Maszyny transportowe sciaga1, AGH, Semestr V, MiUT [Rokita,Zarzycki], egzam


Przenośnik wibracyjny- ruch następuje po rynnie w skutek jego podrzucania. Podstawowymi elementami są: rynna (otwarta lub zamknięta) i napęd. Rozkład drgań przenośnika wibracyjnego: składowe styczne i normalne do powierzchni

n- częstotliwość drgań rynny równa częstotliwości zmian siły wymuszającej wibratora [Hz], A- amplituda drgań rynny [m], α- kąt nachylenia rynny przenośnika względem poziomu, β- kąt nachylenia kierunku drgań względem pow. rynny, B- siła bezwładności, G- siła ciężkości. y=Asinβsin(2πnt), y'=Asinβ2πncos(2πnt), y''=Asinβ (-4π2n2)sin(2πnt)

Układ sił działających na ziarno transportowanego materiału znajdującego się na powierzchni rynny

Gcosα=Bsinα

K>1- przenośnik wibracyjny. K<1- przenośnik wstrząsany. Parametr ten zależy od własności ruchowych αβA.

Schemat napędu kinematycznego. Kąt pochylenia do 100.

Wibrator iniercyjny

Wibrator elektromagnetyczny

Wibrator pneumatyczny

Przenośnik zgrzebłowy. Napęd równoległy i prostopadły. Silniki asynchroniczne. Sprzęgła podatne i hydrokinetyczne. Cięgna: łańcuchy krótkoogniwowe, klasy wytrzymałościowe: A,B,C,D. Przekładnie: reduktory walcowe, śtożkowo walcowe reduktory, walcowo- planetarne, kątowo-planetarne.

Max. wydajność obliczeniowa Q=5000[t/h], dłudości rynien 1500, 1750, 2000 [mm], grubość blach ślizgowych 40, 50 i 60[mm], spągowych do 35[mm], długość do 450[m], prędkości do 1,85 [m/s]. Moce do 4x800[kW]. Wysypy boczne i krzyżowe. Stosowane są kruszarki do brył nadwymiarowych.

PRZENOŚNIK TAŚMOWY

Służy do transportu materiałów sypkich. Temp: +60—40. Zakres zastosowań technicznych różnych typów przenośników: wznoszące z gładką taśmą (do +180), w specjalnych wyk.do 220, do przewozu ludzi też do 180. Opadające z gładką taśmą dla nachyleń do 150, w specjalnych wyk. do 200,, przy przewozie ludzi do 120. Z taśmą o okładce profilowanej, z nawulkanizowanymi występami na taśmie,

z taśmą korytową z progami, z taśmą gładką i dodatkową taśmą dociskającą, z taśmą gładką i przymocowanymi do niej kubełkami. Przenośnik charakteryzują δ[0], L[m] do 30 [km], Q[t/h] do 29 000[m3/h], V[m/s] do 8 [m/s], miotające do 10[m/s], B[mm] do 3 [m], zasilanie 6*2000 [kW]. Wytrzymałość K do 7100 [N/mm, kN/m]

Rdzenie taśm: 1- tkaninowy, 2 kordowy, 3 tkaninowy z osnową ułożoną prostoliniowo, 4 rdzeń jednolicie tkany, 5 z linek stalowych, 6 z linek stalowych tw. siatke typu fleximat.

Zasada sprzężenia ciernego: α- kąt opasania bębna na. taśmą [rad], R- promień bębna napędowego [m], Sn- siła w taśmie nabiegającej na bęben [N], Sz- swt zbiegającej z bębna [N], P- siła napędowa [N], μ- współczynnik tarcia między taśmą a bębnem, Mmax- max moment napędowy. P=Sn-Sz, (Sn/Sz)≥e^μα- następuje poślizg, (Sn/Sz)< e^μα- poślizg nie następuje. Mn=R*P, Pmax=Sz*e^μα-Sz, Mmax=R*Sz(e^μα-1) Pmax=Sz(e^μα-1) Siłę pociągową zwiększamy poprzez Sz- urządzenia napinające, μ- okładziny na bębnach napędowych, urządzenia czyszczące bęben i taśmę, α- bębny odchylające, napędy wielobębnowe.

Napedy przenośników taśmowych: 1. jedno lub dwubębnowe z wysiągnikiem, 2. napęd czołowy dwubębnowy, 3. napędy pośrednie (przesypowy, TT- typu taśma-taśma).

