„Pokolenie" („Wiatr drzewa spienia")
o pokol. kolumbów (18-19 lat), skazani na kolej. w hist. Pol. wojnę
nie znają wcześniejszych czasów, kiedy przodkowie walczyli
nie pamiętają czasów narodowej niewoli, ale wychowani wg
romantycznego wzorca wychowania patriotycznego
kontrast - ziemia dojrzała, urodzaje natury i wojenne żniwa, mroczne
obrazy (paralelizm składniowy)
wnioski płynące z przeżyć aktualnych
do losu tego pokolenia wkradł się dysonans: żniwa jak co roku, ale
zakłócone - jeszcze swoje żniwo zbiera wojna
niezwykła sytuacja - drzewa spienione przez wiatr
chmury suną w mrok drapież., złowróż., złowiesz., jak palce lub włosy
ziemia to głowa - chmury drapieżne palce - zaraz będzie zbrodnia
żyje w szczególnej sytuacji - warkot nieba (bombowców)
czas zbiorów - najczęściej dożynki, radość, a teraz to zakłócone
przeczucia dotyczące całego pokolenia
są bezsilni, to się dzieje wbrew ich woli, zjawiska zwiastujące mają
niebiański charakter, w wyższym wymiarze
strach przed tym co może się zdarzyć - na siłę wtłoczone w podświad.
chcą być szczęśliwi, nie chcą by woja zniszczyła ich życie
cykliczność wydarzeń - odradza się po 20 latach wojna, przeszłość
potworna rzeczywistość nie do zniesienia dla wrażliwych ludzi
litość to podstawowy nakaz religii chrześc. a tu nie ma litości
ma być obowiązek zemsty za śmierć brata
wojenna edukacja zupełnie inna od tej w czasie pokoju
nie są ludźmi, którzy kierują się Dekal., wzniosłymi wartościami
tylko egzystują tak jak ludzie pierw., muszą odezwać się instynkty
ludzie jak troglodyci - ludzkość się cofnęła, obróciło się koło
historii, wszystko wróciło do punktu wyjścia
nie ma miłości, bo zdegradowani do zwierząt wciąż uciekają
w ich sercach ciągle gości strach, nie ma miejsca na miłość
zastraszeni, zaszczuci, serce jak rozpruty strąk
trzeba zapom. - nie oczekuje się od nich przemyśleń, wyciąg. wniosk.
przestają się liczyć ważne wartości
najlep. by było uciszyć serce, pozbyć się(sym. uczuć odróż. od zwierz)
muszą stać się jak zwierz., pragną odczłowiecz. i boją się go rozterka
trzeba stać się nowym człowiekiem pozbawionym uczuć
gdy strzeli, cisza - ucichają krzyki, dociera do niego świadom. czynu
wąż - symbol grzechu
każdy strzał, każde kolejne morderstwo - dowód, że człowiek zatraca
najważniejsze swoje cechy, przestaje być człowiekiem
zimny potop - zimna woda - zazwyczaj hartuje człowieka (zabijanie),
pozwala potem zabijać bez oporu
stają się maszynami - to co robią nie zależy od nich tylko od rozkaz.
nie wiedzą, jak kolejne pokol. odniosą się do ich czynów, jak zostaną
potraktowani - czy na herosów czy ktoś z litości postawi im krzyż
to pokolenie musi odejść w nicość

---