13.10.2010
Ekonomika TiR jako dyscyplina naukowa:
Turystyka:
Obejmuje ogół działań ludzi, którzy podróżują dla wypoczynku, w interesach i innych celach przez nie więcej niż 1rok bez przerwy w miejscach znajdujących się poza ich zwykłym otoczeniem.
- turystyka to nie tylko ruch turystyczny ale przede wszystkim podaż i popyt umożliwiające dojazd, pobyt i powrót do miejsca stałej dyslokacji
Z ekonomicznego punktu widzenia istotą przyjazdu turystycznego jest wydatkowanie środków pieniężnych pozyskiwanych w miejscu stałego zamieszkania.
Turystyka z ekonomicznego punktu widzenia:
- popyt (ruch turystyczny)
- podaż (baza materialna)
- określone skutki gospodarcze
[sprowadzają Siudo REGULACYJNEJ funkcji rynku]
PRZEMYSŁ TURYSTYCZNY
Oznacza podmioty gospodarcze, oznacza też obiekty oferujące urządzenia i usługi dla turystów. Przemysł ten najczęściej pogrupowany jest wg branż, które dostarczają niekiedy cząstkowy produkt turystyczne, który może mieć charakter materialny lub usługowy.
GOSPODARKA TURYSTYCZNA
To pojęcie szersze, które obejmuje oprócz przemysłu, także inne branże związane z turystyką np. handel, transport, usługi
SEKTOR TURYSTYCZNY
Część gospodarki, której wspólną cechą/funkcją jest zaspokajanie potrzeb turystów i sektor składa się z branż związanych z turystyką w zakresie w jakim zaspokajają one potrzeby turystów.
+ ekonomika turystyki jest ściśle związana z ekonomią
Ekonomia, nauka o stosunkach ekonomicznych i prawach rządzących produkcją, podziałem, wymianą i konsumpcją na różnych szczeblach rozwoju społeczeństwa.
Ekonomia traktuje proces gospodarczy jako całość której elementy są ze sobą powiązane prawami ekonomicznymi:
- prawo rynku
- prawo popytu
-prawo podaży
- prawo równowagi
Badania ekonomiczne mają zawsze dwojaki charakter, z jednej strony teoretyczny, czyli badamy zjawiska z punktu widzenia praw ekonomicznych, a z drugiej strony charakter opisowy, gdzie analizowane zjawiska pokazywane są najczęściej w ujęciu statystycznym.
Tymi badaniami zajmują się poszczególne działy ekonomii, które są nazwane, ekonomikami szczegółowymi albo nazywamy je ekonomikami branżowymi.
Na pewnym etapie konieczne okazało się wyszczególnienie ekonomiki turystyki:
Z ekonomik szczegółowych zaczęły się wyodrębniać ekonomiki niższego szczebla, np.
- jednostki gospodarczej
- ekonomika biura podróży
- ekonomika hotelarstwa
- ekonomika hotelu
- ekonomika zakładu gastronomicznego
- ekonomika przedsiębiorstwa turystycznego
EKONOMIKA TiR
Bada procesy ekonomiczne w odniesieniu do całej turystyki; badania mogą mieć charakter makroturystyczny, wówczas bierzemy pod uwagę funkcjonowanie całego działu naszej gospodarki albo też nasze badnia będą miały charakter sektorowy w ramach ekonomik funkcjonalnych.
Ekonomika turystyki ma charakter interdyscyplinarny, tzn że ta nauka szeroko wiąże sięz innymi dyscyplinami wiedzy.
EKONOMIKA TURYSTYKI
Nauka zajmująca się badaniem zjawisk i prawidłowości ekonomicznych występujących w turystyce, mająca na celu ustalenie naukowymi metodami najbardziej efektywnych instrumentów polityki turystyczne i zarządzanie, zmierzających do optymalnego zaspokojenia szeroko rozumianych potrzeb społecznych związanych z tą dziedziną.
Dyscyplina wyjściowa dla wielu sfer działalności gospodarczej pełni też ona wobec nich rolę służebną z reguły wychodzi poza potrzeby szeroko rozumianej praktyki.
EKONOMIKA TURYSTYKI nie może być „sztuką dla sztuki” dyscypliną, której badnai służą rozwojowi teorii
Prawa EKONOMII badane w odniesieniu do turystyki muszą być wykorzystywane w praktyce (niestosowanie praw skutkuje najczęściej upadkiem podmiotu gospodarczego)
Służebny charakter ekonomiki turystyki wiąże sięz jej WIELOFUNKCYJNOŚCIĄ, przy czym dominującą funkcją jest funkcja ekonomiczna
Turystyka spełnia także ważne funkcje pozaekonomiczną:
- społeczną
- wychowawczą
- zdrowotną
- ekologiczną
W turystyce ukształtowały się trzy rodzaje orientacji rynkowej:
- orientacja na produkt
- orientacja na sprzedaż
- orientacja marketingowa
Orientacja na produkt:
Wystepuje wp przypadku tzw. Rynku sprzedawcy, oznacza to, że nabywcy poszukują towaru - oni konkurują między sobą, sytuacja wygodna dla sprzedawcy, ponieważ każdy jego produkt, czy usługa znajdują natychmiast nabywców - producent jedynie kontroluje koszty.
