19. Stan wyższej konieczności a obrona konieczna

	Stan wyższej konieczności	obrona konieczna
Co to jest?	Takie działanie człowieka, które zmierza do odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na jakiekolwiek dobro społeczne lub jakiekolwiek dobro jednostki	Takie działanie człowieka , który poświęca cudze dobro w celu zapobieżenia bezpośredniemu niebezpieczeństwu grożącemu jakiemukolwiek dobru społ. lub dobru jednostki
Możliwość zastosowania	W sytuacji bezprawnego, bezpośredniego i rzeczywistego zamachu na jakiekolwiek dobro społeczne lub dobro jednostki	Stosuje się wtedy gdy niebezpieczeństwa nie można odwrócić w inny sposób; istnieje niebezpieczeństwo wskutek czego powstaje pewna kolizja interesów.
Sprawca ponosi odpowiedzialność gdy:	Zastosuje metodę zbyt gwałtowną, gdy możliwe jest zastosowanie łagodniejszej (przekroczenie granic obrony koniecznej); sąd biorąc pod uwagę dobre intencje sprawcy może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet od kary uwolnić	W razie przekroczenia granic obrony koniecznej; sąd może jednak zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od jej wymierzenia; nie można się powołać sprawca który poświęcił takie dobro nad którym miał czuwać, nawet narażając się na niebezpieczeństwo osobiste
Uniknięcie odpowiedzialności karnej	Nasilenie obrony powinno być proporcjonalne do wielkości zagrożenia	Wartość dobra chronionego nie może przedstawiać większej wartości niż dobra poświęcanego

1. Stosunek administracyjny a stosunek prawny

STOSUNEK PRAWNY	STOSUNEK ADMINISTRACYJNOPRAWNY
Uregulowany przez prawo	Uregulowany przez administrację
-	Jest stosunkiem prawnym
Strony są równorzędne	Stosunek nierównorzędnych partnerów
-	Jedną ze stron jest zawsze organ administracyjny
Nawiązuje się na mocy ustawy	Nawiązuje się na mocy aktów administracyjnych
Mogą powstać z mocy prawa

2. Przedawnienie a zatarcie skazania

ZATARCIE SKAZANIA	PRZEDAWNIENIE ŚCIGANIA	PRZEDAWNIENIE WYROKOWANIA	PRZEDAWNIENIE WYKONANIA KARY
Miało miejsce postępowanie karne zakończone wymierzeniem kary	Postępowania karnego w ogóle nie wszczęto, np. nie wykryto sprawcy przestępstwa	Postępowanie karne zostało wszczęte, lecz nie doszło do wydania wyroku, np. wskutek ucieczki sprawcy	Postępowanie karne się odbyło, zostało zakończone prawomocnym wyrokiem skazującym, ale kara z jakiejś przyczyny nie została wykonana
Zatarcie skazania następuje po określonym czasie, który zależy od wysokości wymierzonej kary: a) pozbawienie wolności - zatarcie po upływie 10 lat od wykonania, darowania kary lub przedawnienia jej wykonania, b) kara nieprzekraczająca 3 lat - sąd na wniosek skazanego może zarządzić zatarcie skazania po upływie 5 lat, c) dożywotnie pozbawienie wolności - zatarcie z mocy prawa po upływie 10 lat od uznania za wykonaną, darowania kary lub przedawnienia jej wykonania, d) kara ograniczenia wolności lub grzywna - zatarcie z mocy prawa po upływie 5 lat, a na wniosek skazanego nawet po 3 latach, e) odstąpienie sądu od wymierzenia kary - zatarcie z mocy prawa po upływie roku od wydania orzeczenia. Jeżeli orzeczono środek karny np. zakaz prowadzenia pojazdów, zatarcie skazania może nastąpić dopiero po jego wykonaniu.	Karalność przestępstwa ustaje po określonym czasie: a) 30 lat -zabójstwo, b) 20 lat -inna zbrodnia, c) 10 lat - gdy występek zagrożony pozbawieniem wolności przekraczającą 3 lat, d) 5 lat - gdy występek zagrożony karą pozbawieniem wolności nieprzekraczającą 3 lata, d) 3 lata -czyn jest zagrożony karą ograniczenia wolności lub grzywną	Przestępstwo przedawnia się, jeżeli od czasu jego popełnienia minął okres przedawnienia ścigania przedłużony o 5 lat	Okres przedawnienia biegnie od uprawomocnienia się wyroku i wynosi: a) 30 lat w razie skazania na 5 lat pozbawienia wolności, lub karę surowszą, b) 15 lat w razie skazania na karę pozbawienia wolności do lat 5, c) 10 lat w razie skazania na inną karę
Skazanie i przestępstwo uważane są za niebyłe	Przestępstwo nie jest uważane za niebyłe, ale nie można go już ściągnąć
Instytucje prawa karnego związane z upływem czasu

1

---