Egipski okręt wojenny z XII w. p.n.e

W XII w. p.n.e. Egipcjanie stanęli przed problemem piractwa, które zaczęło się rozwijać już wtedy. Aby zabezpieczyć swoje floty handlowe, musieli opracować nowy typ statku - okręt wojenny, którego zadaniem miało być obrona flot i wybrzeży Egiptu. Różnił się dosyć mocno od statków robionych do tej pory. Przede wszystkim do zaprojektowania tego okrętu wykorzystali Fenicjan, dzięki czemu kadłuby statków nie posiadały już biegnącej wzdłuż kadłuba liny, której zadaniem było wzmocnienie konstrukcji. W zamian tego zastosowano już pełne ożebrowanie i stępkę. Okręt dodatkowo wyposażony był w taran znajdujący się na dziobie, którego zadaniem było oczywiście przebijanie statków przeciwnika. Aby zapewnić żołnierzom dogodne pozycje obronne, w części dziobowej kadłuba znajdowała się nadbudówka, z której wojownicy mogli rzucać kamieniami i strzelać z łuku. Podobną funkcję pełniło bocianie gniazdo znajdujące się na maszcie.  Sam maszt posiadał tylko 1 reję, sprzątano go przy pomocy lin. Statek dodatkowo posiadał już podwyższone burty, których zadaniem było ochranianie żołnierzy przed atakiem nieprzyjaciela. Właśnie takimi statkami Ramzes III wygrał ostatnią bitwę Egiptu ok. 1190 r. p.n.e. stoczoną z okrętami połączonych ludów Filistynów, Achajów i Danajów. Był to już jednak zmierzch floty egipskiej, ponieważ krótko potem inicjatywę w handlu, podbojach i władaniu na Morzu Śródziemnym przejęli właśnie Fenicjanie, których często obwołuje się dziś największymi i najodważniejszymi odkrywcami starożytnego świata.

---