Grzegorz Strzelczyk, ks.

Małgorzata Korzeniec-Krasuska

Pomoce do

Namiotu Spotkania

ONŻ I stopnia

wersja eksperymentalna

(nie do rozpowszechniania)

Katowice-Rzym 2001

SCHEMAT OGÓLNY

1. Zatrzymaj się

Zdaj sobie sprawę z tego, że stajesz wobec Boga. On jest obecny i chce Cię teraz słuchać. Chce rozmawiać z Tobą. Czeka na to. Stań przed Panem w szczerości, taki, jaki jesteś.

Proś o pomoc Ducha Świętego. Niech On Cię prowadzi w modlitwie.

2. Poznawanie Boga

Odczytaj uważnie poddany tekst Pisma Świętego, starając się zrozumieć każde słowo i sens fragmentu.

Przeczytaj tekst jeszcze raz, starając się odpowiedzieć na pytanie: co Bóg chce mi teraz powiedzieć. Które słowa są najważniejsze? Które są skierowane właśnie do Ciebie?

Zapisz z boku lub zaznacz: co nowego odkryłeś, czego nie zrozumiałeś.

3. Twoja odpowiedź Bogu

Powiedz Jezusowi o tym, co odkryłeś, powiedz Mu o swoich uczuciach.

Proś Go o wszystko, czego potrzebujesz.

Dziękuj za to co już masz

Uwielbiaj Boga.

Dzień I - Wj 33,7-11

Ja i Boży plan wobec mojego życia. Pismo Święte

1. W jaki sposób Bóg kontaktuje się z Mojżeszem w Namiocie Spotkania? Jak Bóg traktuje człowieka? Jaka nawiązuje się pomiędzy nimi relacja?

2. Czy tak samo Bóg może się dzisiaj spotkać z Tobą? Jeżeli nie, to co stoi na przeszkodzie?

3. Pomyśl o swojej modlitwie. Czy kiedy odmawiasz np. różaniec, albo po prostu stajesz przed Panem, naprawdę chcesz Go spotkać, rozmawiać z Nim: mówić i słuchać?

4. Czy jest w Tobie w tej chwili pragnienie bliskiego spotkania z Bogiem, „twarzą w twarz”, tak jak rozmawiasz z przyjacielem?

5. Mojżesz przychodził do Namiotu Spotkania, aby pytać Boga o przyszłość, co ma robić, jak prowadzić lud. Z każdą ważną sprawą przychodził do Pana. Czy Ty jesteś otwarty na przyjęcie Bożego planu wobec Ciebie?

6. Pomyśl, na ile jesteś gotowy pytać Boga o Jego wolę wobec Ciebie, Twojego czasu, znajomości, studiów, pracy, rodziny, przyszłości?

7. Gdzie możesz szukać szczegółowych wskazówek od Boga dotyczących Twojego życia?

8. Podziękuj Panu Bogu za Jego plan wobec Ciebie i za to, w jaki sposób stale Ci go objawia.

Dzień II - Mt 6,25-34

Przyjmowanie Słowa Bożego w wierze. Jaka jest moja wiara?

1. O czym najczęściej myślisz? O co najbardziej się troszczysz i o co zabiegasz?

9. Pomyśl o rzeczach i wartościach, na których najbardziej Ci zależy.

10. Czy wierzysz Bogu, który zapewnia, że troszczy się o Ciebie i niczego Ci nie zabraknie?

11. Pomyśl o znanych Ci osobach, które oddały życie Panu Jezusowi, czyniąc Go jedynym zabezpieczeniem: o Bożych kapłanach, zakonnikach, członkach wspólnot chrześcijańskich, świeckich osobach, żyjących w całkowitym zawierzeniu, którzy są szczęśliwi i jeszcze dzielą się tym , co mają.

12. Czy wierzysz, że Pan Bóg zna wszystkie Twoje potrzeby, nawet jeżeli od razu ich nie spełnia?

13. Pomyśl o różnych sytuacjach w Twoim życiu, kiedy nie spełniały się Twoje oczekiwania i oskarżałeś za to Pana Boga.

14. Co oznacza dla Ciebie polecenie Boga, byś najpierw troszczył się o Jego sprawy, a potem o własne. Jak możesz realizować je w codzienności?

