SzkołaGłówna Służby Pożarniczej (SGSP) jest uczelnią służb państwowych nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Misją Uczelni jest kształcenie kadr o najwyższych kwalifikacjach w zakresie oceny stanu zagrożeń cywilizacyjnych i naturalnych, ochrony życia, zdrowia, mienia i innych wartości przed tymi zagrożeniami, a także wychowanie studentów w poczuciu patriotyzmu i ofiarności w służbie i pracy oraz w poszanowaniu dyscypliny służby i pracy.
Art. 61. 1. Stra˝ak jest obowiazany do noszenia
w czasie sΠu˝by: umundurowania, odzie˝y specjalnej,
Erodkow ochrony indywidualnej, dystynkcji, odznak,
znakow identyfikacyjnych i ekwipunku osobistego.
Etyka wpisana i etyka wydzielona.
Człowieczeństwo- Słownik języka polskiego definiuje to pojęcie po postu jako „bycie człowiekiem”, zwracając uwagę, że wiąże się z nim postawa humanitarna, szlachetna, godność i dobroć.
Autor „Dziadów” przestrzega, że „kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże”.
Podział win na lekkie, ciężkie i pośrednie to wskazanie na każde zaniechanie dobra; od bezczynności, gnuśności i beztroski, przez brak wrażliwości na potrzeby innych ludzi, do nieludzkiej bezduszności i egoizmu.
Obraz człowieka Pierre'a Teilharda de Chardin.
spośród których - w moim odczuciu - na plan pierwszy wysuwa się szeroko pojęta miłość bliźniego. Ta zaś pociąga za sobą szereg innych cech, m.in. dobroć, odwagę cywilną, zdolność do poświęceń, wierność ideałom, godność i odpowiedzialność za czyny.
Moja teza wynika z głębokiego przeświadczenia o potrzebie zasłużenia sobie na miano człowieka, za sprawą sprawdzenia swego zachowania w momencie krytycznym.
Odpowiedzialność za przyszłe pokolenia
Rodzaje bezpieczeństwa: powszechne, państwa, publiczne, ludzi, osobiste, ekonomiczne
Funkcje bezpieczeństwa: wewnętrzna, gospodarczo organizatorska, socjalna, kulturowo wychowawcza, zewnętrzna
Bezpieczeństwo powszechne ? brak zagrożenia pożarowego, trzęsienia ziemi, powodziami, katastrofami budowlanym
Zespól stresu pourazowego.
Poprzez ofiarne, sumienne i pełne zaangażowania wywiązywanie się z powierzonych
obowiązków, odwołując się do chlubnych tradycji i dziedzictwa minionych formacji
granicznych, tworzy wizerunek funkcjonariusza publicznego przekonanego o moralnym
zobowiązaniu do posługi znacznie przekraczającej zwykłe spełnianie zobowiązań,
wynikających ze stosunku pracy.
Niepożądane jest, aby funkcjonariusz w trakcie służby granicznej opierał swoje
zachowanie na brawurze, rutynie czy tchórzostwie.
Musi mieć świadomość, że jeżeli działa w grupie podczas służby, to wtedy odpowiada za bezpieczeństwo podległych mu funkcjonariuszy. Dlatego musi działać zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, być kulturalnym wobec innych osób, ale jednocześnie musi być stanowczy i dociekliwy w pełnionej służbie.
Strzeżenie bezpieczeństwa nawet z narażeniem życia - ta zasada została umieszczona
na pierwszym miejscu w Zasadach Etyki. Trudno byłoby chronić granicę państwową będąc
osobą tchórzliwą, niezdecydowaną i nieodpowiedzialną.
Gotowość do narażania własnego życia w obronie Państwa zależy u ludzi od wielu czynników takich, jak: stopień zagrożenia, w jakim znajduje się państwo, realne szanse na jego obronę w wyniku poświęcenia własnego życia, poczucie obowiązku wobec Ojczyzny wynikające z powierzonego zadania jego ochrony, wewnętrzna wartość Ojczyzny i kultury ojczystej dla danego człowieka, która zazwyczaj wiąże się z wyniesionymi z domu wartościami, z wiekiem. Gotowość ta różna jest więc u różnych ludzi i dlatego tylko niektórzy mogą pracować w takich służbach, jak Straż Graniczna, ci, którzy potrafią oddać dla dobra Ojczyzny nawet życie, gdyż jest ona dla nich wyjątkową wartością.
