Produkcja sodu, glinu i magnezu
Metale alkaliczne, Al. i Mg
niemożliwość ich wyodrębniania z roztworów wodnych przez elektrolizę
Powstają wodorotlenki i wydziela się H2.
⇒ elektroliza ich stopionych soli (większa przewodniość).
Temperatura krzepnięcia metalu lub elektrolitu - najniższa możliwa.
Cel - obniżenie Tkrz mieszaniny tworzące eutektyki o < Tkrz
Elektroliza przy stałym prądzie, niskie napięcie
Większa część energii zamieniana jest na energię cieplną
⇒ do stapiania związku
⇒ do utrzymania go w stanie płynnym
Niektóre pojęcia :
napięcie rozkładowe - napięcie, przy którym rozpoczyna się proces elektrolizy
w roztworach wodnych - zależy od stężenia soli w r - rze
w solach stopionych stałe, (zal. od: rodzaj elektrod, rodzaj elektrolitu, T)
efekt anodowy - występuje podczas elektrolizy stopionych związków.
Powoduje: - zwiększone zużycie energii,
zmniejszenie wydajności wanny,
przegrzanie elektrolitu.
Efekt: 5 - 20 krotne zwiększenie napięcia, spadek natężenia, dźwięk, liczne wyładowania na anodzie.
Aby temu zapobiec - mieszanie cieczy poddawanej elektrolizie.
procesy katodowe - zależne od Tt wydzielanego metalu i związku poddanego elektrolizie. Wyższa T decyduje o postaci produktu: ciekła lub gąbczasta
SÓD
Elektroliza stopionego NaOH lub NaCl.
W obu przypadkach dostarcza się znacznych ilości energii na stopienie.
Proces w T 315 - 320 °C K: 2 Na+ + 2 e → 2 Na0
A: 2 OH- - 2 e → ½ O2 + H2O
Woda dyfunduje do przestrzeni katodowej: Na + H2O → NaOH + ½ H2
⇒ połowa wydzielonego Na daje ponownie ług sodowy.
Trzeba prowadzić elektrolizę znacznie większej ilości tego związku.
Wydajność prądowa ok. 50 % teoretycznej wydajności w przeliczeniu na Na.
Napięcie 5.7 V.
Sposób ciągły: odbierany sód i uzupełniana zawartość elektrolizera - ług.
W rzeczywistości elektrolit trzeba usunąć z elektrolizera - gromadzenie zię zanieczyszczeń (soda i inne związki). Metoda mało ekonomiczna.
Elektroliza NaCl T 610 - 650 °C z CaCl2 ( bez chlorku wapnia Tt 805 °C)
Przy składzie mieszaniny soli 50 - 58 % CaCl2 i 41 - 42 % NaCl Tt= 595°C
Produkty elektrolizy: 2 Na+ + 2 e → 2 Na0
2 Cl- - 2 e → Cl20
oraz częściowo Ca
Wydzielony sód utrzymuje się na powierzchni soli.
!! brak kontaktu metalu z Cl2 Ciekły Na do zbiornika (T - 120 °C)
Krystalizacja wapnia - oddzielonego na filtrach (powraca do elektrolizera).
Ciekły sód odprowadzany jest do odp. form - zastyga w blokach ok. 4 kg.
Glin
Lekki metal, gęstość = 2,7 g/cm3
Tt = 659 °C, Twrz = 2500 °C.
Bardzo aktywny chemicznie.
Na powietrzu Al2O3 - pasywacja
Odporny na działanie HNO3 i kwasów organicznych
Własności mechaniczne i odlewnicze można poprawić
stopy z innymi metalami: Cu, Mg, Mg, Si
Surowiec: Tlenek glinu, otrzymywany z różnych surowców mineralnych np.
boksytu, nefelinu ałunu.
Główny surowiec - boksyty: mieszanina Al2O3 . H2O, Al2O3 . 3 H2O, krzemionka i tlenki żelaza.
Podstawowy, przeciętny skład rudy boksytowej:
Al2O3 49 - 61 %
Fe2O3 10 - 24 %
SiO2 2 - 22 %
TiO2 1 - 3 %
H2O 14 - 30 %
Proces otrzymywania Al2O3 - oddzieleniu Al.(OH)3 od zanieczyszczeń.
