|
Zezwalam na ponowne wykorzystanie |
||
Zatwierdzam |
Data |
Kompania |
Podpis |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
PLAN KONSPEKT
do przeprowadzenia zajęć z terenoznawstwa
TEMAT : 2
Marsz według mapy w dzień i w nocy .
CEL :
Nauczyć :
korzystania z mapy ;
sposobów określania miejsca stania na mapie oraz odtwarzania utraconej orientacji ;
CZAS :
4 * 45 `
MIEJSCE :
Pas ćwiczeń taktycznych
METODA :
Zajęcia praktyczne
ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE :
mapa - 10 szt.
busola AK - 10 szt.
ołówek - 10 szt.
ZAGADNIENIA :
Orientowanie mapy .
Określanie własnego położenia ( miejsca stania ) na mapie .
Odtworzenie chwilowo utraconej orientacji topograficznej .
Marsz według mapy .
LITERATURA :
Terenoznastwo - podręcznik
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE :
ORGANIZACYJNE :
5 dni przed zajęciami pobrać mapy z magazynu map ;
3 dni przed zajęciami wyznaczyć drogę marszu według mapy ;
3 dni przed zajęciami udzielić instruktażu dowódcom plutonów ;
dowódcy plutonów realizują zagadnienia w plutonach ;
METODYCZNE :
rozpoczynać kolejne zagadnienie , po opanowaniu przerabianego zagadnienia przez szkolonych ;
dbać o zaangażowanie u szkolonych poprzez jak najszersze praktyczne szkolenie żołnierzy ;
dbać o wysoki poziom merytoryczny i metodyczny zajęć ;
określanie miejsca stania na mapie za pomocą wcięć przeprowadzić w formie pokazu , a na podstawie informacji od ludności - omówić ;
odtwarzanie chwilowo utraconej orientacji topograficznej przeprowadzić poprzez omówienie ;
podczas wykonywania marszu dowódcy plutonów znajdują się na punktach kontrolnych ;
WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA :
ZABRANIAM :
samowolnego oddalania się z miejsca ćwiczenia ;
podczas wykonywania marszu samowolnego opuszczania pasa taktycznego ;
podnoszenia , dotykania środków pozoracji pola walki znajdujących się na pasie taktycznym ;
NAKAZUJĘ :
podczas marszu obserwować miejsca , gdzie stawia się stopy ( doły , rowy , okopy ) ;
w przypadku doznania urazu przerwać marsz i najkrótszą drogą , całą grupą dotrzeć do kierownika ćwiczenia ;
PRZEBIEG ZAJĘĆ
LP. |
Zagadnienia i czas |
Czynności kierownika |
Czynności ćwiczących |
1 |
CZĘŚĆ WSTĘPNA - 15 ` |
|
|
2 |
CZĘŚĆ GŁÓWNA -
magnetycznym ;
geometrycznym ;
ciał niebieskich ; |
|
|
|
2 . Określenie własnego miejsca stania ( położenia ) na mapie .
|
Określanie miejsca za pomocą wcięć przeprowadzić w formie pokazu .
Określenie miejsca na podstawie informacji od ludności - omówić ; |
|
|
3. Odtwarzanie chwilowo utraconej orientacji topograficznej
|
|
|
|
|
|
|
3 |
CZĘŚĆ KOŃCOWA 15' |
|
|
OPRACOWAŁ :
ORGANIZACJA ZAJĘĆ
ZAŁĄCZNIK nr 1
ORIENTOWANIE MAPY
ORIENTOWANIE MAPY SPOSOBEM MAGNETYCZNYM
Orientowania dokonuje się za pomocą busoli lub kompasu .
Busolę należy ustawić w taki sposób , aby linią północ - południe na tarczy busoli pokryła się z zachodnią lub wschodnią ramką mapy lub dowolną linią pionową siatki kilometrowej , następnie należy obracać mapą , aż igła magnetyczna pokryje się z kierunkiem północnym lub z podaną na mapie wartością zboczenia ( uchylenia ) magnetycznego . Jeżeli zboczenie ( uchylenie ) magnetyczne jest mniejsze niż / + - / 3 , to nie uwzględnia się go .
ORIENTOWANIE MAPY SPOSOBEM GEOMETRYCZNYM
Orientowania dokonuje się za pomocą linii lub punktów terenowych .
