ODCZYN GLEB.
Odczyn jest określany stosunkiem jonów wodorowych H+, do jonów
wodorotlenowych OH-, na które dysocjuje woda. Jony wodoru warunkują odczyn
kwaśny, a jony wodorotlenowe odczyn zasadowy. Stężenie jonów wodorowych
przyjęto wyrażać ujemnym logarytmem wartości tego stężenia i oznaczać symbolem pH:
- log [H+] = pH W glebach skrajne wartości pH nie występują. Gleby Polski mają odczyn wahający się w szerokich granicach - od kwaśnego do zasadowego. Odczyn gleb wyraża się wartością pH i oznacza: 1mol KCL/dm3, stosując następującą skalę:
gleby kwaśne 4,6 - 5,5 (bielicowe, rdzawe, płowe, glejowe)
gleby lekko kwaśne 5,6 - 6,5 (czarnoziemy leśno-stepowe, deluwialne)
gleby obojętne 6,6 - 7,2 (czarnoziemy leśno-łąkowe, mady)
gleby zasadowe > 7,2 (rędziny, słone)W Polsce przeważają gleby o odczynie kwaśnym (50%), słabo kwaśne (30%), a gleby obojętne i zasadowe 20%.
O odczynie kwaśnym gleb decyduje:-Brak składników zasadowych w skałach macierzystych, -Niskie pH-Przewaga opadów nad parowaniem, -Mało Ca i Mg, K, Na
-Odprowadzanie składników zasadowych z plonami roślin, -Uprawa rolna-Odprowadzanie do gleb substancji zakwaszających
Wpływ odczynu na niektóre właściwości gleb i roślin:
-W roztworze gleb kwaśnych znajdują się duże ilości toksycznego
dla roślin glinu, żelaza i manganu. -Rośliny z kwaśnych gleb dają mniejsze plony
-Rośliny najlepiej rozwijają się przy odczynie gleb od słabo kwaśnego do obojętnego.
-Mak polny i kąkol świadczy o odczynie zasadowym -Paproć, mech o kwaśnym