Stosowane metody: alkaliczne, kwasowe, termiczne.
Metody alkaliczne - stosowane, gdy w rudzie występuje tlenek glinu.
Metoda Bayera - wykorzystuje odwracalność reakcji:
Al2O3 . n H2O + NaOH ↔ 2 NaAlO2 + (n + 1) H2O
Im ↑ stężenie NaOH i im ↑ temperatura reakcje przesunięta → (tworzenie łatwo rozpuszczalnego glinianu sodu).
Rozcieńczenie roztworu, T ↓ - wydzielenie osadu Al.(OH)3.
Ługowanie w autoklawach: T 135 - 235 °C, p = 0.35 - 2.4 MPa.
Proces trwa kilka godzin - 85 % Al2O3 z boksytu przechodzi do r - ru.
Przefiltrowany roztwór - do zbiorników, gdzie wolno (ok. 60 godzin) w temperaturze 50 °C wydziela się Al.(OH)3 .
Zagęszczacze: oddzielanie NaOH od osadu.
Przemycie osadu wodą, sączenie na filtrach próżniowych, suszenie, prażenie w rurowych piecach obrotowych w Temp. 1200 °C w celu uzyskania glinu.
Metoda prof. Grzymka
surowiec: materiały zawierające < 30 % Al2O3 i kamień wapienny.
Mielenie surowców, mieszanie, spiekanie w piecu cementowym T = 1450 °C.
Podczas stygnięcia ( 525 °C) przemiana polimorgiczna ortokrzemianu wapniowego ⇒ zwiększenie objętości i samorzutny rozpad spieku na pył o średnicy ziaren 0.002 mm.
Ługowanie pyłu roztworem sody. Osad do produkcji cementu.
Odkrzemowanie roztworu działaniem mleka wapiennego T 100 °C , 1 atm.
Wydzielony osad krzemu - na filtrach.
Strącanie Al.(OH)3 przez nasycenie CO2 ze spalin z pieca cementowego.
Przemywanie osadu Al.(OH)3 i prażenie.
Elektrolityczne otrzymywanie glinu
Elektroliza Al2O3 wymaga jego stopienia (Tt = 2330 °C)
Obniżenie Tt przez rozpuszczenie tlenku glinu w kriolicie Na3AlF6.
15 % Al2O3 temp. topnienia mieszaniny eutektycznej = 935 °C.
W rzeczywistości stosuje się :
stężenie Al2O3 10 - 12 % , T 950 - 100 °C,
80 % kriolitu, 4 - 8 % AlF3, 2 - 7 % NaF.
Dysocjacja tlenku glinu w kriolicie:
Al2O3 ↔ Al3+ + AlO3-3
Prąd o napięciu 4 - 10 V, procesy na elektrodach:
Al3+ + 3 e → Al0
2 AlO3-3 - 6 e → Al2O3 + ½ O2
W T - 1000 °C gęstość: Al. = 2.35 g/cm3
r - ru 10 % = 2.03 g/cm3.
Stopiony Al - cięższy - pod roztworem tlenku glinu w kriolicie.
!! O2 atakuje elektrody grafitowe (CO i CO2 + Q - >zmniejszenie zużycia prądu na ogrzewanie elektrolitu)
Proces technologiczny - w elektrolizerach.
Dno - przylegające do siebie bloki katodowe - doprowadzony prąd (pręty stalowe). Boki wanny otacza płaszcz stalowy z cegłami szamotowymi, na nich płyty węglowe.
Podczas pracy elektrolizera na płytach wydziela się zakrzepły elektrolit tzw. garnisaż (ochrona płyt). W górnej części zbiornik, przez który uzupełnia się nową porcję anodową..
Pod wpływem ciepła masa anodowa ulega koksowaniu i stwardnięciu w czasie osuwania się w dół.
GLOwne źródło ciepła - prąd przepływający przez elektrolit.
K: aluminium ciekłe - usuwane co 48 godzin
Zawartość Al2O3 maleje w elektrolicie (2 % - efekt anodowy - napięcie z 4.2 V do 30 V, efekt dźwiękowy)
Produkt elektrolizy zawiera 99 % Al. Chlorowanie w celu usunięcia zanieczyszczeń mechanicznych, gazów i niektórych metali - gazowy Cl2
efekt 99.7 - 99.8 % Al.
