Pan Cukierek vs Burmistrz Salzburga

Sprawa:

Zakaz sprzedawania cukierków bez papierków z ulicznych automatów.

Burmistrz oskarżył Pana cukierka o to że łamie artykuł 2 rozporządzenia o higienie słodyczy. Cukierek odwołał się do niezależnej izby administracyjnej dla Salzburga, twierdząc że owy jest niezgodny z prawem wspólnotowym. Izba Administracyjna zwróciła się z pytaniem prejudycjalnym do TS:

Czy art. 28-30 oraz art. 7 dyr.93\43 sprzeciwiają się przepisowi krajowemu o higienie słodyczy?

Argumenty ZA Panem Cukierkiem

Argumenty PRZECIW Panu Cukierkowi

Art. 2 przepisu krajowego jest niezgodny z dyr. 93/43: jest to jawne ograniczenie przepływu towarów z innych p.cz, ponieważ pakowanie każdej gumy z osobna kładzie duże obciążenie finansowe na producentów. ( koszty opakowywania i przebudowy automatów) Art. 2 stanowi środek o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych w przewozie zgodnie z art. 28 Skoro gumy są sprzedawane we Włoszech, Niemczech i nie zagrażają zdrowiu publicznemu to dlaczego miałoby zaszkodzić społ. Austriackiemu ( nieuzasadniony art. 30 ) Rozpakowując cukierek, gumę czy baton robimy to gołymi, nie zawsze czystymi rekami, co prowadzi do pogorszenia naszego stanu zdrowia. Brak danych naukowych potwierdzających zagrożenie dla zdrowia.

Słodycze w automatach wcześniej czy później ulęgną zepsuciu, roztopieniu co może przyczynić się do obecności np. mrówek, bądź uniemożliwieniu wyjęcia cukierka. Wyciąganie cukierka powoduje kontakt, naszej nie zawsze czystej reki z wylotem automatu, prze co przenosimy nasze a co gorsze cudze zarazki. W związku z powyższym art. 2 jest odpowiednim proporcjonalnym środkiem ochrony zdrowia.

WYROK:

Niestety Pan Cukierek przegrał i nie mógł wprowadzić automatów na rynek austriacki. Ponadto art. 28 ( dziś 34 TFUE), art. 30 (dziś 36 TFUE) oraz art. 7 dyr. 93/43 nie sprzeciwiają się przepisowi krajowemu o higienie słodyczy.

---