Odpowiedzi na wszystkie pytania:

1. Kto wprowadził gawęde i co to?

2. Tytuł, nad tytuł, lead itp. Umiec zaznaczyc!

3. 3 rodzaje planow TV

4. 3 rodzaje technik manipulacji

5. Co sklada się na forme

6. Źródło (kawalek tekstu) - czy to wiadomość czy zajawke itp. Itd.

7. Roznice miedzy nagłówkiem grzbietowym a jakims tam

8. Roznica miedzy fotomontażem a montażem fotograficznym

9. Reformacja prasy nowoczesna

10. Montaże telewizyjne

11. Montaż programowy

12. Reformator francuskiej prasy

13. Będą obrazki które będą DEPESZA a trzeba je nazwac

14. Dominanta gatunkowa

15. 3 zasady konstrukcji informacji

16. 4 odmiany informacji

17. Zależności w wywiadzie miedzy osobami

18. 3 interakcje w wywiadzie

19. Pierwszy przykład publicystyki wizualnej (karykatura)

20. 2 charakterystyczne gatunki radiowe

21. Roznica miedzy fotomontażem a fotokronika

22. Czym charakteryzuje się plan ogolny

23. Roznice miedzy publicystyka a informacja

24. 3 rodzaje szkicow reportazowych

25. 3 rodzaje relacji w reprotazu

26. 4 rodzaje artykułów publicystycznych

27. Cechy felietonu

28. Podzial fotografii ze względu na pochodzenie (wg źródła)

29. Kto zapoczątkował esej

30. Będzie kawalek tekstu na którym trzeba zaznaczyc interpolacje i extra polacje

31. Szkice publicystyczne

32. Francuski autor który wprowadzil naglowki

33. Pasożytniczy felieton

34. Montaż filmowy - problemowy

35. Przykład gatunku publicystycznego nielinearnego

36. Cechy reportażu

37. Cechy nagłówków

38. Co to jest wzmianka

39. Co to jest zajawka

40. Co to jest notatka

41. Geneza reportażu współczesnego

42. Na forme sklada się?

43. Na tworzywo sklada się?

44. Synkretyczność gatunkowa

45. Ojciec felietonow

46. Fotografia samotna

47. Różnice miedzy nagłówkiem grzbietowym a rozciętym

48. technika szumu informacyjnego

49. artykuł polemiczny a artykuł dyskusyjny

1. Gawęda - utwór epicki będący opowiadaniem świadka lub uczestnika wydarzeń ustylizowany na wypowiedź swobodną i bezładną obfitującą w dygresje i epizody

Wywodzi się z tradycyjnej kultury szlacheckiej i wyrosła z opowiadań ustnych wygłaszanych na spotkaniach towarzyskich Po raz I została wykorzystana w prasie przez Henryka hr. Rzewuskiego.

3. Plany tv: ogólny, pełny, amerykańki, średni.

4. Selekcja faktów - fragmentacja, pozorny obiektywizm, kreacja faktu (fakt medialny), zabiegi o charakterze leksykalnym, naddatek informacyjny.

5. Forma - zasady kompozycji, miejsce publikacji, nagłówek wyodrębnione części, śródtytuły np. odmiany art. publicystycznego, felieton, esej, gawęda.

6. Zajawka - krótki tekst publikowany na pierwszej kolumnie zapowiadający ciekawy materiał wewnątrz numeru.

7. Nagłówki jedno i wielołamowe w zależności od szerokości druku piramidalne, schodkowe uciekające, zwisłe, skaczące, ramkowe, nagłówek rozcięty Nagłówek grzbietowy ,występuje dość rzadko, <z lewej strony w pionie. Nagłówek afiszowy - włomywany w tekst. Zwarty (jakos w samym środku tekstu). Rozbity (rozbita struktura). Nagłówek rozcięty: przechodzi przez 2 kolumny

8. Fotomontaż - zmistyfikowany i kolażowy. Montaż fotograficzny - faktomontaż

9. Reformy Emila de Girardin - początki prasy nowoczesnej - rok 1831, prasa miała stać się towarem i podlegać grze rynkowej, powinna: pozyskiwać jak największą grupę prenumeratorów, być tania i atrakcyjna dla przeciętnego czytelnika, stronić od polityki.

