ADLER

• Prymarny charakter zainteresowania dobrem społecznym

• Twórczy charakter LUDZKIEJ JAŹNI jako upersonalizowanego, subiektywnego systemu, który interpretuje doświadczenia organizmu i nadaje im sens

• Teza o niepowtarzalności ludzkiej osobowości

• Rola FIKCJI (pewnych ogólnych twierdzeń) jako dążeń i ideałów mających wpływ na dynamikę życia jednostki

• ZASADA FINALIZMU- jedynie ostateczny cel może wyjaśnić zachowanie człowieka. Stanowi on dynamizm zachowania, od którego jednak jednostka zdrowa może się w razie potrzeby uwolnić

• Pojęcie DĄŻENIA DO WYŻSZOŚCI jako do pełni doskonałej. Każdy popęd stanowi pochodną tego dążenia do pełni i czerpie z niego siłę

• POCZUCIE NIŻSZOŚCI jako subiektywnie odczuwany brak zdolności psychologicznych i społecznych. Prowadzi do kompensacji i wspinania się na coraz wyższe poziomy

• SPOŁECZEŃSTWO DOSKONAŁE jako forma kompensacji indywidualnych słabości

• Pojęcie STYLU ŻYCIA jako całości rządzącej częściami osobowości jednostki

• Wpływ kolejności urodzenia na późniejszy styl życia jednostki

FROMM

• Dwa sposoby ucieczki przed samotnością:

• Zjednoczenie z innymi poprzez wspólną pracę

• Podporządkowanie się społeczeństwu dające poczucie bezpieczeństwa

• Potrzeby wynikające z warunków egzystencji ludzkiej:

• Potrzeba powiązań

• Potrzeba transcendencji

• Potrzeba zakorzenienia

• Potrzeba tożsamości

• Potrzeba systemu orientacji

• Zgodność pomiędzy naturą jednostki i społeczeństwa i konsekwencje braku tej zgodności- destrukcyjny charakter zmian społecznych

• Typ charakteru nekrofiliczny i biofiliczny

---