Ponieważ służba w Straży Granicznej wymaga od funkcjonariusza przedstawiania
wartości państwa ponad własne życie, rozważnego działania mającego na celu zachowanie
życia i zdrowia każdego człowieka, podejmowania aktywnych działań w celu ochrony granic
państwa oraz pomaganie znajdującym się w niebezpieczeństwie w czasie służby oraz
stosowania w życiu prywatnym tych samych zasad, co w czasie pracy, jest to praca bardzo
odpowiedzialna i wyczerpująca - zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Dlatego wszystkim
funkcjonariuszom Straży Granicznej należy się szacunek i uznanie ze strony społeczeństwa,
które motywuje ich do dalszych działań i potwierdza sensowność zadania, którego się podjęli.
Nie każdy obywatel danego państwa służyć może w służbach granicznych, bowiem
tylko niektórzy spełniają wszystkie opisane powyżej kryteria moralne, na podstawie których
oceniać można przydatność do tej pracy przyszłych i aktualnych funkcjonariuszy Straży
Granicznej. Moralne kryteria doboru pracowników i wymagania wobec nich w ramach Straży
Granicznej nie mogą być inne od powyżej opisanych, gdyż tylko dzięki ich stosowaniu do
Straży Granicznej nie trafią ludzie przypadkowi.
Straż Graniczna tylko wtedy może spełniać swoje zadania, gdy jej funkcjonariusze są starannie dobranymi ludźmi - spełniają oni bowiem tak odpowiedzialne zadanie, jakim jest ochrona granic, a jest to ochrona dobra jednostek i całego społeczeństwa. Świadomość, iż w Straży Granicznej nie służą ludzie przypadkowi zwiększa też poparcie społeczeństwa dla działań podejmowanych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej, a to wpływa z kolei na jej skuteczność. Obywatele muszą mieć świadomość, iż granic ich Państwa nie strzegą ludzie przypadkowi o wątpliwych walorach moralnych, lecz ludzie kochający swą ojczyznę i broniący jej z przekonaniem, nawet z narażeniem własnego życia. Mogą wtedy czuć się bezpiecznie w swojej pracy,
funkcjonariusz musi łączyć cechy urzędnika
państwowego z cechami typowymi dla normalnego, życzliwego człowieka. Właśnie takie
podejście gwarantuje nam, że podróżny nabiera zaufania i szacunku dla nas, a poprzez to
także do instytucji państwowej, którą reprezentujemy.
Solidarność jest postawą fundamentalną w tworzeniu lepszego ładu na ziemi, gdyż stanowi wewnętrzny imperatyw działania na rzecz innych, mobilizuje do umiaru i samoograniczenia oraz otwiera na dobro wspólne.
Naczelną zasadą, którą trzeba respektować w dziedzinie sprawiedliwości, jest: Oddaj każdemu, co mu się należy. Nikt nie powinien wyzyskiwać pracy innego człowieka, przysparzając mu trudów, które nie wynikają z samej jej natury.
Powinnością wynikającą z poczucia sprawiedliwości jest przeciwstawianie się wszelkim formom korupcji materialnej i politycznej. Obojętność wobec krzywdy dziejącej się człowiekowi w naszej przytomności jest zaniedbaniem naruszającym powinność solidarności.
Podstawową powinnością każdego człowieka wobec samego siebie jest troska o własne sumienie, które - jako naturalny zmysł etyczny - decyduje o wewnętrznym przekonaniu do działania w imię prawdy. Żadne zewnętrzne kodeksy nie są tak zobowiązujące, jak własne sumienie.
