Rośliny wodne w indykacji skażeń wód i ich oczyszczaniu
dr Małgorzata Gałczyńska
Zakład chemii ogólnej i ekologicznej
Wykład I
Wybrane gatunki roślin jako wskaźniki zmian w środowisku.
* Zróżnicowany charakter zanieczyszczeń uniemożliwia stosowanie jednej metody pozwalającej na pełne zobrazowanie stopnia zanieczyszczenia środowiska naturalnego. Stała obserwacja kierunku i tempa zmian ilościowych, jakościowych w populacji poszczególnych gatunków roślin dostarczają informacji o naturalnych i antropogenicznych zmianach w środowisku.
Reakcja organizmów żywych na obecność szkodliwych substancji jest specyficzna i zależy od gatunku. Poprzez kontrolę organizmów roślinnych możemy ocenić stopień oddziaływania różnych związków na organizm ludzki, który jest ostatnim ogniwem łańcucha pokarmowego.
* Bioindykacja opiera się na określeniu zmian zachodzących w żywych organizmach lub też w populacji organizmów narażonych na działanie czynnika szkodliwego. Zmiany behawioralne organizmów wykorzystywane jako bioindykatory są przejawem stresu wynikającego z niekorzystnego lub szkodliwego działania czynników zewnętrznych.
Bioindykatorami oprócz różnych gatunków roślin i zwierząt mogą być także wskaźniki ekologiczne i populacyjne, m.in. skład gatunkowy, produkcja biomasy. Reakcja na zmiany w środowisku może zachodzić w sposób widoczny (np. zmiana morfologiczna) lub w sposób niezależny (np. akumulacje, związki).
* Hiperakumulatory to rośliny gromadzące powyżej 1000mg/kg pierwiastków lub przyjmuje się różne wartości graniczne koncentracji w zależności od rodzaju pierwiastka, np.
Au - 1mg /kg
Cd - 100 mg/kg
Ni - 1000 mg/kg
Mn i Zn - 10.000 mg/kg
* Kryteria doboru organizmów stosowania w biomonitoringu :
1. wysoka tolerancja na fizyczne i chemiczne zmiany w środowisku
2. pospolite występowania na danym terenie
3. specyficzna reakcja na zmiany w środowisku (składnik środowiska)
4. łatwość indykacji
5. łatwość hodowli indykacyjnej
6. jednolitość pod względem genetycznym
7. możliwość łatwej obserwacji i monitorowania
* Bioindykatory można podzielić :
1. ze względu na sposób działania na : akumulacyjne i bioindykatory do oceny oddziaływania zanieczyszczenia na środowisko
2. ze względu na pochodzenie na : aktywne (hodowane w laboratorium) i pasywne (pobierane z normalnego środowiska)
3. ze względu na rodzaj indukowanego obiektu na : indykatory warunków glebowych, hydroindykatory, termoindykatory, litoindykatory, chemoindykatory, sanoindykatory
4. ze względu na rodzaj zachowania bioindykatora na : reagujące, akumulacyjne, skale gatunkowe (zmian składu gatunkowego), skale krajobrazowe (zmiana powierzchni ekosystemów)
*Wybrane gatunki bioindykatorów roślinnych w ocenie stanu zanieczyszczenia powietrza i gleb.
1. Porosty - powietrze
2. Mchy - metale ciężkie
3. Tytoń szlachetny - ozon
4. Mieczyki - fluor
5. Drzewa liściaste i iglaste
6. Mniszek lekarski - WWA
**Ekosystemy wodne.
W ostatnim dwudziestoleciu w sprawie oceny jakości wód w Polsce obowiązywały różne przepisy prawne :
*Rozp. Min. Ochr. Środ. Zasobu Naturalnego i Leśnictwa (Rozp. MOŚZNiL z dn. 05 listop.1991)
*Rozp. Min. Środ. (Rozp. MOŚ z dn. 11 lut. 2004)
**Pomimo, że makrofity od lat uznane są za dobre wskaźniki stanu środowiska wodnego i w wielu krajach były dość intensywnie badane w ramach prac naukowo - badawczych, to w zasadzie oż do końca lat 90-tych nie były one prawie nigdzie wykorzystywane do oceny jakości wód, a rutynowy monitoring tego elementu był bardzo słabo rozwinięty w całej Europie. Dopiero wejście w życie w 2000r.zapisów dyrektywy 2000/60/WE.