Do orientowania mapy tym sposobem należy wybrać proste linie terenowe , takie jak prosty odcinek drogi , kolei lub przedmioty terenowe , które znajdują się na mapie i są widoczne z miejsca w którym się znajdujemy . Najlepsze rezultaty uzyskujemy , gdy :
znamy położenie na mapie ;
w odległości minimum 600 m. widocznym jest przedmiot , który jest również na mapie .
Orientując mapę za pomocą linii terenowej należy zgrać liniowy na mapie z przebiegiem tej linii w terenie , zwracając uwagę na to , by położenie przedmiotów na mapie było zgodne z ich położeniem w terenie .
Orientując mapę za pomocą punktów terenowych należy linijkę przyłożyć na mapie do prostej : punkt stania - przedmiot i celować w dany przedmiot widoczny w terenie . Im dalej znajduje się przedmiot , na który wykonuje się celowanie tym dokładniejszą uzyskuje się orientację mapy .
ORIENTOWANIE MAPY ZA POMOCĄ CIAŁ NIEBIESKICH
W dzień kierunki stron świata można ustalić za pomocą SŁOŃCA , a w nocy według GWIAZDY POLARNEJ lub KSIĘŻYCA .
W pierwszej kolejności należy wyznaczyć kierunek północny na charakterystyczny przedmiot terenowy , a następnie w tym kierunku skierować górną ramkę mapy .
ZAŁĄCZNIK nr 2
OKREŚLANIE WŁASNEGO MIEJSCA STANIA ( POŁOŻENIA )
NA MAPIE
OKREŚLANIE WŁASNEGO POŁOŻENIA NA MAPIE NA ODSTAWIE POBLISKICH PRZEDMIOTÓW TERENOWYCH
Po zorientowaniu mapy należy odnaleźć w pobliżu 2 - 3 charakterystyczne przedmioty terenowe , które są też na mapie i biorąc pod uwagę kierunki i odległości odkłada się je od tych przedmiotów w kierunku swojego położenia .
OKREŚLENIE POŁOŻENIA NA MAPIE NA PODSTAWIE RZEŻBY TERENU
Metodę tą stosuje się , gdy na danym obszarze są charakterystyczne rzeźby terenu . Określa się punkt stania tak jak przy wykorzystaniu przedmiotów terenowych .
OKREŚLENIE POŁOŻENIA NA MAPIE ZA POMOCĄ POMIARU
Metodę tą stosuje się podczas marszu wzdłuż drogi , dowolnej linii terenowej lub w wyznaczonym kierunku . Przebywaną odległość mierzy się od charakterystycznych punktów terenowych , będących na mapie . Odległość mierzy się krokami lub według czasu trwania marszu . Należy pamiętać , że odległość zmierzona w terenie może się nieco różnić od odległości mierzonej na mapie - zależy to od rzeźby terenu , skali mapy.
OKREŚLENIE POŁOŻENIA NA MAPIE ZA POMOCĄ CELOWANIA I POMIARU ODLEGŁOŚCI
Metodę tą stosuje się , gdy w terenie znajduje się tylko jeden charakterystyczny przedmiot terenowy , według którego można określić swoje położenie na mapie .
Mając zorientowaną mapę magnetycznie , przykłada się linijkę do znaku danego przedmiotu terenowego , wycelowuje w przedmiot w terenie i wykreśla na mapie linię celowania . Następnie określa odległość od miejsca stania do przedmiotu terenowego i odkłada na skali mapy , od znaku na mapie , wzdłuż wykreślonej linii celowania kierunku własnego położenia .
OKREŚLENIE POŁOŻENIA NA MAPIE ZA POMOCĄ WCIĘĆ
WCIĘCIE W BOK - stosuje się , gdy znajdujemy się na linii terenowej , a z boku do osi linii znajduje się przedmiot pod kątem 30* ma*. 150* - przedmiot ten musi być zaznaczony na mapie . Orientujemy mapę wzdłuż linii terenowej i nie zmieniając jej położenia wykonać celowanie linijką ( ołówkiem ) przez punkt na mapie do widocznego przedmiotu w terenie . Po celowaniu zaznaczyć na mapie przecięcie się linii celowania z daną linią terenową . Punkt ten na mapie wyznaczy nasze miejsce stania .
Azymutalne wcięcie w bok - dokonujemy pomiaru azymutu do widocznego przedmiotu terenowego z miejsca stania i po przeliczeniu go na powrotny wykreślamy na mapie jego kierunek . Przecięcie się azymutu ze znakiem liniowym na mapie wyznaczy na niej nasze położenie .
