Fotogrametria i Teledetekcja

1. W którym miejscu pionowego zdjęcia lotniczego rzut środkowy obiektu odpowiada rzutowi ortogonalnemu ?:

1) w każdym miejscu,

2) dotyczy to punktów znajdujących się na średniej wysokości,

3) w punkcie głównym zdjęcia,

4) na brzegach zdjęcia.

2. Wymień elementy orientacji zewnętrznej zdjęcia fotogrametrycznego:

1) współrzędne X,Y środka rzutów w terenowym układzie współrzędnych, azymut osi kamery, nachylenie osi kamery oraz skręcenie zdjęcia ,

2) ck oraz współrzędne punktu głównego w układzie znaczków tłowych,

3) współrzędne X,Y,Z środka rzutów w układzie terenowym, oraz trzy kąty określające azymut osi kamery nachylenie i skręcenie zdjęcia ,

4) współrzędne X,Y,Z środka rzutów w terenowym układzie współrzędnych oraz azymut osi kamery.

3. Zdjęcia ekwiwalentne to zdjęcia o:

1) tych samych elementach orientacji wewnętrznej i dowolnych elementach orientacji zewnętrznej,

2) tych samych elementach orientacji wewnętrznej, o osiach kamer równoległych,

3) tych samych elementach orientacji zewnętrznej, różnych elementach orientacji wewnętrznej,

4) tych samych elementach orientacji wewnętrznej oraz współrzędnych środków rzutów, różnych elementach orientacji kątowej.

(takie same liniowe EOZ, różne kątowe EOZ, różne EOW - więc żadna odpowiedź mi tu nie pasuje)

4. Co to są elementy orientacji wewnętrznej zdjęcia?

1) współrzędne obrazowego punktu głównego obiektywu w odniesieniu do płaszczyzny zdjęcia,

2) współrzędne znaczków tłowych z kalibracji kamery ,

3) Położenie punktu głównego zdjęcia w układzie znaczków tłowych i wymiar ramki tłowej,

4) współrzędne przedmiotowego punktu głównego obiektywu w układzie tłowym zdjęcia.

5. Elementy orientacji zewnętrznej zdjęcia umożliwiają:

1) rekonstrukcję wiązki promieni rzutujących w kamerze,

2) wykonanie orientacji na znaczki tłowe,

3) odtworzenie położenia wiązki promieni rzutujących w układzie terenowym,

4) obliczenie trzech kątów (omega, fi, kappa) określających orientację wiązki.

6. Elementy orientacji wewnętrznej zdjęcia mają na celu:

1) wykonanie orientacji wewnętrznej na autografie,

2) odtworzenie wiązki promieni rzutujących w kamerze,

3) odtworzenie wiązki promieni rzutujących w terenowym układzie odniesienia,

4) wykonanie orientacji wzajemnej na autografie.

7. Stała kamery to odległość od:

1) środka rzutów do punktu przecięcia się łącznic znaczków tłowych,

2) środka rzutów do punktu głównego zdjęcia,

3) punktu głównego zdjęcia do punktu przecięcia się łącznic znaczków,

4) średnia odległość między znaczkami tłowymi kamery.

8. Zdjęcia do obserwacji stereoskopowej powinny spełniać następujące warunki:

1) osie w przybliżeniu prostopadłe do siebie i nierównoległe do bazy fotografowania,

2) osie o dowolnej orientacji, zdjęcia wykonane z dwóch różnych stanowisk,

3) zdjęcia wykonane z tego samego stanowiska lecz o różnej orientacji kątowej,

4) osie w przybliżeniu do siebie równoległe i prostopadłe do bazy fotografowania.

9. Na pionowym zdjęciu płaskiego terenu w skali 1:5000 wykonanym kamera o ck=300mm znajdują się dwa budynki: pierwszy o wysokości 10m, drugi o wysokości 20m. Ich krawędzie widoczne na zdjęciu są tej samej długości. Budynek drugi znajduje się w odległości od punktu głównego:

1) cztery razy mniejszej od pierwszego,

2) dwa razy większej od pierwszego,

3) cztery razy większej od pierwszego,

4) dwa razy mniejszej od pierwszego.