Dążenie do coraz lepszej organizacji działań antykryzysowych jest najważniejszym imperatywem, nie tylko administracyjnym, ale i moralnym, myślenia i działania na rzecz bezpieczeństwa powszechnego. Organizacja, jako scalone i podporządkowane celom wyższego rzędu współdziałanie cząstek na rzecz większej i wyższej całości jest podstawą życia biologicznego i społecznego. Coraz doskonalsza organizacja jest przyszłością świata, który się globalizuje…
SGSP doceniając wzrastającą rolę organizacji …
W dobie niezwykłego rozwoju mediów i instrumentów, jakimi się posługują, najważniejszym elementem organizacji jest sprawny przepływ informacji. Opóźnione ostrzeganie o sytuacji kryzysowej, nie dość staranny monitoring źródeł zagrożenia przekładają się na wielkie tragedie ludzkie. Od strony subiektywnej są to tylko drobne ludzkie uchybienia, od strony obiektywnej wielkie ludzkie dramaty. Odpowiedzialność inżynierów i techników bezpieczeństwa jest dziś nieporównanie większa niż jeszcze parę dziesięcioleci temu i dawniej. Dlatego tu cos o
Etyka jest wpisana w psychologię działań ratowniczych. Jest to funkcja nowa, dzis powszechna w działaniach antykryzysowych, ale jeszcze kilkadziesiąt lat temu jej nie było. Uratować nie tylko życie i mienie człowieka, który uległ nieszczęściu, ale i jego psychikę, to duży krok naprzód w działaniach na rzecz bezpieczeństwa.
„Absolwent powinien posiadać następujące cechy: stanowczość, opanowanie, odpowiedzialność, samodzielność, systematyczność, asertywność, elastyczność, dociekliwość, obiektywizm, pewność siebie, inteligencje (pojmowaną jako sprawność umysł oraz wszelkie procesy intelektualne: sprawność myślenia, wyobraźnia, spostrzegawczość, szybkość orientacji, pamięć, krytycyzm, samokrytycyzm), zaradność, pracowitość, uczciwość, rzetelność”.
„Absolwent powinien posiadać zdolność twórczego myślenia i rozwiązywania problemów, słuchania i przekazywania myśli (komunikatywność), a także nawiązywania relacji interpersonalnych: negocjowanie, praca w zespole.
Absolwent powinien posiadać zdolności organizacyjne i kierownicze (kierowania zespołami ludzkimi w wyniku własnej aktywności oraz nabytych umiejętności Absolwent powinien posiadać zdolność do podejmowania szybkich i trafnych decyzji (reagowanie w sytuacjach zagrożenia), zdolność logicznego myślenia oraz wykazywać gotowość podnoszenia kwalifikacji”.
Paweł Łabieniec - etyka zawodowa. Dobry artykuł na ten temat w Internecie. Wyraźne artykułowanie zasad deontologicznych jest charakterystyczne
jednak tylko dla niektórych zawodów, w szczególności tych, które cieszą
się szczególnym prestiżem społecznym, których wykonywanie wymaga szczeg
ólnego zaufania. …etyka zawodowa jest
zbiorem norm stanowiących konkretyzację ogólnych norm moralnych, określających
szczegółowe ich konsekwencje dla typowych sytuacji, w jakich znaleźć
się mogą osoby wykonujące dany zawód….Kodeks musi być rzeczowy i uczciwy. Musi regulować istotne i specyficzne
dla danego zawodu problemy, a nie ustalać normy, które i tak tkwią
w powszechnej moralności….Kodeksy
etyki zawodowej są bowiem ogłaszane w taki sposób, by z ich treścią mogli się
zapoznać członkowie danej grupy zawodowej (najczęściej przez opublikowanie
w pismach samorządu zawodowego)….Między takimi normami a
normami prawnymi zachodzą typowe relacje, jakie zachodzą między moralnością
a prawem, z tym, że pierwszeństwo reguł moralnych przed prawnymi . jak
rzadko kiedy . wydaje się w tym przypadku nie podlegać dyskusji.
[Druga formuła imperatywu kategorycznego mówi: Postępuj tak, byś mógł zarazem chcieć, by to było prawem powszechnym. Na przykład: mów zawsze prawdę, bo z pewnością chciałbyś, by wszyscy inni byli prawdomówni. Ale czy ta dyrektywa nie dopuszcza żadnych wyjątków? Mamy powiedzieć prawdę nawet potencjalnemu zabójcy, który pyta, gdzie ukrywa się jego ofiara? Kant skłaniał się ku odpowiedzi niekonsekwentnej - że można wtedy nie powiedzieć, całej prawdy, ale bezpośrednio kłamać też nie można. Krytycy Kanta uznali, że jest on rygorystą moralnym. Prawdomówność obowiązuje, ale jest podporządkowana wyższym normom moralnym, takim jak obowiązek chronienia czyjegoś życia, czy także miłości i grzeczności.]
3