s. Augustyna Kiewro ZSJM

katechetka w Gimnazjum Nr 34

im. K. K. Baczyńskiego

w Łodzi

Katecheza dla Gimnazjum

Temat: Obraz Jezusa Miłosiernego - naczynie do czerpania miłości Boga.

Cel ogólny: przygotowanie do peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego w Archidiecezji Białostockiej oraz kształtowanie postawy ufności i zawierzenia Jezusowi

Cele szczegółowe:

Uczeń:

- rozumie termin „objawienie”,

- zna historię obrazu Jezusa Miłosiernego,

- pamięta, jakie sceny ewangeliczne umieszczone są na obrazie,

- wymienia wskazówki dotyczące namalowania obrazu jakie podyktował Pan Jezus

s. Faustynie,

- potrafi powiązać osobę s. Faustyny Kowalskiej i ks. Michała Sopoćki z obrazem Jezusa Miłosiernego,

- analizuje główne treści dotyczące obrazu.

Metody pracy:

Burza mózgów, wykład, praca z tekstem, kolaż.

Środki dydaktyczne:

- Obraz (duży) Jezusa Miłosiernego- jeden pędzla Eugeniusza Kazimirowskiego, a drugi Ludomira Śledzińskiego,

- małe obrazki dla każdego ucznia,

-„Dzienniczek” św. Faustyny Kowalskiej,

-obraz św. Faustyny,

-obraz Sł. B. ks. Michała Sopoćki,

-fragmenty na których umieszczone są polecenia Pana Jezusa dotyczące namalowania obrazu,

-kolorowe gazety, klej, nożyczki, różne materiały do wykonania kolażu (na wcześniejszej katechezie trzeba ogłosić uczniom, które materiały mają przynieść, podzielić ich na grupy).

- w załączniku podane są fragmenty, zdjęcia. Wszelkie inne informacje, którymi katecheta chciałby wzbogacić lekcję są dostępne na stronie: www.faustyna.eu oraz www.jezuufamtobie.pl

Źródła:

- Praktyczny Słownik Biblijny, Opracowanie zbiorowe katolickich i protestanckich teologów pod redakcją Antona Grabner-Haidera, PAX, Warszawa 1999;

- Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej, św. Faustyna Kowalska, MIC, Warszawa 2006.

Przebieg katechezy:

1. Wprowadzenie w temat: na dzisiejszej katechezie spróbujemy przyjrzeć się pewnej interwencji Pana Boga. Często spotykamy w kościołach obraz Jezusa Miłosiernego, słyszymy o tym, że Bóg jest miłosierny. Dziś przyjrzymy się szczególnemu obrazowi, który pokazuje miłość Boga. Jak można zobaczyć Boga? On sam o to zadbał. Zlecił namalowanie siebie. Pismo św. mówi o Jezusie: „On jest obrazem Boga niewidzialnego”(Kol 1,15) - przez ten obraz zaczynamy widzieć Boga. Kiedy zaczniemy wpatrywać się w ten namalowany obraz Jezusa Miłosiernego wtedy odnajdziemy „ukrytego” Boga.

2. Historia namalowania tego obrazu wiąże się ze słowem „objawienie”.

(katecheta pisze na środku tablicy słowo „objawienie”): z czym wam się to słowo kojarzy- zapisuje każdą odpowiedź.

3. To jest Twoje spojrzenie na objawienie. Słownik Biblijny podaje je w taki sposób: objawienie- łac. revelare- (wieszamy na tablicy - załącznik nr 1) oznacza wyjawiać, wydobywać to, co ukryte; przez objawienie rozumie się najczęściej szczególne źródło poznania; ma się na myśli odsłonięcie jakiegoś stanu rzeczy, który dla człowieka był zasadniczo zakryty, ale stał się znany za sprawą Boga.

4. Tak się właśnie stało z obrazem Jezusa Miłosiernego. Grzech zakrył tą wielką miłość

i dobroć Boga. Bóg zerwał przez ten obraz zasłonę grzechu. Jezus dał się szczególnie poznać s. Faustynie (pokazujemy zdjęcie - załącznik nr 2). Otrzymała Ona wielki dar od Boga, bo zobaczyła Jezusa. Faustyna ujrzała Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Na piersiach z uchylenia szaty (...) wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. Po chwili pełnej adoracyjnego milczenia Jezus wyznaczył Świętej niezwykłe zadanie: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz z podpisem: Jezu ufam Tobie! Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie.(Dz. 47)

5. Jak doszło do namalowania tego obrazu? S. Faustynie pomógł ksiądz, który spowiadał Ją w Wilnie- ks. Michał Sopoćko (pokazujemy zdjęcie - załącznik nr 3). On znalazł malarza- Eugeniusza Kazimirowskiego . Siostra Faustyna chodziła do jego pracowni malarskiej i mówiła jak ma wyglądać Pan Jezus. Pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego namalowano w 1934 r. w Wilnie (załącznik nr 4). Po śmierci s. Faustyny, kiedy Kościół jeszcze nie wypowiedział się na temat objawień Jezusa, ks. Sopoćko zorganizował konkurs na nowy obraz Jezusa Miłosiernego. Obraz ten miał zawierać dwie sceny ewangeliczne, o których mówił Pan Jezus Faustynie: śmierć na krzyżu i moment przebicia Serca, z którego wypłynęła Krew i woda oraz spotkanie uczniów z Jezusem zmartwychwstałym w Wieczerniku (kiedy przychodzi mimo zamkniętych drzwi). Wygrał obraz pędzla Ludomira Śledzińskiego (załącznik nr 5).

