2
|
Rodzaje płomieni gazowych, zastosowanie Naprężenia nominalne w złączu doczołowym Metody badań nieniszczących, zastosowanie Powiązanie norm ISO 9001/ 729/ 3834 |
- Rodzaje płomieni gazowych
Źródło: Wykład 1.3 str 3-5
Rozróżnia się następujące rodzaje płomieni:
- płomień tlenowo-acetylenowy,
- płomienie tlenowe innych gazów palnych (propan-butan, metan, gaz ziemny, gaz koksowniczy.
Płomienie innych gazów palnych zużywają do spalania znacznie więcej tlenu oraz mają niższy zakres temp maks. w porównaniu z płomieniem tlenowo-acetylenowym. W związku z wiekszym użyciem tlenu płomienie innych gazów mają właściwości utleniające, przez co zastosowanie ich do spawania metali o dużym powinowactwie do tlenu, w tym m.in. stali jest ograniczone. Ponadto, płomienie innych gazów palnych nie mają wyraźnie zarysowanych stref spalania, co znacznie utrudnia ich regulację
Płomień tlenowo-acetylenowy
Strefa Robocza |
Kita |
- powstawanie gazów redukujacych: tlenku węgla (CO) i wodoru (H2) - ochrona jeziorka spawalniczego przed utlenianiem - najwyższa temp płomienia |
- dalsze spalanie gazu poprzez przyswajanie tlenu z otoczenia prowadzi do tworzenia się dwutlenku węgla (CO2) i pary wodnej (H2O) - kita działa jak płaszcz ochronny i blokuje dostęp powietrza |
Uwaga: Wewn jąderka znajduje się dostarczony do palnika acetylen i tlen - nie ma spalania. Obecność tlenu w jąderku powoduje, że wprowadzenie materiału spawanego do stożka powoduje jego utlenianie
Rodzaje płomienia tlenowo-acetylenowego
Nawęglający O2/C2H2 < 1 (jąderko duże o niewyraźnych granicach, kita wydłużona, pojawia się wolny węgiel; Oddziaływanie na stal → wzrost twardości)
Normalny O2/C2H2 = 1 ÷ 1,2 (jaderko w kształcie łagodnie zaokrąglonego stożka)
Utleniający O2/C2H2 > 1,2 (jąderko wyraźnie stożkowe, ostro zakończone, słychać syczenie → iskrzenie, tworzenie się tlenków)
- Naprężenia nominalne w złączu doczołowym
Pod nazwą naprężeń nominalnych σ należy rozumieć naprężenia obliczone z pomocą odpowiednich wzorów wytrzymałościowych lub wyznaczone doświadczalnie (np. w wyniku badań tensometrycznych) dla obciążeń nominalnych, jednak bez uwzględnienia spiętrzenia naprężeń.
Źródło: Wykład 4.3
Naprężenia własne podczas procesu spawania metalu powstają w wyniku nagrzewania (wydłużenie) oraz chłodzenia (skrócenie).
Ograniczenie swobody odkształceń powoduje powstawanie naprężeń:
σ = E ⋅ α ⋅ Δt
E - moduł sprężystości podłużnej Young'a;
α - współcz. Rozszerzalności cieplnej liniowej;
Δt - róznicza temp między nagrzaną i nienagrzaną strefą metalu
Wielkości E i α ulegają dużym zmianom w zakresie temp występujacej w procesie spawania jak również granica plast metalu
- Metody badań nieniszczących zastosowanie
Źródło: Wykład 4.6; PN-EN 12062
Symbole metod badań nieniszczących
Metoda badań |
Symbol |
Badania wizualne |
VT |
Badania penetracyjne |
PT |
Badania magnetyczno-proszkowe |
MT |
Badania radiograficzne |
RT |
Badania ultradźwiekowe |
UT |
Badania prądami wirowymi |
ET |
Badanie emisją akustyczną |
AT |
Badanie szczelności |
LT |
|
|
Metodę badania nieniszczącego oraz poziom badań okresla się w oparciu o następujące czynniki:
- metodę spawania;
- materiał podstawowy, materiał dodatkowy, stan jego obróbki;
- rodzaj złącza i jego wymiary;
- ukształtowanie elementu (dostępność, stan powierzchni, temp itp.);
- poziomy jakości;
- spodziewane rodzaje niezgodności spawalniczych i ich usytuowanie;
Metody badań mogą być stosowane pojedynczo lub w kombinacji z innymi metodami, w celu uzyskania wymaganych wyników.
