METODY PODEJMOWANIA DECYZJI
Podejmowanie decyzji jest podstawową funkcją kierowania systemem eksploatacji dla podjęcia optymalnej decyzji niezbędne jest posiadanie określonego zbioru informacji charakteryzującego system lub jego element, którego dana decyzja dotyczy. Proces decyzyjny realizowany jest zazwyczaj z wykorzystaniem modelu decyzyjnego opisującego system, odpowiednio do zastosowanej metody.
Matematyczny model decyzyjny:
MMD = <D,R,Z,F,P>
D - dziedzina modelu - zbiór obiektów, elementów rzeczywistości i wielkości, których model dotyczy
R- relacje modelu - zbiór zależności między elementami dziedziny modelu
Z - założenia modelu - zbiór ograniczeń nałożonych na dziedzinę i relacje modelu
F - kryterium modelu (funkcja celu) - kryterium optymalizacyjne podejmowanej decyzji
P - problem decyzyjny - pytanie (problem), na które model decyzyjny powinien umożliwić udzielenie odpowiedzi.
Przykład:
Przedsiębiorstwo produkcyjne wytwarza dwa wyroby: x1 i x2. Do ich produkcji wykorzystywane są dwie maszyny: m1 i m2. Liczba godzin pracy maszyny m1 potrzebnych do wytworzenia jednej jednostki wyrobu x1 wynosi 2 godziny, zaś wyrobu x2 1 godzinę, zaś maszyny m2 odpowiednio 5 i 5 godziny. Przy czym ze względów technologicznych maszyna m1 może pracować maksymalnie przez 12 godzin dziennie, zaś maszyna m2 40 godzin. Należy ustalić plan produkcji zapewniający maksymalny łączny przychód z ich sprzedaży wiedząc, iż, cena wyrobu x1 wynosi 5 zł, zaś wyrobu x2 5zł.
Typ produktu |
|
Zysk |
|
|
Maszyna m1 |
Maszyna m2 |
|
A - x1 |
2 |
5 |
5 |
B - x2 |
1 |
5 |
5 |
Czas pracy |
12 |
40 |
- |
Odpowiedź:
Należy ustalić plan produkcji zapewniający maksymalny łączny przychód z ich sprzedaży
Tak sformułowany problem decyzyjny opiszę za pomocą matematycznego modelu decyzyjnego wskazując jego elementy:
D - dziedzina modelu - wyroby typu A,B, maszyny, zysk z sprzedaży
R - relacje modelu - czas pracy maszyn potrzebny do wyprodukowania danego wyrobu i zysk przedsiębiorstwa z sprzedaży
Z - założenia modelu - czas pracy maszyn na dobę
F - kryterium modelu - maksymalizacja zysku przedsiębiorstwa
P - problem decyzyjny - maksymalna liczba sprzedanego wyrobu
Założenia modelu - funkcja celu
Z = 5x1+5x2 -> max
Warunki ograniczające
2x1+x2<=12
5x1+5x2<=40
Ze względu na charakter rozważanego problemu zmienne decyzyjne powinny przyjmować wartości nieujemne i całkowite.
X1,x2 >= 0
Rozwiązanie metodą graficzną
Z = 5x1+5x2 -> max
2x1+1x2<=12
5x1+5x2<=40
Ograniczenia sprowadzam do postaci odcinkowej równań prostych:
Obliczam współrzędne wektora grad Z:
3.Wyznaczam kierunek i zwrot wektora grad Z
4. Wykres
Otrzymane rozwiązanie oznacza, że dla uzyskania maksymalnego dochodu w danych warunkach z sprzedaży, wówczas jej zysk będzie równy:
Z=5X1+5x2=5*4 + 5*4=40
Rozwiązanie metodą analityczną
przekształcam problem do postaci kanonicznej
Przekształcam problem do postaci standardowej
Warunki zadania przedstawiam w postaci tablicy liczbowej
4. Rozwiązanie zadania przedstawiam w postaci kolejnej tablicy liczbowej
Rozwiązanie zadania jest następujące