Na tablicy wieszamy oba obrazy.

6. Praca z tekstem.

Otrzymacie w grupach fragmenty z „Dzienniczka” św. Faustyny, które dotyczą namalowania obrazu. Każda grupa otrzyma inną wskazówkę. Spróbujcie z tego konkretnego fragmentu zrobić kolaż (załącznik nr 6).

7. Wykonanie kolażu.

8. Rozdanie każdemu tekstu obietnicy, jaką dał Pana Jezus tym, którzy będą Go czcili w tym obrazie (załącznik nr 7).

9. Na następnej katechezie podsumowujemy i oceniamy kolaż.

ZAŁĄCZNIK NR 1

revelare

ZAŁĄCZNIK NR 2

ZAŁĄCZNIK NR 3

ZAŁĄCZNIM NR 4

ZAŁĄCZNIK NR 5

ZAŁĄCZNIK NR 6

Wskazówki Pana Jezusa dotyczące namalowania obrazu:

Gr. I Faustyna ujrzała Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Na piersiach z uchylenia szaty (...) wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. Po chwili pełnej adoracyjnego milczenia Jezus wyznaczył Świętej niezwykłe zadanie: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz z podpisem: Jezu ufam Tobie! Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie. (Dz. 47)

Gr. II

Kto Cię wymaluje tak pięknym jakim jesteś? - Wtedy usłyszałam takie słowa: nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej.

Gr. III

Z ukrzyżowaniem związane zostały także promienie wychodzące z niewidocznego na obrazie serca. Siostra Faustyna zapisała słowa Jezusa: te dwa promienie oznaczają Krew i Wodę - blady promień oznacza Wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony oznacza Krew, która jest życiem dusz (...). Te dwa promienie wyszły z wnętrzności Miłosierdzia mojego wówczas, kiedy Konające Serce Moje zostało włócznią otwarte na krzyżu.

Gr. IV

Ksiądz Sopoćko, idąc za nauką Ojców Kościoła, widzi w tych promieniach symbol sakramentów świętych. Blady promień oznacza usprawiedliwienie, dokonujące się w sakramencie chrztu i pokuty, a czerwony - wszystkie pozostałe sakramenty, z których każdy umacnia i wzbogaca życie Boże w duszy. Siostra Faustyna zaznaczyła w swoim Dzienniczku również taki szczegół dotyczących promieni, że łączą się one ściśle, ale pozostają niepomieszane.

Gr. V

W pewnej chwili zapytał mnie spowiednik, jak ma być umieszczony ten napis, ponieważ to wszystko się nie mieści na tym obrazie (...). Jezus mi przypomniał, jako mi mówił pierwszy raz, że trzy słowa muszą być uwidocznione. Słowa te są takie: Jezu, ufam Tobie!. w dalszej części Dzienniczka s. Faustyna podkreśla słowa Jezusa: podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie!

Gr. VI

„Spojrzenie z tego obrazu jest takie jako spojrzenie z krzyża” (Dz. 326).

ZAŁĄCZNIK NR 7

FRAGMENTY OBIETNIC Pana Jezusa dla każdego ucznia:

„Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinie śmierci. Ja sam bronić ją będę jako swej chwały”.

"Nie lękaj się, duszo grzeszna, swego Zbawiciela, pierwszy zbliżam się do ciebie, bo wiem, że sama z siebie nie jesteś zdolna wznieść się do mnie. Nie uciekaj dziecię od Ojca swego, chciej wejść w rozmowę sam na sam ze swym Bogiem miłosierdzia, który sam chce ci powiedzieć słowa przebaczenia i obsypać cię swymi łaskami" (Dz. 1485).

"Otworzyłem swe serce jako żywe źródło miłosierdzia, niech z niego czerpią wszystkie dusze życie, niech się zbliżą do tego morza miłosierdzia z wielką ufnością" (Dz. 1520).

"Łaski z mojego miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest - ufność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma. Wielką mi są pociechą dusze o bezgranicznej ufności, bo w takie dusze przelewam wszystkie skarby swych łask. Cieszę się, że żądają wiele, bo moim pragnieniem jest dawać wiele, i to bardzo wiele. Smucę się natomiast, jeżeli dusze żądają mało, zacieśniają swe serca" (Dz. 1578).

„Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie” (Dz. 327).

„Przez obraz ten udzielać będę wiele łask, a przez to niech ma przystęp wszelka dusza do niego” (Dz. 570).

ZAŁĄCZNIK DODATKOWY

Obraz Ludomira Śledzińskiego ( W ZAŁĄCZNIKU)

W 1954 r. ogłoszono konkurs na nowy obraz Jezusa Miłosiernego ukazującego się Apostołom w dniu zmartwychwstania. Komisja
Arcybiskupia w Krakowie wybrała obraz prof. Ludomira Ślendzińskiego, rektora Politechniki Krakowskiej, namalowany według wskazówek ks. Sopoćko. Obraz przedstawia Zbawiciela wchodzącego przez zamknięte drzwi do Wieczernika. Jego prawa ręka błogosławi patrzącego, a lewa uchyla szatę w okolicy niewidocznego serca, skąd wychodzą dwa promienie - blady i czerwony. Wizerunek znajduje się obecnie w Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego - kościele pw. Nawiedzenia NMP w Kaliszu.

11

---