Urządzenia napinające: 1sztywne, uruchjamiane okresowo, podczas postoju przenośnika, kompensujące trwałe wydłużenia liny (śrubowe, wciągarkowe), 2ciężarowe kompensujące trwałe i sprężyste wydłużenia taśmy, stabilizujące siłę w taśmie, 3pneumatyczne, 4hydrauliczne, 5automatyczne, wyposażone w układ automatycznej regulacji siły w taśmie, 6nadążne, kompensujące trwałe i sprężyste wydłużenia taśmy, reg wartość siły w taśmie w fcji momentu napędowego.

Centrowanie biegu taśmy: źle wy7konane taśmy, źle ustawiona trasa przenośnika, czynniki zewnętrzne
(silny boczny wiatr), nierówne ustawienie materiału, nierówne połączenia taśm.

Układy prowadzenia taśm: taśma w układzie płaskim, dwukrąznikowym, nieckowym trójkrążnikowym, nieckowym trójkrążnikowym głębokim, nieckowym pięciokrążnikowym, korytowym z progami. Połączenia taśm: mechaniczne (60%Kn, 1/2h), klejone (80%Kn, 12h), klejone palcowe (100%Kn, 24h)

TRANSPORT SZYNOWY

Droga przewozowa składa się z podtorza i nawierzchni. NAWIERZCHNIA TORU- zespół konstr. toru złożony z szyn, złączy, podkładów i podsypki, który tworzy drogę dla pojazdów kolejowych. PODTORZE- wyprofilowany i odwodniony pas wyrobiska, na którym układa się nawierzchnię torową. TOR- zespół dwuch równoległych szyn, ułożony w ustalonej odległości między nimi zwanej prześwitem. PRZEŚWIT TORU- odległość między wew krawędziami główek szyn, mierzona prostopadle do osi toru. Mierzy się ją na wysokości 14mm poniżej powierzchnii tocznej główek szyn. TOR SZYNOWY- ciąg szyn szyn ułożonych jedna za drugą i stanowiących nieprzerwane pasmo (prawe i lewe). OŚ TORU- linia, którą można wyłączyć wzdłuż toru, pomiędzy wew krawędziami główek szyn. Dla linii kolejowej dwutorowej osią linii jest linia pomiędzy osiami obu torów. PLAN TORU- rzut osi na płaszczyznę poziomą. Zależy od rzeźby terenu, głębokości kopalni, jej typu i wielkości, a także sposobu udostępnienia złoża. PROMIEŃ KRZYWIZNY TORU- promień krzywizny zew. szyny toru. PROFIL PODŁUŻNY TORU- rzut osi na płaszczyznę pionową. Składa się z odcinków poziomych i pohyłych. WIELKOŚCI POHYLEŃ oznacza się literą i. i=h/l (h- wielkość wzniesienia, l- dł. rzutu na pł poziomą)

SKRAJNIA TABORU- linia łamana poza którą nie może wystawać na zewnątrz żadna część taboru lub ładunku w przekroju poprzecznym. Skrajnia budowli- linia łamana, poza którą nie może wystawać do wewnątrz żadna część budowli, maszyn, urządzeń.

PODTORZE: 1. linie jednotorowe w nasypie, 2 linie dwutorowe w nasypie, 3 w przekopie, 4 w przekopie

NAWIERZCHNIA SZYNY: Typ szyny określa się poprzez podanie jej wysokości i ciężaru, np: S24 115/24,4.

Podkłady: drewniane, stalowe, żelbetowe.

ŁUBKI ZŁĄCZOWE- płaskie, wypukłe, kątowe, zetowe, dla torów wypukłych.

ZŁĄCZA STYKOWE: podparte, wiszące, na podkładach zsuniętych.

Sposób mocowania szyn do podkładów: bezpośrednie, pośrednie, mieszane.

PODSYPKA TOROWA- jest częścią nawierzchni z materiału skalnego. Główne zadania podsypki: przejęcie nacisków od podkładów i przekazanie ich na podtorze, przy równoczesnym ich zmniejszeniu do wartości dopuszczalnych, odprowadzenie wód opadowych i odwodnienie, zmniejszenie oddziaływań dynamicznych, przeciwdziałanie przesunięciu podkładów. Materiałem na podsypkę jest tłuczeń, żużel wielkopiecowy, żwir kopalniany lub rzeczny.

