8. Co rozumiemy przez strukturę materiałów?
Struktura materiałów może być rozważana w różnych aspektach. Z jednej strony strukturą nazywamy sposób ułożenia atomów lub cząsteczek, np. bezpostaciowa (amorficzna) lub krystaliczna, z uwzględnieniem defektów, z drugiej zaś - wzajemny układ i dyspersję różnych ziarn (kryształów). W pierwszym przypadku mówi się o strukturze krystalicznej, która może być analizowana za pomocą metod dyfrakcyjnych przy użyciu promieni rentgenowskich, elektronów i neutronów, w drugim istnieje szeroki zakres metod badawczych począwszy od obserwacji "gołym" okiem (makrostruktura), a przy większych powiększeniach za pomocą mikroskopu optycznego (mikrostruktura) lub elektronowego (submikrostruktura).
Metale mają na ogół strukturę krystaliczną z tym, że niektóre stopy można uzyskiwać w postaci amorficznej(szkło metaliczne). Wiele substancji ceramicznych ma wprawdzie strukturę krystaliczną, ale wiązania międzyatomowe są niemetaliczne, co powoduje, że są one bardzo kruche (np. Al2O3, SiO2). Wiele materiałów ceramicznych i polimerów ma strukturę bezpostaciową. Mają one własności różne od tworzyw krystalicznych. Struktura polikrystaliczna (ziarnista) jest typowa dla większości metali, wielu ceramików i niektórych polimerów. Ziarna mogą różnić się orientacją krystalograficzną, wielkością i kształtem, co istotnie wpływa na własności tworzywa. Struktura może być jednofazowa lub częściej wielofazowa. Własności będą zależały nie tylko od procentowego udziału poszczególnych faz, ale i od stopnia ich dyspersji i kształtu ziarn.