Tkanka kostna Buduje kości ma postać zwartej struktury utworzonej z ułożonych wokół kanałów Haversa blaszek kostnych, tworzących podstawową jednostkę strukturalną kości - osteon.

Tkanka chrzęstna Tworzy powierzchnie Zbudowana z komórek stawowe kości, przegrodę chrzęstnych i silnie nosa, więzadła, krążki rozbudowanej substancji międzykręgowe, małżowinę międzykomórkowej, uszną, krtań, koniuszek nosa zawierającej włókna kolagenowe.

Kości długie (łac. ossa longa) - rodzaj kości, którego długość znacznie przewyższa ich szerokość i grubość. W ich budowie wyróżnia się sztywny trzon oraz nieco bardziej sprężyste nasady (końce)- bliższą i dalszą. Przykładem kości długich są: kość ramienna, kość łokciowa, kość promieniowa, kość udowa, kość piszczelowa i kość strzałkowa, kości śródręcza i śródstopia oraz kości paliczków palców rąk i stóp. Kości długie występują więc przede wszystkim w kończynach.

Kości płaskie (łac. ossa plana) - długość i szerokość tego rodzaju kości znacznie przekraczają ich grubość. Przykładami są np. kości sklepienia mózgoczaszki, mostek, kość biodrowa i łopatka. Tego rodzaju kości pełnią przede wszystkim funkcje ochronne i krwiotwórcze. Posiadają płaski trzon. Są wytrzymałe na urazy mechaniczne. Zewnętrzna i wewnętrzna warstwa kości płaskich zbudowana jest z tkanki kostnej zbitej. Między tymi warstwami leży śródkoście (łac. diploë) zbudowane z substancji gąbczastej.

Kości krótkie (łac. ossa brevia)- rodzaj kości, u którego wszystkie wymiary są podobne. Do tej grupy należą liczne kości nadgarstka i stępu (kość skokowa, łódkowata, piętowa z guzem piętowym, sześcienna, klinowata: przyśrodkowa, pośrodkowa i boczna).

Kości różnokształtne (łac. ossa multiformia) to kości o najbardziej nieregularnym kształcie, na przykład żuchwa, rzepka, kości podniebienne, mostek i kości mózgoczaszki czy kręgi. Nie posiadają trzonu.

• KOŚĆ - element składowy kostnego szkieletu kręgowców. Kość zbudowana jest z tkanki kostnej zbitej i gąbczastej. Powierzchnia kości pokryta jest błoną okostną. W niej znajdują się komórki kościotwórcze i przez nią przenikają do kości naczynia krwionośne i nerwy. Pod nią występuje warstwa kości zbitej, a pod nią kość gąbczasta. Typowa kość długa zbudowana jest z nasady i trzonu. W środku kości znajduje się jama szpikowa. U noworodków jamy szpikowe kości długich wypełnione są krwiotwórczym czerwonym szpikiem. W miarę wzrostu szpik czerwony zamienia się w żółty. Szpik czerwony pozostaje tylko w kręgach, mostku, żebrach i łopatkach. Wśród kości wyróżnia się kości długie - np. kość piszczelowa, kości płaskie - np. łopatka, kości krótkie - np. k. nadgarstka i kości różnokształtne - np. k. trzewioczaszki.

---