Omów czynniki powodujące, że ingerencji domaga się branża turystyczna

• interdyscyplinarny charakter turystyki oraz fakt, że o jej rozwoju i funkcjonowaniu decyduje współdziałanie wielu sektorów gospodarki

• duże znaczenie, jakie dla funkcjonowania branży turystycznej ma infrastruktura ogólna oraz fakt, że jej rozwój najczęściej przekracza możliwości ekonomiczne i techniczne samego sektora turystycznego

• kapitałochłonny i importochłonny charakter inwestycji turystyki oraz wydłużony okres zwrotu zainwestowanych środków finansowych

Wyjaśnij pojęcie polityki turystycznej

Polityka turystyczna to przede wszystkim zespół działań regulujących procesy społeczno - gospodarcze w sektorze turystycznym oraz swoista dyscyplina wiedzy, która formułuje normatywne zasady określania kierunków rozwoju systemu społeczno - gospodarczego sektora turystycznego, a także określa narzędzia wdrażania w życie złożonych kierunków rozwoju.

Polityka turystyczna - wszelkie oddziaływania władz państwowych (szczebla centralnego, regionalnego, lokalnego) mające na celu:

• Zaspokojenie potrzeb turystycznych własnego społeczeństwa

• Racjonalne wykorzystanie walorów turystycznych, zasobów pracy i kapitału w sferze gospodarki turystycznej

• Kształtowanie optymalnych rozmiarów i struktury ruchu turystycznego

• Ogólne koordynowanie rozwoju turystyki z uwzględnieniem jej wielorakich funkcji oraz jej licznych związków z różnymi dziedzinami życia społecznego i gospodarczego

Przedstaw zakres polityki turystycznej

• Planowanie przestrzenne (np. tworzenie parków narodowych), wszystko co wiąże się z przestrzenią

• Badania ekonomiczne - działania i stymulacje państwa o charakterze ekonomicznym, np. systemy dofinansowań, polityka kredytowa

• Badania naukowe i statystyka - państwo diagnozuje działania na rynku i prowadzi odpowiednie działania

• Kształtowanie konsumpcji turystycznej - państwo wspiera konsumpcję turystyczną ludzi biednych

• Kształcenie kadr turystycznych, finansowanie szkolnictwa

• Działalność promocyjna (promocja i marketing) - promocja danego kraju przez np. targi turystyczne; z drugiej strony stara się zniechęcić własnych obywateli, żeby nie wyjeżdżali z kraju na wakacje

• Organizacja i zarządzanie rynkiem turystycznym - tworzenie prawa, NTO, NTA

Wymień przesłanki, które zachęciły państwo do ingerencji w turystykę

• Wzrost znaczenia turystyki w polityce gospodarczej państwa (polityka inwestycyjna, kształtowanie konsumpcji, równowaga rynkowa)

• Wpływ turystyki na politykę zagraniczną państwa

• Duże znaczenie w prowadzonej przez państwo polityce społecznej

• Bierze udział w kształtowaniu bilansu płatniczego

• Znaczenie turystyki w aktywizacji zawodowej

• Jest elementem aktywizacji regionów mniej zaawansowanych gospodarczo

Opisz możliwy stosunek (podejście) państwa do polityki turystycznej

Leseferyzm - nic nie robić, prawa rynku, popyt, cena, wszystko będzie się dobrze działo samo i państwo nie ma się wtrącać, ale ma określać podstawowe ramy

Interwencjonizm - państwo interweniuje tylko w sytuacjach kryzysowych

Protekcjonizm - państwo z góry zakłada, że pewne obszary będą korzystały z pomocy opieki państwa, np. wobec pewnych form turystyki tj. zdrowotnej, dzieci i młodzieży; wobec regionów tj. Bieszczad, Mazur; może popierać określone kierunki wyjazdów wobec pewnych branż, organizacji np. PTTK

Etatyzm - państwo dąży do przejęcia większego pakietu akcji w strategicznie ważnych branżach turystycznych, np. ROT, LOT

Cechy polityki turystycznej w Unii Europejskiej

• Musi opierać się o wartości utożsamiane z europejską tradycją i kulturą, mając w centrum uwagi rzeczywistego turystę

• Powinna opierać się o zasady zrównoważonego rozwoju, także w jego szerszym sensie jako instrumentu rozwoju gospodarczego, społecznego i ekologicznego

• Dostosowanie branży turystycznej do zmieniającej się sytuacji w celu zwiększenia jej konkurencyjności, poprzez prace badawczo - rozwojowe, nowe technologie, inwestycje, promocje, plany, marketing, sieci, stowarzyszenia przedsiębiorstw

• Turystyka i zatrudnienie: stosunki pracy, kształcenie i awans zawodowy; specjalizacja, ochrona społeczna oraz swobodny przepływ pracowników są głównymi czynnikami w tworzeniu polityki turystycznej dla rozszerzonej Europy

• Turystyka w odniesieniu do promocji europejskiej kultury i europejskiego dziedzictwa: zwyczaje, sztuka, architektura, historia, folklor, gastronomia

• Dostęp turystyki dla wszystkich jest wyzwaniem, którego nie powinno się unikać

• Główne podmioty sektora turystyki muszą przyjąć wiodącą rolę w analizie, projektowaniu, monitorowaniu i ocenie polityki turystycznej na różnych obszarach

• W dzisiejszym świecie bezpieczeństwo i zapobieganie niebezpieczeństwom ma kluczowe znaczenie dla rozwoju turystyki

• Polityka turystyczna musi wnosić skuteczny wkład we wspieranie turystyki w spełnieniu roli, jaką może ona odgrywać w przyspieszaniu procesu osiągania społecznej, gospodarczej i politycznej spójności w UE, poprzez różnorodne działania

