EWELINA WAJS
GR.7 ZIP
ĆWICZENIE 73.
WYZNACZANIE STĘŻENIA ROZTWORU CUKRU ZA POMOCĄ POLARYMETRU.
Celem naszego ćwiczenia jest wyznaczenie stężenia roztworu cukru za pomocą polarymetru.
Światło rozchodzące się od słońca lub jakiegokolwiek innego źródła światła , np. od ciała rozżarzonego , jest niespolaryzowane ( drgania wektora świetlnego odbywają się prostopadle do kierunku rozchodzenia się promieni , we wszystkich możliwych płaszczyznach , w których ten kierunek leży.(rys.1)
Naturalne ( niespolaryzowane ) światło składa się z wielu grup fal elektromagnetycznych o długości od 10-9 m. do 10-3 m. ,przy czym oko ludzkie reaguje na fale w przedziale od 3,8
-7 m. do 7,7
-7m. Światło jest więc falą elektromagnetyczną. Falę elektromagnetyczną można opisać za pomocą wektora natężenia pola elektrycznego E i magnetycznego B. Wektory te są do siebie prostopadłe i jednocześnie prostopadłe do kierunku rozchodzenia się fal , czyli do promienia fali (mamy do czynienia z falą poprzeczną).
Zmianę w czasie wartości natężenia pola elektrycznego elektrycznego wzdłuż kierunku x rozchodzenia się fali o dł.
wyraża równanie:
E=E0 sin [2
+
]
przedstawione są graficznie na rys. 1.
Rys.1
Światło jest liniowo spolaryzowane gdy wektor elektryczny drga tylko w jednej płaszczyźnie (płaszczyźnie drgań) a wektor B drga wówczas wówczas w płaszczyźnie prostopadłej do wektora drgań zwanej płaszczyzną polaryzacji.(Rys.3a).
Światło częściowo spolaryzowane jest to światło liniowo spolaryzowane posiadające pewna składową niespolaryzowaną.
Rys. 3.DRGANIA WEKTORA ELEKTRYCZNEGO OBSERWOWANE W PŁASZCZYŹNIE (z,y)
a) b) c)
światło spolaryzowane światło częściowo światło
liniowo spolaryzowane niespolaryzowane
Oprócz drgań których obrazem są odcinki spolaryzowane liniowo są drgania spolaryzowane kołowo związane z drganiami końca wektora elektrycznego (wektor nie zmieniając wartości zakreśla okrąg wokół rozchodzenia się fali).
Polaryzacją pośrednią jest polaryzacja eliptyczna.
Światło może ulec polaryzacji w wyniku oddziaływania z materią. Gdy wiązka światła naturalnego , niespolaryzowanego pada na powierzchnię płytki szklanej.(Rys.4.)
Rys.4.