10. Montaż tv - material filmowy opatrzony tekstem, złożony z odpowiednio dobranych fragmentów.

11. Montaż problemowy - materiał filmowy opatrzony tekstem złożony z odpowiednio dobranych fragmentów np. sprawozdania, reportażu, filmu dokumentalnego wywiadu czy sondy dotyczący ważnych problemów lub ich splotu. Może występować samodzielnie lub jako wprowadzenie, rodzaj ilustracji w wielu typach programów mówionych.

12. Reformy - Emil de Girardin - początki prasy nowoczesnej - rok 1831.

Prasa miała stać sie towarem i podlegać grze rynkowej, powinna pozyskiwać jak największą grupę prenumeratorów, być tania, atrakcyjna dla przeciętnego czytelnika, stronić od polityki.

13. wpisać depesza

14. Recenzja - dominanta gatunkowa - cechą najważniejszą tej wypowiedzi jest obecność słów i zwrotów i elementów oceniających, wartościujących, ekspresywnych. Nie jest recenzją omówienie czy streszczenie ale staje się nimi gdy opatrzymy je gwiazdkami czy innymi wartościującymi symbolami.

15. 3 zasady konstrukcji informacji - odpowiedź na pyt.: kto, co, gdzie, kiedy, jak i dlaczego; odwrócona piramida, odseparowanie faktów od komentarza.

16. 4 odmiany informacji: Wzamianka, zajawka, sprawozdanie, wywiad, biogram, komunikat.

17, 18. Interakcje w wywiadzie: DZIENNIKARZ-POŚREDNIK - respondent, a odbiorca - rejestracja pytań i wypowiedzi; POŚREDNIK-POMOCNIK - dziennikarz nie tylko pośredniczy ale stara się pomóc osobie udzielającej wywiadu poprzez zadawanie pytań pomocniczych czy nawet podsuwanie właściwej odpowiedzi; AUTORYTET -UCZEŃ - dziennikarz przyjmuje rolę nieznającego tematu, stwarza wrażenie zafascynowanego osobowością respondenta i jego wypowiedziami.

19. Publicystyka wizualna - przekaz będący indywidualną próbą dotarcia z propozycją określonej interpretacji problemu czy zjawiska. Ze względu na ekspresję humor, a niekiedy pewną przewrotność wpływa na postawy poprzez sferę emocjonalną. Karykatura jako parodia rzeczywistości pojawia się już w starożytnym Egipcie i Grecji. Początki karykatury prasowej w Polsce - pierwsze czasopismami satyrycznymi takimi jak np. Motyl (1828- 1831)

20. Radio łączy w sobie gatunki dziennikarskie informacyjne i publicystyczne z formami z zakresu muzyki, rozrywki, literatury, nauki i dydaktyki oraz reklamy

Zatem: PROGRAMY INFORMACYJNE, publicystyka w radiu, MONTAŻ RADIOWY, FORMY NIEDZIENNIKARSKIE np.: miiiuzik.

22. PLAN OGÓLNY. który jest zazwyczaj planem otwarcia, pokazuje miejsce akcji wnętrza czy pleneru. Osoba lub osoby są ich częścią. Funkcją - zorientowanie widza co do miejsca, tła akcji lub zaznajomienie z elementami scenografii. Niekiedy- szczególnie w transmisjach - nazywa się takie ujęcia planem totalnym albo totalem.

23. INFORMACJA A PUBLICYSTYKA Informacja może istnieć bez publicystyki zaś publicystyka nie może istnieć bez informacji. Publicystyka to łączenie informacji, wiązanie przyczyn ze skutkami, analizowanie ciągów zdarzeniowych i refleksja intelektualna. Informacja to przekazywanie odbiorcy za pośrednictwem mediów aktualnych treści poznawczych. Publicystyka natomiast to aktualne tendencyjne (subiektywne) interpretowanie wszelkich zagadnień społecznych

24. SZKIC ŚRODOWISKOWY - to odmiana reportażu w której autor podejmuje się charakterystyki jakiegoś środowiska. SZKIC PROBLEMOWY - teksty w których konstrukcja i treść podporządkowane są wyjaśnieniu jakiegoś problemu. SZKIC PORTRETOWY - forma zbliżona konstrukcyjnie do szkicu środowiskowego. SZKIC FABULARNY - teksty w których ciąg zdarzeniowy układa się w fabułę.

