209 nr ćwicz |
13-05 1998 data |
Tomasz Urbański imię i nazwisko |
elektryczny wydział |
II semestr |
E-10 grupa |
|
W. Polewska prowadzący |
przygotowanie |
wykonanie |
opracowanie |
ocena ostateczna |
Wyznaczanie stałej Boltzmana
z charakterystyki tranzystora
1. Sprawozdanie z przebiegu ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było wyznaczenie stałej Boltzmana k na podstawie dokonanych pomiarów prądów i napięć. Podczas przeprowadzania ćwiczenia, tranzystor umieściłem w trzech różnych temperaturach T (kolejno 2oC, 21oC oraz 52oC). Wyniki tych pomiarów zestawiłem w tabelach 3.1., 3.2. oraz 3.3.
Na postawie dokonanych przeze mnie pomiarów, za pomocą programu „STATIS” obliczyłem współczynniki nachylenia wykresów lnIk=f(UBE). Mając dane wartości współczynników, wyznaczyłem wartość stałej Boltzmana dla każdej z trzech temperatur, następnie wyliczając średnią z tych pomiarów.
2. Wykorzystane zależności.
Podczas przeprowadzania ćwiczenia skorzystałem z następujących zależności.
wzór na obliczenie stałej Boltzmana k w danej temperaturze T:
gdzie: e oznacza elementarny ładunek i e=1,6021892110-19 [C];
W oznacza współczynnik nachylenia wykresu lnIk=f(UBE);
T oznacza temperaturę, w której dokonywano pomiaru;
błąd wyznaczenia stałej Boltzmana k dla danej temperatury T za pomocą różniczki logarytmicznej:
gdzie: T błąd odczytu temperatury - był we wszystkich pomiarach stały i wynosił T=0,5oC;
W błąd współczynnika nachylenia - został obliczony dla każdej temperatury osobno;
określenie współczynnika nachylenia wykresu ln(1/R)=f(1/T) za pomocą regresji liniowej:
podczas analizy wyników i wykonywania obliczeń posłużyłem się programem „STATIST”, służącym do obliczania współczynnika nachylenia wykresu za pomocą regresji liniowej
określenie całkowitego błędu współczynnika nachylenia wykresu ln(1/R)=f(1/T) za pomocą odchylenia standardowego średniej:
ponieważ dokonałem tylko trzech pomiarów, całkowity błąd wartości stałej k wynosi:
3. Tabele z wynikami pomiarów.
Ze względu na bardzo dużą liczbę pomiarów (około 170) w niniejszym opracowaniu nie umieściłem tabel z wszystkimi wynikami, gdyż stanowiłyby one przepisany załącznik, uzupełniony jedynie o kolumnę, w której obliczyłem wartość logarytmu pomierzonego prądu. Oczywiście, obliczeń współczynników nachylenia wykresu dokonałem na podstawie faktycznych danych.
Tabela 3.1. Tranzystor w temperaturze T=2oC.
U [V] |
Ik [A] |
ln Ik |
|
U [V] |
Ik [A] |
ln Ik |
0,867 |
0,00551 |
-5,20119 |
|
0,430 |
0,00001 |
-11,5129 |
0,820 |
0,00531 |
-5,23816 |
|
0,440 |
0,00001 |
-11,5129 |
0,800 |
0,00509 |
-5,28048 |
|
0,460 |
0,00001 |
-11,5129 |
0,780 |
0,00508 |
-5,28244 |
|
0,480 |
0,00002 |
-10,8198 |
0,760 |
0,00496 |
-5,30635 |
|
0,500 |
0,00003 |
-10,4143 |
0,740 |
0,00482 |
-5,33498 |
|
0,520 |
0,00006 |
-9,72117 |
0,720 |
0,00469 |
-5,36232 |
|
0,540 |
0,00013 |
-8,94798 |
0,700 |
0,0045 |
-5,40368 |
|
0,560 |
0,00028 |
-8,18072 |
0,680 |
0,00442 |
-5,42162 |
|
0,580 |
0,00062 |
-7,38579 |
0,660 |
0,0042 |
-5,47267 |
|
0,600 |
0,0014 |
-6,57128 |
0,640 |
0,0039 |
-5,54678 |
|
0,620 |
0,0033 |
-5,71383 |
0,620 |
0,00343 |
-5,67520 |
|
0,640 |
0,00405 |
-5,50904 |
0,600 |
0,00148 |
-6,51571 |
|
0,660 |
0,00429 |
-5,45147 |
0,580 |
0,00068 |
-7,29342 |
|
0,680 |
0,00443 |
-5,41936 |
0,560 |
0,00029 |
-8,14563 |
|
0,700 |
0,0046 |
-5,38170 |
0,540 |
0,00013 |
-8,94798 |
|
0,720 |
0,00472 |
-5,35595 |
0,520 |
0,00006 |
-9,72117 |
|
0,740 |
0,00486 |
-5,32672 |
0,510 |
0,00004 |
-10,1266 |
|
0,760 |
0,00499 |
-5,30032 |
0,500 |
0,00003 |
-10,4143 |
|
0,805 |
0,00525 |
-5,24953 |
0,490 |
0,00002 |
-10,8198 |
|
0,870 |
0,00555 |
-5,19396 |
0,480 |
0,00001 |
-11,5129 |
|
|
|
|
16,3932,1773 |
|
18,1461,9796 |
||||
razem średnia: 17,26952,07845 |
Tabela 3.2. Tranzystor w temperaturze T=21oC.
Ze względu na bardzo dużą liczbę pomiarów, przedstawiam tylko wartości wyznaczone przez program „STATIST”:
13,968,7316 |
|
15,0111,485 |
razem średnia: 14,48951,6083 |
Tabela 3.3. Tranzystor w temperaturze T=52oC.
Ze względu na bardzo dużą liczbę pomiarów, przedstawiam tylko wartości wyznaczone przez program „STATIST”:
11,3660,77868 |
|
9,47330,63798 |
razem średnia: 10,419650,70833 |
4. Obliczenia.
Na podstawie przedstawionych w punkcie 2. wzorów oraz wartości obliczonych podczas przeprowadzania ćwiczenia, zestawionych w tabeli 3., dokonałem niezbędnych obliczeń:
obliczenie wartości współczynników nachylenia wykresu dla trzech różnych temperatur wraz z ich błędami (dane - tabela 3.1. oraz dane z załączonej kartki):
obliczeń tych wartości dokonałem za pomocą programu „STATIST” i ich wartości zamieściłem w punktach 3.1., 3.2. i 3.3.;
obliczenie średnich wartości stałej Boltzmana k dla temperatur T=2oC, T=22oC oraz T=52oC (dane - tabela 3.1. oraz wyniki z załączonej kartki):
temperatura T=2oC:
temperatura T=22oC:
temperatura T=52oC:
obliczenie błędów stałych Boltzmana k dla temperatur T=2oC, T=22oC oraz T=52oC (dane - wartości obliczone podczas wykonywania sprawozdania):
temperatura T=2oC:
temperatura T=22oC:
temperatura T=52oC:
obliczenie całkowitej wartości stałej Boltzmana k (dane - wartości stałej k obliczone w punkcie 4.b. niniejszego opracowania):
obliczenie całkowitego błędu stałej Boltzmana k (dane - wartości błędów stałej k obliczone w punkcie 4.c. niniejszego opracowania):
zestawienie otrzymanego wyniku z błędem (dane - obliczenia dokonane w punktach 4.d. i 4.e.):