15. Proś Pana Boga o łaskę wiary.

Dzień III - Iz 49,15; 54,10

Boża miłość

1. O miłości najłatwiej mówić przez pryzmat własnego doświadczenia. Pomyśl o osobach, ze strony których kiedykolwiek doświadczyłeś miłości. Przypomnij sobie te ważne wydarzenia, okoliczności i uczucia. Co zmieniły w Twoim życiu?

16. Bóg jest miłością, źródłem miłości i pierwszym jej dawcą. Kocha Cię od zawsze i bezwarunkowo. Zastanów się czy już doświadczyłeś Jego miłości. Czy był już kiedyś taki moment, że wyraźnie odczułeś obecność Boga?

17. Co czujesz, kiedy myślisz o Bogu i Jego miłości? Czy jesteś szczęśliwy, czy może odczuwasz żal i pustkę. Czy kochający Ojciec jest Ci bliski czy obcy i daleki? Co czujesz teraz, stojąc przed wszechmocnym Bogiem, który naprawdę pragnie spotkać się z Tobą?

18. Przypomnij sobie wszystkie sytuacje, w których nabierałeś przekonania o byciu ukochanym dzieckiem Bożym.

19. Jeżeli brakuje Ci takiego doświadczenia, powiedz o tym Panu Bogu. Powierz Mu pragnienie doświadczenia, jak bardzo jesteś kochany, jak ważny jesteś w Jego oczach. Proś, by objawił Ci swoją miłość. Skoro bardzo Cię kocha, na pewno chce, byś o tym wiedział i odczuwał.

Dzień IV - Rz 5,12

Grzech

1. Każdy człowiek jest grzeszny. W jaki sposób Ty doświadczasz swojej grzeszności? Czy uważasz się za osobę, której raczej nie zdarza się popełniać błędów, czy też masz świadomość swojej słabości, łatwości ulegania pokusom, grzechowi?

20. Pomyśl o konkretnym grzechu w Twoim życiu.

21. Co wtedy czułeś? Jak czułeś się wobec Boga? Czy czułeś się winny, nie w porządku, czy może miałeś wrażenie, że Boga nie dotyczą Twoje sprawy?

22. Kiedy człowiek obraża i rani przyjaciela, nie może udawać, że nic się nie stało. Na ile traktujesz Boga jak przyjaciela, którego boleśnie rani Twój grzech?

23. Poproś Pana Boga o łaskę doświadczenia swojej grzeszności, prawdy o sobie i swoich słabościach. Proś Boga o miłosierdzie nad Tobą.

Dzień V - Rz 7,14-25

Konsekwencje grzechu. Napięcie duchowe

1. Jakie konsekwencje przynosi popełniony przez Ciebie grzech? Pomyśl o swoich relacjach z innymi osobami. Co dzieje się, gdy świadomie ranisz drugą osobę, kiedy wyrządzasz jej krzywdę, chociażby kłamstwem czy złośliwym słowem.

Co wtedy czujesz, jak o sobie myślisz?

Co może czuć i myśleć ten drugi człowiek? Postaw się w jego sytuacji.

Przypomnij sobie jakieś konkretne wydarzenie.

24. Święty Paweł mówi o napięciu wewnętrznym pomiędzy tym, czego chce, a tym, co robi. Zastanów się nad swoim schematem popełniania grzechu. W którym momencie się poddajesz? W którym momencie zwycięża zło?

25. Co staje się dla Pawła i dla Ciebie wyzwoleniem w tej wewnętrznej walce?

26. Proś Boga o siłę do walki duchowej ze swoimi słabościami i z szatanem.

27. Spróbuj się zastanowić, co jest Twoim największym grzechem oraz przyczyną, korzeniem grzechu w Twoim życiu. Zapisz to na kartce.

Dzień VI - Mk 8,27-30

Jezus Chrystus jedynym Zbawicielem

1. Kim jest Jezus? Co to znaczy Mesjasz?

Jakiego Jezusa Ty znasz?

28. Dla Apostołów wyznanie Piotra: „Ty jesteś Mesjasz” stanowiło moment przełomowy w poznawaniu Jezusa. Wyobraź sobie, że jesteś jednym z Dwunastu. Okazuje się, że ktoś, kogo masz codziennie na wyciągnięcie ręki, obok którego żyjesz, chodzisz, śpisz, okazuje się być Synem Bożym, tym, którego Bóg posłał na ziemię, aby zbawił świat, wszystkich ludzi, także Ciebie.

