ko1.
a.
Metodyka- teoria nauczania jakiegoś przedmiotu, omawiająca zasady, cele, sposoby nauczania tego przedmiotu.
Stymulacja(stymulować)-[z łac. stimulare]-pobudzić, popędzić do działania.
Rozwój- to proces przemian, zmian morfologicznych i fizjologicznych zachodzących w organizmie organizmie ciągu całego życia pod wpływem czynników dziedzicznych oraz wpływem środowiska zewnętrznego.
Stymulowanie rozwoju-musi być dostosowane do wieku dziecka nie wolno przyspieszać rozwoju dziecka należy rozwijać równocześnie aktywność: percepcyjną, ruchową i werbalną. Dziecko jest lepiej przygotowanie gdy uczy się na różnych materiałach.
b.
Wczesne dzieciństwo-zwane okres małego dziecka od 0-3lat
Średnie dzieciństwo-wiek przedszkolny od3-6lat
Późne dzieciństwo-młodszy wiek szkolny od7-11/12lat
c.
. Kompetencje dzieciństwa umiejętności nabywanie z kolejnymi miesiącami a następnie latami życia dziecka
- Noworodek jest gotowy do życia poza ciałem matki, jest przystosowany do życia na najbardziej podstawowym poziomie ??? oddycha, je, bo umie ssać, śpi, w okresie czuwania potrafi płaczem przyzywać dorosłego, przytula się i przywiera do ciała matki i ojca, gdy nie czuje się zbyt bezpiecznie, umie mrugać, gdy coś drażni jego oczy.
- samodzielność fizyczna - sposoby przemieszczania się w przestrzeni
umiejętności lokomocyjne takie, jak odwracanie i podnoszenie głowy, pełzanie,
przewracanie się z boku na bok, z brzucha na plecy, raczkowanie, czołganie, wreszcie
chodzenie z podtrzymaniem, trzymaniem się mebli i w końcu całkowicie samodzielnie.
umiejętności manipulacyjne, związane z trzymaniem, chwytaniem, i przekładaniem
przedmiotów oraz wykonywaniem różnych czynności dnia codziennego z użyciem
przedmiotów
- samodzielność społeczna - rozumie mowę do niego kierowaną i coraz sprawniej posługując się umiejętnościami komunikacyjnymi potrafi wyrażać swoje pragnienia, swoje niezadowolenie lub zadowolenie i wolę działania, potrafi wymóc na najbliższych osobach określone zachowanie, potrafi komentować to, co się wokół niego dzieje.
- samodzielność psychiczna - Dziecko coraz więcej wie i coraz więcej rozumie, interesuje się otoczeniem, zaczyna pytać. Dłużej trwają jego zabawy, gdy coś je zainteresuje potrafi długo się tym zajmować.
umiejętności poznawcze zapamiętywanie, przypominanie sobie, kojarzenie faktów
umiejętności emocjonalne - związane z wyrażaniem swoich stanów emocjonalnych,
chwilowego nastroju, różnych odczuć, a także zdolność rozpoznawania emocji u innych.
d.
Mechanizmy rozwojowe dziecka.
W okresie wczesnego dzieciństwa zachodzą intensywne zmiany w zakresie percepcji dziecka. Dziecko nabywa dużo sprawności motorycznych, rozwija się sfera komunikacyjna, dziecko zabiera zaufania do siebie i osób go otaczających.
Dwa mechanizmy rozwojowe:
- dojrzewanie realizacja planu rozwoju zawartego w genach. Polega na osiągnięciu
dojrzałości psychicznej i fizycznej.
- uczenie się proces gromadzenia wiedzy, doświadczeń oraz przyswajania wiadomości i
umiejętności.
e.
f.
Cechy nauczyciela stymulującego rozwój:
-komunikowanie się: werbalne i niewerbalne
-umiejętność zadwanie pytan które pobudzą szybkie zmysły oraz pytań problemowych problemowych odpowiedniej kolejności
-empatia-dostrzega rozumie i właściwie reaguje na emocje dziei, dobrze organizuje prosec pracy
-zachęcający do działania-kreatywny, zainteresowany tym co robią dzieci
-dynamiczny-energiczny sprawny (bawi się razem z dziećmi)
-niedyrektywny-unika stwierdzeń negatywnych, musi być otwarty na dziecko i na siebie, doskonali się
-innowator-wrażliwy, okazuje szacunek, zaraża dzieci swoją pasją
2.
a.
