Znanym przykładem osoby, która przeszła wewnętrzną przemianę jest postać ze znanej bajki dziecięcej p.t. „Piękna i Bestia”. Tytułowy bohater, okazuje się być księciem, na którym ciąży czar. Przemienia on młodego, niepokornego szlachcica w obrośnięte futrem i odrzucone przez społeczeństwo stworzenie. Klątwa ta jest dla niego nauczką, sprawiedliwość wymierzyła mu zła wiedźma oburzona zachowaniem panicza. Książę bowiem dopuszczał się wielu niecnych występków i dbał wyłącznie o swoje dobro.
Bestia zza młodu okrutnie obchodziła się z poddanymi i nie przejmowała się ich losem. Zachowywała się niezwykle samolubnie i mimo luksusowego, pełnego wygód zamku i skarbców ze złotem, pragnęła wciąż więcej pieniędzy. Jedną z największych wad tej postaci jest jednak arogancja i bezduszność. Książę zwracał się do wszystkich w sposób lekceważący, nie litował się nad nikim, ani nikomu nie wybaczał.
Kara wymierzona Bestii wcale nie zmieniła jego stosunku do świata i nie nauczyła pokory. Podczas, gdy do jego zamku trafia zabłąkany kupiec i zrywa z ogródka różę, dla swojej córki, właściciel domostwa atakuje go. To w pełni odzwierciedla jego wrogie nastawienie do świata i innych ludzi. Nie chciał się dzielić tym, co posiadał. Nie spodobało mu się to, iż kupiec przebywał w jego zamku, jak i bezkarnie zabierał jego róże. Darował jednak życie nieznajomemu człowiekowi, wtedy, gdy otrzymał od niego obietnicę dotyczącą przysłania do zamku jego córki. Bestia znalazła w tym swoją korzyść, gdyż rzucony na niego czar miał zostać pokonany z pomocą wzajemnej miłości.
Kiedy córka kupca - Bella, trafia do zamku księcia, okazuje się nie być nim wcale zainteresowania, co dodatkowo denerwuje Bestię. Na powrót staje się on gburowaty i złośliwy, traktując Bellę jak powietrze, lub odnosząc się do niej z wyższością. Jednakże po pewnym czasie córce kupca udaje się zburzyć mur miedzy nią, a właścicielem zamku. Swoją radością, intelektem, urodą i marzycielską naturą zyskuje nawet jego przychylność. Bestia zakochuje się w dziewczynie, a miłość sprawia, iż staje się on weselszy, bardziej przyjazny i otwarty. Bella odkrywa w nim wrażliwość i troskliwość, oraz uczy go wyrozumiałości dla ludzi, nie tylko dla róż w jego ogrodzie. Książę, zdaje sobie sprawę z wymiaru kary, jaką mu wyznaczono. Jest przekonany, że dziewczyna nigdy go nie pokocha, gdyż zamieniono go w szkaradnego potwora. Zaczyna żałować popełnionych wcześniej błędów i dostrzega, że dbał tylko o siebie. Odkrywa, iż brak przyjaciół nie jest spowodowany jego wyglądem, lecz zachowaniem.
W czasie pobytu Belli u swojego ojca, dziewczynie śni się śmierć Bestii. Natychmiast wraca do ukochanego i wyznając mu miłość, ratuje mu życie oraz niszczy działanie uroku.
Książę zrozumiał lekcję, jaką dało mu życie, z pomocą Belli nigdy już nie wrócił do dawnych, negatywnych cech. Moment, w którym się zakochał, był początkiem zmiany jego zachowania na lepsze. Miłość była jego nauczycielką i pokazała światu, ze Bestia skrywa ludzkie serce.