Ośrodkowe Ciśnienie Żylne (OCŻ)
Central Venous Pressure (CVP)
OCŻ- jest to ciśnienie panujące w dużych naczyniach żylnych w bezpośrednim sąsiedztwie prawego przedsionka serca
Ciągłe monitorowanie i właściwa interpretacja OCŻ stanowi ważny wskaźnik:
- stanu wypełnienia łożyska naczyniowego
- napięcia układu żylnego
- wydolności skurczowej prawej komory serca
Wartość OCŻ
Prawidłowa wartość OCŻ wynosi:
5-12 cm H2O
należy pamiętać, że 1 mmHg=1,36 cm H2O
Wartość Ośrodkowego Ciśnienia Żylnego zależy od:
pojemności minutowej serca
objętości krwi krążącej
aktywności oddechowej
ciśnienia w klatce piersiowej
napięcia układu współczulnego
zmiany pozycji ciała
skurczu mięśni szkieletowych (k. dolne, brzuch)
przyczyny obniżonej wartości OCŻ :
- hipowolemia
przyczyny podwyższonej wartości:
- hiperwolemia
- niewydolność prawej komory serca
- zator tętnicy płucnej
- tamponada serca
- niedrożność żyły głównej górnej
Wykonanie pomiaru OCŻ:
1. pacjenta układamy płasko na plecach
2. wyznaczamy punkt zerowy manometru (punkt przecięcia się linii
biegnącej w IV przestrzeni międzyżebrowej z linią pachową środkową
3. podstawę manometru podłączamy z układem infuzyjnym za pomocą
kranika trójdrożnego (zamknąć układ infuzyjny)
4. manometr wypełniamy całkowicie płynem infuzyjnym, tak by nie dostały się pęcherzyki powietrza
5. otwieramy zawór trójdrożny w kierunku pacjenta, odcinając jednocześnie dopływ płynu infuzyjnego
6. słup H2O zaczyna powoli opadać do poziomu badanego ciśnienia żylnego. podczas pomiaru wartość ciśnienia ulega wahaniom, obniża się podczas wdechu i rośnie przy stosowaniu oddechu zastępczego
Uzyskany pomiar odnotowujemy w dokumentacji pacjenta
Pomiar elektroniczny OCŻ
Cewnik tkwiący w żyle centralnej łączy się z przetwornikiem elektronicznym, który przekształca przekazywane przez cewnik ciśnienie w sygnał elektryczny w czasie rzeczywistym na monitorze.
Wskazania do założenia dostępu:
● monitorowanie i identyfikacja nieprawidłowej objętości śródnaczyniowej oraz zaburzenia bilansu płynów u ciężko chorych
● monitorowanie terapii płynami podawanymi dożylnie
-utrzymanie równowagi wodno- elektrolitowej
-żywienie parenteralne
-wymuszona diureza
●uzupełnianie płynów w:
-krwotokach
-ostrym brzuchu (niedrożność jelit)
-wstrząsie
-ONN
-hemodializie pozaustrojowej
●monitorowanie stanu pacjenta podczas znieczulenia
-możliwość pomiaru OCŻ
-możliwość podawania silnie działających leków (aminy katecholowe)
Pomiar Ośrodkowego Ciśnienia Żylnego:
Pomiaru dokonuje się w żyle głównej górnej, poprzez specjalny cewnik wprowadzony przez:
● żyłę szyjną zewnętrzną
● żyłę szyjną wewnętrzną
● żyłę podobojczykową
● żyłę udową
Rodzaje dostępów naczyniowych:
Żyła szyjna zewnętrzna
Żyła szyjna wewnętrzna
Żyła podobojczykowa prawa
Żyła podobojczykowa lewa
Żyła udowa prawa
Technika zakładania dostępu centralnego
1. zachowanie zasad aseptyki
2. pacjenta należy ułożyć w pozycji Trendelenburga z głową o10-15%(co sprzyja wypełnieniu się żyły szyjnej wewnętrznej)
3. głowę pacjenta obraca się w kierunku przeciwnym do strony wkłucia
4. miejsce wkłucia (zwłaszcza u przytomnego pacjenta) znieczula się miejscowo
5. palpacyjnie lokalizuje się położenie tętnicy szyjnej,żyła leży powierzchownie na głębokości ok. 1-2 cm (u mężczyzn bardziej w stronę brodawki sutkowej)
6. igłą nakłuwa się żyłę i wprowadza przez nią cienką prowadnicę, igłę wyjmuje się
7. po prowadnicy wprowadza się rozszerzacz, którym poszerza się miejsce dostępu
8. po prowadnicy wprowadza się cewnik, o większym świetle niż światło igły
(prowadnicę usuwa się)
9.cewnik mocuje się do skóry poprzez przyszycie go i oklejenie
Po założeniu dostępu centralnego konieczna jest kontrola radiologiczna położenia cewnika!
