Wyspa- odizolowana od kontynentu część lądu otoczona dookoła wodą. Biogeograficzna teoria wysp- zależnie od wielkości wyspy i od jej odległości od kontynentu różnie kształtuje się tempo imigracji i tempo lokalnego wymieniania gatunków. Mniejsza odległość to większa imigracja która spada ze wzrostem liczby gatunków już tam obecnych. Większa wyspa= mniejsze wymieranie które wzrasta ze wzrostem liczby gatunków. Przykłady wysp na lądzie: niewielkie przestrzenie leśne, zadrzewienia i zakrzewiania, przestrzenne układy wzgórz wapiennych, torfowiska. Zależności między liczba gatunków a powierzchnią wyspy leśniej: minimalna wielkość terytorium dla danego gatunku jest większa niż dana powierzchnia leśna, brak określonego siedliska, w małych pow les wzrasta konkurencja i drapieżnictwo, następuje biotyczna degradacja środowiska. Korytarze ekologiczne- twory łączące obszary korzystne dla bytowania, które są oddzielone od siebie powierzchniami niekorzystnymi. Trasy te biegną głównie wzdłuż rzek bagien, brzegów, zadrzewień. Podział korytarzy ekologicznych: *pod względem strukturalnym: liniowe, pasowe *pod względem pochodzenia i charakteru: reliktowe- pozostałości starego układu, niektóre żywopłoty i pasy drzew, -powstałe w wyniku zakłóceń środowiska np. drogi, -determinowane zasobami środowiska, - świadomi zakładane korytarze np. żywopłoty. Funkcje korytarzy: obniżenie stopnia izolacji, funkcja bariery półprzepuszczalnej, funkcja siedliska dla niektórych gatunków, korzystny wpływ na otaczające tło. Zadrzewienia śródpolne. Pochodzenie: z reliktów naturalnej roślinności leśnej zebranej w formie enklaw lub tworzone z roślin drzewiastych występujących w okolicznych lasach, w wyniku spontanicznej lokalizacji dokonywanej przez drzewa i krzewy, przez sadzenie wielogatunkowych zadrzewień. Struktura: zakrzewienie- utworzone z pojedynczej warstwy drzew lub krzewów, o wys 2-3m, regularnie strzyżone lub porośnięte niskimi ciernistymi krzewami, psotykane wzdłuż dróg i torów, zakrzewienie wysokie- utworzone z krzewów i pojedynczych drzew o wys. 5-6m, składają się z co najmniej 2 linii drzew i krzewów, zadrzewienie- utworzone z drzew i krzewów różnej wys. Można w min wyróżnic warstwy roślinności, składaja się z co najmniej 3 warstw linii krzewów i drzew. Reminy- silnei rozwinięte kępy roślinności drzewiastej, wyróżniana warstwowość z bogatym runem roślin zielonych, wytwarzają często własny mikroklimat. Ekonomiczna wartość zadrzewień śródpolnych: ograniczają szkody wyrządzanie przez wiatr roślinom np. wyleganie zbóż, dają schronienie przed wiatrem bydłu i zwierzynie, ułatwiają zraszanie pól, w regionach nadmorskich zmniejszają zasięg rozprysku słonej wody, zapobiegają tworzeniu się zasp, hamują erozję wietrzną, zmniejszają parowanie, zwiększają tworzenie się rosy, wzrost liczebności opadów, zatrzymują wodę i chronią przed jej erozją, poprawiają wydajność upraw i hodowli, zacieniowanie cieków wodnych, zatrzymanie szkodliwych emisji, równowaga ekologiczna.