10. Które z elementów orientacji zewnętrznej zdjęcia lotniczego prawie pionowego nie można uznać za w przybliżeniu równe zero ?

1) kąt obrotu ω,

2) kąt obrotu φ,

3) kąt obrotu κ,

4) współrzędne środka rzutu.

11. Funkcja DLT określa zależność pomiędzy:

1) współrzędnymi punktów na zdjęciu a ich współrzędnymi w przestrzennym układzie terenowym,

2) współrzędnymi punktów na zdjęciu a ich współrzędnymi w przestrzennym układzie tłowym,

3) współrzędnymi przestrzennymi punktów na zdjęciu, a ich współrzędnymi płaskimi w przestrzeni przedmiotowej,

4) współrzędnymi punktów na zdjęciu a ich współrzędnymi w płaszczyźnie obiektu.

12. Odpowiadające sobie (homologiczne) punkty na dwu zdjęciach stereogramu charakteryzuje:

1) położenie na odpowiadających sobie liniach rdzennych (epipolarnych),

2) ta sama współrzędna tłowa y(z),

3) ten sam promień radialny,

4) stała paralaksa podłużna.

13. Dla wykonania przetwarzania rzutowego płaszczyzny zdjęcia na płaszczyznę mapy potrzebna jest znajomość położenia na obu płaszczyznach minimum:

1) dwóch odpowiadających sobie punktów położonych jak najdalej od siebie,

2) trzech odpowiadających sobie punktów nie leżących na jednej prostej,

3) czterech odpowiadających sobie punktów, z których żadne trzy nie należą do jednej prostej,

4) pięciu dowolnie rozmieszczonych punktów homologicznych.

14. Fotogram pomiarowy wykonany kamerą fotogrametryczną jest wiernym rzutem:

1) ortogonalnym,

2) ukośnym,

3) środkowym,

4) prostokątnym.

15. Przez kalibrację kamery rozumiemy:

1) rektyfikację libell oraz justowanie innych systemów optyczno-mechanicznych kamery,

2) określenie elementów orientacji wewnętrznej kamery,

3) kontrolę działania wszystkich systemów kamery,

4) wymianę stożka kamery lotniczej.

16. Poprawki ze względu na błąd dystorsji obiektywu wprowadza się na kierunku:

1) z punktu izocentrycznego,

2) z punktu nadirowego,

3) z punktu głównego, ???

4) z punktu przyśrodkowego.

17. Parę zdjęć naziemnych o osiach równoległych i poziomych nazywamy stereogramem:

1) zwróconym,

2) normalnym,

3) zbieżnym,

4) równoległym.

18. Punktem głównym zdjęcia nazywamy:

1) przecięcie łącznic znaczków tłowych,

2) rzut ortogonalny środka rzutów na płaszczyznę tłową,

3) punkt powstały z przebicia zdjęcia prosta pionową przechodzącą przez środek rzutów,

4) punkt, przez który przechodzą wszystkie promienie wiązki rzutującej.

19. Największe „martwe pola” występują na zdjęciach lotniczych wykonanych kamerą ze stożkiem:

1) szerokokątnym,

2) nadszerokokątnym,

3) normalnokątnym,

4) nie ma znaczenia.

20. System FMC w kamerze lotniczej ma za zadanie:

1) pionowanie osi kamery,

2) tłumienie drgań kamery,

3) kompensacje rozmazania spowodowanego ruchem samolotu,

4) kompensację nieostrości spowodowanej winietowaniem.

21. Który z niżej wymienionych warunków nie dotyczy wszystkich kamer fotogrametrycznych?:

1) rejestracja obrazu na powierzchni zbliżonej do płaszczyzny,

2) zminimalizowana dystorsja obiektywu,

3) znane i stabilne elementy orientacji wewnętrznej,

4) kompensację rozmazania FMC.

