WYZNACZENIE UDZIAŁÓW WE WSPÓLNOCI GRUTNOWEJ
Ui=(0.5*w)/h+0.5*w*(Pgi/P); w-pow. gruntów wspólnoty; n- liczba gosp. Uprawnionych; Pgi- pow. gruntów i-tego gospodarstwa; P-pow. gruntów gospodarstw uprawnionych do udziału we wspólnocie
OCENA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
Przeprowadzenie OOŚ pozwala na:
1.określenie rodzajów oraz skali zagrożeń, które mogą być wywołane planowaną działalnością człowieka ze szczególnym uwzględnieniem znaczącego oddziaływania
2.wkazanie rozwiązań alternatywnych oraz porównanie efektów
3.zdefiniowanie możliwych do zastosowania działań minimalizujących negatywne skutki inwestycji.
Problematyka studium obejmuje:
1.obszary wodno-błotne oraz inne obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych
2.obszary wybrzeży
3.obszary górskie lub leśne
4.obszary objęte ochroną w tym strefy ochronne ujęć wód, itp.
5.obszary wymagające specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin i zwierząt , ich siedlisk przyrodniczych objętych ochroną, obszary Natura 2000
6.obszary, na których standardy, jakość życia zostały przekroczone
7.obszary zamieszkałe przez ludność
8.obszary o krajobrazie mającym znaczenie historyczne, kulturowe lub archeologiczne
czynniki wpływające na elementy środowiska
1.czynniki inwestycyjne
2.lokalizacyjne
3.eksploatacyjne
Rodzaje szacunku gruntów:
-względny
a)uczestnicy zabiegu uznają wszystkie grunty za jednakowo cenne
b)kryteria wartości gleby określają uczestnicy w drodze uchwały; w systemie tym rolnicy, ustalając zbiorowo zasady szacowania przyjmują na siebie odpowiedzialność za prawidłowość wyceny gruntu. Rola geodety- rejestrowanie ustaleń, dokonanie pomiaru gruntów o zróżnicowanych wartościach, opracowanie projektu.
c)podstawą ustalenia wartości jest treść dokumentacji kartograficznej i gleboznawczej wzbogacona wywiadem terenowym.
-bezwzględny
a)wartość gruntów przeprowadza się na podstawie cen stosowanych przy sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych
b)duża liczba czynników, mających wpływ na wartość szacunkową gruntów nie pozwala praktycznie znaleźć ich wypadkowej dla całego obszaru urządzeniowo-rolnego- szacunek w obrębie granic wsi, granic jednostek gospodarki rolnej.
Dodatkowe mierniki wartości gleby:
1.odległość i dogodność dojazdu do działki
2.struktura użytków- w praktyce nie wycenia się wartości wymienialnej gruntów, gdy trwałe użytki zielone zajmują 20-30% og.pow.uż.rolnych.
3.popyt na określone kawałki gruntu
4.czynniki uzalezniające obiektywną wycenę
5.problem wiążących ustaleń wyceny użytków podlegających transformacji
SZACUNEK GRUNTÓW
Geodeta szacuje grunty objęte scaleniem, opracowuje projekt scalenia.
Zasady szacunku gruntów:
1.określają je uczestnicy scalenia
2.określają je w drodze uchwały
w przypadku, gdy starosta uzna, że szacunek był sprzeczny ze słusznym interesem uczestnika- szacunek na podstawie cen obowiązujących przy sprzedaży pań. Nier. rolnych z uwzględnieniem położenia gruntów na obszarze scalenia oraz ich przydatności rolniczej i funkcji terenu wynikających z mpzp.
Wycena części składowych nieruchomości- ustala rzeczoznawca majątkowy przy zastosowaniu przepisów o sprzedaży państ.nier.rolnych (lasy, sady, ogrody, chmielniki, inne uprawy specjalne, drzewa i krzewy)
Zgodę na dokonany szacunek uczestnicy scalenia wyrażają w formie uchwały.
Zasady projektowania nowych pól uprawnych:
W zamian za objęte scaleniem lasy i grunty leśne oraz sady, ogrody, chmielniki i inne uprawy specjalne wydziela się użytki możliwe tego samego rodzaju i tej samej jakości
Jeżeli nie można- wydziela się możliwie podobne użytki i stosuje się dopłatę; za zgodą uczestnika scalenia można wydzielić inne użytki odpowiadające wartości dopłaty.
