Podstawy przedsiębiorczości

Omów formalności związane z

założeniem działalności gospodarczej.

W dniu 31 marca 2009 roku wraz z nowelizacją ustawy o swobodzie działalności

gospodarczej weszła w życie koncepcja tzw. „Jednego okienka”. Wszystkie zmiany dotyczące

zgłaszania działalności gospodarczej są wynikiem prac nad nowelizacją ustawy o swobodzie

działalności. Wprowadzone zmiany mają uprościć i skrócić procedurę rejestracji firmy.

Koncepcja „Jednego okienka” zakłada, że osoby, które zamierzają założyć firmę,

muszą złożyć w Urzędzie Gminy jeden wniosek EDG - 1. Wniosek ten jest jednocześnie:

wnioskiem o wpis do ewidencji działalności gospodarczej (Urząd Gminy),

wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki

narodowej (REGON - Urząd Statystyczny),

zgłoszeniem identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym, o którym mowa w przepisach o

zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (NIP- Urząd Skarbowy),

zgłoszeniem płatnika składek albo jego zmiany w rozumieniu przepisów o systemie

ubezpieczeń społecznych albo zgłoszeniem oświadczenia o kontynuowaniu

ubezpieczenia społecznego (ZUS).

Wpis do ewidencji działalności gospodarczej

Rejestracji firmy dokonujemy w tak zwanym „jednym okienku”, w wydziale

ewidencji działalności gospodarczej, w urzędzie gminy, właściwym ze względu na miejsce

zamieszkania przedsiębiorcy. Oznacza to, że składamy w urzędzie gminy, jeden zintegrowany

wniosek (EDG-1 wraz z załącznikami), urząd zaś niezwłocznie dokonuje wpisu naszej firmy

do ewidencji działalności gospodarczej i doręcza nam zaświadczenie o wpisie (jeśli

zgłosiliśmy się osobiście to zaświadczenie powinno być wydane od ręki). Ponadto, urząd w

naszym imieniu niezwłocznie przesyła wniosek do kolejnych instytucji - to jest do urzędu

skarbowego, ZUS lub KRUS oraz urzędu statystycznego, w których nasza firma zostaje

również zarejestrowana.

Zintegrowany wniosek wypełniamy na formularzu drukowanym, wkrótce będzie też

możliwe wypełnienie go w wersji elektronicznej.

Taka sama procedura obowiązuje przy zgłaszaniu zmian w działalności firmy i przy

jej zawieszaniu oraz wznawianiu. W tym celu wypełnia się taki sam wniosek, zaznaczając w

odpowiednich rubrykach, czego on dotyczy.

Wybierając określony rodzaj działalności powinniśmy ją od razu oprzeć o Polską

Klasyfikację Działalności (PKD), ponieważ dokonując zgłoszenia do ewidencji działalności

gospodarczej, właśnie według PKD określamy działalność, jaką będzie się zajmować firma.

Informacje z wypełnionych przez firmy wniosków będą gromadzone w systemie

Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, (CEIDG), która będzie

uruchomiona w 2011 r., jako ogólnodostępna, bezpłatna platforma informatyczna,

zintegrowana z centralną ewidencją i bazami danych innych organów. Od chwili

uruchomienia CEIDG będzie można rejestrować firmę elektronicznie, choć nie zniknie

możliwość składania pisemnych formularzy.

Działalność gospodarczą możemy otworzyć w dniu złożenia wniosku o wpis do

ewidencji działalności gospodarczej lub z dniem późniejszym niż dzień złożenia wniosku,

który określamy we wniosku.

Dotychczas opłata za wpis do ewidencji wynosiła 100 zł - za zgłoszenie wpisu i 50 zł -

za zmianę wpisu w ewidencji. Zgodnie z ustawą z dnia 19 listopada 1999, Prawo działalności

gospodarczej (Dz. U. z 1999, nr 101, poz. 1178 ze zm.), na podstawie której wprowadzono

przepisy o „jednym okienku”, zakładanie firmy, jest bezpłatne (art. 7a ust. 3 ustawy brzmi:

„Wniosek o wpis oraz zmianę wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie podlega

opłacie.”).

