Pojęcie konfliktu zbrojnego jest szersze od pojęcia wojny. Obejmuje ono wszelkiego rodzaju walkę zbrojną pomiędzy państwami - nawet wówczas, kiedy wojna nie zostanie wypowiedziana w sposób oficjalny, jak również różnego rodzaju specyficzne konflikty zbrojne, tzn. takie, w których uczestniczą strony nie uznane za podmioty prawa międzynarodowego.
Prawo konfliktów zbrojnych, nazywane też międzynarodowym prawem humanitarnym lub prawem wojennym, to zbiór przepisów zaakceptowanych przez społeczność międzynarodową dotyczących sposobów prowadzenia konfliktów zbrojnych, ochrony ich ofiar oraz uczestników. Jego normy określają:
- sposób wszczynania i kończenia konfliktów zbrojnych;
- wymogi stawiane członkom sił zbrojnych i ich sytuację prawną; - kwestie związane z okupacją nieprzyjacielskiego terytorium; - ochronę osób cywilnych w tym ludności nieprzyjacielskiego państwa; - formy ochrony chorych i rannych; - środki i metody prowadzenia walki;
- prawne następstwa stanu wojny w sferze stosunków międzynarodowych. Prawo konfliktów zbrojnych zostało skodyfikowane przede wszystkim w szeregu konwencji genewskich i haskich. Konwencje genewskie - szereg umów dotyczących prawa międzynarodowego i pomocy humanitarnej podpisany w Genewie w Szwajcarii; jest on częścią międzynarodowego prawa humanitarnego. Konwencje były rezultatem działalności i zabiegów politycznych Henriego
Dunanta. Można spotkać się także z pojęciem "prawa genewskiego", czyli prawa opartego na tych konwencjach.
Konwencja genewska z 22 sierpnia 1864 roku:
-personel sanitarny jest neutralny w konflikcie, nie może być atakowany i nie bierze udziału w walkach - cywile, którzy pomagają rannym i chorym żołnierzom powinni być szanowani, nie można ich atakować - ranni w wyniku konfliktu powinni być traktowani jednakowo bez względu na ich narodowość
-powołano znak czerwonego krzyża, którym podczas konfliktu oznaczane są formacje medyczne i ich personel
Konwencja genewska z 6 lipca 1906 roku:
-zwiększa zakres ochrony rannych i chorych żołnierzy
- wprowadzała zasady ewidencji osób poszkodowanych w konfliktach -ustalała system wymiany informacji na temat osób poszkodowanych w konfliktach
Konwencje genewskie z 12 sierpnia 1949 roku:
-I Konwencja genewska, dotyczyła polepszenia losu rannych i chorych w armiach czynnych na lądzie -II Konwencja genewska, dotyczyła polepszenia losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu - III Konwencja genewska, dotyczyła traktowania jeńców - IV Konwencja genewska, dotyczyła ochrony osób cywilnych podczas wojny Konwencje obowiązują: -W razie wypowiedzenia wojny lub powstania jakiegokolwiek innego konfliktu zbrojnego -W przypadku okupacji całości lub części terytorium, nawet gdy ta okupacja nie napotka żadnego zbrojnego oporu
Konwencje haskie - zbiorcza nazwa umów międzynarodowych zawieranych w Hadze. Konwencje te dotyczą prawa humanitarnego, ochrony dóbr kultury, legalizacji dokumentów, itd. Konwencje haskie z 29 lipca 1899 roku
- I Konwencja haska - pokojowe rozstrzyganie międzynarodowych sporów. - II Konwencja haska - zastosowanie Konwencji genewskiej z 1864 roku do wojny na morzu. - III Konwencja haska - normowała zwyczaje i prawa podczas wojny. Konwencja haska z 1904 roku dotyczyła ochrony okrętów szpitalnych. Konwencje haskie z 18 października 1907 roku rozszerzała zakres konwencji haskich z 1899 roku i ustanawiała nowe przepisy; podczas konferencji przyjęto 13 konwencji. Konwencja haska z 14 maja 1954 roku. Jest jedną z najważniejszych konwencji podpisanych w Hadze, dotyczy postępowania wobec dóbr kultury w czasie konfliktuzbrojnego. Dodatkowo ustanawia definicję dobra kulturalnego i sposobu jego ochrony. Konwencja haska z 5 października 1961 roku znosząca wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych przez placówki dyplomatyczne lub urzędy konsularne. Inne dokumenty m-nar prawa humanitarnego: -Deklaracja paryska z 1856 rok, dotyczy prowadzenia wojny na morzu - Deklaracja petersburska z 1868 roku, dotyczy korzystania z pocisków małego kalibru
-Konwencja haska IV i Regulamin haski z 1907 roku, dotyczy prowadzenia wojny na lądzie - Protokół genewski z 1925 roku, dotyczy gazów bojowych, broni chemicznej i biologicznej
-Protokół londyński z 1936 roku, dotyczy korzystania w walce z łodzi podwodnych