Śmierć mózgu
Opieka nad dawcą narządów
WHO Sydney 1968
Śmierć jest stopniowym procesem na poziomie komórkowym.
Moment śmierci poszczególnych komórek i narządów nie jest tak istotny jak pewność, że proces stał się nieodwracalny, niezależnie od rodzaju zastosowanych technik resuscytacyjnych.
Klasyczna definicja śmierci
Śmierć wskutek ustania krążenia.
Nieodwracalne ustanie krążenia krwi oznacza śmierć człowieka jako całości. Niekoniecznie oznacza ono natychmiastową śmierć wszystkich komórek ciała.
Nowa definicja śmierci
Śmierć pnia mózgu to śmierć mózgu jako całości.
Nieodwracalne ustanie funkcji pnia mózgu oznacza śmierć mózgu jako całości. Niekoniecznie oznacza to natychmiastową śmierć wszystkich komórek mózgu.
Nowa definicja śmierci cd.
Czynnikiem kwalifikującym jest śmierć pnia mózgu.
Jej stwierdzenie jest warunkiem koniecznym ale i wystarczającym, aby uznać śmierć mózgu jako całości, a tym samym śmierć człowieka.
Mechanizmy umierania mózgu.
Uszkodzenie
Obrzęk
Wzrost objętości
Wzrost ciśnienia śródczaszkowego
Zatrzymanie krążenia mózgowego
Śmierć pnia mózgu
Rozpoznanie śmierci pnia mózgu nie wymaga wykonania badań dodatkowych, a jedynie prawidłowego przeprowadzenia:
Stwierdzeń i wykluczeń
Prób klinicznych
Procedura rozpoznania śmierci pnia mózgu
Wg komunikatu Min. Zdr. I Op. Społ. Z dn. 29.10.1996 o wytycznych w sprawie kryteriów stwierdzania trwałego i nieodwracalnego ustania funkcji pnia mózgu.
Procedura
ETAP 1 - Wysunięcie podejrzenia śmierci pnia mózgu
Stwierdzenia
Wykluczenia
ETAP 1 - stwierdzenia
Chory jest w śpiączce
Sztucznie wentylowany
Rozpoznano przyczynę śpiączki
Wykazano strukturalne uszkodzenie mózgu
Uszkodzenie mózgu jest nieodwracalne wobec wyczerpania możliwości terapeutycznych i upływu czasu
ETAP 1 - wykluczenia
Chory w stanie hipotermii wywołanej przyczynami zewnętrznymi
Z zaburzeniami metabolicznymi i endokrynologicznymi
Z drgawkami i prężeniami
Noworodki donoszone do 7 dnia życia
Chorzy zatruci i pod wpływem niektórych środków farmakologicznych, jak narkotyki, neuroleptyki, środki nasenne, zwiotczające
Procedura cd.
ETAP 2 - badania potwierdzające
Badanie odruchów pniowych
Badanie bezdechu
ETAP 2 - badanie odruchów pniowych
Stymulacja jakiegokolwiek obszaru unerwienia somatycznego nie może wywołać reakcji odruchowej ze strony nerwów czaszkowych.
ETAP 2 - badanie odruchów pniowych cd.
Brak reakcji źrenic na światło
- zasłonić obie źrenice na 30 sek
- odsłonić równocześnie i oświetlać przez 5 sek.
- powtórzyć 3 razy co min 30 sek.
Brak odruchu rogówkowego
- dotknąć rogówek obustronnie sterylnym gazikiem
- 3 razy co min 5 sek.
ETAP 2 - badanie odruchów pniowych cd.
Brak ruchów gałek ocznych spontanicznych i przy próbie kalorycznej:
- sprawdzić drożność przewodów słuchowych zewnętrznych
- skierować strumień 20 ml lodowatej wody na błonę bębenkową
- obserwować zachowanie gałek ocznych sterylnym gazikiem
ETAP 2 - badanie odruchów pniowych cd.
Brak reakcji na bodziec bólowy w zakresie nerwów czaszkowych:
- ucisk ujść nerwów nadoczodołowych obustronnie lub
- ucisk strefy wzrostowej płytki paznokciowej obustronnie (krawędzią paznokcia badającego)
- obserwacja twarzy (grymas bólu)
ETAP 2 - badanie odruchów pniowych cd.
Brak odruchu wymiotnego i kaszlowego
- drażnienie zgłębnikiem gardła i przełyku
- drażnienie zgłębnikiem tchawicy i oskrzeli
Brak odruchu oczno-mózgowego
- odsłonić gałki oczne
- obrócić głowę badanego na jedną stronę i przytrzymać 3-5 sek, obserwując gałki oczne
- obrócić głowę badanego na drugą stronę i zatrzymać przez 3-5 sek, obserwując
ETAP 2 - badanie bezdechu wykazuje brak czynności ośrodka oddechowego.
Wstępna wentylacja 100% tlenem przez 10 min
Oznaczyć prężność CO2 we krwi tętniczej [musi być wyższa, niż 40 mmHg (5,3 kPa)]
Odłączyć respirator i wprowadzić do tchawicy zgłębnik, podając przez tlen
6-10 l/min
ETAP 2 - badanie bezdech cd.