22. Która z wymienionych niżej cech kamer fotogrametrycznych lotniczych i naziemnych dotyczy jednocześnie obu typów kamer:

1) możliwość realizacji założonych kątowych elementów orientacji zewnętrznej zdjęć,

2) znajomość elementów orientacji wewnętrznej wykonywanych zdjęć,

3) niezmienna odległość obrazowa (stała kamery) ,

4) materiał fotograficzny na płytach szklanych.

23. Od czego zależy wybór kata rozwarcia stożka przy projekcie lotu fotogrametrycznego?:

1) od skali opracowywanej mapy,

2) od rodzaju pokrycia terenu i jego deniwelacji,

3) od skali zdjęć,

4) od wielkości terenu objętego projektem lotu.

24. Zdjęcia lotnicze wykonane będą równocześnie z tego samego samolotu kamerami: szerokokątną (Ck=150mm) i normalnokątną (Ck=300 mm). Którą kamerą zarejestrowana zostanie większa powierzchnia terenu, i ile razy większa:

1) kamerą szerokokątną zostanie zarejestrowany obszar 4 razy większy,

2) kamerą szerokokątną zarejestrowany zostanie obszar 2 razy większy,

3) obiema kamerami zarejestrowany zostanie obszar o tej samej powierzchni,

4) kamerą normalnokątną zarejestrowany zostanie obszar 2 razy większy niż kamerą szerokokątną.

25. Dlaczego do wielu opracowań fotogrametrycznych wykorzystuje się zdjęcia normalne?:

1) bo takie zdjęcia pozwalają na pomiar stereoskopowy,

2) bo zapewniają optymalną dokładność opracowania fotogrametrycznego,

3) ponieważ do takich zdjęć są przystosowane kamery,

4) bo takie zdjęcia zapewniają pokrycie 60%.

26. Jaka jest zależność miedzy przewidywanym błędem sytuacyjnym, a przewidywanym błędem wysokości wyznaczenia położenia punktu ze stereogramu zdjęć lotniczych ?:

1) błąd wysokości jest dwa razy większy od błędu sytuacyjnego,

2) aby otrzymać błąd wysokości, należy błąd sytuacyjny pomnożyć przez stosunek bazowy w/B=Ck/b,

3) błąd wysokości jest dwa razy mniejszy od błędu sytuacyjnego,

4) błąd wysokości jest w/Ck razy większy od błędu sytuacyjnego.

27. Pierścień głębi ostrości w aparacie fotograficznym zawiera:

1) zakres odległości fotografowania,

2) dwa symetryczne ciągi przysłon ,

3) ciąg otworów względnych,

4) zakres odległości, dla którego obiekt fotografowany będzie ostry .

28. Zdjęcia niemetryczne to zdjęcia wykonane:

1) cyfrową kamerą fotogrametryczną,

2) fotograficznym aparatem analogowym ze znajomością dystorsji obiektywu,

3) aparatem cyfrowym ze znajomością dystorsji obiektywu i stałej kamery,

4) dowolnym aparatem fotograficznym . ???

29. Co to jest stosunek bazowy?:

1) iloraz bazy podłużnej i odstępu między osiami szeregów,

2) iloraz wysokości bezwzględnej lotu i odstępu między dwoma sąsiednimi środkami rzutów w szeregu,

3) iloraz odstępu między dwoma sąsiednimi środkami rzutów w terenie a ogniskową obiektywu kamery,

4) iloraz ogniskowej obiektywu kamery i odległości między środkami rzutów dwu sąsiednich zdjęć w szeregu na zdjęciach.

30. Jaką wielkość ma baza podłużna stereogramu zdjęć lotniczych dla p= 60%, formatu 23*23cm i skali zdjęć 1:5000 ?:

1) 460 m,

2) 690 m,

3) 92 mm,

4) 138 mm.

31. Jaka będzie odległość między osiami szeregów przy pokryciu poprzecznym między szeregami q = 30 %, formacie zdjęć 23*23 cm i skali 1:10 000?

1) 690 m,

2) 161 mm,

3) 1610 m,

4) 6900 m.

