PODATKI LOKALNE

Unormowane są w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Uregulowane w tej ustawie są podatkami stricte lokalnymi gdyż wpływają one do budżetu

gminy i są uregulowane w odpowiedniej ustawie.

Ustawa określa obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych, podatku od posiadania psów oraz opłatach lokalnych: targowej, miejscowej i

administracyjnej.

Podatki lokalne to:

1. Podatek od nieruchomości;

2. Podatek od środków transportowych;

3. Podatek od posiadania psów;

4. Opłata targowa;

5. Opłata miejscowa;

6. Opłata administracyjna.

Należy tu zaznaczyć, iż tylko opłata administracyjna jest opłatą fakultatywną.

PODATEK OD NIERUCHOMOŚCI:

Podatek ten jest podobny do podatku rolnego i leśnego.

To podatek:

• Roczny;

• Bezpośredni;

• Majątkowy (niektórzy uważają, że jest to podatek przychodowy, ale np., jeżeli chodzi o dom to płacimy go dlatego że jesteśmy jego właścicielami czy posiadaczami nie jest to więc kwestia przychodu).

1. Podmiot (podatnik):

Maksymalnie szeroki zakres podmiotowy.

1. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych oraz jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które:

• są właścicielami lub samoistnymi posiadaczami nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem,

• są użytkownikami wieczystymi nieruchomości lub ich części,

• są posiadaczami nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem (na podstawie umowy lub bez tytułu prawnego).

Podatnikiem jest zawsze podmiot czerpiący z nieruchomości korzyści (np., gdy właściciel wydzierżawia nieruchomość objętą podatkiem podatnikiem jest wydzierżawiający).

1. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości lub obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, ciąży odpowiednio na

• Nadleśnictwach faktycznie władających nieruchomościami i obiektami budowlanymi nie złączonymi trwale z gruntem;

• Na jednostkach organizacyjnych Agencji WRSP, faktycznie władających nieruchomościami i obiektami budowlanymi nie złączonymi trwale z gruntem.

1. Przedmiot:

Przedmiotem podatku od nieruchomości są nieruchomości, czyli:

1. budynki lub ich części (za budynek, w rozumieniu ustawy, uważa się obiekt budowlany umocowany w ziemi lub na ziemi, posiadający ściany lub słupy albo filary oraz pokrycie dachowe);

2. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna (definicja budowli jest zamieszczona w prawie budowlanym i jest to definicja mająca charakter otwarty zbudowana na zasadzie wyliczenia przykładowych budowli jak np. ogrodzenia, mury, baseny, linie energetyczne, rampy itd.),

3. grunty nie objęte przepisami o podatku rolnym lub leśnym,

4. grunty objęte przepisami o podatku rolnym lub leśnym, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna

5. nie sklasyfikowane grunty - użytki rolne położone na terenie miast,

6. grunty wyłączone ostatecznymi decyzjami administracyjnymi na cele inne niż rolnicze lub leśne, z wyjątkiem gruntów, na których przez okres do 2 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji administracyjnej wyłączającej te grunty na cele nierolnicze prowadzona jest działalność rolnicza,

7. grunty pod jeziorami, grunty zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych.

2. Podstawa opodatkowania:

Podstawę opodatkowania stanowi:

1. dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa:

Za powierzchnię użytkową budynku, uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigów.

Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.

2. dla budowli - ich wartość:

Wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego,

Jeżeli obowiązek podatkowy od budowli powstał w ciągu roku podatkowego - podstawę opodatkowania tej budowli stanowi wartość ustalona do obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Jeżeli od budowli nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika.

Jeżeli podatnik nie określi wartości budowli lub poda wartość nie odpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego, który ustali tę wartość. W przypadku gdy podatnik nie określił wartości budowli lub wartość ustalona przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33% od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości budowli

przez biegłego ponosi podatnik.

3. dla gruntów - powierzchnia tych gruntów.

3. Stawki:

Stawki są stawkami rocznymi, maksymalnymi i minimalnymi (tzn., że rada gminy musi zmieścić się między ustawowym minimum i maksimum), niezmiennymi.

