Nie boska komedia - geneza utworu 1833r dramat : (metafizyczny , filozoficzny , katastroficzny , historiozoficzny , idei społecznych)

,romantyczny którego celem jest zerwanie z zasadą III jedności , synkretyzmu gatunkowego , przemieszanie scen świata realnego z

nierealnym . Tytuł to nawiązanie do ,, Boskiej komedii `` Dantego może oznaczać przekonania poety o działaniach ludzi jako o nie

boskich czynach .Nieboska komedia jest utworem bez pozytywnego bohatera , tak jednostkowego , jak zbiorowego w tym tkwi jedna

z tajemnic wielkości utworu dociekliwego , jadowicie krytycznego wobec idei czasu i ludzi je uosabiających .Formuła ,, nieboskości '

'mogła zostać rozciągnięta na całość obrazu świata , niezależnie od podziałów ideowych i racji sprawy ludzkie porządkujących . Obóz

rewolucjonistów: Rewolucjonistami są chłopi, rzemieślnicy, robotnicy fabryczni, lokaje. Rewolucja przedstawiona w utworze jest

powszechna i totalna. Skierowana jest przeciwko ludziom wyższego stanu oraz przeciwko wszystkim dotychczasowym wartościom:

religii, filozofii i sztuce. Obóz arystokratów chroni się w Okopach św. Trójcy, ostatniej twierdzy feudalizmu. Zgromadzili się tam

hrabiowie, baronowie, książęta i bankierzy. W obozie tym, szukającym rozpaczliwie ratunku nawet za cenę własnego poniżenia nie

interesują się losem ojczyzny. Arystokracja jest zepsuta i odchodzi już w przeszłość, ale na koniec musi za swe zbrodnie krwawo

zapłacić. Świadom tego jest również hrabia Henryk, ale mimo to postanawia objąć dowództwo Okopów Św. Trójcy. Staje się w ten

sposób ostatnim obrońcą starego porządku społecznego i religii. Zakończenie dramatu zawiera elementy katastroficzne.

W samobójczym skoku ginie Hrabia Henryk, przeklinając poezję; z woli Chrystusa umiera Pankracy - apostoł, mesjasz, obywatel-bóg

. Stary świat legł w gruzach, na stworzenie nowego nie pozwala Opatrzność. Aluzje, że obrona zamku mogłaby się toczyć w dolinie

Sądu Ostatecznego pozwalają przypuszczać, że interwencja Chrystusa, rozgniewanego na ludzi, którzy w Niego zwątpili, oznacza

absolutny kres dziejów. a skoro tak - przestrzega Krasiński - to znaczy, że w imię istnienia ludzkości nie wolno ulegać mrzonkom o

rewolucji totalnej.Dramat zakończony jest słowami Galilaee vicisti!- Galilejczyku zwyciężyłeś. Wypowiada je Pankracy, który w tym

momencie jest już świadom, że nie odkupi popełnionych zbrodni, że nie można budować niszcząc oraz że ten, kto wystąpił przeciwko

Bożemu porządkowi, musi zostać ukarany. Romantyczny poeta przeklęty :skłócony ze światem i własnym wnętrzem , spala się

wewnętrznie , brak mu spontaniczności , samobójca , egoista poetyzujący życie , jego poezja jest siłą niszczącą tworem szatańskim ,

nie potrafi żyć zgodnie z głoszonymi ideałami .Józef Sowiński w okopach Woli zasłużył się w dziejach Polski nie tylko udziałem w

powstaniu listopadowym. Brał udział w powstaniu kościuszkowskim oraz kampanii napoleońskiej na Moskwę w 1812 r. Walcząc pod

dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego w bitwie pod Możajskiem został ranny i stracił nogę ( stąd "..jenerał- z nogą drewnianą).

Walczył na Reducie Wolskiej. Właśnie tam, w okopach Woli rozgrywała się ostatnia walka w życiu generała. Sowiński walczył sam,

przeciw całemu oddziałowi rosyjskiemu. Nie poddawał się mimo osłabienia i sytuacji z góry skazanej na klęskę. Jego odwaga, męstwo

i patriotyzm wzbudzały respekt i szacunek wśród carskich żołnierzy. Dla Sowińskiego najważniejszy był honor- był gotów bronić

ojczyzny do ostatniej kropli krwi .Drewniana noga- symbol kalectwa- wcześniej była dla niego ciężarem, utrudniała mu poruszanie.