REGON

Urząd gminy, w którym dokonujemy wpisu do ewidencji działalności gospodarczej

ma obowiązek niezwłocznie przesłać informację do urzędu statystycznego, w celu rejestracji

działalności w Krajowym Rejestrze Podmiotów Gospodarki Narodowej, w wyniku której

firmie zostaje nadany tzw. numer REGON, którym należy się posługiwać prowadząc

działalność. Urzędy statystyczne są również obowiązane przekazać informację o numerze

REGON nadanym przedsiębiorcy rozpoczynającemu działalność gospodarczą wraz z

numerem PESEL, właściwej jednostce terenowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Numer

REGON jest jeden na całe życie firmy. Przy zmianie działalności podstawowej musi być

dokonana zmiana w rejestrze. W zaświadczeniu o nadaniu numeru REGON, urząd

statystyczny wpisuje oznaczenie naszej działalności podstawowej zgodnie z PKD.

Pieczątka

Nie ma ustawowego obowiązku posiadania pieczątki firmowej, jednak w praktyce

większość urzędów jej wymaga. Dotychczas omówiony etap postępowania rejestracyjnego

może być dokonany bez korzystania z pieczątki. Natomiast w banku, przy załatwianiu

formalności związanych z założeniem rachunku bankowego, brak pieczątki może okazać się

przeszkodą trudną do pokonania.

Należy umieścić na pieczątce dane, takie jak: pełna nazwa firmy, adres, numer NIP i

REGON. Należy przy tym pamiętać, że, w świetle art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 29 czerwca

1995 o statystyce publicznej (DZ. U. z 1995, nr 88, poz. 439 ze zm.), podmioty podlegające

wpisowi do Rejestru Podmiotów Gospodarki Narodowej, w kontaktach urzędowych,

związanych z obrotem gospodarczym są zobowiązane do podawania numeru REGON w

pieczęciach firmowych. W związku z tym, jeśli pieczęć firmowa nie zawiera numeru

REGON, nie można się nią posługiwać. Podanie numeru NIP na pieczątce ułatwia natomiast

sporządzanie faktur i składanie ofert.

Zakłady wykonujące pieczątki są liczne i nie wymagają z reguły przedstawienia

dokumentów potwierdzających treści, które mają być umieszczone na pieczątce. Jednakże

składając zamówienie wyrobienia pieczątki, dobrze jest mieć ze sobą dokumenty firmy, w

celu uniknięcia błędów. Koszt jednej pieczątki kształtuje się w granicach 35 - 100 zł netto, a

termin oczekiwania wynosi, od dwóch godzin, do 2 - 3 dni.

Konto firmowe

Zgodnie z art. 22 Ustawy z dnia 2 lipca o swobodzie działalności gospodarczej

dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością

gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym

przypadku, gdy:

stroną transakcji, z której wynika płatność jest inny przedsiębiorca,

jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności,

przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu

walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca

poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Ustawa Prawo działalności gospodarczej nakłada na przedsiębiorców obowiązek

posiadania rachunku bankowego. Przez rachunek ten powinny przechodzić transakcje, gdy

jednorazowa ich wartość przekracza 3 000 EURO albo równowartość 1 000 EURO, gdy suma

transakcji z tym kontrahentem przekroczyła w miesiącu poprzednim 10 000 EURO

przeliczone na złote wg kursu kupna NBP z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego

miesiąc, w którym dokonywane są operacje. O założeniu konta należy poinformować Urząd

Skarbowy. Do założenia rachunku bankowego zobowiązują również przepisy Ordynacji

podatkowej oraz Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Założenie rachunku bankowego oznacza konieczność podpisania umowy z bankiem.

Bank żąda z reguły przedstawienia oryginałów oraz sporządzenia kopii wszelkich możliwych

dokumentów uzyskanych w trakcie rejestracji firmy. Należy szczegółowo zapoznać się z

treścią umowy. Jeżeli umowa odsyła do innych dokumentów, takich jak regulaminy, ogólne

warunki, uchwały organów banku, itp. należy zażądać udostępnienia tych dokumentów oraz

zapoznać się również z ich treścią. Załącznikiem do umowy rachunku bankowego będzie

karta wzorów podpisów osób upoważnionych do dysponowania rachunkiem (należy mieć

przy sobie pieczątkę). Osoby te mogą skreślić podpisy w obecności urzędnika bankowego.

Na miejscu w banku są wypełniane pewne formularze: wniosek o założenie konta,

karty ze wzorem podpisu, wniosek o wyrobienie karty lub/i czeków.