Przedmiot diagnozy-złożony stan rzeczy(obserwacje, wyjaśnienie, formułowanie hipotes,uzasadnianie)
(Przedmiot diagnozy pedagogicznej:czynności intelektualne, czynności percepcyjne i motoryczne,czynności werbalne[jąkanie, seplenienie], funkcjonowanie społecznio emocjonalne, struktura i funkcje osobowości
Procedura diagnozy:
zebranie w odpowiedni sposób danych o istniejącym stanie
poddanie tych danych analizie
określenie na ich podstawie istniejącego stanu
określenie jego przyczyn
b.
Cele diagnozy:(rozpoznanie jakiegos obiektu, zdarzenia, sytuacji warunków celu zdobycia dokładnych informacji warunków przygotowanie się do działania
-optymalizacja warunków rozwoju wychowania
-doskonalenie oddziałowywań pedagogicznych
-terapia powstałych zakłóceń zakłóceń procesach rozwoju i wychowania
Cele szczegółowe diagnozy:
1.Profilaktyka-zapobieganie ujemnym staną rzeczy
2.Terapia-usuwanie trudności
3.Prognoza-przewidywanie dalszego rozwoj
Etapy diagnozy:
1.Etap wstępny-przesiewowy(czyli dziecko wykazuje zadania?)
2.Etap zasadniczy-właściwy(dlaczego zadanie nie jest wykonane poprawnie)
3.Etap prognostatyczny-stanowy część etapu 2 nie można go przeproeadzic bez diagnozy wstępnej
Metody diagnozowania:
-obserwacja
-analiza dokumentów dokumentów treści
-ankieta
-wywiad
-metody projekcyjne
d.
Obserwacja polega na spostrzeganiu osób zjawisk w naturalnym ich przebiegu.
Rodzaje obserwacji:
-bezpośrednia(badacz osobiście obserwuje)
-pośrednia(obserwacji dokonuje inna osoba)
-ciągła(obserwacja cały czas)
-próbek czasowych(fragmenty zajęć)
-całościowa(na wszystkich aspektach)
-częściowa(jeden aspekt zachowania)
-uczestnicząca(obserwator staje się członkiem grupy)
-nieuczestnicząca (obserwator na zewnątrz)
Cechy obserwacji:
-uważne przyglądanie się
-nie ignorowanie w relacje między dziecmi
Wskaźnikiem obserwacji są zachowania dzieci.
Kryteria obserwacji:
Obserwacja fotograficzna-wierne odtwarzanie zachowań
Obserwacja próbek czasowych-oczekiwanie na pojawienie się zachowań
Obserwacja sytuacyjna- rejestrowanie wywołanych zachowań
Obserwacja próbek zadań-oczekiwanie na pojawienie się zachowania, sytuacja sztuczna
e.
Indywidualne preferencje sensoryczne dziecka
Preferencje sensoryczne |
Reakcje fizjologiczne |
Wizualne myślenie związane z obrazami WZROKOWCY (zmiana pozycji) |
-ruch gałek ocznych w góre -płytki oddech -wysoki głos -napięte mięśnie -spoglądają w góre podczas odbierania informacji |
Audytywne myślenie związane z dźwiękiem SŁUCHOWIEC (wydawanie dźwięku) |
-ruchy gałek ocznych na jednym poziomie -oddech równomierny -melodyjny ton głosu -przechylona głowa podachas odbiernia informacji |
Kinestetyczne myślenie związane z odczuwaniem KINESTETYK (dotknąć) |
-ruchy gałek ocznych w dół -głęboki oddech z udziałem brzucha -niski głos -duża ruchliwośc -spoglądanie w dól podczas odbierania informacji |
3.
a.
Cechy dobrej zabawki:
bezpieczna
dostosowana do wieku dziecka
intensywna barwa
oryginalny kształt
wydająca różne dźwięki
ruchoma(przyciski)
dostosowana do warunków mieszkaniowych
rodzaj zabawy do której będzie przeznaczona
Kryteria doboru zabawek:
dostosowana do wieku i rozwoju
dla dzieci rodziców nie dla rodziców
nie jest korzystny nadmiar zabawek
najdroższe nie znaczy najlepsze
miejsce i ubranko będzie takie żeby dziecko mogło bawic się swobodnie
zabawki to tylko zabawki dziecko musie się mieć z kim bawic
Zabawa to nie tylko przyjemnośc to działalnośc niezbędna dla prawidłowego rozwoju psychofizycznego dziecka.
4.
Metoda Weroniki Sherbourne porozumiewanie się językiem ciała, metoda naturalna i
prosta.
Cechy char. : ćwiczenia to radosna zabawa dla dziecka, ćw. Relaksacyjne na koniec, uczenie
używania siły i delikatności, utrzymywanie z dzieckiem kontaktu wzrokowego.