Teraz zmusiła go do pozostania na posterunku i stawienia czoła śmierci. Wielu młodych żołnierzy uciekło z miejsca walki pozostawiając

generała samego: W tych słowach można zauważyć pogardę dla tchórzostwa, ucieczki z miejsca bitwy .Pomimo poświęcenia Sowiński

nie uważa siebie z a świętego czy męczennika. Jest prawym Polakiem, patriotą, gotowym walczyć i oddać życie za swoją ojczyznę.

„Moja piosnka II ” - Norwid wyraża tęsknotę za krajem. Jest to sytuacja liryczna często spotykana w poezji. Lecz uczucia tęsknoty

, owe sielskie wspomnienia Polski, w której ludzie witają się „Niech będzie pochwalony”, gdzie podnosi się okruszkę chleba, gdzie nie

uchodzi popsuć gniazdo bocianie, mąci poecie świadomość, że o jego poezję nikt nie dbaFortepian Chopina jest próbą ukazania artysty

poprzez muzykę . Znajduję się tutaj refleksje nad istotą sztuki wspomnienia o idealnej muzyce Chopina przychodzi na myśl podmiotowi

lirycznemu doskonałość i idealna sztuką , występuje odwołanie do mitologii - Orfeusz . Utwór ma charakter Narodowy a wyrzucenie

fortepianu to zamach na polskość i na sztukę .Norwid zawarł w tym tekście o nie zrozumieniu przez współczesnych jego wierszy .

„Syn - minie pismo, lecz ty spomnisz wnuku ale on spomni mnie… bo mnie nie będzie.” Cyprian Kamil Norwid. Artysta-

niedoceniony. Poeta - odrzucony. mistrz - nazywany nim dopiero po latach. W artystycznym dorobku tego „oponenta romantyzmu”

znajdują się traktaty poetyckie, poematy, liryki, nowele, proza narracyjna, rozprawy, listy oraz fragmenty dzieł publicystycznych.

Powodem jego artystycznego niepowodzenia był brak akceptacji w społeczeństwie. Wszak regułą jest, że jednostki wybitne,

indywidualiści, ludzie nieprzeciętnie zdolni na ogół spotykają się z powszechną dezaprobatą. Jednak Norwida taki stosunek otoczenia

bynajmniej nie złamał Mała Ojczyzna - ożywienie idei małych ojczyzn było w polskiej literaturze sposobem przezwyciężenia

historycznych i politycznych doświadczeń XIX a potem XX w. Obraz małej ojczyzny : krajobraz ,rzeka drzewa, tradycja , obyczaje

regionu , potrawy regionalne , zapach, krewni przyjaciele , znajomi ,sąsiedzi , zwierzęta , ubiór taniec , religia , dom rodzinny

Pan Tadeusz - ma 12 ksiąg pisanych wierszem ciagłym trzynastozgłoskowcem ..Jacek Soplica Jest bratem Sędziego i ojcem Tadeusza.

Nazywa sie go bohaterem dynamicznym, ponieważ w swoim wątku dokonał ogromnej przemiany. Cieszył się zaufaniem wśród szlachty,

choć sam do niej nie należał. Ubierał sie jak szlachcic. Impulsywność, duma, nieustępliwość i kłótliwość to jego najgorsze cechy. Jednak

pod tą tarczą zawadiaki miał czułe serce. Zakochał się w Ewie, córce swojego przyjaciela Horeszki. Stolnik odmówił mu ręki córki.