Orientacja na sprzedaż:
Występuje rynek nabywczy, czyli występuje stała nadwyżka podaży nad popytem, osiąganie zysków w takich warunkach staję się już problemem, z punktu widzenia rentowności najbardziej korzystny dla klienta produkt jest wysokiej jakości; poziom c- charakter ustabilizowany
Orientacja marketingowa:
Musimy ustalić - obszar przewagi konkurencyjnej wybór bazy konkurowania i obieramy odpowiednio narzędzia, które wykorzystujemy w strategii konkurowania.
20.10.2010
POLITYKA TURYSTYCZNA
- stosunek państwa do turystyki
- pojęcie polityki turystycznej
- gestomy polityki turystycznej
- klasyfikacja narzędzi polityki turystycznej
Wielkość i struktura przyjazdowego ruchu turystyczego zależą w poważnym stopniu od państwa recepcyjnego i dlatego nie ma w zasadzie państwa, które by wpuszczało na swoje terytorium wszystkich cudzoziemców bez jakichkolwiek ograniczeń i warunków bądź nie wpuszczałoby nikogo
Władze każdego kraju mogą w dowolny sposób oddziaływać na ruch przybywających cudzoziemców. Te same władze mogą wprowadzać bariery i ograniczenia. Ich zakres zależy od szerokorozumianych interesów państwa:
- polityczny
- ekonomiczny
- społeczny
Wszystkie państwa mogą kształtować wielkość i strukturę przyjazdowe jak i wyjazdowego ruchu turystycznego wyrazem takiego oddziaływania jest charakter polityki turystycznej
Wzrost ruchu turystycznego powodują ważne dla państwa skutki:
- ekonomiczne
- społeczne
- polityczne
Turystyki może powodować zarówno POZYTYWNE jak i NEGATYWNE skutki,
CZYNNIKI:
+ dwie grupy przesłanek:
- te które zmuszały państwo do ingerencji (polityczne, gospodarcze)
- te które doprowadziły do domagania się takiej interwencji ze strony sektora turystycznego - wymaga ewidentnego wsparcia państwa (ekonomiczno-finansowe)
CZYNNIKI W SFERZE OGÓLNYCH INTERESÓW PAŃSTWA:
- znaczenie turystyki w polityce ekonomicznej państwa
- wpływ polityki turystycznej na politykę zagraniczną państwa
- znaczenie rozwoju turystycznego dla prowadzonej przez państwo polityki społecznej
- wpływ turystyki na strukturę i stan bilansu płatniczego państwa
- aktywizacja zawodowa społeczeństwa
- aktywizacja regionów
SEKTOR TURYSTYCZNY wymaga pomocy ze strony państwa z uwagi na:
- znaczenie infrastruktury ogólnej dla turystyki
- kapitałochłonny i importochłonny charakter inwestycji turystycznych
- interdyscyplinarny charakter turystyki
- znaczenie norm i przepisów prawnych dla rozwoju turystyki
- znaczenie formalności granicznych dla rozwoju turystyki
- formalności graniczne są zastrzeżone dla najwyższych organów państwa (obywatelstwo unii europejskiej)
TRYZ PODEJŚCIA PAŃSTWA DO ROZWOJU TURYSTYKI!
-negatywne
-neutralne
-pozytywne
NEGATYWNE:
Występował (występuje nadal) ale tylko w tych państwach, które nie są przygotowane zarówno do rozwoju przyjazdowego/wyjazdowego ruchu turystycznego
NEUTRALNE:
Jest w praktyce dużo częściej spotykany; władze danego kraju, nie ingerują w rozwój turystyki dopóki ten rozwój nie jest sprzeczny z ogólnymi interesami kraju i nie wywiera negatywnego wpływu na życie społeczno-gospodarcze, w tym przypadku nie ma mowy o świadomym wpływie państwa na wielkość i strukture podaży poputy. Natomiast konieczność takiej interwencji możę doprowadzić do przekształcenia ze stosunku neutralnego w pozytywny, a to dlatego żeby w przyszłości nie dochodziło do dysfunkcji w turystyce.
POZYTYWNE:
Ma odzwierciedlenie w świadomych działaniach państwa i bieżącej kontroli wpływu tego zjawiska na życie społeczno-gospodarcze.
RODZAJE ODDZIAŁYWANIA na rozwój stosunku państwa do turystyki:
- statyczne
Wiąże się bezpośrednio z jego neutralnym podejściem do turystki może się przekształcić w stosunek pozytywny
- dynamiczne
Jest wiązane z pozytywnym podejściem państwa do turystyki w tym przypadku turystykę wykorzystuję się dla interesów całego państwa
POLITYKA TURYSTYCZNA:
Działalność polegająca na określaniu celów ekonomicznych, politycznych, społecznych, kulturalnych związanych z rozwojem turystyki, uzyskiwaniu wszechstronnych pozytywnych efektów, wynikających z istnienia popytu, podaży, dążeniu do zaspokojenia potrzeb społecznych w zakresie uprawiania turystyki i precyzowanie środków niezbędnych do realizacji tych celów.
ORGANY PAŃSTWA niezbędne dla sektora turystycznego:
- organy ustawodawcze
- centralne organy administracji państwowej
- krajowa administracja turystyczna
- doradcze organy administracji państwowej i turystycznej
- turystyczne organy gospodarcze
- turystyczne organizacje społeczne