· pułkownik Szkłowski - poznany przez Grudzińskiego w więzieniu w Leningradzie, razem podróżowali do Wołogdy, skazany za zaniedbania w edukacji politycznej więźniów,

· inżynier Polenko - przyjaciel z obozu w Jercewie, autor założył się z nim o „wytrwałość” generalskiej doczki,

· Marusia - dziewczyna, na której dokonano zbiorowego gwałtu - „nocne łowy”,

· Kowal - jeden z „urków”, kochanek Marusi,

· Ponomarenko - kolejarz z Kijowa, zmarł na atak serca, gdy dowiedział się, że mimo ukończenia wyroku nadal będzie musiał pozostać więźniem - wyrok przedłużono,

· Dimka - niegdyś pop, ukarany za swoją chrześcijańską przeszłość, by udowodnić sobie siłę woli, odrąbał sobie stopę,

· Zyskind - strażnik w izolatorze, donosiciel,

· Gorcew - fanatyk komunizmu, tłumił powstanie w Azji, pobity przez współwięźniów, ofiara ich zemsty,

· „zabójca Stalina” - skazany za oddanie strzału do portretu Stalina, doniósł na niego przyjaciel, był chory na kurzą ślepotę (nie widział w ciemności),

· Strumina - oficer NKWD, badała nastroje wśród więźniów, przesłuchując swoich „współpracowników” - donosicieli,

· Dr Loevenstein - lekarz wiedeński przebywający w baraku technicznym, rozmówca autora,

· Kostylew - przyjaciel narratora, zafascynowany literaturą francuską oraz wartościami Zachodu, aresztowany pod zarzutem szpiegostwa, opalał sobie rękę nad ogniem (przez co się nie goiła) w imię własnych zasad, buntu i „sztucznego męczeństwa”, popełnił samobójstwo, oblewając się wrzątkiem,

· Rusto Karinen - z pochodzenia Fin, aresztowany pod zarzutem szpiegostwa i terroryzmu (rzekomo miał przywieźć z Helsinek tajne materiały dla zamachowców) w Związku Sowieckim przebywał nielegalnie, podjął odważną, choć nieudaną próbę ucieczki,

· Michaił Stiepanowicz - staruszek, niegdyś aktor grywający rolę bojarów carskich, skazany za zbytnie zaakcentowanie roli w filmie,

· Jegorow - lekarz obozowy, były więzień obozu w Kruglicy, zakochany w Jewginiji Fiodorownie (często skazańcy po odbyciu kary - jeżeli posiadali właściwe kwalifikacje, zajmowali odpowiedzialne stanowiska, miało to świadczyć o resocjalizacji więźnia oraz o tym, że wolność po odbyciu kary jest możliwa),

· Jewgienija Fiodorowna - pracownica ambulatorium zakochana z wzajemnością w studencie Jarosławie R., zmarła podczas porodu,

· Tania - śpiewaczka opery moskiewskiej, podobała się „urce” Wanii, lecz porzuciła go dla człowieka wolnego - jednego z rachmistrzów obozowych,

· Samsonow - naczelnik obozu w Jercewie,

· Profesor Lazarowicz - w młodości uczęszczał do gimnazjum razem z Tuwimem, mąż pani Olgi, przeniesiony etapem do Mostowicy,

· Pamfiłow - ojciec Saszy, którego bardzo kochał, przechowywał jego listy, pozbawiony gospodarstwa przez proces kolektywizacji (ojciec i syn spotkali się raz w obozie),

· inżynier Sadowski - komunista, wierzył w doskonałość tego systemu,

· Machapetian - przyjaciel autora, grywali razem w szachy, denuncjator,

· Zelik Lejman - Żyd, pięknie grał na skrzypcach, wziął udział w przedstawieniu obozowym,

· Natalia Lwowna - nieatrakcyjna kobieta, lecz miła i uczynna, służyła wszystkim pomocą, z dzieła Dostojewskiego „Zapiski z martwego domu” czerpała siły do życia i nadzieję, ale jednocześnie pogłębiała się przez w beznadziejności, samobójstwo uznawała za wyzwolenie od męki życia, uważała je za niekwestionowany przywilej człowieka, próbowała je popełnić,

· Kunin - niegdyś więzień, zajmował się edukowaniem kulturalnym więźniów, organizator spektaklu, przyjaźnił się z Pawłem Iljiczem,

· Wsjewołod - marynarz, zawdzięczał swoje uwięzienie przygodzie miłosnej w Marsylii (znajomość z francuską prostytutką i jednocześnie komunistką), miał na ciele wytatuowane różne postaci cyrkowe, które gdy poruszał odpowiednimi mięśniami, ożywały, ulubieniec więźniów.

---