Ten okropny cios dla Jacka spowodował jego upadek moralny. Wchwili gniewu Soplica zabił Horeszkę. Ożenił się z matka Tadeusza,

której nie kochał. Najpierw ja uszczęśliwił, a potem doprowadził do jej śmierci. Zaczął pic. Bardzo cierpiała z powodu tych złych czynów

i bardzo się tego wstydził.Właśnie te zdarzenia doprowadziły do duchowej przemiany Soplicy. W żalu za grzechy stał się człowiekiem do

naśladowania, spokojnym, gorliwym, patryiotycznym. Jako ksiądz Robak poświęca życie ojczyźnie, próbuje zjednoczyć szlachtę. Ważne

jest to, że próbował naprawić swoje błędy i udaje mu sie to. Tadeusz - bohater tytułowy, przybył do Soplicowa z Wilna, gdzie się uczył.

Jest synem Jacka Soplicy. Tadeusz jest łatwo wierny i naiwny. Jest kierowany przez ojca i opiekuna w kierunku patriotycznym. Zawsze

jest gotowy do walki  o ojczyzne. Zosia - córka Ewy, wychowanka Telimeny. Jest wesoła, pogodna, skromna i płochliwa. Zosia jest szczera,

bezpośrednia, naturalna. Jest ulubienicą Jankiela wielkiego patrioty i artysty. Później zakochuje się w Tadeuszu. Telimena - daleka krewna

Tadeusza i przyjaciela Sędziego. Pojawia się w zamku jako spóźniony gość. Jest 30  letnią  kobietą stara się wychować Zosię na damę.

W późniejszym czasie wychodzi za mąż za Rejenta. Sędzia Soplica - staropolski szlachcic w pełnym tych słów znaczeniu. Jest mądry,

dobry dla swoich poddanych, rozważny. W swoim  domu kultywuje staropolskie obyczaje. W trakcie akcji Pana Tadeusza sprawuje urząd

sędziego. Hrabia - daleki krewny Horeszków, sąsiad Soplicy. Okoliczni mieszkańcy mają go za indywidualistę i dziwaka. Lubi dumać

często zamyśla się w pół słowa. Wojski Hreczecha - daleki krewny Sędziego, przyjaciel domu. Podkomorzy - także jest przyjacielem

Soplicy, ma dwie córki. Rejent Bolesta - porywczy i gwałtowny, wlaściciel charta Kustego. Asesor - ma bardzo cięty język, jest panem

charta Sokoła. Cieszył się uznaniem u mieszkańców. 

Nie boska komedia - geneza utworu 1833r dramat : (metafizyczny , filozoficzny , katastroficzny , historiozoficzny , idei społecznych),romantyczny którego celem jest zerwanie z zasadą III jedności , synkretyzmu gatunkowego , przemieszanie scen świata realnego z nierealnym . Tytuł to nawiązanie do ,, Boskiej komedii `` Dantego może oznaczać przekonania poety o działaniach ludzi jako o nie boskich czynach .Nieboska komedia jest utworem bez pozytywnego bohatera , tak jednostkowego , jak zbiorowego w tym tkwi jedna z tajemnic wielkości utworu dociekliwego , jadowicie krytycznego wobec idei czasu i ludzi je uosabiających .Formuła ,, nieboskości ''mogła zostać rozciągnięta na całość obrazu świata , niezależnie od podziałów ideowych i racji sprawy ludzkie porządkujących . Obóz rewolucjonistów: Rewolucjonistami są chłopi, rzemieślnicy, robotnicy fabryczni, lokaje. Rewolucja przedstawiona w utworze jest powszechna i totalna. Skierowana jest przeciwko ludziom wyższego stanu oraz przeciwko wszystkim dotychczasowym wartościom: religii, filozofii i sztuce. Obóz arystokratów chroni się w Okopach św. Trójcy, ostatniej twierdzy feudalizmu. Zgromadzili się tam hrabiowie, baronowie, książęta i bankierzy. W obozie tym, szukającym rozpaczliwie ratunku nawet za cenę własnego poniżenia nie interesują się losem ojczyzny. Arystokracja jest zepsuta i odchodzi już w przeszłość, ale na koniec musi za swe zbrodnie krwawo zapłacić. Świadom tego jest również hrabia Henryk, ale mimo to postanawia objąć dowództwo Okopów Św. Trójcy. Staje się w ten sposób ostatnim obrońcą starego porządku społecznego i religii. Zakończenie dramatu zawiera elementy katastroficzne. W samobójczym skoku ginie Hrabia Henryk, przeklinając poezję; z woli Chrystusa umiera Pankracy - apostoł, mesjasz, obywatel-bóg. Stary świat legł w gruzach, na stworzenie nowego nie pozwala Opatrzność. Aluzje, że obrona zamku mogłaby się toczyć w dolinie Sądu Ostatecznego pozwalają przypuszczać, że interwencja Chrystusa, rozgniewanego na ludzi, którzy w Niego zwątpili, oznacza absolutny kres dziejów. a skoro tak - przestrzega Krasiński - to znaczy, że w imię istnienia ludzkości nie wolno ulegać mrzonkom o rewolucji totalnej.Dramat zakończony jest słowami Galilaee vicisti!- Galilejczyku zwyciężyłeś. Wypowiada je Pankracy, który w tym momencie jest już świadom, że nie odkupi popełnionych zbrodni, że nie można budować niszcząc oraz że ten, kto wystąpił przeciwko Bożemu porządkowi, musi zostać ukarany. Romantyczny poeta przeklęty :skłócony ze światem i własnym wnętrzem , spala się wewnętrznie , brak mu spontaniczności , samobójca , egoista poetyzujący życie , jego poezja jest siłą niszczącą tworem szatańskim , nie potrafi żyć zgodnie z głoszonymi ideałami .

