest to największa odległość w pionie miedzy górnym położeniem haka(chwytaka), a położeniem haka opuszczonego do poziomu roboczego.

Prędkość ruchów roboczych: składają się z prędkości położenia i opuszczenia, prędkości jazdy wózka, prędkości jazdy suwnicy. Wydajność suwnicy: to masa ładunków jaka jest możliwa do przeniesienia w ciągu jednostki czasu np.: godziny lub minuty. Rzeczywistą wydajność określa użytkownik, uwzględniając długość drogi, którą przenoszony jest ładunek.

Grupa natężenia pracy suwnicy: stanowi miarę natężenia pracy mechanizmu i określana jest z pośród 8 grup (M1÷M8). Grupa natężenia pracy wpływa na dobór lin, wielkości i średnią krążków i bębnów liniowych oraz obliczenia elementów mechanizmu. Dla przykładu, im wyższa grupa natężenia pracy ty większy jest wymagany współczynnik bezpieczeństwa liny.

Masa własna: całkowita masa wszystkich części suwnicy.

Konstrukcja suwnic: Ustrój nośny suwnic, czyli most składa się z dźwigarów, czołownic i pomostów, dźwigary wykonane są jako: -pojedyncze belki stalowe - kratownica, - konstrukcja skrzyniowa, czołownice wykonane są jako konstrukcja skrzyniowa, pomosty służą do zamocowania mechanizmów i aparatów sterujących, wózek z wciągarka porusza się po szynach ułożonych na dźwigarach mostu.

Mechanizm suwnic:Mechanizm podnoszenia(analogicznie jak wciągarka),Mechanizm jezdny mostu(silnik elektryczny, hamulec szczękowy, przekładnia zębata,sprzęgło,koło jezdne, łożyska toczne), Mechanizm wózka

Podział suwnic Ze względu na cechy konstrukcyjne suwnice dzielimy na: suwnice pomostowe, suwnice bramowe i półbramowe, suwnice wspornikowe- konstrukcyjnie podobne do żurawi.

Suwnice pomostowe Mosty suwnic pomostowych: przesuwają się po torach podpartych lub podwieszonych, suwnice pomostowe mają tory jezdne na górnym poziomie w stosunku do położenia ładunku, na głównych dźwigarach mostu poruszają się wózki wyposażone we wciągarki.

Schematy konstrukcyjne: Suwnice bramowe mają tory jazdy na poziomie nosiwa, Suwnice półbramowe mają jeden tor na poziomie nosiwa drugi na poziomie górnym (podparty lub podwieszony)

Aspekty wytrzymałościowe Siły poprzeczne i moment gnący belki suwnicy obciążonej siłą P. R_A=R_B=P\2, M_{g max}=P\2·l\2=Pl\4, σ_g-max=M_g-max\W_x

Siły poprzeczne i moment gnący belki suwnicy obciążonej dwoma siłami P₁ i P₂. R_A=P_S(l-a₁)+P₂(l-a₂)\l, R_s=P₁a₁+P₂a₂\l , σ_g-max=M_g-max\W_x. Suwnice-wybrane struktury funkcjonalne: Suwnica pomostowa dwudźwigarowa(pracuje w trzech osiach), Suwnica pomostowo-słupowa(pracuje w trzech osiach i obrocie).

Najważniejsze korzyści systemu antywahaniowego: brak wahań więc lepsza kontrola większa dokładność przemieszczania ładunku, mniej uszkodzeń sprzętu lub ładunku, zwiększenie bezpieczeństwa ludzi pracujących w strefie pracy suwnicy, większa liczba cyklipracy dzięki optymalnemu, hamowaniu przyspieszaniu suwnicy, skrócenie czasu potrzebnego na wyszkolenie nowego operatora suwnicy.

Rowiyaniem problemu jest szstem antzwahaniowy, który zapobiega wahaniom(do zupełnej likwidacji wahań) ładunku na haku suwnicy. System włączony jest pomiędzy elementy sterująca układ napędowy jazdy suwnicy jazdy wózka. Dodatkowymi sygnałami wejściowymi, niezbędnym do pracy systemu, są pomiary długości liny oraz przełącznik korygujący ten pomiar długości zawiesia. System analizuje sygnały sterujące zadane przez operatora i na ich podstawie modyfikuje parametry pracy suwnicy. Oprogramowanie kontroluje ruchy suwnicy, redukuje wahania ładunku, spowodowane przez jego bezwładność. Oprogramowanie działa na podstawie zasady wahadła matematycznego zmodyfikowanej o parametry fizyczne suwnicy.

Czujniki sworzniowe: stosowane do układów ważących i ograniczenia obciążenia, wykonane ze stali stopowej lub stali nierdzewnej, antykorozyjna obróbka niklem, montowane w pkt. mocowania liny lub krążku powrotnym, wysoka precyzja bez utraty wysokości, udźwig 5-80ton.

Szynoprzewody w obudowie zamkniętej do zasilania urządzeń ruchowych w tym suwnic. Szynoprzewody zamknięte wersji cztero-pięciobiegunowej dla prądów od20A-200A posiadają orgionalną konstrukcje skrzynkowa obudowy, lekkąm ale bardzo stabilną wytrzymałą, także opatentowany system połączeń śrubowych.

---