Wcięcie wstecz - stosujemy , gdy znajdujemy się w terenie otwartym i widoczne są co najmniej 2 charakterystyczne przedmioty terenowe , które są na mapie . Mapę zorientować sposobem magnetycznym i wykonuje na niej celowanie przez odpowiednie znaki na mapie do wybranych przedmiotów terenowych . Jeżeli celujemy do 3 przedmiotów terenowych , to wykreślone linie utworzą zazwyczaj trójkąt . Środek tego trójkąta wyznaczy miejsce stania , z tym że każdy z boków trójkąta nie może być większy niż 3 mm niezależnie od skali mapy . Jeżeli choć jeden z boków był większy niż 3 mm - powtórzyć celowanie .
Azymutalne wcięcie wstecz - wykonujemy pomiary azymutów do przedmiotów i jako odwrotne wykreśla się je z tych punktów na mapie .
Wcięcie wstecz za pomocą kalki technicznej - można stosować , gdy w terenie są min. 3 przedmioty charakterystyczne , które są na mapie . Przedmioty wybrać tak , aby wykreślone kierunki przecinały się pod kątem 30* ma*. 150* . Na unieruchomionej kalce z zaznaczonego punktu wykonuje się celowanie linijką do przedmiotów w terenie i wykreśla je . Po wykreśleniu wszystkich kierunków kalkę zdejmuje się i przykłada do mapy tak , aby linie wykreślone na kalce przeszły przez znaki przedmiotów terenowych , do których poprzednio celowano . Po wpasowaniu kalki przenosi z niej na mapę punkt , z którego kreślono linie , będzie to punkt stania .
OKREŚLENIE POŁOŻENIA NA MAPIE NA PODSTAWIE INFORMACJI MIEJSCOWEJ LUDNOŚCI
Korzystamy z tego sposobu w razie dużej dezaktualizacji mapy , nieznajomości terenu w którym działamy lub w razie zabłądzenia .
ZAŁĄCZNIK nr 3
ODTWARZANIE CHWILOWO UTRACONEJ ORIENTACJI TOPOGRAFICZNEJ
Działając w terenie na podstawie mapy może się zdarzyć , że chwilowo zostanie utracona orientacja topograficzna .
Sposoby przywracania chwilowo utraconej orientacji topograficznej :
analiza końcowego odcinka drogi marszu i ustalenie , w którym miejscu mogło dojść do zbłądzenia oraz przypuszczalne miejsca na mapie , gdzie możemy się znajdować ;
stopniowe ( w coraz większym promieniu ) rozpoznawanie terenu i odnajdywanie w nim charakterystycznych przedmiotów terenowych , za pomocą których możliwe będzie określenie swojego położenia na mapie ;
jeśli znana jest odległość od ostatniego mijanego charakterystycznego przedmiotu terenowego , to odległość tę trzeba odkładać na mapie wzdłuż dróg , na których przypuszczalnie możemy się znajdować i porównując mapę z terenem należy określić swoje położenie na mapie ;
jeżeli sytuacja bojowa nie zezwala na stratę czasu , to najrozsądniejszym wyjściem jest działanie w kierunku równoległym do wyznaczonego ;
wrócić tą drogą do znanego punktu na właściwej trasie .
CZĘŚĆ WSTĘPNA
DOWÓDCA KOMPANII
15'
CZĘŚĆ GŁÓWNA
CZĘŚĆ KOŃCOWA
DOWÓDCA KOMPANII
15'
Zag.2. Określanie własnego miejsca stania ( położenia ) na mapie .
d-ca plz
Zag.2. Określanie własnego miejsca stania ( położenia ) na mapie .
d-ca plz
Zag.2. Określanie własnego miejsca stania ( położenia ) na mapie .
d-ca plz
Zag.3. Odtwarzanie chwilowo utraconej orientacji topograficznej.
d-ca plz
Zag.3. Odtwarzanie chwilowo utraconej orientacji topograficznej.
d-ca plz
Zag.3. Odtwarzanie chwilowo utraconej orientacji topograficznej.
d-ca plz
Zag.4. Marsz według mapy .
d-ca kz
Zag.1. Orientowanie mapy.
d-ca plz
Zag.1. Orientowanie mapy.
d-ca plz
Zag.1. Orientowanie mapy.
d-ca plz