- Metoda Rudolfa Labana cechą char. Jest odchodzenie od ruchy odwzorowanego na rzecz
ruchu zgodnego w inwencją twórczą. Podstawą jest rozwój jednostki.
Zasady na zajęciach: każde zadanie ruchowe wykonane na swój sposób; luźne ustawienie
grupy, dowolna pozycja wyjściowa; muzyka podczas ćwiczeń
- Metoda Carla Orffa walory metody: wszechstronność, powszechność, atrakcyjność. W tej
metodzie występują wszystkie formy działalności muzycznej: gra na instrumentach, ruch przy
muzyce, tworzenie muzyki, słuchanie muzyki.
Metoda M.I.A. Kniessów
Gimnastyka rytmiczna mająca na celu ruch naturalny i motorykę dziecka. Polega na poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu
Główne elementy to: ruch, muzyka, rytm, różne przybory(wykonane samodzielnie)
Rozwijanie podstawowych cech ruchu:
-ruch płynny ciągły nie powinien być hamowany i przerywany lub przyspieszany
-ruch powinien być pełny, obejmujący całe ciało
-ruch przy względnym małym nakładzie sił powinien doprowadzić do optymalnych efektów
Ćwiczenia mają charakter opowieści ruchowej, inscenizacji piosenek, wiersza lub prozy
Zalety metody:
-dyscyplinować ćwiczących
-rozwijanie szybkiej orientacji
-umiejętność koncentrowania się
Glenn Doman opracował metody mające usprawnić dzieci głównie z porażeniem mózgowym, a także stymulować w najbardziej optymalny sposób wrodzony potencjał i możliwości mózgu małego dziecka dla rozwijania jego inteligencji.
Jest to proces, który może zostać zatrzymany. Jest to proces, który może być zwolniony. Ale najbardziej znaczące jest to, że proces ten może zostać przyspieszony.
Im wcześniej zacznie się proces usprawniania lub nauczania dziecka tym będzie on łatwiejszy, szybszy i przyniesie wiele sukcesów, inteligencja to w zasadzie produkt trzech zjawisk:
umiejętności czytania,
umiejętności matematyki,
pewien zasób wiedzy encyklopedycznej.
Metoda dobrego startu:
Rozwijanie organizatorów: wzrokowego, słuchowego, kinestetycznego
Knnilów:
Programy mogą być skutecznie stosowane w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi o różnych poziomach rozwoju intelektualnego i z różnymi rodzajami niesprawności fizycznej.
Aktywności zawarte w każdym programie następują kolejno po sobie. Mogą być wykorzystane do pracy z dziećmi fizycznie upośledzonymi, niesłyszącymi i/lub niewidomymi, oraz z dziećmi z którymi trudno jest nawiązać kontakt (z cechami autystycznymi lub psychotycznymi).
Program wprowadzający - 8 minut.
Kołysanie, wymachiwanie rękomaPocieranie dłoniKlaskanieGłaskanie głowyGłaskanie brzuchaRelaksacja
Ten program potrzebny jest po to, aby móc określić ramy programowe dla tych dzieci, które są hiperaktywne, bardzo małe albo mają niewystarczającą koncentrację uwagi aby uczestniczyć w programie pierwszym lub drugim. Przeznaczony jest również do pracy z dziećmi autystycznymi lub psychotycznymi.
Program I - 15 minut.
KołysanieWymachiwanie rękomaZginanie i rozprostowanie rąkPocieranie dłoniZaciskanie i otwieranie dłoniRuchy palcówKlaskanieGłaskanie głowyGłaskanie policzków łokci brzucha
Przewracanie się ( padanie )Relaksacja
Program 2 - 15 minut.
Kołysanie Klaskanie Głaskanie-brzucha ud kolan palców u nogi Wiosłowanie Pocieranie stóp Poruszanie palcami u stóp Poruszanie nogami Leżenie na plecach Obracanie się z pleców na bok Obracanie się z pleców na brzuch Relaksacja
Do wykonywania aktywności opisanych w 1 i 2 programie używane są różne części ciała w różny sposób.
Program 3 - 20 minut.
Leżenie na brzuchu, na plecach Obracanie się z pleców na brzuch, brzucha na plecy Poruszanie nogami Czołganie się na brzuchu Raczkowanie Klęczenie i spacerowanie na kolanach Upadanie z pozycji klęczącej Odpychanie i przyciąganie Relaksacja
Przeprowadzenie tego programu wymaga znacznie więcej świadomości społecznej dziecka ruchliwości i koordynacji.
Program 4 - 20 minut.