1. Budynki lub ich części:

• Stawka podatkowa w wypadku budynków jest ustalona kwotowa i zróżnicowana w zależności od sposobu wykorzystania budynku (np. do prowadzenia działalności gospodarczej jest najwyższa, a do zamieszkiwania jest najniższa);

1. Budowle:

• Stawka podatkowa w przypadku budowli wynosi 2% ich wartości.

1. Grunty:

• Stawka podatkowa jest ustalona kwotowo i zróżnicowana w zależności od rodzaju

gruntów lub sposobu ich wykorzystywania.

Rada gminy określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że podatek ten nie może przekroczyć rocznie wielkości określonych w ustawie a jednocześnie stawki podatku od nieruchomości, określane przez radę gminy, nie mogą być niższe niż 50% górnych granic stawek.

Nie da się wyliczyć podatku od nieruchomości, jeżeli rada gminy nie podejmie uchwały o stawkach.

Dwuetapowość określania stawek w podatku od nieruchomości:

• Stawki są określone w ustawie (zwykle raz w roku MF waloryzuje stawki);

• Następnie rada gminy ustala ich wysokość w drodze uchwały.

1. Obowiązek podatkowy:

Powstanie obowiązku:

• Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.

• Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub jego części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed ich ostatecznym wykończeniem.

Zmiana wysokości podatku w trakcie roku podatkowego:

• Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiła zmiana sposobu wykorzystywania budynku albo gruntu lub ich części, mająca wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana.

Wygaśnięcie obowiązku podatkowego:

• Obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek.

Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.

1. Warunki płatności:

1. Osoby fizyczne:

Osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy wykaz nieruchomości, sporządzony na formularzu według ustalonego wzoru, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie obowiązku w podatku od nieruchomości oraz informować ten organ o zaistnieniu zmian powodujących podwyższenie lub obniżenie należnego podatku w terminie 14 dni od ich zaistnienia.

Podatek od nieruchomości na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji, wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Podatek jest płatny w 4 ratach, w terminach: do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.

Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości lub zaistniały zmiany powodujące podwyższenie lub obniżenie należnego podatku wójt (burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek.

Rada gminy może zarządzać pobór podatku od nieruchomości od osób fizycznych w drodze

inkasa oraz określać inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.

Jeżeli podatnik będący osobą fizyczną jest podatnikiem podatku rolnego, leśnego i od nieruchomości (lub tylko z 2 wymienionych podatków) podatek jest wyliczany na jednym

nakazie płatniczym (zobowiązanie łączne).

2. Inne podmioty:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz jednostki organizacyjne Lasów Państwowych są obowiązane:

1) składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy właściwemu ze względu na miejsce położenia nieruchomości deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku,

2) odpowiednio skorygować deklaracje w razie zaistnienia zmian, o których mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian,

3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości - bez wezwania - na rachunek budżetu właściwej gminy za poszczególne miesiące, w terminie do dnia 15 każdego miesiąca.

2. Wyłączenia, zwolnienia, ulgi:

W podatkach lokalnych nie ma wyłączeń.

Zwalnia się od podatku od nieruchomości:

1) nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów i administracji samorządu terytorialnego,

2) pod warunkiem wzajemności - nieruchomości będące własnością państw obcych lub organizacji międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,

3) budowle dróg publicznych oraz grunty zajęte pod te drogi, wraz z pasami drogowymi,

4) budowle wykorzystywane wyłącznie na potrzeby publicznego transportu kolejowego i zajęte pod nie grunty,

4a) budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty,

5) grunty pod wodami płynącymi i kanałami żeglownymi, z wyjątkiem jezior oraz gruntów zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych,

6) nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby prowadzenia przez stowarzyszenia statutowej działalności wśród dzieci i młodzieży w zakresie oświaty, wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, oraz grunty zajęte trwale na obozowiska i bazy wypoczynkowe dzieci i młodzieży,

7) budynki i grunty wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,

8)  budynki i grunty we władaniu muzeów rejestrowanych,

9) nieruchomości lub ich części zwolnione od podatku od nieruchomości na podstawie

Rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia a także ulgi, których nie ma w ustawie.

PODATEK OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH:

Jest to podatek:

• Bezpośredni;

• Roczny:

• Majątkowy (jest to twierdzenie dyskusyjne, gdyż domniemywa się w przypadku gdy podatnik ma kilka samochodów to można przyjąć iż podatnik osiąga z tego przychód, ma on więc poniekąd także charakter przychodowy choć państwa to nie interesuje).

