Przebieg ćwiczenia.

• Wyzerować goniometr wprowadzając zero skali na zerowe położenie lunety.

• Uruchomić lampę helową.

1. Pomiar kąta łamiącego pryzmatu.

• Ustawić na stoliku badany pryzmat w taki sposób, by światło z kolimatora białego w przybliżeniu padało równolegle do dwusiecznej kąta łamiącego.

• Naprowadzić lunetę na kierunek promienia l odbitego od ściany pryzmatu i zanotować położenie lunety
  Φ_L . To samo zrobić dla promienia p notując kąt Φ_P.

• Obliczyć kąt łamiący pryzmatu:

.

2. Pomiar kąta najmniejszego odchylenia i wyznaczanie współczynnika załamania.

• Ustawić pryzmat w takim położeniu, by światło wchodzące z lampy helowej uległo załamaniu i przez lunetę można było obserwować jego widmo.

• Obracać powoli stolik z pryzmatem tak, by obraz widma przesuwał się w stronę położenia zerowego lunety. Uchwycić moment, w którym obraz widma zatrzymuje się i zawraca mimo dalszego obracania pryzmatu w tym samym kierunku. W położeniu tym kąt odchylenia ma wartość najmniejszą δ_min.

• Ustawić lunetę na kierunek, w którym nastąpi moment zwrotny przesuwania się widma i odczytać na skali kąt jej ustawienia α_P na wybraną linię widma.

• Obrócić stolik i w analogiczny sposób odczytać kąt α_L.

• Obliczyć wartość minimalną kąta wychylenia z zależności:

.

• Analogicznie wykonać pomiary δ_min dla kilku innych linii widma.

• Obliczyć współczynnik załamania n dla poszczególnych długości fal ze wzoru:

.

• Wykonać wykres krzywej dyspersji materiału pryzmatu n = f(λ).

Tabela wyników.

Obliczenia.

Kąt łamiący pryzmatu obliczam ze wzoru:

.

Błąd kąta łamiącego obliczam metodą różniczki zupełnej:

.

Wartość średnią kąta łamiącego obliczam ze wzoru:

,

natomiast błąd γ_śr ze wzoru:

Najmniejszą wartość kąta odchylenia obliczam ze wzoru:

,

błąd δ_min metodą różniczki zupełnej ze wzoru:

.

Współczynnik załamania n obliczam z zależności:

.

Jego błąd natomiast z pochodnej logarytmicznej:

,

gdzie
,
.