W aktualnym Rozp. Min. Środ. W 2008 (Rozp. MOŚ z 20 sierp. 2008r) w sprawie sposobu klasyfikacji jednolitych części wód powierzchniowych kryteria fizykochemiczne i hydromorficzne mają jedynie znaczenie.
Określonym typom zbiorników wodnych ( wody płynące, stojące i przepływowe) przypisano wartości graniczne dla badanych wskaźników jakości wód.
Znacznie rozszerzone zostały wskaźniki biologiczne na podstawie których dokonuje się oceny makrofitów występujących w zbiornikach wodnych.
Klasyfikacja stanów ekologicznych badanych odcinków rzecznych oparta jest o wartości indeksu MIR ( Makrofitowy Indeks Rzeczny ).
Makrofitowy Indeks Stanu Ekologicznego Jezior (ESMI) jest wskazanie za pomocą którego określa się stan ekologiczny jezior.
**Makrofity w ocenie stanu zanieczyszczenia wód powierzchniowych.
Makrofity ( wodne rośliny kwiatowe i glony / w Polsce głównie ramiennice, a także glony nitkowate).
Rośliny zasiedlające ekoton wodno -lądowy:
amfifity - rośliny ziemnowodne, występujące w strefie wahań poziomu wody, np. ponikło iglowate
heliofity - rośliny wynurzone, tworzące przybrzeżne szuwary, np. trzcina pospolita
Rośliny całkowicie wodne :
pleustofity - rośliny unoszące się na powierzchni wody lub w toni wodnej, niezakotwiczone
( także oderwane od dna)
lemnidy - rośliny swobodnie pływające na powierzchni wody, np. rzęsa wodna
ceratofyllidy - rośliny podwodne unoszące się swobodnie w toni wodnej, czasami przytwierdzone do podłoża wyrostkami pędów, zredukowanymi korzeniami lub chwytnikami, np. rogatek sztywny
ryzofity -rośliny zakorzenione lub zakotwiczone wyrostkami pędów w podłożu
nymofeidy -rośliny o liściach pływających, np. grążel żółty
elodeidy - duże rośliny zanurzone pod powierzchnią wody, np. moczarka kanadyjska
perwopotamidy- drobne rośliny zanurzone pod powierzchnią wody, np. rdestnica stępiona
izoetydy (isoetidy) - zimozielone podwodne rośliny rozetkowe, np. stroiczka jeziorna
Hydrofity - rośliny wodne ( oprócz planktonu), których odnawiające się pączki zimują w wodzie. Hydrofity posiadają specyficzne cechy fizjologiczno - morfologiczne, np. duże komory powietrza w liściach.
Hygrofity, higrofity, rośliny bagienne - rośliny zamieszkujące siedliska lądowo - bagienne. Są wskaźnikami wilgociolubnymi, wrażliwymi na niedobór wody. Posiadają duże liście pokryte cienką kutykulą i aparatami szparkowymi po obu stronach blaszki.
**Rośliny wodne i bagienne:
tatarak zwyczajny
ponikło iglowate
rdestnica stępiona
stroiczka jeziorna
trędownik skrzydlaty
osoka aloesowata
rdestnica przeszyta
turzyca brzegowa
manna malec
mozga trzcinowata
wywłócznik kłosowaty
strzałka wodna
żabieniec babka wodna
łączeń baldaszkowaty
hiacynt wodny
rzęsa drobna
wierzba wiciowa
pałka szerokolistna
pistia rozetkowa
rzęśl długoszyjkowa
kosaciec żółty
pałka wąskolistna
trzcina pospolita
moczarka kanadyjska
grążel żółty
rogatek sztywny
knieć błotna, kaczeniec
żabiściek pojedyncza
grzebień biały
jeżogłówka pojedyncza
Biowskaźniki zanieczyszczenia wód metalami ciężkimi
Gatunek |
As |
Cd |
Co |
Cr |
Cu |
Hg |
Mn |
Ni |
Pb |
Zn |
Cerathophylium |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Elodea canadensis |
+ |
|
+ |
|
+ |
|
|
+ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nuphar lulea |
|
|
|
|
+ |
|
|
|
|
|
Pistia strations |
|
|
+ |
|
|
+ |
|
|
|
|
Salix vinimalis |
|
+ |
|
|
+ |
|
|
|
|
+ |
Potamogeton perfoliatus |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Potamogeton richardsoni |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Makrofitowy Indeks Rzeczny - jest jednym ze wskaźników stosowanych w klasyfikacji i monitoringu stanu jakości cieków naturalnych wyznaczonych przez polskie Ministerstwo Środowiska. Uwzględnia on zarówno samą obecność gatunków wskaźnikowych, jak i ich obfitości. Wyznaczany jest na odcinku cieku (najczęściej stumetrowym). MIR obliczany jest według wzoru :
MIR =
Gdzie : n- liczba gatunków branych pod uwagę w badaniu
Li - wartość wskaźników gatunku
Wi - współczynnik wagowy gatunku i
Pi - współczynnik pokrycia dla gatunku i
Tab. Współczynnik pokrycia Pi podawany jest w dziesięciostopniowej skali :
Wartość współczynnika |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Procentowe pokrycie powierzchni |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
* MIR jest tak skonstruowany, że wody najbardziej zdegradowane osiągają wynik równy 10, a najmniej - 100 ( przy czym dla rzek nizinnych nawet wody o najwyższej jakości nie przekraczają 60 punktów).
