Tworzenie bezokolicznika

Bezokolicznik (инфинитив) to podstawowa forma czasownika, od której tworzy się inne formy czasownika. Bezokolicznik tworzy się w trojaki sposób przy pomocy :

• sufiksu ть работать (pracować)/ ходить(chodzić) / бегать (biegać)

• sufiksu ти нести (nosić)/ вести (wieść)/ идти (iść)

• a także przy pomocy końcówki чь помочь (pomóc) /  печь (piec)

Czasownik posiada dwie podstawy bezokolicznika

• ть работать (podstawa od której tworzymy inne formy czasownika) ть (sufiks)

• ти нести (nosić)

• чь помочь (pomagać)

Przykłady

читать-czytać/ гулять- spacerować/ делать-robić/ убирать-sprzątać/ петь-śpiewać/ варить-gotować/ ссориться-kłócić się/ сказать-powiedzieć/ отвечать-odpowiadać/ праздновать-świętować/ дружить-przyjźnić się/ любить-lubić, kochać

Od tematu bezokolicznika tworzą się

1. Formy czasu przeszłego

2. Imiesłowy przymiotnikowe czasu przeszłego

3. Imiesłowy przysłówkowe dokonaneczasu teraźniejszego lub przyszłego prostego

Tu dla wydzielenia fleksji używa się 3 osoby liczby mnogiej. Pamiętać należy o tym, że w niektórych przypadkach dochodzi do чередования tzn. alternacji np. просить gdzie mamy c, ale już w pierwszej osobie liczby pojedynczej będzie я прошу czyli c przechodzi w ш. Dlatego podstawę najłatwiej wydzielić z trzeciej osoby liczby mnogiej gdzie alternacja najrzadziej występuje:

просить (bezokolicznik)/ я прошу (pierwsza osoba liczby pojedynczej, tu dochodzi do wymiany с na ш, dlatego niemożliwym jest ustalenie podstawy z tej postaci, bierze się ja natomiast z 3 osoby liczby mnogiej)/  они просят (forma trzeciej osoby liczby mnogiej)

Od tematu czasu teraźniejszego tworzą się

1. Formy czasu teraźniejszego

2. Formy czasu przyszłego prostego

3. Formy trybu rozkazującego

4. Imiesłowy przymiotnikowe czasu teraźniejszego dokonane i niedokonane

5. Imiesłowy przysłówkowe niedokonane.