Dopuszczalne różnice:
-generalnie 20% pow. gruntów objętych scaleniem
-szczególnie 10% dotychczas posiadanych gruntów
-różna wartość szacunkowa +\- 3%
w projekcie wstępnym należy
a)zbadać prawidłowość dotychczasowego użytkowania
b)ustalić dla poszczególnych fragmentów obszarów sposób użytkowania zgodny z przedstawionymi zasadami (transforamcja użytków)
c)określić rodzaj, zakres, termin wykonania prac technicznych, jakie są niezbędne dla uzyskania prawidłowego sposobu użytkowania
d)zaprojektować przybliżony przebieg granic oddzielających od siebie obszary o odmiennych użytkach.
PROJEKT GOSPODARCZY
Zasady podziału przestrzeni rolniczej:
Badania w zakresie:
1.oceny ekonomicznej stanu dotychczasowego
2.zróżncowania przestrzennego użytkowania rolniczego gruntów, warunków glebowych, rzeźby terenu
3.struktury władania na przekształconym terenie
4.zróżnicowania terenu
5.koncepcji przestrzennego zagospodarowania obszaru poddanego zabiegom urządzenioworolnym
LOKALIZACJA KOMPLEKSÓW GRUNTÓW GOS. INDYWIDUALNYCH
1.grunty przewidziane do przejęcia na własność SP należy o ile to możliwe, przyjąć już w ramach wykonywanych prac przygotowawczych przed wydaniem decyzji o podjęciu postępowania
2.gospodarstwa lub grunty stanowiące współwłasność należy wydzielać jako jedną całość
3.grunty, na które małżonkowie posiadają odrębne tytuły prawne należy wydzielać w bezpośrednim sąsiedztwie
4.grunty gospodarstw o małym areale (do2ha) należy lokalizować w miarę możliwości najbliżej siedlisk, ze względu na ich specyficzny charakter produkcyjny.
5.działki, dla osób które przekazały swe grunty na rzecz SP w zamian za emeryturę lub rentę należy lokalizować w pobliżu ich budynków
6.grunty zamienne gospodarstw ANR należy lokalizować tak, aby nowo wydzielany rozłóg tych gospod. Odpowiadał pod wzgl. wartości produkcyjnej dotychczas użytkowanych gruntów.
7.grunty różniczan należy lokalizować w miejscach ich zamieszkania. Gdy grunty wsi, w której zamieszkują różniczanie nie są objęte granicami scaleniowymi- grunty te należy lokalizować w bezp. Sąsiedztwie gruntów tej wsi, a jeżeli to możliwe w jak najbliższym sąsiedztwie pozostałych gruntów gospodarstw.
Regulacja siedlisk i terenów budowlanych:
Dotyczy działek siedliskowych, których granice uległy zniekształceniu, wskutek wadliwie stawianych płotów lub innych urz.inż.
Ma na celu:
-zlikwidowanie załamań i wykrzywień granic
-poszerzenie lub zwiężenie działek siedliskowych
a)zaprojektownie granic oddzielających blok terenów osiedlowych od innych gruntów
b)wyprostowanie granic działek w bloku terenów osiedlowych z ewent. Skorygowaniem szerokości i wielkości tych działek.
Regulacja granic obrębów
Ma miejsce, gdy scaleniem objęte jest min.2 obręby
Ma na celu:
-zlikwidowanie szachownicy gruntów gospodarstw indywidualnych tzw. różniczan, poprzez skoncentrowanie gruntów rozrzuconych po różnych obrębach w tym obrębie, w którym znajduje się zagroda danego gospodarstwa.
-zapewnienie prawidłowego ukształtowania gruntów ANR lub gruntów np. rolniczych spółdzielni produkcyjnych drogą przerzutu tych gruntów z jednego obrębu do drugiego tak, aby można je racjonalnie wykorzystać i zagospodarować.
-wprowadzenie granic zewnętrznych sąsiadujących ze sobą obrębów oraz likwidacja enklaw i półenklaw
-dostosowanie obrębów do przebiegu sieci kanałów i rowów mielioracyjnych
projektowanie granic kompleków:
-powinno spełniać warunki:
a)granice kompleksów powinny stanowić stałe elementy sytuacji terenowej, tj. drogi, rzeki, kanały, rowy, granice PKP, istniejące lub zaprojektowane odcinki granic zewnętrznych obrębów
b)gdy istnieje dogodność w projektowaniu granic kompleksów z uwagi, gdy w/w elementy nie występują, należy je tak zaprojektować, aby wartość szacunkowa nowo zaprojektowanych kompleksów, w miarę możliwości równała się sumie wartości gospodarstw, których właściciele wyrażają życzenie zlokalizowania w nich swoich gruntów po scaleniu
c)wielkość projektowanych kompleksów powinna wynosić, w zależności od warunków terenowych, od 10 do 100 ha a ilość nowo zaprojektowanych działek w jednym kompleksie <50
4.kształty kompleksów powinny być zbliżone, w miarę możliwości do prostokątów lub innych figur zapewniających racjonalny ich podział na działki o kształcie przewidywanej erozji i pozwalającym na prowadzenie uprawy mechanicznej.
