Składniki stali konwertorowej.
Współczesna metalurgia wytwarza niemal 90% wszystkich stali w konwertorach, co oznacza że jest to najważniejsza jednostka piecowa a tal z niej jest najwyższej jakości:
Pożądane są w składzie każdej stali:
C, Si, Mn, (P,S)-kruchość stali
Taka stal nosi nazwę stali węglowej.
Niepożądane są w każdej stali (zwykle nieokreślone, nieanalizowane):
O2 (O), H2 (H), N2 (N)
Te gazy tworzą przede wszystkim pęcherze gazowe, płatki śnieżne (mikropęknięcia), które są przyczyną pęknięć, rys i nakłuć.
Pożądane - wprowadzane celowo do tzw. stali nisko- i wysokostopowych. Składniki podnoszą wytrzymałość na rozciąganie Rm, twardość HB, udarność KC itd.
Cr, Ni, W, Mo, Co, V, Ti, Al.
W tych dodatkach występują dodatki specjalne noszące nazwę mikrododatków: cyrkon Zr, Nb, Ti, inne, które znakomicie modyfikują stal podnosząc jej własności.
Niepożądane - ale nie uniknione - w każdej stali są to tzw. wtrącenia niemetaliczne ,,WN” pochodzące z procesu wytapiania stali (wyprawa pieca) i z żużli:
Krzemionka SiO2, glina Al2O3, dwutlenku tytanu TiO2 i ich związków.
Stal i jej własności.
Podział stali.
Stal - jest plastycznie i cieplnie obrobionym stopem żelaza Fe i C i innymi pierwiastkami, otrzymywanym w procesach stalowniczych ze stanu ciekłego.
Ogólna klasyfikacja stali przy je zamawianiu.
Kryterium podziału |
Grupy stali |
Skład chemiczny |
Węglowe, stopowe |
Zastosowanie |
Konstrukcyjne, narzędziowe, o szczególnych własnościach fizycznych, np. kwaso-żaro-ługoodporne, odporne na korozję, żaroodporne, żarowytrzymałe, na ścieranie, o wysokim iloczynie (B * H)max |
Stopień czystości |
Zwykłej jakości - wysoka zawartość fosforu i siarki ok. 0,5%. Wyższej jakości - średnia zawartość fosforu i siarki Smax=0,05%, Pmax=0,07%. Najwyższej jakości - o zawartości Smax=0,005%, Pmax=),005%. |
Sposób wytwarzania |
Martenowska, konwertorowa, elektryczna i inne. |
Sposób odtleniania |
Uspokojona, półuspokojona, nieuspokojona to znaczy że w procesie metalurgicznym usunięto z nich lub nie tlen wolny i związany. |
Rodzaj wyrobu |
Blachy, rury, druty, pręty, wyrób specjalny (np. magnez trwały), itp. |
Postać |
Lana (L), kuta (K), walcowana na gorąco (W), na zimno (Z), ciągniona (C). |
Stan kwalifikacyjny stali |
Surówka (S), zmiękczona (M), normalizowany (N), itp. |
W stalach wszystkich gatunków występują pewne pierwiastki które w procesie metalurgicznym i później przy przetwórstwie są dla nie szkodliwe, ale również są celowo wprowadzane dla podniesienia całokształtu własności stali.
Domieszki w stali szkodliwe:
Mn (mangan) → tworzy siarczek manganu MnS (wysokotopliwy 1620oC), powoduje on niekorzystny rozrost ziarna w czasie obróbki cieplnej i plastycznej.
Si (kszem) → obniża stężenie gazów, przeciwdziała segregacji (czyli osadzaniu) fosforu i siarki ale również powoduje kruchość stali.
P (fosfor) → wróg nr. 1 stali, powoduje kruchość na niebiesko, powoduje gruboziarnistość.
S (siarka) → wróg nr.2 stali, tworzy siarczek manganu MnS i siarczek żelaza FeS (topi się w 990oC), powoduje kruchość na gorąco, niską spawalność.
H2 (wodór) → powoduje płatki śnieżne (mikropęknięcia), pęcherze gazowe.
N2 (azot) → powoduje kruchość na niebiesko, nakłucia, zmniejsza plastyczność stali z powodu tworzenia azotków tytanu, boru, itd.
O2 (tlen) → powoduje w stali pęcherze, tworzy szkodliwe żużle w postaci tlenków i wiąże się jeśli jest w nadmiarze z każdym pierwiastkiem w stali.
Pierwiastki pożądane w stali:
WĘGIEL (C) → występuje w ilościach 0,01 ÷ 1,4%
Procentowy wzrost zawartości węgla powoduje wzrost wytrz. na rozciąganie wzrost twardości Brinela
C%↑ → Rm↑ HB↑
obniżenie wydłużenia obniżenie przewężenia obniżenie udarności
A5↓ C↓ KC↓
C%↑ → Rm↑ ,HB↑ ,A5↓ , C↓ , KC↓
Węgiel pogarsza spawalność stali a w zasadzie pogarsza jej równoważnik węgla
Ekfiwalent węgla (równoważnik) - CE
- spawalność na zimno
- spawalność na gorąco
Stal jest spawana na zimno jeśli
co oznacza że w stalach spawalnych nie powinno być więcej niż ok. 0,2% węgla. Jeśli
spawa się na gorąco a spoiny odpręża się w ok. 500oC.
