Promazin®   (Rp)

Promazine hydrochloride

Neurolepticum

ATC:  N 05 AA   

Jelfa

Wykaz: B  

  inj.: (0,1 g/2 ml) 10 amp. 2 ml; SL 10 szt.

  PP; b. psych.

Skład

1 ampułka 2 ml zawiera 0,1 g chlorowodorku promazyny.

Działanie

Alifatyczna pochodna fenotiazyny o słabym działaniu uspokajającym i słabym działaniu przeciwpsychotycznym (urojenia i omamy ulegają osłabieniu lub zniesieniu), także przeciwautystycznym. Nie wykazuje działania

przeciwdepresyjnego. W działaniu podobna jest do chloropromazyny, jednakże mniej od niej toksyczna, ma mniejszy wpływ na ośrodkowy i wegetatywny układ nerwowy. Obniża temperaturę ciała oraz ciśnienie tętnicze.

Zwiększa sekrecję prolaktyny, hamuje owulację, działa także przeciwwymiotnie. Lek przechodzi do mleka matki.

Wskazania

Ostre stany pobudzenia, ostre psychozy schizofreniczne, ubytki schizofreniczne, psychozy starcze, objawy abstynencyjne w morfinizmie i alkoholizmie, jako przygotowanie do narkozy. Czasem jako lek objawowy w

wymiotach.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lek, stany śpiączkowe różnego pochodzenia, ostre zatrucia, w nadużywaniu alkoholu lub barbituranów, niedoczynność wątroby, zmiany obrazu krwi, ciąża, jaskra z wąskim kątem przesączania,

przerost prostaty, niedoczynność tarczycy, miastenia. Ostrożnie u chorych w podeszłym wieku (miażdżyca), w niedociśnieniu, w nasilonej chorobie wieńcowej, chorobie Parkinsona, padaczce, u osób narażonych na

działanie gorąca i mających styczność z fosfoorganicznymi środkami owadobójczymi.

Działania niepożądane

Objawy niepożądane mają najczęściej łagodny charakter. Często senność. Zmiany uczuleniowe: rumień powstający pod wpływem światła, zmiany barwnikowe skóry, w bardzo rzadkich przypadkach złuszczajace

zapalenie skóry. Przejściowo: zmiany zapalne w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, nosa. Ze strony o.u.n.: zespół parkinsonowski, akatyzja, ostre zespoły dyskinetyczne, napady drgawkowe, późne dyskinezy.

Czasem: niedociśnienie, żółtaczka, zmiany endokrynologiczne (zmniejszenie libido, impotencja, zaburzenia miesiączkowania, hiper- lub hipoglikemia, przyrost masy ciała); Rzadko: tachykardia, stany skurczowe oskrzeli,

napady dychawicy oskrzelowej, agranulocytoza i upośledzenie czynności układu krwiotwórczego.

Interakcje

Nasila działanie leków wpływających hamująco na o.u.n. Wzmacnia antycholinergiczne działanie na o.u.n. trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych oraz działanie antycholinergiczne i depresyjne leków

przeciwhistaminowych. Wzmaga działanie leków przeciwzakrzepowych i przeciwpadaczkowych. Furosemid, hydrochlorotiazyd i doustne środki antykoncepcyjne nasilają działanie leku. Pochodne fenotiazyny i Levodopa

mogą wzajemnie znosić swoje działanie.

Dawkowanie

Zależnie od indywidualnych wskazań. Jedynie na początku leczenia psychoz stosuje się przez kilka dni domięśniowo, w dawkach podzielonych, 2-3 razy na dobę. Domięśniowo (głęboko) lub dożylnie (powoli - 5 ml przez

około 2 min; po rozcieńczeniu zawartości ampułki w izotonicznym roztworze NaCl): w ostrych stanach 100-150 mg dla uspokojenia pacjenta, w razie potrzeby powtórzyć po 10-15 min., nie przekraczać dawki 300 mg; u

osób w podeszłym wieku dawkować mniej. Dzieciom 2-5 mg/kg m.c. w dawkach podzielonych - co 6-8 h. W położnictwie: 50 mg łącznie z 50 mg petydyny (w tej samej strzykawce). W przygotowaniu do anestezji:

domięśniowo 25-50 mg z petydyną, atropiną lub skopolaminą. Po podaniu leku zaleca się 2 h leżenia. Podczas dłuższego leczenia przeprowadza się okresową kontrolę obrazu krwi. Podczas zażywania leku nie należy

prowadzić pojazdów, obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu, pić alkoholu.

---