Infekcje górnych dróg oddechowych
Choroby nosa
Ostry kataralny nieżyt nosa jest to najczęstsza choroba występująca u ludzi. Wywoływana przez wirusy (Rhinovirus, Coronavirus). Objawy kliniczne:
wydzielina surowiczo-śluzowa, a następnie śluzowa
obrzęk błony, śluzowej nosa
gorączka
złe samopoczucie,, uczucie rozbicia
Leczenie - wyłącznie objawowe (paracetamol, wit. C)
Ostre lub przewlekłe zakażenia bakteryjne zwykle są następstwem zakażeń wirusowych.
Zapalenie zatok przynosowych
etiologia: pierwotnym czynnikiem zapalenia zatok przynosowych (najczęściej szczękowych) jest nieżyt błony śluzowej nosa, zapalenie zatok rozwija się wtórnie. U 90% chorych czynnik przyczynowy stanowią zakażenia bakteryjne:
streptococcus pneumoniae 20-30%
haemophilus influenzae 20-30%
czynnikami bezpośrednio wpływającymi na ten układ są:
ilość produkowanego śluzu
jego cechy fizykochemiczne
sprawność aparatu rzęskowego
klasyfikacje zapaleń zatok przynosowych
ostre zapalenie zatok przynosowych - epizodyczny proces zapalny, który po leczeniu nie pozostawia uszkodzeń błony śluzowej
nawracające zapalenie zatok przynosowych - powtarzające się epizody ostrego zapalenia, które poddają się leczeniu zachowawczemu, także nie dochodzi do trwałego uszkodzenia błony śluzowej
przewlekle zapalenie zatok przynosowych - przetrwały proces zapalny, którego nie można wyleczyć wyłącznie metodami zachowawczymi
objawy kliniczne:
upośledzenie drożności nosa
wyciek z nosa surowiczy, surowiczo-ropny, ropny
spływanie wydzieliny z nosa do jamy nosogardła
ból lub rozpieranie w okolicy oczodołu lub okolicy zatoki objętej procesem zapalnym
ból zębów
objawy ogólne:
gorączka, złe samopoczucie, uczucie rozbicia, brak łaknienia, ból głowy - o różnym nasileniu (nasila się przy schylaniu głowy w dół), poranny kaszel
miejscem, w którym toczy się proces zapalny może być:
sitowie
zatoka czołowa
zatoka szczękowa
zatoka klinowa
czynniki sprzyjające nawrotom ostrego zapalenia zatok:
anatomiczne - skrzywienie przegrody nosa
morfologiczne - polipy nosa, guzy nosa, przerost migdałka gardłowego
obrzęk błony śluzowej - zakażenie, alergia, nieżyt naczynioruchowy
urazy
konstytucjonalne - zespoły zaburzenia ruchomości rzęsek, mukowiscydoza, niedobory immunologiczne
leczenie:
antybiotykoterapia - penicyliny: amoksycylina, amoksycylina z kwasem klawulonowym (augumentin), cefalosporyny, klindamycyna
punkcja zatok przynosowych
leki obkurczające błonę śluzową
leki mukolityczne (w aerozolu do nosa)
kortykoterapia - w leczeniu przewlekłego zapalenia zatok
leczenie operacyjne
niemowlęta na zatoki nie chorują, bo nie mają tych zatok rozwiniętych :) proces zapalny w zatokach szczękowych zazwyczaj może się rozwinąć dopiero około 5 roku życia, w zatokach czołowych około roku 10.
Zapalenie ucha środkowego - u dzieci trąbka Eustachiusza leży poziomo, jest prosta, przez co często jak dziecko ma katar, dochodzi do zapalenia; u dorosłych trąbka biegnie bardziej stromo, wydzielina spływa. Wyróżniamy:
ostre zapalenie ucha środkowego - zakażenie wyściółki ucha środkowego o nagłym początku i krótkim przebiegu
częściej występuje u niemowląt i małych dzieci; Występuje w przebiegu infekcji górnych dróg oddechowych; czynnikiem etiologicznym są wirusy -RS wirus
objawy:
ból lub uczucie rozpierania w uchu
niepokój
upośledzenie łaknienia
niechęć do ssania i jego przerywanie spowodowane bólem
leczenie: antybiotykoterapia stosowana przez 10 dni skojarzona z lekami przeciwzapalnymi, przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi (NLPZ z grupy paracetamolu)
wysiękowe zapalenie ucha środkowego - śluzowe lub przewlekle zapalenie z wysiękiem, cechuje obecność płynu na zachowana błonę bębenkową i brak ostrych objawów podmiotowych i przedmiotowych
przewlekle ropne zapalenie ucha środkowego - charakteryzuje stały lub okresowy wysięk z ucha przez perforacje w błonie bębenkowej
pęcherzowe zapalenie błony bębenkowej - na błonie bębenkowej stwierdza się jeden duży lub kilka drobnych pęcherzy zawierających krwistą lub surowiczą treść
Zapalenie gardła - ostry stan zapalny, obejmujący błonę śluzową i tkankę limfatyczną gardła. Zapalenie gardła Występuje w przebiegu większości zakaże górnych dróg oddechowych, a także może towarzyszyć innym zakażeniom ogólnoustrojowym. Najczęściej chorują dzieci między 4-7 rokiem życia. Wiosna i jesień są szczytem zachorowań.
etiologia
70-90% zakażenia wirusowe - rhinowirusy, coronawirusy, adenowirusy, coxackie, RS
10-30% bakterie - paciorkowe B-hemolizujące (penicylina)
wyróżniamy:
ostre zapalenie gardła (ostre zapalenie tkanki limfatycznej migdałków/angina)
objawy: ból gardła nasilający się przy połykaniu, stany podgorączkowe (poniżej 38) i gorączkowe, powiększenie węzłów chłonnych, przekrwienie, rozpulchnienie i obrzęk migdałków, wysięk włóknikowy lub ropny na migdałkach
leczenie: antybiotykoterapia (penicylina - leczenie empiryczne; po uzyskaniu wyniku z posiewu i antybiogramu, możemy zastosować już leczenie celowane i zmienić stosowany antybiotyk), leki objawowe
Zapalenie krtani
rozlane - choroba o etiologii wirusowej, występująca w przebiegu infekcji kataralnej nosa oraz gardła; objawami są ból, chrypka, szczekający kaszel
podgłośniowe - cechuje się występowaniem obrzęku poniżej głośni; bardzo nasilony obrzęk może być przyczyna zagrażającej życiu duszności wydechowej, przy utrzymującej się chrypce i szczekającym kaszlu; w leczeniu stosuje się leki głównie objawowe, przy narastającej duszności konieczna jest hospitalizacja i stosowanie glikokortykoidów; jeżeli takie postępowanie nie pomaga, konieczna jest intubacja
larynotracheobronchitis - ciężka choroba (obecnie rzadka), polegająca na obrzęku krtani, tchawicy i oskrzeli, które mogą być pokryte gęstą wydzieliną, co pogarsza rokowanie; leczenie polega na stosowaniu antybiotyków, leków mukolitycznych, niejednokrotnie wskazane jest wykonanie tracheotomii
zapalenie złośliwe krtani, tchawicy i oskrzeli - podobnie jak w poprzedniej postaci w krtani, tchawicy i oskrzelach występują obrzęki, a ponadto krwista wydzielina zasychająca w strupy
1