40 41


Uniwersalizm bohatera romantycznego polega na bezgranicznym umiło­waniu narodu: "Ja kocham cały naród, objąłem w ramiona jego przeszłe i przyszłe pokolenia" - są to słowa Konrada, który utożsamia się z cier­piącym narodem i cierpi z powodu przeœladowań. Taką miłoœcią do ojczyzny wykazał się Jacek Soplica z "Pana Tadeusza" i Kordian z dramatu Juliusza Słowackiego. Jest to miłoœć na œmierć i życie - pisze o tym Juliusz Słowacki w wierszu pt. "Testament mój": "Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei / I przed narodem niosą oœwiaty kaganice, / A kiedy trzeba, na œmierć idą po kolei / Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec".

To przesłanie poety romantyzmu zrozumieli przedstawiciele pokolenia ,

,Kolumbów". Młodzi chłopcy z rocznika dwudziestego narażali swoje życie i ginęli - pisze o tym Aleksander Kamiński ("Kamienie na szaniec") i poeci z okresu Apokalipsy spełnionej, m.in. Krzysztof Kamil Baczyński w wierszach: "Pokolenie", "Historia", "Ten czas", "Z lasu", "Z głową na karabinie".

Wykazali się miłoœcią do ojczyzny, za jej wolnoœć oddali życie (Baczyński zginął 4 sierpnia w powstaniu warszawskim).

Uczucie miłoœci "ogromną ma moc" - to skierowane w stronę ojczyzny i ogółu wyznanie - œwiadczące o postawie obywatelskiej, o patriotyzmie, jak też uczucie miłoœci do drugiego człowieka.

Sądzę, że istotna jest miłoœć rodzinna, pozwalająca stworzyć radosny dom, małą ojczyznę, która jest gwarantem odnowy moralnej narodu oraz formą deklaratywnoœci poœwięcenia i oddania.

Oczyszczone w atmosferze rodzinnej z egoizmu serce potrafi otworzyć się na potrzeby bliŸnich: biednych i potrzebujących. Miłoœć ofiarna i czysta powinna dominować w ludziach zakochanych żyjących współezeœnie, bo tylko wzajemne zrozumienie, bezinteresownoœć, wspólne przeżywanie niepowodzeń życiowych mogą utrwalić miłoœć dającą radoœć i szczęœcie.

Które z dziet literatury polskiej mogą, twoim zdaniem, stać się Ÿródłem inspiracji dla tych, którzy wspól'czeœnie podejmują trud naprawy Rzeczpospolitej?

Przedstawiciele rządu powinni korzystać z utworów literackich, w któ­rych podjęty jest problem władzy. W każdej epoce znąjdują się pozycje inspirujące sposób rządzenia i pokonywania trudnoœci w dziele naprawy Rzeczpospolitęj.

40

W starożytnej Grecji takim dziełem jest "Antygona" Sofoklesa, która wskazuje na koniecznoœć liczenia się z tradycją narodu, z wierzeniami i rodzinnymi uczuciami. Bardzo ważną wskazówką jest koniecznoœć przemyœlenia, przeanalizowania spraw, wydawanych póŸniej w formie poleceń i rozkazów. Kreon nie uwzględnił moralnych i etycznych praw jednostki, wydał rozkaz, moim zdaniem, w sposób godzący w ezłowie­czeństwo, bowiem każdy ma prawo do godnego pogrzebania jego ciała po œmierci. Antygona nie mogła pozwolić na zbeszezeszczenie zwłok Polinej­kesa, była jego siostrą - miała więc obowiązek kierować się prawami rodzinnymi, boskimi i moralnymi.

Jakże ważną wskazówką może być sposób rządzenia państwem. Kreon sprawował władzę autokratycznie, bez liczenia się z opinią narodu. Twierdził: "państwo to ja".

Uważam, że władca powinien służyć narodowi, wykonywać jego słuszne żądania. Despotyczne rządy zawsze wskazują na chęć dominowa­nia, wywyższania się nad innych. Taka postawa Kreona doprowadziła do tragedii. Po stracie żony i syna zrozumiał swój błąd, ale niestety, nie mógł odzyskać ukochanych mu osób.

W œredniowieczu ważnym traktatem jest "Memoriał w sprawie upo­rządkowania Rzeczypospolitej" Jana Ostroroga, w którym autor podjął temat stosunków między władzą królewską i koœcielną. Pisał też o sądow­nictwie i obronnoœci granic. Postulował wzmocnienie władzy królewskiej, uniezależnienic jej od wpływów Koœcioła.

Poglądy Ostroroga kontynuował w okresie renesansu Andrzej Frycz Modrzewski. W publicystycznej broszurze "Łaski albo o karze za mężo­bójstwo" zaatakował niesprawiedliwe prawo dotyczące kary za zabójst­wo, na mocy którego szlachcic za zabicie człowieka niższego stanu płacił tylko grzywnę, a chłop za zabicie szlachcica otrzymywał karę œmierci. Sądzę, że jest to ważna podpowiedŸ, jakie powinny obowiązywać prawa w sądownictwie.

Skarbnicą wiedzy o pokonywaniu trudnoœci w realizacji naprawy państwa może być dzieło "De Republica emendanda". Autor wypowie­dział się w pięciu księgach na temat spraw obyczajowych, prawa, wojny, koœcioła i szkoły. Występował przeciwko rozdawaniu wysokich urzędów paristwowych osobom nie posiadającym odpowiedniego przy­gotowania i odpowiednich predyspozycji moralnych. Od sprawujących władzę wymagał kierowania się wyłącznie dobrem narodu i interesem państwa.

41



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page 40 41
40 41
Prawo europejskie całość, Nr 40, 41, 42, 40
3 Wykl 3 Str10 40,41 5 N
40 41
40 41 WST komĂłrka i proste formy ĹĽycia
40, 41
40 41 307 POL ED02 2001
40 41 607 pol ed01 2007
40 41
40 41
40 i 41, Uczelnia, Administracja publiczna, Jan Boć 'Administracja publiczna'
3, Wykl 3 Str10 40,41 5 N
page 40 41
40, 41
40,41,42
ei 01 2002 s 40 41
27,40,41,50
page 40 41

więcej podobnych podstron