29. Uświadom sobie, że oto teraz rzeczywiście stoisz przed tym samym Jezusem Chrystusem, w którym Apostołowie rozpoznali Mesjasza. On Chce z Tobą rozmawiać. Powiedz Mu, co czujesz.

Dzień VII - J 3,1-5

Chrzest

1. Nikodem rozpoznał w Jezusie posłanego przez Boga Nauczyciela. Jezus odpowiedział, że aby wejść do Królestwa Bożego, brakuje mu jednej rzeczy: powtórnych narodzin z wody i z Ducha. Chrzest jest więc przejściem do pełnego poznania Boga i przebywania w Jego obecności już tu na ziemi.

30. Pomyśl, czym dla Ciebie jest Twój własny chrzest.

31. Czy dziękujesz Bogu? Czy masz w sobie postawę wdzięczności, na przykład wobec rodziców, lub tych, którzy prosili o chrzest dla Ciebie, czy traktujesz to jak rzecz naturalną?

32. Przez chwilę w ciszy wyraź wdzięczność Bogu za łaskę chrztu, za to, że powołał właśnie Ciebie do bycia Jego dzieckiem, że już teraz pozwala Ci przynależeć do jego domu, że nosisz w sobie niezatarte znamię przynależności do Boga.

33. Dziękuj za to, że już teraz, przez chrzest, jesteś namaszczonym dziedzicem Bożym i powołanym do Królestwa.

34. Dziękuj za to, że przez chrzest uczestniczysz w ostatecznym zwycięstwie Jezusa nad śmiercią i grzechem.

35. Już teraz w Twoim życiu działa Duch Święty. Dziękuj Bogu za dar nowego życia, które rozpoczęło się dla Ciebie w momencie chrztu. Dziękuj z całego serca.

Dzień VIII - Jon 1,1-2; 3,1-10

Nawrócenie

1. Co takiego stało się w Niniwie, że mieszkańcy usłyszeli Boży głos i radykalnie zmienili swoje postępowanie?

36. Czy Ty słuchasz Boga, który wzywa Cię do nawrócenia w konkretnych dziedzinach swojego życia? Czy współdziałasz z Nim w tym procesie?

37. Pomyśl o tych sytuacjach w Twoim życiu, w których potrzebowałeś nawrócenia. Co się wtedy działo?

38. Pomyśl też o konkretnych sytuacjach, w których Bóg bezpośrednio współdziałał w Twoim nawróceniu, w których widoczne było Jego działanie.

39. Proś Boga o łaskę nawrócenia.

Dzień IX

Odpuszczenie grzechów

Rachunek sumienia

1. Dziękuj Panu Bogu za wszystkie dobra, jakich doświadczyłeś od Niego i od innych ludzi. Dziękuj za wszystkie dobre i miłe doświadczenia.

40. Proś Ducha Świętego o łaskę poznania swoich grzechów. Chciej stanąć wobec swojej grzeszności i słabości w prawdzie. Bóg wie o Tobie wszystko, chce abyś i Ty wiedział. Zastanów się nad swoimi myślami i czynami. Czy wszystkie podobały się Bogu?

41. Żałuj za wszystko, co było złe, czym zraniłeś Boga i drugiego człowieka. Proś Pana Boga o przebaczenie. Nie chciej nigdy więcej wracać do grzechu.

Dzień X: - Rz 10,9-10

Przyjęcie Chrystusa jako Pana i Zbawiciela

1. Słowo Boże mówi, że wyznanie Jezusa jako Pana prowadzi do zbawienia. Uznanie Go Panem i Królem wszystkich dziedzin życia to pierwszy krok do ich uświęcenia. Duch Święty oczyszcza je i uwalnia od wszystkiego, co nie nadaje się do Królestwa Bożego i oddala od Ojca.

42. Poddanie życia Jezusowi to także zgoda na to, by On Cię prowadził i pokazywał co dla Ciebie dobre, a co nie, nawet jeśli Tobie będzie wydawało się inaczej. To danie Jezusowi pełnego prawa do Twojej przyszłości, wykształcenia, rodziny, pracy, przyjaźni, pieniędzy, to danie prawa Jezusowi do współdecydowania w Twoim życiu.