* Najwyższe wartości Li mają gatunki charakteryzujące dobry stan ekosystemu ( wg krytyków Ramowej Dyrektywy Wodnej - bliski stanowi naturalnemu ).
Niektóre pospolite gatunki (np. trzcina pospolita ) nie są uwzględniane przy wyznaczaniu MIR z powodu dużej tolerancji ekologicznej. Gatunki te są słabymi bioindykatorami.
Pełna lista gatunków ( a w niektórych przypadkach rodzajów) liczy 153 pozycji (103 rośliny nasienne, 3 paprotniki, 20 mchów, 10 wątrobowców, 17 glonów)
*Wybrane gatunki o zdefiniowanej wartości Li i Wi.
Gatunek |
Wartość wskaźnika Li |
Wartość wagowa Wi |
Grążel żółty |
4 |
2 |
Rdestnica przemyta |
4 |
2 |
*MIR jest użyteczny przy określaniu stanu troficznego, natomiast nie jest stosowany do wskazywania degradacji stanu ekologicznego innego typu, np. jak zakwaszenie czy skażenie substancjami toksycznymi.
Wartości MIR rozgraniczające klasy jakości wód, wg Rozp. Min. Środ. Z dn.20 sierpnia 2008 r. w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych są przyjmowane różnie w zależności od rodzaju cieku (głównie materiału z jakiego zbudowane jest jego koryto).
* Dla potoków nizinnych lessowych lub gliniastych, potoków nizinnych piaszczystych, rzek nizinnych piaszczysto - gliniastych, rzek przyujściowych będących pod wpływem wód stojących, potoków organicznych, rzek w dolinie zatorfiałej, cieków łączących jeziora :
Klasa jakości |
Dolna granica wartości MIR |
Klasa I |
44,5 |
Klasa II |
35 |
Klasa III |
25,4 |
Klasa IV |
15,8 |
Klasa V |
< 15,8 |
* Dla potoków nizinnych żwirowych, rzek nizinnych żwirowych :
Klasa jakości |
Dolna granica wartości MIR |
Klasa I |
47,1 |
Klasa II |
36,8 |
Klasa III |
26,5 |
Klasa IV |
16,2 |
Klasa V |
<16,2 |
* Dla wielkich rzek nizinnych :
Klasa jakości |
Dolna granica wartości MIR |
Klasa I |
37,9 |
Klasa II |
35,0 |
Klasa III |
32,1 |
Klasa IV |
29,2 |
Klasa V |
<29,2 |
*Określenie MIR jest elementem procedury Makrofitowej Metody Oceny Rzek.
**Pytania na koło :
Wymień gatunki, które są stosowane w oczyszczalniach hydrofitowych ?
Wymień gatunki, które są hiperakumulatorami lub są stosowane w ocenie zanieczyszczeń wód metalami ciężkimi ? (np. rdestnica przeszyta)
Jakie gatunki roślin są wykorzystywane przy umacnianiu brzegów ? ( ponikło iglowate, tatarak)
Do oczyszczania jakich ścieków są wykorzystywane hydrofitowe systemy ?
Makrofitowa metoda oceny rzek
http:// wwr.au.poznan.pl/keios/pliki/MMOR/MMOR.avi
1