Podstawowe rodzaje instalacji elektrycznych:
Na rodzaj i sposób wykonania przewodu mają wpływ:
-charakter odbiorników energii elektr.,
-rodzaj odbiorcy energii,
-środowisko i otoczenie w jakim instalacje pracują;
W zależności od char. odbiorników instalacje dzielimy na:
-oświetleniowe(urządzenia zawierające źródła światła a także instal. niewielkiej mocy zasilające urządzenia grzewcze w gosp. domowym),
-siłowe(urządzenia, które zasilają silniki elektr. i przemysłowe urządzenia grzejne);
W zależności od miejsca występ. instalacje dzielimy na:
-nieprzemysłowe(budynki mieszk., biurowe),
-przemysłowe,
-prowizoryczne(czas ich użytkowania nie przekracza 6 m-cy w bud. eksploatowanych oraz 3 lata w bud. wznoszonych;
W zależn. od rodz. środow. oraz stopnia szkodliwego oddziaływania:
-w pomieszczeniach suchych(biura, szkoły, mieszkania),
-przejściowo-wilgotnych(piwnice, kuchnie, łazienki),
-wilgotnych i b.wilgotnych(piwnice,kuchnie zbiorowego żywienia),
-w pomieszczeniach z wyziewami żrącymi,
-niebezpiecznych pod względem pożarowym,
-niebezpiecznych pod względem wybuchowym;
Zasilanie placu budowy:
Czynniki mające wpływ na tech. rozwiązania sieci zasilających i rozdzielczych na placu budowy:
-lokalizacja źródeł zasilania niskiego napięcia w stosunku do placu budowy,
-przeznaczenie i konfiguracja terenu położonego pomiędzy źródłem energii a placem budowy,
-wielkość i ukształtowanie terenu,
-zakres przewidywanych robót ziemnych,
-usytuowanie bud. obiektów i obiektów pomocniczych(drogi dojazdowe),
-istniejące i przewidywane uzbrojenie terenu dla potrzeb eksploatacji,
-rodzaj technologii wznoszonych obiektów i organizacja przedsięwzięcia budowlanego;
Decyzję o rodzaju projektowanej sieci podejmuje się w zależności od ww czynników oraz:
-wymagań dyktowanych przez dostawcę energii i posiadanych lub dostępnych mat. sieciowych;
Przy projektowaniu urządzeń zasilających plac budowy ważne jest ustalenie zapotrzebowania na moc i energię (zależą od tego przekroje linii oraz późniejsze warunki zasilania i eksploatacji tej instalacji);
Wyznaczenie mocy szczytowej i zapotrzebowania na en. elektr. na placu budowy:
-w czasie realizacji będą występowały okresy różnego zapotrzebowania na en. elektr.,
-przekroje przewodów zasilających muszą być dobrane dla najw. obciążenia jakie będzie występowało na budowie,
-przewody sieci rozdzielczej dostosowuje się do obciążeń jakie będą występowały w różnych gałęziach(odcinkach sieci),
Moc szczytowa jest funkcją kubatury budowy oraz czasu trwania budowy: Ps=bo+b1*K+b2*T (K-kubatura, T-czas w miesiącach, bo,b1,b2-współczynniki regresji dla poszczeg. rodzajów i techn. Budownictwa- zostały wyznaczone w oparciu o obiekty istniejące), Moc szczytowa nie uwzględnia mocy potrzebnej na ruszenie tego obiektu- czas pracy agregatów grzewczych można określić, gdy linia nie jest zbyt obciążona(noc).
Zapotrzebowanie na energię el. jest funkcją: rodzaju budownictwa, technologii realizacji, czasu trwania budowy, kubatury.
Wskaźnik jednostkowego zapotrzebowania na energię elektr- zapotrzebowanie na 1m3 wyznaczonej kubatury: aj=aT+b (a,b-wsp. Regresji określone dla każdej technologii i rodzaju budownictwa, T-czas realizacji obiektu w m-cach)
Całkowite zapotrzebowanie na energię el.- zaportzebowanie na energię do realizacji całej kubatury w czasie T. Ac=K*aj [kWh] (K-kubatura, aj-[kWh/m3])
Moc szczytowa czynna: do jej obliczenia należy ustalić: rodzaj budownictwa, technologię realizacji, wielkość kubatury, czas trwania realizacji. Następnie przeprowadza się obliczenia z określonego wzoru:
-Budownictwo ogólne: -techn. tradycyjna (Ps=38+0.26K/1000+0.15T), -techn. wielkoblok. (Ps=69+0.22K/1000+0.2T), -techn. wielkopłytowa (Ps=60+0.16K/1000+0.22T), -techn. monolityczna (Ps=56+0.18K/1000+0.48T);
-Budownictwo przemysłowe: -hale z elem. prefabr (Ps=65+0.37K/1000+0.14T), -hale z elem.żelb. (Ps=70+0.46K/1000+0.13T), -obiekty wielokondygn. z elem. prefabr. (Ps=49+0.40K/1000+0.04T); wzory te ważne są dla kubaru w zakresie od 10.000m3 do 300.000m3; przy większych kubaturach: należy dzielić na zadania i dla każdego z tych zadań obliczać oddzielnie moc szczytową czynną.
Moc szczytowa pozorna: S=Ps/(cosφśr) cos..-średnio roczny współczynnik;
Zapotrzebowanie na energię el. należy obliczyć przy zastosowaniu metody wskaźnika jednostkowego na energię el. (aj) z uwzględnieniem czasu realizacji obiektu.
Zapotrzebowanie na energię bierną: Ab=Ac*tgφ.
Obliczanie mocy szczytowej i zużycia energii dla wielkiego placu budowy i budownictwa niekubaturowego.
Wielkim placem budowy nazywamy zadanie inwestycyjne duże w skali kraju, realizowane na rozległym terenie i które angażuje wielu wykonawców; WPB dzieli się na sektory lub działki a te z kolei na zadania. Każde z zadań można traktować jako oddzielny plac budowy przy wyzn. Mocy szczytowej i zapotrzebowania na energię el.
Podstawą do obliczeń mocy i energii dla budownictwa niekubaturowego (bud. wodno-inż., komunikacyjne, rurociągi) można przyjąć moc zainstalowanych odbiorników; Łącząc poszcz. odbiorniki grupy oblicza się moc zapotrzebowaną przez grupę odbiorników: Pzg=ΣPn*kj (kj-wsp. Jednoczesności pracy w grupie); wartości wsp. Jednoczesności uzależnione są od char. Pracy silników w grupie oraz rodzaju i liczby silników w grupie kj=0.3 do 1.0 (z tablic);
Moc szczytową placu budowy wyznaczamy z sumy iloczynu mocy zapotrzebowanej poszczeg. grup silników Pzg oraz współcz. jednoczesności pomiędzy grupami Ps=ΣPzg*kg (kg-wsp. jednoczesności grupami- zależą od liczby grup silników, charakteru robót i intensywności pracy kg=0.3 do 0.8;
Roczne zapotrzebowanie na energię el. przez plac budowy budownictwa niekubaturowego: Ar=Ps*Tr (Ps- obliczeniowa moc szczytowa placu budowy, Tr- roczny czas wykorzystania mocy szczytowej, Tr- dla systemu -jednozmianowego 350 do 500h, -dwuzmianowego 500-700h, -trzyzmianowego 700-1000h;