Zastanów się, czy jesteś gotowy dzisiaj podjąć decyzję o przyjęciu Jezusa jako Twojego Pana i Zbawiciela?

43. Jeżeli chcesz, podejmij tę decyzję i powierz ją Panu.

44. Proś Jezusa, by to On uczył Cię, co oznacza Jego panowanie w Twoim życiu na co dzień.

Dzień XI - Mt 5,23-26

Przebaczenie i pojednanie

1. Jezus mówi, że zanim złożysz dar Panu Bogu w świątyni, powinieneś najpierw pojednać się ze swoim bratem. To znaczy, że Bóg nie chce ofiar od kogoś, kto nie chce przebaczyć drugiemu człowiekowi. Jeżeli chcesz więc zbliżyć się do Boga, uporządkuj swoje relacje z braćmi i siostrami.

45. Pomyśl o swoim życiu. Czy są jakieś zadawnione konflikty, zranienia?

46. Czy jest ktoś, komu winien jesteś przebaczenie?

47. Czy jest ktoś, kto powinien był przebaczyć Tobie, a tego nie zrobił?

48. Jeżeli chcesz, wzbudź w sobie pragnienie przebaczenia. Oddaj Panu gotowość do pojednania z braćmi, którzy mogą mieć coś przeciwko Tobie. Przebaczenie uwolni Twoje serce i wtedy Pan będzie mógł przebaczyć Tobie.

49. Proś Boga o zdolność przebaczenia, jeżeli jest Ci trudno.

Dzień XII - Mt 25,14-30

Bóg mnie obdarował

1. Uświadom sobie to, co jest Twoją najważniejszą umiejętnością, zdolnością.

50. Dziękuj Panu za to, że stworzył Cię z tą cechą, że Cię nią obdarował.

51. Co jeszcze odkrywasz w swoim życiu jako szczególny Boży dar? (dla ułatwienia można podzielić dary na te, które dotyczą sfery zewnętrznej [środowisko, rodzina, przyjaciele ecc.], ciała i charakteru oraz sfery duchowej.

52. Dziękuj za te dary.

53. Który z darów mógłbyś określić jako charyzmat, czyli szczególny dar duchowy, którym masz posługiwać wspólnocie?

54. Proś o umiejętność rozpoznawania darów, które Bóg Ci daje i będzie dawał w przyszłości.

Dzień XIV - 1 P 4,8-12

Jestem posłany

1. Zajrzyj do notatek z Namiotu XII dnia, uświadom sobie dary, którymi Pan Cię obdarzył.

55. Spróbuj sobie uświadomić, w jaki sposób mógłbyś tymi darami służyć w swoim środowisku: w rodzinie, w szkole/na uczelni/w pracy, w Twojej wspólnocie oazowej i parafialnej.

56. Proś Pana o umiejętność mądrego zastosowania tych darów.

57. Uświadom sobie, które ze środowisk, w których żyjesz na co dzień szczególnie potrzebuje Twojego świadectwa wiary.

58. Powierzaj Panu osoby, które chciałbyś przyprowadzić do Jezusa.

Dzień XV - Rz 8,26-39

W codzienność z Jezusem

1. O czym zapewnia Cię św. Paweł w tym tekście? Jakie są obietnice Boga względem Ciebie?

59. Uświadom sobie lęki, obawy, jakie rodzą się w Tobie, kiedy myślisz o swoim trwaniu przy Chrystusie przyszłości. Oddaj Je mu, proś, by Cię prowadził.

60. Dziękuj za czas rekolekcji, za wszystko to, co Pan w Tobie dokonał.

DODATEK

Klasyczne metody przeprowadzania rozmyślania (Namiotu spotkania)

Metody św. Karola de Foucauld

I. 1. Uświadom sobie kim jesteś i przed kim stoisz

2. Po przeczytaniu wybranego tekstu (np. wybrany fragment z NT) pytaj: Co masz mi do powiedzenia Panie?

3. Nie mów nic. Wycisz się. Wpatruj się w Ukochanego. Skup się na Jego obecności

II. Podziel czas, który masz do dyspozycji na kilka części i poświęć każdą z części na to, czego Bóg oczekuje od Ciebie na modlitwie, czyli:

a. uwielbiaj Jezusa przez wydarzenia twego życia

b. ciesz się wraz z Jezusem lub cierp z Nim

c. uświadom sobie swój grzech, przyjmij przebaczenie i przebacz

d. dziękuj za siebie i innych

e. proś za siebie i innych

Metoda franciszkańska

1. Przygotowanie: w przeddzień (wieczorem?) przygotować temat, skierować nań umysł i serce

2. Czytanie: przeczytać wolno i uważnie wybrany tekst, aby pobudzić myśli i uczucia. Jeśli zachodzi taka konieczność, należy powtórzyć czytanie aż umysł będzie miał się czym zająć