Cele długookresowe, średniookresowe i krótkookresowe w polityce turystycznej - przykłady

Cele długookresowe:

• Wzrost dochodów mieszkańców regionu poprzez wykorzystanie redystrybucyjnej roli turystyki

• Zmniejszenie bezrobocia na obszarach przygranicznych i dotkniętych dużym bezrobociem

• Aktywizacja mieszkańców wsi i podnoszenie jakości życia

• Zwiększenie rentowności majątku państwowego

• Wzmocnienie roli dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego

• Poprawa wizerunku Polski i jej mieszkańców

Cele średniookresowe:

• Rozbudowa bazy turystycznej

• Zmniejszenie natężenia ruchu turystycznego w miejscowościach i obszarach najbardziej uczęszczanych

• Zwiększenie regularności ruchu turystycznego

• Wyposażenie miejscowości i obszarów w odpowiednią infrastrukturę

• Wdrożenie programów rozwoju turystyki

Cele krótkookresowe:

• Ocena bazy turystycznej

• Nawiązanie współpracy pomiędzy instytucjami i organizacjami odpowiedzialnymi za rozwój regionu i turystyki

• Dostosowanie natężenia ruchu turystycznego, pojemności bazy turystycznej i chłonności środowiska przyrodniczego

• Pełne wykorzystanie potencjału turystycznego

• Zharmonizowanie rozwoju różnych form turystyki

Zadania NTA - Narodowa Administracja Turystyki

• Koordynowanie rozwoju turystyki

• Formułowanie krajowej polityki turystycznej

• Sprawy międzynarodowe w zakresie turystyki

• Doradztwo turystyczne

• Inwestycje turystyczne

• Finansowanie, głównie środki publiczne (budżetowe lub z podatków)

Kompetencje ministra właściwego do spraw turystyki

Do kompetencji ministra należą sprawy:

• Zagospodarowania turystycznego kraju

• Tworzenia mechanizmów regulacji rynku turystycznego, w szczególności w zakresie rozwoju przedsiębiorczości, podnoszenia jakości oraz ochrony konsumentów usług turystycznych

• Promocji turystyki

• Współpracy międzynarodowej w zakresie turystyki, w tym realizacja zadań wynikających z członkostwa Polski w UE i w organizacjach międzynarodowych (np. UNTWO, OECD, CEI)

• Szkolenia, doskonalenia i kształcenia kadr dla turystyki

Zadania NTO - Narodowa Organizacja Turystyczna

• Formułowanie i wdrażanie kampanii marketingowych

• Międzynarodowa działalność promocyjna

• Kierowanie działalnością promocyjną oddziałów zagranicznych

• Opracowanie pierwszej produkcji wydawnictw promocyjnych

• Działanie jako „ogniwo współpracy” między rządem a sektorem prywatnym

• Finansowanie: łącznie ze środków prywatnych i publicznych

Klasyfikacja narzędzi polityki turystycznej

• kryterium oddziaływania na popyt i podaż turystyczną

• istniej wiele narzędzi, które wpływają zarówno na podaż, jak i popyt, np. polityka podatkowa

• formalności graniczne - oddziaływują na popyt (ruch), ale też pośrednio, jeśli są liberalne, stymulują podać

• kryterium oddziaływania narzędzi para turystycznych i turystycznych sensu stricte

• narzędzia para turystyczne (o charakterze ogólnym) dotyczą z założenie innych dziedzin życia społeczno - gospodarczego, ale pośrednio wpływają na warunki rozwoju turystyki. Wpływ taki może być świadomy (w ramach turystyki politycznej) bądź przypadkowy (co należy uważać za zjawisko negatywne)

• kryterium według gestorów narzędzi

• narzędzia wynikające z ogólnej polityki państwa (grupa środków zależna od ogólnych kierunków szeroko rozumianej polityki państwa):

• kształtowanie stosunków towarowo - pieniężnych na rynku

• utrzymanie równowagi rynkowej

• regulacji zobowiązań płatniczych wobec zagranicy

• współtworzenia i realizacji polityki zagranicznej

• realizacji zadań w dziedzinie polityki kulturalnej, społecznej i ochrony zdrowia

• aktywizacji regionów mniej rozwiniętych gospodarczo

• ustawodawstwo turystyczne (regulujące wiele ważnych, z praktycznego punktu widzenia, kwestii):

• przepisy o miejscowościach turystycznych

• przepisy o bazie noclegowej

• przepisy o funkcjonowaniu gospodarki turystycznej

• przepisy o dopuszczaniu i poruszaniu się cudzoziemców

• przepisy o wyjazdach własnych obywateli do innych państw

• narzędzia ekonomiczno - finansowe (znaczna liczba środków o dużej skuteczności);

• ceny

• podatki

• kursy walutowe

• kredyty

• ograniczenia dewizowe

• ograniczenia eksportowe lub importowe

• środki administracyjno - organizacyjne

• inwestycje stricte turystyczne:

• budowa nowych obiektów noclegowych i ich modernizacja

• zakup środków transportowych i budowa niezbędnej infrastruktury

• budowa obiektów stanowiących infrastrukturę turystyczną

• odnawianie o odrestaurowywanie dóbr kultury narodowej

• inwestycje para turystyczne:

• infrastruktura usługowa

• infrastruktura techniczna

• sieć komunikacyjna

• inwestycje w zakresie ochrony środowiska

Wymień elementy cyklu turystycznego

• Badanie rynku turystycznego

• Planowanie rozwoju turystyki

• Budowa infrastruktury turystycznej i para turystycznej

• Przygotowanie kadr na potrzeby turystyki

• Konstrukcja optymalnego modelu organizacyjnego turystyki

• Rozwój gospodarki turystycznej

• Promocja turystyczna

• Badanie rezultatów

---