32. Rejony Grubera to:

1) rejony na zdjęciu, gdzie występują najmniejsze zniekształcenia radialne,

2) rejony zdjęć, gdzie należy wybierać punkty homologiczne do orientacji wzajemnej,

3) rejony na stereogramie, gdzie należy wybierać fotopunkty do orientacji bezwzględnej,

4) rejony w terenie, gdzie należy sygnalizować fotopunkty do aerotriangulacji.

33. Orientacja wewnętrzna na autografie cyfrowym polega na:

1) transformacji układu pikselowego zdjęć do układu tłowego,

2) wyznaczeniu elementów orientacji wewnętrznej zdjęć,

3) prowadzeniu zdjęć stereogramu do wspólnego układu ,

4) uzyskaniu efektu stereoskopowego .

34. Orientacja wzajemna pary zdjęć polega na:

1) doprowadzeniu do równoległości łącznic znaczków tłowych obu zdjęć,

2) usunięciu paralaksy podłużnej na modelu (doprowadzeniu do przecięcia promieni jednoimiennych obu zdjęć),

3) usunięciu paralaksy poprzecznej na modelu (doprowadzenie do przecięcia promieni jednoimiennych obu zdjęć),

4) doprowadzeniu zdjęć, względem terenowego układu odniesienia, do położenia, jak w momencie fotografowania.

35. Orientacja bezwzględna modelu na autografie cyfrowym polega na:

1) obliczeniu współczynników transformacji przestrzennej pomiędzy lokalnym układem modelu, a układem terenowym,

2) obliczeniu współrzędnych lewego środka rzutów, współczynnika skali oraz trzech kątów orientacji każdego zdjęcia ,

3) obliczeniu elementów orientacji zewnętrznej i wewnętrznej obu zdjęć,

4) zeskalowaniu modelu i spoziomowaniu zdjęć.

36. Aby wykonać orientacje bezwzględną modelu na autografie cyfrowym należy znać:

1) długość odcinka na modelu i odpowiadającą mu długość w terenie,

2) współrzędne środków rzutów lewego i prawego zdjęcia,

3) współrzędne XYZ co najmniej trzech fotopunktów,

4) wysokości co najmniej trzech fotopunktów.

37. W celu obliczenia parametrów orientacji wzajemnej pary zdjęć (bez wyrównania) należy pomierzyć na stereogramie:

1) co najmniej 6 fotopunktów w rejonach Grubera ,

2) co najmniej 5 dowolnych punktów w rejonach Grubera,

3) co najmniej 12 dowolnych punktów na stereogramie ,

4) co najmniej 5 fotopunktów rozmieszczonych w rejonach Grubera.

38. Co to jest ortofotogram?

1) pionowe zdjęcie terenu,

2) przetworzone zdjęcie w taki sposób, ze wszystkie jego punkty są w jednolitej skali,

3) przetworzone zdjęcie w taki sposób, ze zachowuje jednolita skale dla punktów znajdujących się na powierzchni terenu,

4) zdjęcie o dowolnej orientacji zamienione na ściśle pionowe.

39. Jakie dane pozwalają na utworzenie ortofotografii?

1) współrzędne środka rzutów zdjęcia i jego skala,

2) elementy orientacji wzajemnej stereogramu i orientacja bezwzględna jednego ze zdjęć,

3) utworzenie modelu stereoskopowego,

4) elementy orientacji zdjęcia, zdjęcie i NMT.

40. Ortofotomapa różni się od fotomapy tym, że:

1) do wykonania ortofotomapy nie jest potrzebny numeryczny model terenu,

2) ortofotomapa posiada dużo większe błędy dla terenów pagórkowatych,

3) przy wykonywaniu ortofotomapy musimy znać orientację wewnętrzną zdjęć,

4) fotomapa w przeciwieństwie do ortofotomapy przedstawia obraz terenu w rzucie ortogonalnym.

41. Celem nowoczesnej aerotriangulacji jest:

1) zagęszczenie osnowy fotogrametrycznej dla orientacji wzajemnej modeli,

2) opracowanie mapy,

3) dostarczenie danych dla utworzenia ortofotomapy i zagęszczenie osnowy fotogrametrycznej do orientacji modeli,

4) otrzymanie numerycznego modelu terenu.