1. Podatnik (podmiot):

Zakres podmiotowy jest maksymalnie szeroki. Obowiązek podatkowy w podatku od środków transportowych, ciąży na:

• osobach fizycznych będących właścicielami środków transportowych;

• osobach prawnych będących właścicielami środków transportowych;

• jak właścicieli traktuje się również jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, na które środek transportowy jest zarejestrowany.

2. Przedmiot:

Opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają:

1. samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 do 12 ton a także wyższej niż 12 ton,

2. ciągniki siodłowe i balastowe o dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 do 12 ton a także wyższej niż 12 ton,

3. przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 do 12 ton a także powyżej 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego,

4. autobusy.

Definicje powyższych pojęć umieszczone są w kodeksie drogowym i w przepisach wykonawczych. Ustawa o podatkach lokalnych jest aktem z roku 1991 dlatego też była nowelizowana i wyłączona z jej zakresu m.in. samochody osobowe, jachty, łodzie, promy.

Od samochodów osobowych podatek płacimy w cenie paliwa. Podmioty podatku od środków transportowych płacą podatek jakby dwa razy - drugi raz przy kupnie paliwa. Istnieje tylko system zwrotów rolnikom za paliwo spalone, który oparty jest o ilość hektarów.

Przed rokiem 1991 był podatek drogowy (w niektórych starych aktach prawnych ta nazwa jest dalej stosowana ale odnosi się ona do podatku od środków transportowych). Nazwę zmieniono, bo podatnicy byli przekonani, że wpływy z tego podatku są przeznaczane na

drogi co przeczy oczywiście zasadzie niefunduszowania.

3. Podstawa opodatkowania:

Nie tyle jest w ustawie określona co uzależniona od (nie tyle jest nią co zależy ona od):

• Czasu, którego jesteśmy właścicielami;

• Ilości środków transportowych;

• Rodzaju środka transportowego.

4. Stawka podatkowa:

Ustawodawca podaje w ustawie stawki maksymalne. Są one stawkami rocznymi i kwotowymi. Co roku MF waloryzuje stawki stosownie do inflacji.

Rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od środków transportowych, z tym że roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć poszczególnych maksymalnych kwot określonych w ustawie. Przy określaniu stawek rada gminy uwzględnia rodzaj środka transportowego i jego wpływ na środowisko naturalne, dopuszczalną masę całkowitą, rok produkcji albo wiek pojazdu, nacisk na siodło ciągnika albo liczbę miejsc do siedzenia. W przypadku nieuchwalenia przez radę gminy stawek podatku stosuje się stawki obowiązujące w roku poprzedzającym rok podatkowy. Nie można tego rozwiązania uznać za prorogację gdyż stawki nie są to kwoty wydatków ale tylko przelicznik. Jeżeli rada gminy nie ustaliłaby stawek w podatku od nieruchomości to podatnik nie płaciłby podatku.

5. Obowiązek podatkowy:

Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany, a w przypadku nabycia środka transportowego zarejestrowanego - od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został nabyty.

Obowiązek podatkowy wygasa z końcem miesiąca, w którym środek transportowy został na stałe wycofany z ruchu (wyrejestrowany) lub zbyty.

W wypadku zmiany właściciela środka transportowego zarejestrowanego, obowiązek podatkowy ciąży na poprzednim właścicielu do końca miesiąca, w którym nastąpiło przeniesienie własności.

Przy czasowym wyrejestrowaniu obowiązek nie wygasa wyrejestrowanie musi być stałe.

6. Warunki płatności:

Osoby i jednostki , uiszczają podatek od środków transportowych - bez wezwania - na rachunek budżetu gminy.

Podatek od środków transportowych, jest płatny w dwóch równych ratach, w terminie do dnia 15 lutego i do dnia 15 września każdego roku.

Jeżeli obowiązek podatkowy powstał:

1) po dniu 1 lutego, a przed dniem 1 września roku podatkowego, podatek za ten rok płatny jest w dwóch równych ratach w terminie:

a) w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego - I rata,

b) do dnia 15 września roku podatkowego - II rata,

2) po dniu 1 września, podatek jest płatny jednorazowo w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku podatkowego, stawki podatku określone w uchwale rady gminy ulegają obniżeniu proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których nie istniał obowiązek podatkowy.