ideałami .Józef Sowiński w okopach Woli zasłużył się w dziejach Polski nie tylko udziałem w powstaniu listopadowym. Brał udział w powstaniu kościuszkowskim oraz kampanii napoleońskiej na Moskwę w 1812 r. Walcząc pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego w bitwie pod Możajskiem został ranny i stracił nogę ( stąd "..jenerał- z nogą drewnianą). Walczył na Reducie Wolskiej. Właśnie tam, w okopach Woli rozgrywała się ostatnia walka w życiu generała. Sowiński walczył sam, przeciw całemu oddziałowi rosyjskiemu. Nie poddawał się mimo osłabienia i sytuacji z góry skazanej na klęskę. Jego odwaga, męstwo i patriotyzm wzbudzały respekt i szacunek wśród carskich żołnierzy. Dla Sowińskiego najważniejszy był honor- był gotów bronić ojczyzny do ostatniej kropli krwi .Drewniana noga- symbol kalectwa- wcześniej była dla niego ciężarem, utrudniała mu poruszanie. Teraz zmusiła go do pozostania na posterunku i stawienia czoła śmierci. Wielu młodych żołnierzy uciekło z miejsca walki pozostawiając

generała samego: W tych słowach można zauważyć pogardę dla tchórzostwa, ucieczki z miejsca bitwy .Pomimo poświęcenia Sowiński nie uważa siebie z a świętego czy męczennika. Jest prawym Polakiem, patriotą, gotowym walczyć i oddać życie za swoją ojczyznę. „Moja piosnka II ” - Norwid wyraża tęsknotę za krajem. Jest to sytuacja liryczna często spotykana w poezji. Lecz uczucia tęsknoty, owe sielskie wspomnienia Polski, w której ludzie witają się „Niech będzie pochwalony”, gdzie podnosi się okruszkę chleba, gdzie nie uchodzi popsuć gniazdo bocianie, mąci poecie świadomość, że o jego poezję nikt nie dba Fortepian Chopina jest próbą ukazania artysty poprzez muzykę . Znajduję się tutaj refleksje nad istotą sztuki wspomnienia o idealnej muzyce Chopina przychodzi na myśl podmiotowi lirycznemu doskonałość i idealna sztuką , występuje odwołanie do mitologii - Orfeusz . Utwór ma charakter Narodowy a wyrzucenie fortepianu to zamach na polskość i na sztukę .Norwid zawarł w tym tekście o nie zrozumieniu przez współczesnych jego wierszy . „Syn - minie pismo, lecz ty spomnisz wnuku ale on spomni mnie… bo mnie nie będzie.” Cyprian Kamil Norwid. Artysta- niedoceniony. Poeta - odrzucony. mistrz - nazywany nim dopiero po latach. W artystycznym dorobku tego „oponenta romantyzmu” znajdują się traktaty poetyckie, poematy, liryki, nowele, proza narracyjna, rozprawy, listy oraz fragmenty dzieł publicystycznych. Powodem jego artystycznego niepowodzenia był brak akceptacji w społeczeństwie. Wszak regułą jest, że jednostki wybitne, indywidualiści, ludzie nieprzeciętnie zdolni na ogół spotykają się z powszechną dezaprobatą. Jednak Norwida taki stosunek otoczenia bynajmniej nie złamał