Pielęgnacja dostępu naczyniowego
Pielęgnacja centralnego dostępu dożylnego ma na celu zapobieganie powikłaniom i obejmuje podobne zasady do tych, które obowiązują przy pielęgnacji obwodowego dostępu naczyniowego
codzienna dezynfekcja miejsca wkłucia i zmiana opatrunku
wnikliwa obserwacja pod kątem mogącego się rozwijać zakażenia cewnika naczyniowego (ból okolicy wkłucia, zaczerwienienie, obrzęk, podwyższenie temperatury ciała)
zapewnienie stałego, całodobowego przepływu płynu przez cewnik, lub okresowe przepłukiwanie roztworem 0,9% NaCl i Heparyny ( 10j. /ml)
stosowanie kraników trójdrożnych
unikanie pustych zestawów do przetoczeń
każdorazowe zamykanie końcówki cewnika jałowym koreczkiem
wszelkie manipulacje przy wkłuciu centralnym muszą być wykonywane z zachowaniem zasad aseptyki
systemy otwarte, wymieniamy co 24 h
systemy zamknięte , traktuje się jak systemy pomiarowe tętnicze i wymienia co 96h
przy podejrzeniu zakażenia cewnika :
-pobrać krew na badanie bakteriologiczne (z cewnika i drugie badanie bezpośrednio z żyły)
- cewnik należy usunąć, a jego końcówkę zbadać bakteriologicznie
Cewniki wykonane są:
- z polimerów
- tworzyw sztucznych impregnowanych solami baru lub wolframu
Najczęściej obecnie stosowane w intensywnej terapii cewniki wykonane są z poliuretanu.Dla utrzymania dostępu długotrwałego lepsze są cewniki silikonowe (Broviac, Hickman)
Niektóre cewniki są pokrywane solami srebra lub heparyną.
Rodzaje cewników:
Cewnik 1-kanałowy
Cewnik 2-kanałowy
Cewnik 3-kanałowy
Cewnik 5-kanałowy
Cewnik z powłoką p/bakteryjną
Ciśnienie zaklinowania
( PCWP- pulmonary capillary wedge pressure)
- dostarcza informacji o ciśnieniu panującym w lewym przedsionku
Pomiaru można dokonywać za pomocą specjalnie skonstruowanego cewnika Swan- Ganza ( cewnik S-G).
Jest to cewnik o kilku kanałach, mających ujście w różnej odległości.
Otwór najbardziej dystalny pozwala mierzyć ciśnienie w tętnicy płucnej.
Cewnik jest wprowadzony w warunkach pełnej jałowości do naczynia o dużej średnicy np.: żyły podobojczykowej lub żyły szyjnej wewnętrznej aż do tętnicy płucnej.
Cewnik ten pozwala na wykonanie bezpośrednich pomiarów takich jak:
1.Ośrodkowe Ciśnienie Żylne (CVP) - rejestrowane z bliższego otworu cewnika umiejscowionego w prawym przedsionku. Ciśnienie to powinno być równe ciśnieniu późnorozkurczowemu w prawej komorze.
2. Ciśnienie zaklinowania tętniczek płucnych (PCWP) - rejestrowane z końca cewnika, po zaklinowaniu balonika w jednym z dalszych odgałęzień tętnicy płucnej. Jest ono równoważne z ciśnieniem późnorozkurczowym w lewej komorze lub ciśnieniem panującym w lewym przedsionku.
3.Rzut serca (CO) - pomiar ten dokonywany jest za pomocą termistora, monitorującego zmiany temperatury krwi przepływającej przez tętnicę płucną po jednorazowym wstrzyknięciu około 5 - 10 ml oziębionego roztworu soli fizjologicznej w czasie 4 sekund.
4. Saturacja krwi żylnej mieszanej (SvO2 )
pomiaru można dokonywać za pomocą specjalnych cewników płucnych lub przez pobieranie próbek krwi z końca cewnika.
Monitorowanie tych parametrów ma szczególne znaczenie w przebiegu operacji kardiochirurgicznych i leczeniu wstrząsu , zwłaszcza pochodzenia sercowego.
Powikłania kaniulacji :
krwiak
zator powietrzny
odma opłucnowa
zaburzenia rytmu serca
zakrzepica naczynia
przebicie ściany serca
tamponada serca
rozerwanie tętnicy płucnej
zapętlenie cewnika
powikłania infekcyjne
Dziękujemy za uwagę !