25. 3 rodzaje relacji w reportażu: proste, rozbudowane, reportaż podróżniczy i wojenny.

26. Rodzaje art. publicystycznych: wstępny, dyskusyjny, redakcyjny, polemiczny, okolicznościowy.

27. Cechy felietonu - niesamodzielność, synkretyzm, swoboda wypowiedzi i skrajny subiektywizm, wielowątkowość i dygresyjność, skłonność do parodii, programowa nieoficjalność, perswazyjność, demagogia, zażyłość z odbiorcą

28. Podział fotografii ze względu na pochodzenie (wg źródła) - fotografia własna, - fotografia agencyjna, - materiał wiązany (tekst i fotografia stanowią integralną całość i są autorstwa tej samej osoby), - fotografia prywatna świadka zdarzenia

29. Esej zapoczątkował Michel Montaigne.

30. Interpolacja - analiza w oparciu o zastępowanie niewiadomych własnymi przypuszczeniami np. wydaje mi się. Ekstrapolacja - analiza wychodząca w przyszłość, najczęściej tryb przypuszczający.

31. Szkice publicystyczne - szkic środowiskowy, sz. problemowy, sz. portretowy, sz. fabularny.

32. Francuski autor który wprowadził nagłówki - Emil de Girardin

33. Pasożytniczy felieton - niesamodzielność

34. Montaż filmowy problemowy: materiał filmowy opatrzony tekstem złożony z odpowiednio dobranych fragmentów np. sprawozdania, reportażu. Występuje samodzielnie bądź jako wprowadzenie.

35. Przykład gatunku publicystycznego nielinearnego - esej.

36. Cechy reportażu: reportażysta sporządza sprawozdanie z rzeczywistych wydarzeń za pośrednictwem obserwatora, autentyzm i osobisty stosunek autora do bohatera, dokładny opis środowiska i charakterystykę postaci, zabiegi, które mają utwierdzić odbiorcę o autentyczności opisywanego wydarzenia.

37. Cechy nagłówków: informują o formie i treści wypowiedzi, wpływają na wybór czytanego tekstu, porządkują materiał na kolumnie oddzielając poszczególne wypowiedzi współdecydują o typie układu gazety i czasopisma - (statycznym lub dynamicznym).

38. Wzmianka - wiadomość z własnym nagłówkiem, występuje gdzieś na końcu kolumny informacyjnej bez zdjęcia

39. Zajawka - krótki tekst publikowany na pierwszej kolumnie zapowiadający ciekawy materiał wewnątrz numeru.

40. Notatka - tekst ulokowany w kolumnie, często zestawienie depesz agencyjnych bądź informacji własnych.

41. Wywodzi sie lit. realistycznej i naturalistycznej.

42. Forma: styl jęz., kompozycja i układ, ukształtowanie graf., sposób ujęcia tematu, podmiot autorski.

43. Tworzywo: gat.: jęz., jęz.-obrazowe i obrazowe.

44. Synkretyczność gatunkowa - w dzisiejszych czasach rozwój technologiczny mediów oraz szybkość przekazu informacji doprowadził do mieszania się cech i konwencji gatunkowych. Stąd gatunek jest niemal zawsze skażony synkretycznością (trudno spotkać czysty gat.).

45. Ojciec felietonów: Stanisław Bohomolec

46. Fotofrafia samotna - nie koresponduje z materiałem obok. Żyje samotnie. Ma rozbudowany podpis.

47. Grzbietywy jest ułożony wzdłuż tekstu - pionowy, a rozcięty przechodzi przez wiecej niż jedną kolumnę - poziomy

48. Technika Szumu Informacyjnego polega na zderzeniu w przekazie faktów i danych o różnym charakterze i hierarchii wartości. Odbiorca nie jest w stanie zrozumieć znaczenia całego komunikatu, stąd może go fałszywie zinterpretować

49. Art. dyskusyjny ma wywołać publiczną dyskusję na jakiś społecznie ważny temat. Posiada szokującą tezę, dobraną warstwę informacyjną, argumentację.Art. polemiczny ma być reakcja na art. dyskusyjny. Przypomina jego tezy, obala argumentację, buduje własną wersję i pozyskuje dla niej odbiorców.

---