Pytania i moje odpowiedzi z egzaminu z makroekonomii (II grupa)

1. Analiza makroekonomii i mikroekonomii.

Makroekonomia - zajmuje się analizą gospodarki jako całości, problemami stabilności, wzrostu i podziału tej gospodarki, a w szczególności:

- zmianami gospodarki w kraju (produkt krajowy brutto-produkt narodowy brutto);

- zmianami w ogólnym poziomie cen (zjawiskiem inflacji w skali całej gospodarki);

- zmianami w całkowitym zatrudnieniu oraz bezrobociem w skali całego kraju;

- wynikaniem ze współpracy za granicą;

- problemami równowagi gospodarczej w warunkach wzrostu gospodarczego, bo następuje wzrost gospodarczy, ale nie zostaje zachwiana równowaga.

Makroekonomiczne zjawiska: dochód narodowy, inflacja, bezrobocie, budżet państwa.

Mikroekonomia - zajmuje się badaniem poszczególnych rynków w ramach danej gospodarki, analizuje zachowanie indywidualnych jednostek i przedsiębiorstw.

W przypadku jednostek wyjaśnia, jak zachowują się w sytuacjach, gdy muszą wydać pieniądze lub zainwestować swoje oszczędności (ceny konkurencyjne).

Przykład:

- jak zachowują się na rynku firmy dążące do zmaksymalizowania swojego zysku;

- jak kupujący i sprzedający wchodzą w interakcje (popyt, podaż) na rynku;

- co określa cenę produktu na rynku;

- co decyduje o wysokości płac, zysków, stopy procentowej.

Mikroekonomiczne zjawiska: oligopol, konkurencja doskonała, popyt, podaż.

2. Przyczyny ingerencji państwa w gospodarkę.

Napisałam tu o zawodności i zaletach rynku.

Zawodność rynku:

- nie równy podział dochodu;

- nie skuteczność konkurencji;

- niepełne wykorzystanie zasobów;

- nieuwzględnienie efektów wewnętrznych (kosztów i korzyści);

- nie doskonałość w produkcji dóbr publicznych.

Pozytywy rynku:

- system rynkowy określa się jako mechanizm umożliwiający wydajną alokację (przemieszczanie się) zasobów ekonomicznych opartych na działaniu praw popytu i podaży;

- w tle widzimy walkę konkurencyjną, konkurencję popycha do prawidłowych decyzji;

- system rynkowy skłania do dostosowywania najlepszych technik organizacyjnych produkcji;

- umożliwia uzyskiwanie z dostępnych zasobów i czynników wytwórczych maksymalnej ilości dóbr służących poprawie materialnego bytu przynajmniej w części społeczeństwa;

- stymuluje postęp technologiczny.

3. Miary poziomu działalności gospodarczej w skali makroekonomicznej - PKB na 1 mieszkańca jako miara standardu życia.

PNB realny na 1 mieszkańca (per capita):

- jest to całkowity PNB podzielony przez liczbę ludności kraju;

- jest on bardziej wiarygodnym wskaźnikiem dochodu przypadającego przeciętnie na osobę w gospodarce;

- realny PNB i realny PNB na 1 mieszkańca są tylko bardzo przybliżonymi miernikami poziomu dobrobytu kraju i poszczególnych jednostek;

- nie uwzględniają one działalności o charakterze nierynkowym, dóbr uciążliwych dla życia (efektów ubocznych), takich jak zanieczyszczenie środowiska, oraz nierynkowej działalności tworzącej wartość, takiej jak prace w gospodarstwie domowym;

- nie uwzględniają one także produkcji i usług nie rejestrowanych w celu uniknięcia podatków;

- pomijają wartość czasu wolnego.

---