TERMINOLOGIA SPECJALISTYCZNA
ZAJĘCIA / EWOK
REDAKCJA JĘZYKOWA - sprawdzanie tekstu pod względem stylistycznym, ortograficznym i innym językowym.
REDAKCJA MERYTORYCZNA - często powierzona specjaliście.
REDAKCJA FORMALNO-WYDAWNICZA - sprawdzanie np. czy wszystko po kolei.
REDAKCJA TECHNICZNA - przygotowanie tekstu do składu.
KOREKTA - poprawki po pierwszych wydrukach.
Oznaczenie na odbitkach próbnych błędów zauważonych w składzie; przeprowadza się ją za pomocą znormalizowanych znaków korektorskich, umieszczanych w tekście w miejscach popełnionych błędów i powtórzonych na marginesie, z zaznaczeniem lub wskazaniem prawidłowej postaci tekstu.
MASZYNOPIS WYDAWNICZY - złożony przez autora do wydawnictwa, 1800 znaków na stronie.
ARKUSZ AUTORSKI - jednostka przeliczeniowa. 40 tys. znaków (liczone wraz z odstępami), 3 tys. cm2 ilustracji lub 700 wersów poezji. Tylko to, co przyniósł autor. Nie wlicza się weń tytułów umieszczonych na oddzielnych stronicach.
ARKUSZ WYDAWNICZY - jednostka przeliczeniowa. 40 tys. znaków (liczone wraz z odstępami), 3 tys. cm2 ilustracji lub 700 wersów poezji. Również to, co dodało wydawnictwo, np. przedmowy krytyczne. 22 strony. Uwzględnia się oprócz tekstu tytuły, żywą paginę, ogłoszenia itp. dodatki wydawnicze.
ARKUSZ DRUKARSKI - pozwala obliczyć ile potrzeba papieru na 1 egzemplarz książki, pozwala wyliczyć koszty. 16 stron formatu A5.
Jednostka produkcji poligraficznej, odpowiadająca jednostronnie zadrukowanemu arkuszowi formatu A1 lub dwustronnie zadrukowanemu arkuszowi formatu A2.
REDAKCJA DOMOWA - robiona przez drukarnię.
KOREKTA DOMOWA - korekta czytana i przeprowadzana przez korektorów drukarni po wykonaniu składu.
REDAKCJA WYDAWNICZA - robiona przez wydawnictwo; czynność polegająca na przygotowaniu tekstu do druku.
KOREKTA WYDAWNICZA - sprawdzanie zgodności składu z tekstem maszynopisu i z adiustacją techniczną.
SZPALTA - tekst złamany, wydrukowany w jednym ciągu.
Dowolna liczba wierszy złożonych przez składacza i przeznaczonych do wykonania odbitki próbnej, np. w celu przeprowadzenia korekty szpaltowej przed łamaniem. Jest pierwotnym, surowym produktem pracy składacza, natomiast łam powstaje w wyniku przełamania szpalty w kolumny.
ŁAM - odpowiada długości kolumny.
W drukarstwie wiersze tekstu złożone na określoną szerokość, z których formowane są kolumny.
Układy typograficzne:
- osiowy (symetryczny) - wzdłuż osi
- niesymetryczny
- blokowy - np. pierwszy blok - autor, drugi blok - tytuł itd.
- artystyczny (niestandardowy) - np. tytuł w formie ślimaka, pionowo itd.
Techniki składu:
- ręczny (Gutenberg)
- maszynowy
- fotoskład
- komputerowy (cyfrowy)
Rodzaje składu:
- wyrównanie do lewej
- wyrównanie do prawej
- wyjustowany
- wyśrodkowany
Struktura książki - kompozycja wydawnicza:
Karty tytułowe
Materiały wprowadzające:
sylwetka autora
przedmowy
wstęp krytyczny
nota edytorska
podziękowania autora
dedykacja
motta
Materiały uzupełniające:
Przypisy
Tablice
Ilustracje
Aneksy
bibliografia załącznikowa
Materiały informacyjno-pomocnicze:
indeksy (nie mogą powielać układu tekstu głównego)
słowniki użytych terminów
wykazy skrótów
wykazy symboli graficznych
wykazy tablic
wykazy ilustracji
obcojęzyczne streszczenia
obcojęzyczne spisy treści
Układ książki:
karty tytułowe
wstępy niepochodzące od autora
wstęp krytyczny
bibliografia załącznikowa do wstępu krytycznego
życiorys autora/nota wydawnicza
przedmowy autora dzieła
podstawowy zrąb dzieła wraz z materiałami uzupełniającymi (tablice, ilustracje, aneksy, przypisy - ta kolejność)
bibliografia załącznikowa
słownik użytych terminów oraz wykazy skrótów i innych oznaczeń (posłowie)
indeksy
wykazy ilustracji i tablic/streszczenia obcojęzyczne [mogą się zamieniać miejscami]
spis treści (tu, na końcu, lub po kartach tytułowych)
Pojęcia:
Frontyspis - strona poprzedzająca kartę tytułową książki, zawierająca niekiedy portret autora lub ilustrację.
Czwórka tytułowa - strony: przedtytułowa, przytytułowa (wakat lub czasami zawiera oznaczenia serii, komitet naukowy), tytułowa i redakcyjna.
Dwójka tytułowa - strony: tytułowa i redakcyjna.
3