Projektowanie powinno odbywać się z dokł.nie mniejszą niż 1/100 wartości sumy działek, które mają być zlokalizowane w tym kompleksie.
USTALENIE WIELKOŚCI POTRĄCEŃ I SPORZĄDZENIE BILNASU PROJEKTU:
Bilans projektu- w trakcie projektowania należy wyznaczyć teren przeznaczony na cele użyteczności publicznej, który służy do zaprojektowania potrzeb gospodarczych, socjalnych, kulturalnych i innych. Potrzeby mogą mieć charakter lokalny (kopalnie żwiru, piasku, gliny, zieleńce, skwery, nowe drogi i ulice) lub ogólny (szkoły, sklepy, domy kultury, cmentarze, itp.)
Grunty te można uzyskać 2 sposobami:
-na cele użyteczności publicznej- w drodze potrąceń od poszczególnych uczestników scalenia
-na cele ogólnej użyteczności- w drodze wywłaszczenia lub wykupu od właścicieli lub z gruntów ANR.
Ostateczna wielkości, które trzeba zaprojektować poszczególnym uczetnikom, należy obliczyć wielkości potrąceń na cele mejscowe i uwzględnić to odejmując wszystkim uczetnikom obliczone proporcjonalnie do wielkości wkładu.
Wielkość potrąceń oblicza się przez:
Zsumowanie potrąceń na poszczególne (new) potrzeby i pomnijeszenie ich o wartości zlikwidowanych (starych) dróg i użyteczności
Jeżeli wielkość potrąceń tak wyliczona będzie miała znak ujemny- pozostałe różnice przekazać gminie lub ANR
Jeżeli dodatni- potrącenia poszczególnym uczestnikom scalenia, proporcionalnie do wkładu wszystkim uczestnikom scalenia- obliczyć współczynnik potrąceń [K%=(P/w)*100%]; gdzie w-wartość gruntów uczetników scalenia
USTAWKA
Kryteria wyboru lokalizacji:
Czynniki które brane są pod uwagę:
1.życzenia rolników co do miejsca lokalizacji gruntów
2.struktura i rozmieszczenie gruntów i użytków gospodarstw w stanie starym
3.istniejąca struktura i rozmieszczenie użytków w kompleksach przydzielonych do gospodarstw indywidualnych
4.położenie działki siedliskowej
PROJEKTOWANIE DZIAŁEK DLA GOSPODARSTW INDYWIDUALNYCH
1.romieszczenie gruntów zgodnie z założonymi przez uczestnika scalenia życzeniami zapisanymi w kwestionariuszu życzeń. O ile nie jest możliwe wydzielenie gruntów zgodnie z życzeniami należy ponownie z uczetnikiem ustalić sposób rozmieszczenia jego gruntów
2.należy dążyć do wydzielenia wszytkich gruntów w jednej obwodnicy, a jeżeli nie jest to możliwe ze względu na wzajemne rozmieszczenie użytków rolnych w oddzielnych działkach
3.jeżeli istnieje znaczna różnica jakości gleby, nadmierne oddzielenie niektórych użytków rolnych od siedliska, stosunki wodne oraz inne warunki uniemożliwiające stosowanie postanowień, poszczególne rodzaje użytków rolnych można wydzielać w więcej niż jednej działce.
4.dostosować do tras, kanałów i rowów melioracyjnych przebieg nowoproj. Działek, mając na uwadze zmniejszenie liczby przepustów i dojazdów oraz stworzenie warunków do mechanicznej uprawy i lepszej konserwacji urządzeń melioracyjnych
5.działki projektować w kształcie geometrycznym w miarę możliwości zbliżonym do prostokątów, mając na uwadze pola płodozmianowe. Kąty załamania działek gruntów ornych nie powinny być mniejsze niż 60st.,długości działek gruntów orn. nie powinny przekraczać ich szerokości więcej niż 10-krotnie, a na użytkach zielonych więcej niż 15-krotnie.
6.działki gruntów rolnych posiadających grunty w innych wsiach niż tych gdzie mieszkają, jeśli całe ich gospodarstwa nie wchodzą do obszaru scalenia, lokalizować w miejscach zapewniających bliski dojazd do siedliska znajdującego się w sąsiedniej wsi- możliwie przy granicy tej wsi.