Rafinacja aluminium hutniczego
Rafinacja elektrolityczna metodą trzech warstw
Elektrolitem - stopione sole (BaCl2, NaCl, AlF3, NaF)
Katoda: rafinowane aluminium
Anoda: stop zanieczyszczonego aluminium z miedzią ok. 25 % Cu
T = 800 °C Różnice w gęstości materiałów w elektrolizerze.
Od dołu Stop Cu + Al., elektrolit solny, górna warstwa - rafinowane aluminium.
- najlżejsze.
Magnez
Elektroliza chlorku magnezu, który występuje w minerałach:
biszofit MgCl2 . 6 H2O
karnalit MgCl2 . KCl . 6 H2O
magnezyt MgCO3
dolomit MgCO3 . CaCO3
rozpuszczony w wodzie morskiej MgCl2
Do procesu elektrolitycznego chlorek magnezu - bezwodny
Dwa sposoby:
Odwodnienie biszofitu - MgCl2 . 6 H2O
Chlorowanie magnezytu - MgCO3
Ad 1. Odwadnianie naturalnego minerału:
od 117 ° C MgCl2 . 6 H2O → MgCl2 . 4 H2O + 2 H2O
od 185 ° C MgCl2 . 4 H2O → MgCl2 . 2 H2O + 2 H2O
od 238 ° C MgCl2 . 2 H2O → MgCl2 . H2O + H2O
Ostatnia cząsteczka wody trudna do usunięcia (hydroliza chlorku magnezu)
T 30 4 - 354 °C MgCl2 + H2O ↔ Mg(OH)Cl + HCl - Q
Przy wyższej T 2 Mg(OH)Cl ↔ MgCl2 + MgO + H2O + Q
Reakcja nieodwracalna przy T . 730 °C dlatego dwuetepowy proces:
I etap - odwadnianie minerału do postaci jednohydratu w atmosferze powietrza - ogrzewanie bezprzeponowe w piecu obrotowym w przeciwprądzie z gazami spalinowymi (spalanie C)
II etap - ogrzewanie monohydratu przeponowo w piecu obrotowym z HCl i Cl w obecności węgla lub NH4Cl.
Skład produktu: 90 % MgCl2 , 4 - 5 % MgO, 0.1 - 0.15 % H2O, zanieczyszcz.
Oczyszczanie z MgO: spalanie w piecach elektrycznych, T 750 - 800 °C
Stop zawiera: 95 - 97 % MgCl2 i 1 - 1.5 % MgO.
Ad 2. Z magnezydu- chlorowanie tlenku magnezowego uzyskanego z kalcynacji węglanu: 2 MgO + 2 Cl2 ↔ 2 MgCl2 + O2 - Q
Chlorowanie w T ok. 230 °C - małe stężenie Cl2.
Przyspieszenie procesu: T = 1050 °C, wiązanie O2 za pomocą węgla (koksu).
Chlorowanie w piecach szybowych, ogrzewanych elektrycznie.
Elektroliza chlorku magnezu
Tt (Mg) = 718 °C K: Mg2+ + 2 e → Mg0
A: 2 Cl- - 2 e → Cl20
W rzeczywistości elektrolizę prowadzi się z mieszaniny stopionych soli:
KCl, NaCl, CaCl2 i MgCl2.
Polepszenie właściwości fazy stopionej:
przewodnictwo elektryczne
zmniejszenie rozpuszczalności magnezu
W warunkach przemysłowych:
elektroliza w T = 730 °C.
Niekorzystne reakcje z uwagi na zawartą wilgoć:
Mg + H2O → MgO + H2 ↑
MgCl2 + H2O → MgO + 2 HCl ↑
MgCl2 + H2O → MgO + H2 ↑+Cl2 ↑
Powstały MgO gromadzi się na dnie elektrolizera - szlam.
Mg - na powierzchni elektrolitu.
Proces przeprowadza się w elektrolizerze z przeponą
oddzielenie przestrzeni anodowej i katodowej (Mg gromadzi się w przestrzeni katodowej, a chlor w przestrzeni anodowej)
Magnez wyjmuje się specjalnym czerpakiem lub zasysa do odp. zbiorników.
Napięcie 6 - 6.5 V. Wydajność prądowa 80 - 85 %.