Literę ż piszemy, gdy:
a) następują wymiany głoskowe:
ż — g nadproże — próg, książka — księga, uważny — uwaga
ż — dz księża — księdza, mosiężny — mosiądzu
ż — h drużynowy — druh, Sapieżyna — Sapieha
ż — z zamrażarka — mrozu, mażę — mazać, włażę — włazu
ż — ź zagrożenie — groźny, duży — duzi, wożą — wozić
ż — s boży — boski, mężny — męski, węższy — wąski, książę — księstwo;
b) występuje ona po literach r, l, ł: drżenie, rżeć, ulżyć, łże;
c) wchodzi w skład partykuły -że lub tworzy partykułę -ż, np. niemalże, skończże, weźże, jakże, takoż, jakiż;
d) występuje po literze n w wyrazach zapożyczonych, np. aranżacja, branżowy, rewanżysta;
e) występuje w następujących wyrazach rodzimych i w formacjach od nich pochodnych: gżegżółka, mżawka, piegża.
Ponieważ litera ż występuje w wielu wyrazach zarówno rodzimych, jak i obcych, wątpliwości co do ich pisowni należy rozstrzygać za pomocą słownika.