7. Wyłączenia, zwolnienia, ulgi:

Nie ma wyłączeń.

Zwolnienia:

Zwalnia się od podatku od środków transportowych:

1. pod warunkiem wzajemności - środki transportowe będące w posiadaniu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji zagranicznych, korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, oraz członków ich personelu, jak również innych osób zrównanych z nimi, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2. środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne,

3. pojazdy specjalne

4. pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym,

5. środki transportowe (oprócz autobusów), wykorzystywane w dowozie i odwozie na maksymalną odległość w linii prostej do 150 km na terytorium RP w transporcie kombinowanym. Warunkiem zwolnienia jest przeznaczenie wymienionych pojazdów wyłącznie dla tych przewozów, potwierdzone na podstawie dokumentów określonych w odrębnych przepisach.

Rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe, z wyjątkiem zwolnień dotyczących samochodów ciężarowych, ciągników siodłowych i balastowych oraz przyczep i

naczep o masie równej lub wyższej od 12 ton.

Nie ma ulg w ustawie, ale rady gmin wprowadzają ulgi gdy środki transportu są zaopatrzone w urządzenia pozwalające na zmniejszenie ich ujemnego wpływu na środowisko naturalne (np. katalizatory).

Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych przepisów nie mają zastosowania do podatku od środków transportowych.

PODATEK OD PSÓW:

Jest to podatek roczny, bezpośredni a niekiedy także majątkowy jeżeli pies przedstawia jakąś większą wartość.

1. Podmiot:

Zakres podmiotowy podatku od posiadania psów jest maksymalnie wąski. Obowiązek podatkowy dotyczący podatku od posiadania psów ciąży tylko na osobach fizycznych posiadających psy. W założeniu to podatek, który ma obciążać osoby posiadające jednego lub kilka psów, ale obowiązek podatkowy ciąży także na osobie fizycznej która posiada wiele psów z racji np. prowadzenia schroniska dla psów, czy hodowli psów. Osoby takie powinny się zgłosić o zwolnienie do rady gminy.

2. Przedmiot:

Posiadanie psów.

3. Podstawa opodatkowania:

Ilość posiadanych psów.

4. Stawka:

Stawka w podatku od posiadania psów jest stawką roczną, kwotową, najczęściej niezmienną ale zdarzają się gminy, gdzie stawka jest rosnąca progresywnie (zwiększa się wraz z ilością psów). W ustawie określona jest stawka maksymalna, której rada gminy nie może przekroczyć. Rada gminy ustala wysokość stawek podatku od posiadania psów, z tym że podatek od jednego psa nie może przekraczać 37,19 zł rocznie (w 2002 r.)

5. Obowiązek podatkowy:

Generalnie nie ma znaczenia, kiedy zgłosimy posiadanie, ale obowiązek podatkowy powstaje od momentu wejścia w posiadanie. Powstanie obowiązku nie jest jednak zbyt jasne.

6. Warunki płatności:

Ustawodawca pozostawia ustalenie warunków płatności w gestii rady gminy.

Rada gminy:

• określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności tego podatku,

• zarządza pobór podatku od posiadania psów w drodze inkasa oraz określa inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso (najczęściej to sołtys albo administracja osiedla).

We Wrocławiu np. podatek ten jest płatny jednorazowo do 31 XII za dany rok.

Jest to podatek pomyślany tak, że podatnik sam podatek oblicza (mnożąc stawkę przez ilość posiadanych psów) i wpłaca do inkasenta (który podatku nie oblicza).

7. Wyłączenia, zwolnienia, ulgi:

Wyłączeń nie ma.

Zwolnienia:

Podatku od posiadania psów nie pobiera się:

1) pod warunkiem wzajemności - od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium RP,

2) z tytułu posiadania psów będących pomocą dla osób kalekich (niewidomych, głuchoniemych, niedołężnych),

3) od osób w wieku powyżej 70 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe - od jednego psa,

4) z tytułu posiadania psów utrzymywanych w celu pilnowania gospodarstw rolnych - po dwa na każde gospodarstwo.