USTRÓJ NA ŁUKU

Gsinα=Ccosα

Gsinα=G/g*V2/R*cosα

sinα/cosα= V2/g*R

sinα=tagα=h/p

h=p* V2/g*R

p- prześwit toru

h- przechyłka toru

ROZJAZD ZWYCZAJNY:

1 iglica, 2 opornica, 3 krzyżownica, 4 płytki ślizgowe, 5 ukres

BUDOWA WAGONÓW

Zasada działanie wagonu samojezdnego ze skrzynią przechylną

Rys.

Grandby Z V=2,2m3

Grandby 5 V=5,1m3

Podstawowe typy wozów urobkowych

- ze skrzynią sztywną di 1,5 m3- małe]

- z dzielonym dnem 1,5- 3 m3 - średnie

- wywrotne powyzej 3

- typu Grandby

Rama przenosi większość sił działających na wagon. W najprostrzym wypadku składa się z szeregu belek twożących prostokąt a w wozach małych tylko z podłużnic (ostojnice, podłużnia, przecznica, ukośnice)

Niektóre wozy posiadają konstrukcję samonośną.

- cięgła- elementy przenoszące siłę pociągową, element bardzo wytrzymały

- zderzaki- sztywne, elastyczne

Zderzaki służą do łagodzenia uderzeń oraz do utrzymania należytej odległości pomiędzy wagonami

Urządzenia ciągłowe służą do łączenia wagonów między sobą a lokomotywą i do przenoszenia siły pociągowej.

W długich wagonach mają zastosowanie uderzenia wyrównawcze dzięki którym unika się nadmiernego ściskania sprężyn zderzaków przy przejściu wagonów o ciasnych łukach.

OPORY RUCHU POCIĄGU

OPORY BEZWŁADNOŚCI

Wb = mza=G/d*ka

Wb= Wb/G= k/g*a=δa

k- współczynnik uwzględniający bezwładność mas będących w ruchu obrotowym

k=1,03: 1,1- dla wagonów

k=1,2 : dla lokomotyw

a- przyspieszenie ruchu od 0,025 : 0,05

CAŁKOWITY SAMOCZYNNY OPÓR

Wc=(Gz + nGw) (Wo+-Wj+-W ł+-Wb) [N]

Gz- ciężar lokomotywy

NGw- ciężar składu złożonego z n wagonów każdy o ciężarze Gw

Opory biegu

Wo= a+br+cv2

Opory nachylenia

Wi= Wi/g=sinα=tagα=i

Wi=Gsinα

Opory łuku

Wł=0,035kp/√Ri

Kp- wpółczynnik uwzględniający pochylenie torów

Kp= 1,0 dla torów z przechyłką i kp=1,5 bez przechyłki



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ściąga egzamin (1), AGH, Semestr V, MiUT [Rokita,Zarzycki], egzam
Sprawozdaniehyla, AGH, Semestr 5, miut, moje, Sprawozdanie suwnica
kolo 6 sciaga, AGH, Semestr 5, TOU, ćwiczenia Łabędź
Sprawko poprawione, AGH, semestr 5, MIUT, miut, liny tarcie
odpady sciaga, AGH, semestr VII, Odpady w technologii górniczej
Metro-jakas sciaga, AGH, Semestr IV, Metrologia[Nieciąg], Ściągi, Ściągi
sprawozdanie-1, AGH, semestr 5, MIUT, miut, liny tarcie
Wyznaczanie współczynnika sprzężenia, AGH, Semestr 5, miut, moje
sciaga (1), AGH, semestr 6, miue, pyton
Sciaga transportowe, AGH IMIR, Semestr V, MIUT, LINY
Piotr Milejski Projekt przenośnika taśmowego, AGH, 6 semestr, Maszyny i Urządzenia transportowe
MiUT test ćw 5 Bembenek, WIMiR AGH, Semestr VI, Maszyny i Urządzenia Technologiczne (MiUT), Kolokwia
nie przesiewacze, AGH, Semestr 6, Maszyny i urządenia technologiczne, miut
Lepkość-sciaga, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki,
Mechanika Płynów - Ściąga 2, Energetyka AGH, semestr 3, III Semestr, Mechanika Płynów, Egzamin
qby sciaga z etrologi kolo2, AGH, Semestr IV, Metrologia[Nieciąg], Ściągi, Ściągi
Grunt budowlany poprawiony sciaga, AGH, PKM, 6 semestr, mechanika gruntów i skal
Maszyny Elektryczne - Pytania Z Egzaminów (2), Energetyka AGH, semestr 4, IV Semestr, Maszyny Elekt

więcej podobnych podstron