LABORATORIUM Z GEOTECHNIKI 4b
TEMAT: Wyznaczanie wytrzymałości gruntu na ścinanie w aparacie trójosiowym.
Wykonali:
Melchior Grębowicz
Robert Gotto
Badanie wytrzymałości gruntu w aparacie trójosiowego ściskania.
Badanie polega na pomiarze wartości największego naprężenia głównego
σ1 przy różnych wartościach najmniejszego naprężenia głównego σ3 .
Dla każdej wartości ciśnienia w komorze σ3 obliczamy ze wzoru σ1
σ1=
, gdzie
k-stała dynanmometru ,[kN/mm]
εd-odkształcenie dynamometru w chwili ścięcia , [mm]
Fp-pole przekroju próbki ,[cm3]
F1-pole przekroju tłoka ,[cm3].
Dla każdej wartości σ1 i σ3 wykreślamy koła Mohra , następnie rysujemy styczną
do wykreślonych wcześniej kół. Styczna do kół Mohra stanowi obwiednię
wytrzymałości na ścinanie , na podstawie której określamy kąt tarcia wewnę-
trznego ϕ i spójności c.
Wnioski:
Badaniu poddana została próbka piasku drobnoziarnistego . Zagęszczona próbka umieszczona została w komorze aparatu, gdzie poddawana była obciążeniom pionowym
P powodującym odkształcenia dynamiczne εd . Ciśnienie w komorze zapewnione było przez wpompowanie tam wody, a zwiększanie ciśnienia przeprowadzano poprzez zwiększanie ciśnienia gazu doprowadzonego do komory. Na podstawie otrzymanych wyników wykreślono koła Mohra i wykreślono styczną. Otrzymane wyniki obarczone są jednak dużym błędem.
Kolejne pomiary przeprowadzane były na tej samej próbce, która była wcześniej poddana obciążeniu i doznała odkształcenia. Aby wyniki były poprawne należałoby przygotować pięć próbek identycznie zagęszczonych i każdą poddać odpowiedniemu obciążeniu.
Po wykonaniu pomiarów poddawano próbkę dalszemu obciążeniu, co spowodowało ścięcie próbki, widoczna była płaszczyzna ścięcia, co potwierdziło poprawne zagęszczenie gruntu.
Badanie wytrzymałości gruntów na ścinanie przeprowadza się w celu określenia możliwości wykorzystania gruntu do usytuowania na nim budowanych obiektów i stanowi podstawę do wymiarowania fundamentów budowli.