Rada gminy może zwolnić mieszkańców gminy z podatku od posiadania psów albo wprowadzić inne zwolnienia. Ustawodawca dopuszcza zwolnienie wszystkich podatników w gminie, co nie powoduje jednak, iż jest to podatek fakultatywny (jest obowiązek, bo nie jest to wyłączenie, ale zwolnienie). Raczej się tego w praktyce nie robi, choć można sobie wyobrazić sytuacje, gdy wpływy z tego podatku są mniejsze od wydatków ponoszonych przez gminę.

Ulg nie ma w ustawie, ale mogą je wprowadzać rady gmin (np. we Wrocławiu emeryci płacą 50% należności).

OPŁATY LOKALNE:

TARGOWA:

1. Podmiot:

Pełny zakres podmiotowy. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży

na targowiskach.

2. Przedmiot:

Dokonywanie sprzedaży na targowiskach. Nie jest to jednak opłata od utargu ale od możliwości targowania (nie interesuje więc państwa efekt targowania).

Targowiskami, są wszelkie miejsca, w których prowadzony jest handel, w szczególności z ręki, koszów, stoisk, wozów konnych, przyczep, pojazdów samochodowych, a także sprzedaż zwierząt, środków transportowych i części do środków transportowych (jest to definicja otwarta).

Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

3. Podstawa obliczenia (nie opodatkowania):

Podstawą obliczenia jest każdorazowa sprzedaż w dniach.

MIEJSCOWA (do 1991 klimatyczna):

1. Podmiot:

Zakres podmiotowy maksymalnie wąski. Podatnikami mogą być tylko osoby fizyczne.

2. Przedmiot:

Pobyt czasowy w celach wypoczynkowych, zdrowotnych lub turystycznych w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach - za każdy dzień pobytu w takich

miejscowościach. Jeżeli osoba fizyczna ma w danej miejscowości domek letniskowy to także podlega obowiązkowi podatkowemu, choć ustawodawca go od podatku zwalnia.

Aby zorientować się czy będziemy objęci obowiązkiem podatkowym należy sprawdzić w wykazie w formie rozporządzenia wojewody opublikowanym w Dzienniku Urzędowym

danego województwa czy dana gmina jest objęta opłatą. Wojewoda, na wniosek rady gminy, po uzgodnieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa ustala miejscowości odpowiadające kryteriom określonym, w których pobiera się opłatę miejscową.

3. Podstawa obliczenia:

Czas przebywania w dniach.

OPŁATA ADMINISTRACYJNA:

1. Podmiot:

Zakres podmiotowy jest maksymalnie szeroki.

2. Przedmiot:

Dokonywanie czynności urzędowych przez organy podległe gminie nie objętych opłatą skarbową. Czynności w ramach zadań zleconych nie mogą być objęte opłatą administracyjną. Czynności, od których pobierana jest opłata określane są w uchwałach rady gminy (np. korzystanie z miejskiego archiwum

3. Podstawa obliczenia:

Żądanie określonego działania albo każdorazowe określone działanie organów podległych gminie.

ZBIORCZO:

4. Stawki:

Są to stawki:

• Maksymalne;

• Niezmienne;

• Kwotowe;

• Dzienne (przy opłacie targowej i miejscowej).

5. Obowiązek podatkowy:

Przy opłacie miejscowej i targowej powstaje jednorazowo, natomiast przy opłacie administracyjnej nie możemy określić czasu powstania obowiązku.

6. Warunki płatności:

Warunki płatności ustala rada gminy, która może też zarządzić pobór opłat w drodze inkaso.

7. Wyłączenia, zwolnienia, ulgi:

Wyłączeń nie ma.

Zwolnienia:

1. Opłata targowa:

Zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z nieruchomościami lub obiektami budowlanymi nie złączonymi trwale z gruntem, położonymi na terenie targowiska.

2. Opłata miejscowa:

Opłaty miejscowej nie pobiera się:

• pod warunkiem wzajemności - od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• od osób przebywających w szpitalach lub zakładach uzdrowiskowych oraz sanatoriach,

• od osób niewidomych i ich przewodników,

• od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową,

• od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

Rada gminy może wprowadzać inne niż wymienione w ustawie zwolnienia od opłat

lokalnych. Jeżeli ustawodawca pozwala radzie gminy wprowadzać nowe zwolnienia to

przyjmuje się, że może ona wprowadzać ulgi w tych opłatach.

---