Metody wykrywania dostępnych zewnętrznych (powierzchniowych) niezgodności spawalniczych
(Wszystkie rodzaje złączy spawanych wraz ze złączami ze spoinami pachwinowymi)
Materiał |
Metoda badania |
Stale ferrytyczne |
VT VT+MT VT+PT VT+(ET) |
Stale austenityczne, aluminium, nikiel, miedź I tytan |
VT VT+PT VT+(ET) |
() - metoda stos w ograniczonym zakresie |
Metody wykrywania wewnętrznych niezgodności spawalniczych
(Wszystkie doczołowe złacza spawane oraz złącza teowe z pełnym przetopem)
Rodzaj materiału i złącza |
Grubość w mm 1) |
||
|
t ≤ 8 mm |
t ≥ 8 mm |
t > 40 |
Złącze doczołowe ze stali ferrytycznej |
RT lub (UT) |
RT lub UT |
UT lub (RT) |
Złącze teowe ze stali ferrytycznej |
(UT) lub (RT) |
UT lub (RT) |
UT lub (RT) |
Złącze doczołowe ze stali austenitycznej |
RT |
RT lub (UT) |
RT lub (UT) |
Złącze teowe ze stali austenitycznej |
(UT) lub (RT) |
(UT) i/lub (RT) |
(UT) lub (RT) |
Złącza doczołowe z aluminium |
RT |
RT lub UT |
RT lub UT |
Złącza teowe z aluminium |
(UT) lub (RT) |
UT lub (RT) |
UT lub (RT) |
Złącza doczołowe ze stopów niklu i miedzi |
RT |
RT lub (UT) |
RT lub (UT) |
Złącza teowe ze stopów niklu i miedzi |
(UT) lub (RT) |
(UT) lub (RT) |
(UT) lub (RT) |
Złącza doczołowe z tytanu |
RT |
RT lub (UT) |
- |
Złącza teowe z tytanu |
(UT) lub (RT) |
UT lub (RT) |
- |
() ozn że metoda stos w ogranicz zakresie 1) Brubość „t” ozn nominalną grub materiału podst do spawania |
- Powiązanie norm ISO 9001/729/3834
Specjalne wymagania, konieczne do prowadzenia procesów spawalniczych, zostały określone w normie EN 729, która to norma jako PN-EN 729 została ustanowiona w Polsce w 1997 roku. Norma ta składała się z czterech arkuszy przedstawiających kolejno wytyczne wyboru systemu jakości (PN-EN 729-1: 1997), pełne wymagania dotyczące jakości (PN-EN 729-2: 1997), standardowe wymagania dotyczące jakości (PN-EN 729-3: 1997) i podstawowe wymagania dotyczace jakości (PN-EN 729-4: 1997). W zależności od rodzaju wytwarzanych konstrukcji spawanych, wytwórca posiadający system jakości zgodny z normami serii PN-ISO 9000 budował system jakości w spawalnictwie w oparciu o wymagania normy PN-EN 729-2:1997, bądź wytwórca nie posiadający systemu jakości zgodnego z normami serii PN-ISO 9000 budował system pozwalający wykonywać procesy spawalnicze spełniające wymagania normy PN-EN 729-2: 1997, PN-EN 729-3: 1997 lub PN-EN 729-4: 1997. Jednakże w 2000 roku normy serii ISO 9000 zostały zastępione normą EN ISO 9001 : 2000. W Polsce norma ta, jako PN-EN ISO 9001 została ustanowiona w 2001 roku. W porównaniu ze starą normą, w normie PN-EN ISO 9001:2001 dokonano zasadniczych zmian:
- podejście proceduralne do zarządzania zmienione zostało na podejście procesowe;
- skorygowano relacje między PN-EN ISO 9001:2001 a PN-EN ISO 9001:2001;
- dodano wymagania dotyczące monitorowania zadowolenia klienta;
- uwydatniona została potrzeba ciagłego doskonalenia, która powinna być oparta na mierzalnych kryteriach;
- zwiększony został nacisk na rolę najwyższego kierownictwa przy opracowywaniu, wdrażaniu i utrzymywaniu systemu zarządz. Jakością;
- znacznie została ograniczona ilość wymaganej dokumentacji
Tak więc od 2001 roku budowane i wdrażane w oparciu o normę PN-EN 729-2 1997 systemy jakości w spawalnictwie musiały zostać dostosowane również do wymagań normy PN-EN ISO 9001:2001. W zasadzie stosowane były dwa rozwiązania, a mianowicie obok wdrożonego systemu zarządzania jakością zgodnego z normą PN-EN ISO 9001:2001 budowano i wdrażano drugi system jakości spełniający wymagania normy PN-EN 729-2:1997 lub proces spawania jako „proces specjalny” stanowił jeden z procesów w systemie zarządzania jakością. Oczywiście bardziej odpowiednie i racjonalne było rozwiązanie drugie. Bowiem funkcjonowanie w zakładzie równolegle dwóch systemów powodowało powstawanie problemów np.: w obszarze nadzoru nad dokumentami i zapisami. Sytuacja taka stanowi jakby „okres przejściowy”, po którym w zakładzie powinien funkcjonować jeden wspólny system.
Wprowadzenie nowej normy EN-ISO 9001:2000, w której nastąpiły zasadnicze zmiany w podejściu do systemów jakości, miało istotny wpływ na ustanowienie nowej normy odnoszącej się do problemów jakości w spawalnictwie. W 2005 roku ustanowiona została seria norm EN ISO 3834 (5 arkuszy) zastępujące normy serii EN 729. W EN ISO 3834 został utrzymany podział wymagań dotyczących systemów jakości w spawalnictwie na pełne, standardowe i podst wymagania jakości. W miejsce arkusza 1 EN 729-1:1994 „Kryteria wyboru odpowiedniego poziomu wymagań jakości” dodatkowo wprowadzono arkusz 5 EN ISO 3834-5:2004 „Dokumenty konieczne dla potwierdzenia zgodności z wymaganiami jakości ISO 3834-2, ISO 3834-3 lub ISO 3834-4. W Polsce norma ta, jako PN-EN ISO 3834 (arkusz -1, -2, -3, -4, -5), została ustanowiona w formie uznaniowej w maju w 2006 roku.
W normie PN-EN ISO 3834-1:2007 nowością jest powołanie się na punkty normy PN-EN ISO 9001:2001, na które należy zwrócić szczególną uwagę rozbudowując system zarządzania jakością, tak aby spełniał on również wymagania normy PN-EN ISO 3834-2:2007.
Z normy EN-ISO 3834-1 patrz „Wprowadzenie”
„Podkreśla się, że ISO 3834 nie jest normą systemu zarządzania jakością, która zastępuje ISO 9001:2000. Może byc jednak użytecznym narzedziem, kiedy ISO 9001:200 zastosowana jest przez wytwórce.
W ISO 3834 przyjęto terminy i def. Z ISO 9000:2000
1