Rozmnażanie wegetatywne jest to powstawanie całego organizmu z organów wegetatywnych a powstałe potomstwo z jednego osobnika nazywamy plonem. Ten sposób rozmarzania jest powszechnie wykorzystywany i stosowany w praktyce rolniczej ogrodniczej leśnej. Zaletą tego sposobu jest zachowanie cech genetycznych danej odmiany hodowlanej co w produkcji jest szczególnie ważne. Różne sposoby rozmarzania wegetatywnego: rozmarzanie za pomocą podkładów ( powstają one z nisko osadzonych pędów nadziemnych, mających zdolność wytwarzania z pędów korzeni i pączków przybyszowych np. z krzewów jagodowych agrest porzeczka czarna, kończyna biała ), rozmnażanie za pomocą odrostów korzeniowych i odrośli (korzenie wielu roślin wytwarzają pączki przybyszowe z których rozwijają się pędy nadziemne stąd nazywa się je odrostami korzeniowymi, np. wiśnia, ostrożeń polny, chrzan, odrosty można stymulować sztucznie uszkadzając delikatnie korzenie, ten sposób rozmnażania pozwala na uratowanie przemarzniętych odmian hodowlanych drzew owocowych, ale pączki mogą tworzyć się na pędach z których powstają odrośla np. olsza czarna), za pomocą rozłogów, kłączy, cebul i bulw pędowych (ten sposób ma bardzo duże znaczenie praktyczne np. przez rozłogi rozmnaża się popularny i uciążliwy w zwalczaniu perz właściwy, truskawki, np. za pomocą kłączy szparag lekarski, rabarbar za pomocą bulw pędowych rozmnażamy ziemniaki, topinambur natomiast za pomocą cebul rozmnaża się cebule ogrodową czosnek, tulipan), za pomocą sadzonek (sadzonki są sztucznie oddzieloną częścią rośliny i są np. sadzonki pędowe liściowe a także korzeniowe. Sadzonki pędowe- mogą być dwojakie zimowe ścina się w spoczynku zimowym gdy rośliny są w fazie bezlistnej i wybiera się młode pędy dł ok. 20do 30cm umieszcza się je w wilgotnym piasku w niskiej temp przetrzymując je do czasu wiosennego sadzenia części podziemnej sadzonki rozwija się system korzeniowy a z części nadziemnej rozwijają się pędy np. wiklina, topola, porzeczka, winorośli i letnie są zielone z liściami i taka sadzonka powinna składać się z 1do 2 międzywęźli powinna posiadać minimum 1 pączek w stałej wilgotności . sadzonki liściowe- to liść odcięty i umieszczony dolną stroną na wilgotnym piasku w inspekcie w szklarni, przed tym należy w miejscu rozgałęzień nerwów głównych naciąć liść co powoduje przerwanie odpływu substancji z liścia i gromadzenie ich w miejscu nacięcia przyspieszając ukorzenianie i tworzenie pączków przybyszowych np. u begonii królewskiej. )Szczepienie (polega na łączniu jednej rośliny zwykle w postaci zrazu lub oczka z inną częścią zwaną podkładką szczepienie na szpare- podkładkę w górnej części robi się przecięcie i w to wcięcie wkłada się zraz, metodą stykową i za pomocą oczka a więc ścina się oczko z niedużą częścią części wewnętrznej kory które po odpowiednim nacięciu podkładki łączy się miazgą i obwiązuje w celu lepszego zrastania, sposób szczególnie popularny w sadownictwie np. szlachetne odmiany wiśni). Rozmnażanie za pomocą rozmnóżek ( np. rozmnóżki pąkowe znajdują się w pachwinach liści po dojrzeniu łatwo odpadają na ziemie i zakorzeniają się, a więc może to być samożywne rozmnażanie lub rozmnażać wg własnego uznania np. lilia bulwkowata,) mikro rozmnażanie ( jest to rozmnażanie invitro poza organizmem wykorzystuje się powszechnie w ogrodnictwie ale także w rolnictwie np. w hodowli ziemniaków, chmielu , malin ten sposób rozmnażania jest cenny ze względu na uwalnianie cennych odmian hodowlanych od chorób wirusowych, elementem służącym do rozmnażania jest implant najkorzystniej jest go pozyskiwać z zakończenia pędu na wierzchołku którym jest stożek wzrostu po osiągnięciu odpowiedniego wzrostu system korzeniowy pierwsze listki przenosi się go do warunków szklarniowych

1

---