Potrzebne dokumenty to:

dowód osobisty,

kopia Zaświadczenia o Wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej i oryginał (do

wglądu),

kopia dokumentu nadania numeru REGON i oryginał (do wglądu),

pieczątka.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Wraz ze zmianą przepisów obowiązujących od 31 marca 2009 r., na podstawie

złożonego zintegrowanego wniosku o wpis do ewidencji działalności, zgłoszenia naszej firmy

do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) dokonuje w naszym imieniu, urząd gminy. ZUS

rejestruje naszą firmę i nadaje jej konto płatnika. Niezależnie od rejestracji firmy w ZUS, jako

przedsiębiorca, mamy obowiązek dokonania zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego siebie,

pracowników i współpracowników. Możemy to zrobić osobiście w ZUS, za pośrednictwem

programu Płatnik lub przesłać zgłoszenie pocztą. W przypadku, gdy prowadzenie firmy jest

jedynym naszym zajęciem i jedynym miejscem zatrudnienia dla naszych pracowników,

wówczas dla każdej osoby oddzielnie wypełniamy formularz ZUA (zgłoszenie do

ubezpieczenia osoby ubezpieczonej). Jeśli przedsiębiorca albo pracownicy mają inną

pełnoetatową pracę, powyżej wynagrodzenia przekraczającego minimalne wynagrodzenie

obowiązujące w kraju, wówczas te osoby należy zgłosić tylko do ubezpieczenia zdrowotnego

(formularz ZZA).

Osoby wykonujące działalność gospodarczą podlegają obowiązkowemu

ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu. Tylko

ubezpieczenie chorobowe jest dobrowolne. Warto mieć świadomość tego, że w przypadku

ubezpieczenia chorobowego przez pierwsze 6 miesięcy płaci się składki, a korzysta z

ubezpieczenia dopiero po upływie tego terminu.

Ponadto musimy także opłacać składki na Fundusz Pracy (FP) oraz Fundusz

Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP). Podstawą wymiaru składek na

ubezpieczenia społeczne przedsiębiorcy (emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe),

składki na FP oraz na FGŚP, jest zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60 %

przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale (nowa minimalna

wysokość składki obowiązuje od trzeciego miesiąca następnego kwartału).

Po zgłoszeniu do ZUS, należy pamiętać o opłacaniu składek w następujących terminach: jeśli

tylko za siebie, to do 10 dnia następnego miesiąca, a jeśli za siebie i za zatrudnionych

pracowników, to do 15 dnia następnego miesiąca. Należy także w takich samych terminach

składać w ZUS rozliczenie składek na deklaracjach ZUS DRA lub ZUS RSA.

Urząd Skarbowy

Urząd gminy, w którym dokonujemy wpisu do ewidencji działalności gospodarczej

ma obowiązek niezwłocznie przesłać informację do urzędu skarbowego, w celu nadania

Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP) i dokonania rejestracji firmy, jako podatnika. Z

chwilą rozpoczęcia działalności gospodarczej prywatny numer NIP osoby fizycznej staje się

jednocześnie numerem NIP firmy. Podatek na zasadach ogólnych ma prawo płacić każdy, w

formie karty podatkowej i ryczałtu - osoby prowadzące działalność gospodarczą w

określonych branżach i rodzajach (np. handel obnośny, wynajem pokoi, usługi krawieckie).

Szczegółowo reguluje to ustawa z dnia 20 listopada 1998r o zryczałtowanym podatku

dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r.,

nr 144, poz. 930).

PIP i Sanepid

Rejestracja firmy wiąże się także z obowiązkami dotyczącymi higieny w miejscu

pracy. W przypadku zatrudnienia pracowników w ciągu 30 dni od rozpoczęcia działalności

gospodarczej należy zawiadomić na piśmie Państwową Inspekcję Pracy (PIP) i Sanepid o

miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności. Bez opłat. Wzory druków znajdują się

na stronach internetowych instytucji.

Zakładanie spółek handlowych

System "jednego okienka" o ile realnie ułatwia zakładanie działalności gospodarczej

przez osoby fizyczne, o tyle stał się bardzo kłopotliwy dla zakładających działalność

gospodarczą w formach podlegających wpisowi do KRS. Największymi wadami systemu

"jednego okienka" dla tej grupy przedsiębiorców okazują się:

przewlekłość - sąd rejestrowy i urzędy przekazują sobie dokumentację i informacje

drogą pocztową - wydłuża to znacznie postępowanie,

brak bezpośredniości - składając komplet dokumentów w biurze podawczym sądu

rejestrowego wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania informacji, czy prawidłowo

wypełnił dokumenty adresowane do urzędów i ZUS,

rygoryzm - brak wymaganych dokumentów skutkuje natychmiastowym zwrotem

zgłoszenia przez sąd rejestrowy; ponadto mimo dokonania wpisu w KRS urzędy i

ZUS mogą później drogą pocztową wzywać wnioskodawcę do uzupełniania braków

adresowanych do nich podań.