7.każdy uczestnik scalenia powinien otrzymać nowo wydzielone grunty o dogodniejszych warunkach gospodarowania niż miał przed scaleniem.
PRZYDATNOŚĆ ROLNICZA GLEB PRZED ZABIEGIEM URZĄDZENIOWOROLNYM
Wyróżnia się 3 grupy kompleksów:
A-kompleksy 1,2,4. gleby tej grupy kompleksów są w zasadzie uniwersalne, można na nich uprawiać większość roślin rolniczych i otrzymać wierne, dość wysokie plony
B-kompleksy 5 i 6
C-kompleksy 8 i 9.
Oddzielnie należy trakować gleby w 3-pszennym wadliwym, 7-żytnim najsłabszym
PROJEKTOWANIE SZCZEGÓŁOWE
-zasada od ogółu do szczegółu
1.po zaprojektowaniu nowych granic obrębu dzieli się obszar na kompleksy obliczeniowe o żądanej pow. lub wartości
2.w praktyce wyodrębnia się obszar na kompleksy obliczeniowe o pow. od 10 do 100ha i o 30 max. 50 elementach składowych.
3.projektując granice nowych obiektów należy uwzględnić istniejące warunki terenowe- np. obiekty których likwidacja jest niemożliwa lub znacznie ograniczona (niezmienniki projektowe). Stanowią one elementy wyjściowe na który opiera się dalsze czynności projektowe.
4.projektując granice kompleksów należy mieć na uwadze, by pokrywały się one z ciągami poligonowymi i liniami osnowy wykorzystywanej później jako osnowa realizacyjna projektu
METODY PROJEKTOWANIA
Zasady: znając powierzchnię lub wartość obiektu szuka się odpowiedniego, nowego położenia jego granic zewnętrznych, zagadnienie projektowania sprowadza się do ustalenia wymiarów, które będą mogły posłużyć do wyznaczenia granic nowej działki o określonej pow. lub wartości w wybranym miejscu obszaru postępowania scaleniowego.
METODY:
-analityczna
-graficzna
-mechaniczna
-kombinowana
Wybór metody zależy od:
a)dokl. Obliczenia pow. i położenia granic nowo projektowanych obiektów
b)istnienia odpowiednich danych geodezyjnych dla określenia granic zewnętrznych obszaru, ,kompleksu, grupy działek
c)konfiguracja granic tj. składanie się z linii prostych, łamanych bądź odcinków krzywoliniowych
METODA ANALITYCZNA
Polega na wyznaczeniu położenia granicy projektowanej działki za pomocą wymiarów (liniowych i kątowych) pomierzonych wprost z gruntu lub ustalonych w drodze rachunkowej, jako wynik przeprowadzonych uprzednio pomiarów terenowych
Projektowanie metodami przybliżonymi - graficzna, mechaniczna, kombinowana
Zasada:
Ustalenie granic obiektów odbywa się bezpośrednio na mapie- pierworysie projektu, na podst. Miar liniowych branych z tej mapy oraz pow. obliczonych z tych miar
2 rodzaje metod:
I grupa: metody, które zakładają wykorzystanie wzorów: konstrukcji geometrycznych- określenie położenia projektowanych granic następuje wówczas od razu
II grupa: metody tzw. kolejnych przybliżeń, stosując te metody nie od razu określa się położenie granicy; najpierw w pobliżu spodziewanego miejsca jej przebiegu wykreśla się linię przybliżoną, następnie obliczona zostaje pow. lub wartość tak zaprojektowanej figury; z porówania tej wielkości z wielkością żądaną do zaprojektowania można określić znak i wielkość różnic.
Dokładność wyznaczenia projektowanych elem. Przy stosowaniu metod przybliżonych, uzależnione jest przede wszystkim od tych czynników, które charakteryzują dokładność samej mapy: podłoże mapy, skala opracowania, kartometryczność, itp.
SZKIC DOKUMNETACYJNY zawiera
1.konstrukcję istniejącej szczegółowej i pomiarowej osnowy geodezyjnej oraz te szczegóły istniejącej sytuacji terenowej, które są częścią składową projektowanego nowego stanu- które nie uległy zmianie wraz z danymi geodezyjnymi
2.rysunek projektu i osnowy realizacyjnej wraz z odpowiednimi oznaczeniami- nazwiska właścicieli i osób władających działkami, nry punktów osnowy, pktów granicznych, działek, gospodarstw, granice użytków gruntowych i ich symbole
3.miary czołowe działek
4.długości części boków osnowy realizacyjnej, powstałe w wyniku podziału ich granicami działek lub innymi liniami osnowy.