42. Histogram obrazu cyfrowego wyraża:

1) przyporządkowanie jasności pikseli ich odpowiedziom spektralnym,

2) zależność gęstości optycznej od naświetlenia,

3) przyporządkowanie ilości pikseli ich jasności,

4) zależność jasności pikseli od ich położenia.

43. Streching czyli rozciągniecie histogramu powoduje:

1) zwiększenie kontrastu obrazu,

2) przyciemnienie obrazu,

3) inwersję barw,

4) rozjaśnienie obrazu.

44. Które z poniższych systemów rejestracji promieniowania zalicza się do grupy systemów aktywnych?:

1) Ikonos,

2) Spot,

3) Landsat,

4) Radarsat.

45. Obliczając iloraz kanału podczerwonego i czerwonego otrzymujemy wskaźnik pozwalający wyznaczyć:

1) zanieczyszczenie atmosfery,

2) zawartość chlorofilu,

3) ilość biomasy,

4) temperaturę .

46. Wzorce statystyczne klas zawierają dane takie jak:

1) minimum i maksimum jasności pikseli oraz ich liczbę w danej klasie,

2) prawdopodobieństwo przyporządkowania piksela danej klasie,

3) odległości piksela od środka klas,

4) całkowitą liczbę pikseli w danej klasie, średnią jasność pikseli i odchylenie standardowe.

47. Pole treningowe w klasyfikacji nadzorowanej to:

1) zbiór pikseli na obrazie wielospektralnym reprezentatywnych dla danej klasy użytkowania terenu,

2) zbiór pikseli o podobnej jasności na obrazie wielospektralnym,

3) zbiór pikseli o tej samej odpowiedzi spektralnej na obrazie wielospektralnym ,

4) wybrany na kompozycji barwnej obszar o wyraźnych granicach.

48. W metodzie klasyfikacji MAXLIKE kryterium przyporządkowania piksela do klasy to:

1) podobieństwo jasności piksela do średniej jasności w klasie,

2) maksimum prawdopodobieństwa przynależności piksela do klasy,

3) maksimum prawdopodobieństwa wystąpienia klasy na obrazie,

4) podobieństwo średniej jasności piksela w kanałach do średniej jasności wzorca klasy w kanałach.

49. Krzywa spektralna przedstawia:

1) jak zmienia się odbicie promieniowania elektromagnetycznego w zależności od długości padającej fali,

2) jak zmienia się długość fali w zależności od współczynnika odbicia promieniowania elektromagnetycznego,

3) jak zmienia się odbicie promieniowania elektromagnetycznego w zależności od temperatury,

4) zależność odbicia promieniowania elektromagnetycznego przez określone obiekty w różnych porach dnia.

50. Obraz wielospektralny w teledetekcji to:

1) każdy obraz barwny,

2) obraz który składa się z kilku kanałów spektralnych zarejestrowanych w tym samym czasie,

3) obraz który składa się z kilku kanałów spektralnych zarejestrowanych w różnym czasie ,

4) obraz który składa się z czterech obrazów, wykonanych zimą, wiosnę, latem i jesienią.

51. Kompozycję w barwach zbliżonych do naturalnych można uzyskać łącząc metodą RGB następujące kanały spektralne:

1) niebieski jako R, zielony jako G, czerwony jako B

2) podczerwony jako R, zielony jako G, niebieski jako B

3) czerwony jako R, zielony jako B, niebieski jako G

4) czerwony jako R, zielony jako G, niebieski jako B

Płaszczyzna epipolarna, zdefiniowana przez bazę C'C'' i punkt P w przestrzeni przedmiotowej, przecina obrazy tworząc linie e' i e''

Paralaksa podłużna x'-x”. Efekt głębi obiektu daje różnica paralaks podłużnych jego punktów, czyli różnic współrzędnych tłowych wzdłuż osi równoległej do bazy

---