MANGAN (MU) → 0,2÷13%
Mn%↑→Rm↑,HB↑,KC
,C
,A5↑↓
KRZEM (Si) →0,25÷kilku%
Si%↑→ Rm↑, HB↓, A5↓, C↓, KC↓, Rsp(granica sprężystości)↑
CHROM (Cr) →0,1÷25%
Cr%↑→ HB↑, Rm↑, A5↓, C↓, KC↓
Chrom jest najważniejszym pierwiastkiem w stalach stopowych obok niklu, molibdenu, przy jego ilość 12÷25% i bardzo niskiej zawartości węgla powyżej 0,1% a najlepszej poniżej 0,01% daje stale odporne na korozję, żaroodporne, żarowytrzymałe, odporne na zużycie (ścierane). Chrom z węglem w stali tworzy twarde wydzielenia tzw. węgliki (Mx,Cy) [Mx-metal, Cy-węgiel], np. Cr23C6.
NIKIEL (Ni) →0÷35%
Ni%↑→
↑, A5↑, C↑, KC↑
Nikiel przy zawartości węgla C
0,1% zapewnia kwasoodporności stali.
MOLIBDEN (Mo)
→0÷5%
WOLFRAM (W)
Mo,W↑→
↑ ale po obróbce cieplnej.
Powoduje samohartowność stali (Mo). W stalach narzędziowych i szybkotnących (Mo i W). Wolfram sprzyja wykonywaniu ze stali narzędzi do kucia na gorąco.
PROCES KONWERTOROWY jest procesem samonapędzającym się, to znaczy że surówka ciekła o temperaturze 1600oC przelana do pieca konwertorowego i przedmuchana tlenem sama w sobie powoduje wypalanie się niepożądanych pierwiastków lub obniżenie się zawartości pożądanych pierwiastków. Kolejność wypalania pierwiastków zawartych w surówce czyli ich utleniania lub świeżenia surówki jest następująca:
C, Mu, Si, P, S.
Cechy procesu konwertorowego są następujące: używana jest tylko surówka ciekła o wysokiej temperaturze ok. 1600oC często zbyt gorąca i schładza się ją już w konwertorze przez wrzucanie grubego złomu stalowego. Brak jakiegokolwiek ogrzewania konwertora, bowiem ciepło pochodzi ze spalania węgla, manganu, fosforu i siarki. Proces jest bardzo szybki ok. 400 ton surówki świeżymy na stal od 15 do 60 minut.
Trzy typy pieców konwertorowych:
konwertor z dolnym dmuchem
konwertor z bocznym dmuchem
konwertor z górnym dmuchem (z lancą górną)
RYSUNEK 5.
Charakterystyka konwertorów.
Wydajność - Q=30, 100, 400 ton (w Hucie Katowice Q=360 ton)
Wysokość - H=8, 14, 16 metrów
Średnica wewnętrzna - ∅w=5; 7,5; 11metrów
Ilość dysz - i=250 sztuk
Zużycie tlenu - Q*=50m3/tonę stali
Powietrze dmuchu - Q*=300m3/tonę stali
Czas świeżenia - τs= 15÷24 minut
Czas procesu - τp=25÷50 minut
Poważne huty nie dmuchają powietrza tylko tlen.
PROCES ,,LD”
(LINTZ - DONAWITZ)
Charakteryzuje się:
Pracuje na czystym tlenie (99,5% O2).
Odbywa się przy udziale:
ciekła surówka wielkopiecowa
alternatywnie Σ ~2% masy surówki
+
złom stalowy
(dla obniżenia temperatury surówki z ok. 1750°C do ok. 1600°C)
Wszystkie wymienione minerały tworzą pojedynczo- lub dwukrotnych zestawach żużel konwertorowy o składzie:
CaO, Al2O3, CaF2, CaCO3 (przygotowany syntetycznie w workach wrzuconych do konwertora).
W wyniku podawania rudy żelaza Fe3O4 w której jest dużo tlenu oraz tlen dmuchu tworzą FeO który jest podstawą procesów chemicznych w konwertorze.
RYSUNEK 6.
Torkretowanie - jest to proces pneumatycznego narzucania ciekłej wyprawy ceramicznej (gęstwy) w konwertorze w tych miejscach gdzie po procesie wytapiania stali odpadła część wyłożenia ceramicznego pieca i trzeba ją na gorąco naprawić bowiem przerwa między kolejnym zapełnieniem konwertora surówką wynosi nie całe 15 minut.
Cykl wytapiania w procesie ,,LD”:
Ładowanie złomu lub ru 3 do 4 minut
Wlewanie surówki 6 do 7 minut
Ładowanie wapna CaO 1 minuta
Dmuch tlenu 18 do 20 minut
Ściąganie żużla i pobieranie próby metalu na skład chemiczny 8 minut
Spust stali do kadzi i odtlenianie tej stali w kadzi 5 minut
Torkretowanie wyprawy pieca 3 minuty
RAZEM ok. 48 minut
13