5.szerokość działek, miary czołowe lub wielkości rzutów ich szerokości na linie os. Realizacyjnej biegnące w pobliżu czołówek.
6.dł. domiarów prostkątnych, odniesione do osnowy realizacyjnej, dla punktów załamania granicy, gdy wyznaczona granica jest linią łamaną.
SZKIC REALIZACYJNY zawiera
1.elementy istniejącej sytuacji terenowej
2.pomierzoną osnowę realizacyjną
3.zaprojektowaną os. Realiz., np. długości i kąty, nr puntków
4.opis rodzaju stabilizacji osnowy
5.nry wydzielonych w wyniku scalenia działek i gospodarstw albo zamiast nrów nazwy, nazwiska,imiona uczestników scalenia
6.opis gruntów przyległych do obszaru scalenia, wylotów dróg, kierunek północy, nry szkiców przyległych, opis ramki.
METODA WARTOŚCI METRA BIEŻĄCEGO
1.wykreślenie linii mini będącej pierwszym przbilżeniem granicy projektowanej działki abcdejmn, o zadanej wartości w; przybliżenie wykonane prowizorycznie
2.w granicach tak określonej działki oblicza się pow. konturów szacunkowych p1, a następnie mnożąc je przez wartość jednostkową c1, ustala się wartość pici oraz wartość całej działki w pierwszym przybliżeniu w1;
3.porównując obliczoną wartość w1 z żądaną do zaprojektowania wartością działki-w, określić można różnice w1;
4.następnie wzdłuż przypuszczalnej linii środkowej paska wyrównującego o wartości w, ustala się długość odcinków położonych w poszczególnych klasach i mnoży każdą z nich przez wartość jednostki powierzchniowej odpowiedniej klasy
5.otrzymana w wyniku sumowania wielkość będzie wartością paska gruntu o szerokości 1m- wartość metra bieżącego cm;
cn=l1c1+l2c2+...+lncn
6.gdy wyrównujący pas gruntu przecięty jest przez nieoszacowany kontur użytku gruntowego (droga, nieużytek), długość odcinka linii środkowej jest także mierzona, z tą różnicą, że wartość szacunkowa będzie równa zero (c=0)
7.szerokość przesunięcia projektowanej granicy (delta h=(w-w1)/Cm= delta w/Cm)
8.po przemieszczeniu projektowanej granicy o szerokości delta h powtórnie liczy się pow. i wartość składową konturów szacunkowych oraz wartość całej działki w drugim przybliżeniu w2, itd.
METODA INTERPOLACJI WARTOŚCI (NARASTAJĄCYCH WARTOŚCI)
1.obliczamy wartość całego kompleksu, który będziemy projektowali, lub jeśli dysponujemy wartością to taką przyjmujemy
2.rysujemy lokalny układ współrz. XY dobrany w taki sposób, że oś X jest prostopadła do zadanego kierunku projektowania granic działek zaś oś Y przechodzi przez punkt załamania granicy kompleksu wysunięty najdalej w kierunku X
3.w danej skali na osi Y odkładamy całą wartość kompleksu oraz dzielimy ten odcinek na osi Y na równe części
4.rysujemy linie równoległe do osi Y w każdym charakterystycznym punkcie kompleksu; w punktach przecięcia się granic użytków i kompleksu, punktach załamania się granic użytków,itp.
5.dla prostej p wartość wartość szacunkowa a prostokąta o szerokości równej jednostce x i długości równej odległości między punktami przecięcia tej prostej z granicami kompleksu stanowi wartość metra bieżącego- obliczamy wartość metra bieżącego dla każdej z charakterystycznych punktów
6.odległości x narastają, stąd bierzemy każdy x od zera
7.obliczamy wartość pierwszej figury
w1=pow*stawka szacunkowa
8.obliczamy wartość pierwszej figury:
w2=0.5*(a1+a2)/(x2-x1)
w3=0.5*(a2+a3)/(x3-x2)
9.rysujemy wykres narastających wartości dla każdego charakterystycznego punktu- wartość x z osi x oraz wartość z osi Y dla w1, w1+w2, w1+w2+w3—wykres ten powinien cały czas wzrastać, aż do całej wartości kompleksu założonej na początku
10.jeżeli ostatni punkt kompleksu oraz wykres narastających wartości nie pokrywają się, należy wyrównać rozrzucając odchyłkę o równe wartości od każdego charakterytycznego punktu.
11.projektujemy granice działek o zadanej wartości pamiętając o narastaniu tych wartości.