Mała Ojczyzna - ożywienie idei małych ojczyzn było w polskiej literaturze sposobem przezwyciężenia historycznych ipolitycznych doświadczeń XIX a potem XX w. Obraz małej ojczyzny : krajobraz ,rzeka drzewa, tradycja , obyczaje regionu , potrawy regionalne , zapach, krewni przyjaciele , znajomi ,sąsiedzi , zwierzęta , ubiór taniec , religia , dom rodzinny Pan Tadeusz - ma 12 ksiąg pisanych wierszem ciagłym trzynastozgłoskowcem ..Jacek Soplica Jest bratem Sędziego i ojcem Tadeusza. Nazywa sie go bohaterem dynamicznym, ponieważ w swoim wątku dokonał ogromnej przemiany. Cieszył się zaufaniem wśród szlachty,

choć sam do niej nie należał. Ubierał sie jak szlachcic. Impulsywność, duma, nieustępliwość i kłótliwość to jego najgorsze cechy. Jednak pod tą tarczą zawadiaki miał czułe serce. Zakochał się w Ewie, córce swojego przyjaciela Horeszki. Stolnik odmówił mu ręki córki. Ten okropny cios dla Jacka spowodował jego upadek moralny. Wchwili gniewu Soplica zabił Horeszkę. Ożenił się z matka Tadeusza, której nie kochał. Najpierw ja uszczęśliwił, a potem doprowadził do jej śmierci. Zaczął pic. Bardzo cierpiała z powodu tych złych czynów i bardzo się tego wstydził.Właśnie te zdarzenia doprowadziły do duchowej przemiany Soplicy. W żalu za grzechy stał się człowiekiem do naśladowania, spokojnym, gorliwym, patryiotycznym. Jako ksiądz Robak poświęca życie ojczyźnie, próbuje zjednoczyć szlachtę. Ważne jest to, że próbował naprawić swoje błędy i udaje mu sie to. Tadeusz - bohater tytułowy, przybył do Soplicowa z Wilna, gdzie się uczył. Jest synem Jacka Soplicy. Tadeusz jest łatwo wierny i naiwny. Jest kierowany przez ojca i opiekuna w kierunku patriotycznym. Zawsze jest gotowy do walki  o ojczyzne. Zosia - córka Ewy, wychowanka Telimeny. Jest wesoła, pogodna, skromna i płochliwa. Zosia jest szczera, bezpośrednia, naturalna. Jest ulubienicą Jankiela wielkiego patrioty i artysty. Później zakochuje się w Tadeuszu. Telimena - daleka krewna Tadeusza i przyjaciela Sędziego. Pojawia się w zamku jako spóźniony gość. Jest 30  letnią  kobietą stara się wychować Zosię na damę. W późniejszym czasie wychodzi za mąż za Rejenta. 

Sędzia Soplica - staropolski szlachcic w pełnym tych słów znaczeniu. Jest mądry, dobry dla swoich poddanych, rozważny. W swoim  domu kultywuje staropolskie obyczaje. W trakcie akcji Pana Tadeusza sprawuje urząd sędziego. Hrabia - daleki krewny oreszków, sąsiad Soplicy. Okoliczni mieszkańcy mają go za indywidualistę i dziwaka. Lubi dumać często zamyśla się w pół słowa. Wojski Hreczecha - daleki krewny Sędziego, przyjaciel domu. Podkomorzy - także jest przyjacielem Soplicy, ma dwie córki. Rejent Bolesta - porywczy i gwałtowny, wlaściciel charta Kustego.  Asesor ma bardzo cięty język jest Panem Harta Sokoła .

---