3. Rozważanie: poprzez rozmyślanie pogłębić dany temat, zadać sobie różne pytanie, starać się wyciągnąć wnioski dotyczące zmian we własnym życiu

4. Dziękczynienie: rozmyślanie ukazało, co Bóg czyni dla nas. Odpowiedzią powinno być

dziękczynienie za konkretne znaki Jego działania

5. Ofiarowanie siebie: konsekwencją dziękczynienia jest powierzenie Mu całego siebie,

wszystkich wymiarów życia, działalności, wszystkich relacji z innymi ludźmi.

6. Prośby: w intencji Kościoła i wszystkich tych, których chcemy polecać Bogu

Metoda św. Teresy Wielkiej

1. Wstęp: a. stanięcie przed Bogiem, uświadomienie sobie Jego obecności i miłości

b. czytanie: przyglądanie się Bożemu działaniu w historii i naszym życiu

2. Centrum: a. rozmyślanie: by zrozumieć temat czytania

b. rozmowa: rozmyślanie prowadzi do rozmowy z Bogiem, w której wyrażamy naszą miłość, wierność, zaufanie

3. Zakończenie: a. dziękczynienie

b. ofiarowanie (postanowienia)

c. prośba: świadomi własnych niedostatków prosimy o pomoc dla siebie i innych

Metoda ignacjańska

1. Przygotowanie

a. w przeddzień wieczorem przygotować (obmyślić) temat

b. przygotowanie wewnętrzne (wyciszenie)

c. umartwienie zmysłów (odosobnienie w cichym i spokojnym miejscu)

2. Wstęp

a. uświadomienie sobie obecności Pana

b. wezwanie Ducha Świętego

3. Początek

a. przypomnienie tematu (czytanie tekstu)

b. wyobrażenie sobie osób, miejsc, sytuacji przedstawionych w tekście

c. prośba o światło dla rozumu, by jasno rozumieć Bożą wolę

4. Rozmyślanie właściwe

a. postawienie pytań (kto działa, jak, po co, z kim, jaki to ma związek z moim życiem...)

b. rozmyślanie (która prawda szczególnie mnie uderza, jakie są jej konsekwencje, czy stosowałem się do niej w przeszłości, jakie ma konsekwencje dotyczące przyszłości, jak ją realizować w praktyce, jakich przeszkód unikać, jakich środków użyć, itd.)

c. uczynić odpowiednie postanowienie (konkretne, małe, możliwe do zrealizowania)

5. Zakończenie

a. powtórzenie (powrót do tematu i tekstu, do wniosków i postanowień)

b. prośba o siłę do wykonania postanowienia

c. dziękczynienie

Metoda św. Franciszka Salezego

1. Przygotowanie

a. uświadomienie sobie Bożej obecności

b. prośba o pomoc Ducha Świętego w modlitwie

c. czytanie tekstu i wyobrażenie sobie danej sceny

2. Rozważanie: odpowiednio do tekstu wzbudzić w sobie uczucia (żal, miłość, radość); z

tych uczuć powinno wypływać praktyczne postanowienie

3. Zakończenie: dziękczynienie, ofiarowanie Bogu postanowień

Do treści rozmyślania warto wracać w ciągu dnia np. za pomocą jednego ustalonego zdania streszczającego wnioski z modlitwy.

Metoda św. Alfonsa Marii Liguori

1. Przygotowanie: uświadomienie sobie Bożej obecności

2. Centrum: przeczytanie tekstu, zastanowienie się, czego ten tekst od nas wymaga, czy dotychczas tak postępowałem, co powinienem zmienić

3. Wyznanie Panu ufności, iż to, co objawia prowadzi do pełni życia, nadziei na pomoc Ducha w realizacji Jego propozycji, wyznanie, iż pragnie się je wypełniać w miłości

4. Dziękczynienie

8

---