Jest jednak sposób na uniknięcie tych kłopotów. Nowelizacja ustaw o statystyce

publicznej oraz zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników nie zlikwidowała

możliwości ubiegania się o nadanie REGON i NIP przez spółki kapitałowe w organizacji.

Należy przypomnieć, że spółka z o.o. w organizacji powstaje na skutek zawarcia umowy

spółki z o.o. Z kolei spółka akcyjna w organizacji uzyskuje swój byt na skutek podpisania

statutu spółki przez założycieli i objęcia wszystkich akcji. Takie "twory" mają zdolność

prawną i sądową oraz mogą rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej.

Spółka kapitałowa w organizacji nie musi uzyskiwać NIP i REGON za pośrednictwem

sądu rejestrowego. Tym samym oznaczenia te można zdobyć drogą tradycyjną. W tym celu

powinna złożyć do właściwego urzędu statystycznego wniosek na formularzu RG-1. W

efekcie urząd nada niepowtarzalny numer REGON wydając stosowne zaświadczenie.

Następnie spółka może założyć swoje konto bankowe. Kolejnym krokiem powinno być

uzyskanie dokumentu potwierdzającego tytuł prawny do lokalu na siedzibę. Może to być np.

umowa najmu lub użyczenia. Dysponując powyższymi dokumentami spółka może złożyć

zgłoszenie identyfikacyjne NIP do właściwego urzędu skarbowego. W odpowiedzi naczelnik

urzędu skarbowego powinien wydać decyzję o nadaniu NIP dla spółki w organizacji.

Po tych czynnościach przygotowawczych można przystąpić do zarejestrowania spółki.

Kluczowy jest tu fakt, że spółka docelowa, czyli powstała na skutek rejestracji zachowa

numery NIP i REGON nadane spółce w organizacji.

We wniosku o wpis do KRS należy dodatkowo wskazać uzyskane już przez spółkę

numery identyfikacyjne a ponadto dołączyć do niego w oryginale lub notarialnie

poświadczonych kopiach: decyzję o nadaniu NIP i zaświadczenie o nadaniu REGON. Wobec

tego bezprzedmiotowe jest załączanie: wniosku o wpis do REGON i zgłoszenia

identyfikacyjnego NIP. Spółka nie będzie jednak zwolniona od załączenia zgłoszenia płatnika

składek. Ponadto będzie musiała załączyć wniosek o zmianę cech w systemie REGON i

zgłoszenie aktualizacyjne NIP. Bierze się to stąd, że dotychczasowa spółka w organizacji

staje się spółką docelową. Tym samym stracą aktualność dane ujawnione wcześniej w

systemie REGON i zgłoszone do urzędu skarbowego. Ponieważ system "jednego okienka" w

równym stopniu odnosi się do zakładania spółek, jak i zgłaszania zmian ich dotyczących, to

do zgłoszenia spółki trzeba dołączyć dodatkowe dokumenty. W NIP-2 należy wskazać

zmianę brzmienia firmy (bez dodatku "w organizacji"). Natomiast w RG-1 dodatkowo

również zmianę stanu aktywności prawnej i ekonomicznej (poz. 64 formularza).

To tylko pozornie więcej wypełniania papierków niż w przypadku rejestracji przez

"jedno okienko". W systemie "jednego okienka" spółka musi bowiem po rejestracji złożyć

zgłoszenie aktualizacyjne NIP (podanie numeru rachunku bankowego) oraz złożyć do KRS

osobny wniosek o wpis uzyskanych NIP i REGON (na formularzu KRS-Z3 z załącznikiem

KRS-ZY). Potoczna nazwa systemu nie odpowiada więc jego treści.

Podstawową zaletą uzyskania NIP i REGON w czasie trwania fazy organizacyjnej

spółki jest zachowanie kontroli nad procesem zakładania podmiotu. Z chwilą uzyskania wpisu

do KRS spółka może rozpocząć działalność. Nie musi oczekiwać na otrzymanie przez sąd

nadanych jej numerów NIP i REGON. Nie musi zwlekać z zatrudnianiem pracowników do

czasu jak zostanie zarejestrowana jako płatnik składek ZUS. Składając podania o REGON i

NIP może dać je do weryfikacji pracownikom właściwych urzędów.

http://chomikuj.pl/efciammm/Technik+BHP/Materia*c5*82oznawstwo/4.+Obr*c3*b3bka+r*c4*99czna

---