Leżenie- na brzuchu, na brzuchu i mruganie oczyma, na plecach z rękoma wokół karku
Poruszanie nogami (jazda rowerem) Odbijanie się na siedzeniu Ślizganie się na siedzeniu Podnoszenie- się i stanie bez ruchu, ramion - jednego a potem obu jednocześnie, jednocześnie jednej ręki i jednej nogi Stawanie przed kimś Podbieganie do - odbieganie od Spacerowanie - szybko i delikatnie, wolno i ciężko, wolno i delikatnie ( po cichu) Dowolne ruchy Taniec
Program ten pomyślany jest jako aktywność grupowa. Wymaga odpowiedniego poziomu świadomości ciała, większej samokontroli, wyższego poziomu rozumienia pojęciowego, koncentracji.
Program SPH - 25 minut.
Kołysanie -pr. 1 i 2 Wymachiwanie rękoma - pr. 1 Pocieranie dłoni - pr. 1 Zaciskanie i otwieranie dłoni - pr. 1 Klaskanie - pr.1 i 2 Głaskanie policzków - pr. 1 Głaskanie brzucha - pr. 1 i 2 Głaskanie ud - pr. 2 Ruchy stóp - nóg - pr. 2 Przewracanie się (padanie) - pr. 1 Relaksacja - pr. 1 i 2
Program przeznaczony jest do pracy z dziećmi, które są bardzo niesprawne fizycznie lub z takimi, które potrzebują więcej czasu na wykonanie czynności.
5.
Etapy rozwoju mowy:
Nazwa |
Wiek |
Charakterystyczne cechy |
Okres melodii |
2-3m-c 6-7m-c 7-8m-c koniec 1 r.ż. |
Głużenie, nieświadome ćwiczenie narządów mowy Gaworzenie,wymawianie dźwięków zasłyszanych zasłyszanych otoczenia Aktywnie reaguje na mowe otoczenia Rozumie,spełnia proste polecenia, wymawia pierwsze wyrazy:mama tata |
Okres wyrazu |
1-2 latka |
Wymawia wszystkie samogłoski bez: ą, ę ze samogłosek p,b,m,t,d,n,k,ś,ć |
Okres zadania |
2-3lata |
Wymawia p,b,m i miękczone pi,bi,mi,fi,ś,ź,dź,ń,j,ki,gi,k,g,h,t,d,n,l,s,z |
Okres swoistej mowy dziecięcej |
3-7lat |
3latka- s.z.c.dz głoska r jest pomijana 4latka-pojawia się głoska r 4-5lat-sz,ź,cz,dź wyrazy są jeszcze skrócone, występuja zlepki wyrazowe 7lat-opanowana wymowa wszystkich głosek, mowa dziecka prawidłowa |
Ćwiczenia ortofoniczne dzielimy na:
Oddechowe ich celem jest różnicowanie fazy wdechowej i wydechowej, ekonomiczne zużywanie wydychanego powietrze
Fonacyjna maja na celu wykształcenie odpowiedniej wysokości głosu i właściwego stosowania natężenia głosu w czasie mówienia
Logarytmiczne:
Techniki ruchu-odpowiednia postawa
Metrorytmiczne- wiązanie ruchu z muzyką
Teksty z elementami ruchowymi, rytmicznymi z zastosowaniem elementów dźwiękonaśladowczych
Słuchu fonetycznego- umiejętności wyróżniania głosek:
Nagłosie- na początku
Wygłosie- na końcu
Śródgłosie- na środku
Artykulacyjne
Usprawniające motorykę narządów mowy
Ćwiczenia artykulacyjne to ruchy i układ narządów mowy przy wymawianiu określonej głoski.
Ćwiczenia słownikowe:
Ćwiczenia dostarczające pewnego zasobu słów
Ćwiczenia polegające na rozszerzaniu zasobu słów poprzes tworzenie nowych wyrazów od wyrazów znanych
Unaoczniające dziecko artystyczne wartości języka tzw. Zabawa w rymowanki
Wdrażające do poprawnej wymowy
Ćwiczenia gramatyczne-nakłanianie do używania poprawnej formy fleksyjnych przypadków, liczb, form, słowa osobowego i wzbogacanie mowy dziecka w wynurzenia określające stosunki między przedmiotami, czynnościami.
6.
Zdolność to różnice w rozwoju dziecka:
-szybkość i poprawność myślenia
-bogactwo i oryginalności pomysłów
-tępo i łatwość wykonywania różnych działać
Jest tyle rodzajów zdolności ile jest rodzajów aktywności. Możemy je podzielić na trzy etapy:
-zdolność ogólna-określana mianem INTELIGENCJA(dzieci zadają pytania inteligentne, szybko chodzą czytają)
-zdolność kierunkowa
-zdolność twórcza