Przez 10 min. obserwować klatkę piersiową i nadbrzusze i ew. zapis kapnograficzny
Po 10 min. pobrać krew tętniczą i zbadać prężność CO2
Wynik próby bezdechu jest dodatni, gdy nie zaobserwowano oddechów a pCO2
wzrosło z min. 40 o co najmniej 15 mmHg
Komisja ds. orzekania śmierci mózgu
Śmierć mózgu stwierdza jednomyślnie komisja, złożona z 3 lekarzy specjalistów, w tym przynajmniej jednego specjalisty anestezjologa i przynajmniej jednego specjalisty neurologa lub neurochirurga
Komisję powołuje kierownik zakładu opieki zdrowotnej
Orzeczenie śmierci mózgu
przez komisję
Na podstawie prawidłowo przeprowadzonych stwierdzeń, wykluczeń i prób klinicznych oraz własnego badania pacjenta
Gdy nie ma jakichkolwiek wątpliwości co do stanu pnia mózgu
Jest równoznaczne ze stwierdzeniem zgonu
Cele rozpoznania śmierci mózgu
Zaprzestanie dalszej niecelowej terapii
Pobranie narządów ze zwłok w celu przeszczepienia
Z rozporządzenia Min. Zdrowia
„…obowiązkowe informowanie Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego do Spraw Transplantacji »Poltansplant« w Warszawie o każdym przypadku możliwości pobrania narządów w razie podejrzenia trwałego i nieodwracalnego ustania funkcji pnia mózgu (śmierci mózgowej) oraz o możliwości takiego pobrania od osób zmarłych.”
Z rozporządzenia…
Współdziałanie zakładów opieki zdrowotnej w pozyskiwaniu narządów w celu ich przeszczepienia obejmuje dokonywanie wstępnej kwalifikacji potencjalnego dawcy, po upewnieniu się, że nie wyraził on sprzeciwu na pobranie narządów
Przeciwwskazania do pobrania narządów celem przeszczepienia
BEZWZGLĘDNE:
Zakażenie HIV
Uogólnione zakażenie
Choroba nowotworowa
Schorzenia powodujące destrukcję narządów, które mają zostać przeszczepione (np. miażdżyca uogólniona, kolagenozy)
Przeciwwskazania cd.
WZGLĘDNE:
Starczy wiek
Nadciśnienie tętnicze
Cukrzyca
Alkoholizm
Osoby z grup ryzyka zakażeniem HIV
Nadużywanie leków toksycznych dla poszczególnych narządów
Wpływ śmierci mózgu na układ krążenia
Po okresie burzy wegetatywnej towarzyszącej umieraniu mózgu (↑ MAP aż do obrzęku płuc włącznie, tachy- lub bradykardia)
Rozwija się obraz wstrząsu rdzeniowego (↓ napięcia współczulnego i SVR - ↓ RR bez wyrównawczej tachykardii)
Zaburzenia hormonalne
Spadek wydzielania ADH - moczówka prosta (40-90%)
Skłonność do hiperglikemii i zmniejszona wrażliwość na insulinę
Moczówka prosta
Wielomocz powyżej 3 ml/kg/godz
Osmolarność osocza < 310 mOsm/l
Ciężar właściwy moczu < 1005 g/ml
Hipernatremia > 150 mmol/l
Hipermagnezemia
Hypokaliemia, hypofosfatemia, hypokalcemia
Oligowolemia nasila zaburzenia krążenia
Moczówka prosta
Należy odróżnić moczówkę prostą od wielomoczu spowodowanego:
Diuretykami (Mannitol, Furosemid)
Hiperglikemią
Przeciążeniem płynami
Zaburzenia termoregulacji
Zanik czynności ośrodka termoregulacji
Spadek temperatury ciała powoduje:
Chwiejność układu krążenia
Zaburzenia rytmu serca
Przesunięcie krzywej dysocjacji Hb w lewo
Kwasicę
Koagulopatię - zaburzenia krzepnięcia
Zaburzenia funkcji nerek
Zaburzenia termoregulacji
3. Rzadko może wystąpić hipertermia:
Po ustąpieniu wstrząsu rdzeniowego magą ulec aktywacji rdzeniowe ośrodki termoregulacji
Zaburzenia metaboliczne
Spadek podstawowej przemiany materii
Zmniejszone zapotrzebowanie na tlen
Zmniejszona produkcja CO2
Należy zredukować wentylację (↓ MV) by nie doprowadzić do ciężkiej hypokapnii
Podtrzymanie czynności narządów
Optymalna wentylacja mechaniczna
Poprawa wolemii
Utrzymanie ciśnienia perfuzyjnego, w miarę możliwości bez użycia dużych dawek leków wazokonstrykcyjnych
Uzupełnianie ADH
Zapobieganie utracie ciepła, ew. czynne ogrzewanie ciała
Utrzymanie prawidłowych wartości Hb, elektrolitów, glikemii
Utrzymanie diurezy w granicach 1 - 3 ml/kg/godz
Zabezpieczenia rogówek przed wysychaniem